Chapter 32: Killing A Demon
Tatlong araw na ang nakakalipas mula n'ong naganap ang malaking kasiyahan sa agarang kasal nina Hades at Antheia.
Presko parin sa isipan ko ang bawat detalye ng pangyayari. It's indeed a big shit.
Ang bawat ngiti ng demonyo kasama si Antheia, ang halik n'ya kay Antheia at ang tingin n'ya sa aking walang emosyon.
Gusto ko silang sabunotan pareho at itapon sa ilog Styx.
Masyadong biglaan ang lahat.
Dumungaw ako mula sa bintana at kitangkita ko rito na mas maunlad at lalong pinasaya na ang lugar ng Olympus. Siguro dahil sa kasal na 'yon.
Kamusta na kaya ang impyerno? Mas naging masaya ba ito dahil nandoon na si Antheia o mas lalong naging masalimuot ito dahil sa 'yon ang kagustuhan ng lahat?
I wonder what it is.
"Faith!" Agad akong nagulat sa isang boses ng lalaki na tumawag sa akin.
"Lolo?"
"Ulol, wag mo akong tawaging lolo dahil hindi na ako matanda."
"Okay. Hypnos but still, you'll always be my—"
"Ewan ko sayo! May importante pa naman sana akong sasabihin, tsk! Tsk! Sige wag nalang." Sabi pa nito at nagsimulang lumipad palayo ng bintana ko.
Tsk! Kinuha ko ang isang flower pot sa bintana ko at agad itong binato sapol sa ulo n'ya dahilan para mapalingon ito sa akin.
Pareho rin kaming napadungaw sa baba nang biglang narinig ang pagkabiyak ng pot.
"Hey! Ano ba ang sasabihin mo?" Tanong ko.
"Ayokong sabihin."
"Tsk. Ayaw mo? Sige tatawagin kitang lolo."
He roll his eyes and fly closer to my window. "What is it?"
"This is not about Hades but this is about something that involves the two of you." Seryosong sabi nito.
"Ano 'yon?"
"Ang dalawang bata."
"Angel and Sheol?! Asan sila?! Kamusta? Anong nangyari sa mga bata?! Nasa impyerno paba sila?! Nasa mabuti ba silang—"
"Kalma, kumalma ka Proserpina." Putol nito sa sunodsunod kong tanong.
"What?! Ano na?!"
"Wala sila sa impyerno ngayon at alam ko kung nasan ang mga bata."
"Asan?"
"Sa puting bahay sa likod ng mount Olympus. Maaari kitang dalhin d'on para makita ang mga bata pero hindi ka maaaring makita ng mga bata."
"Ha? Bakit?"
"Para sa kaligtasan ng lahat."
"Kuya Sheol!"
"Eto Angel oh!"
Nagkikita kong naglalaro ang dalawang bata mula rito sa isang sanga ng mataas na punong kahoy.
Kahit tinitignan ko na sila mula rito sa itaas ay nais ko paring lapitan ang dalawa para yakapin. Miss na miss ko na sila.
"Nand'yan sila mula n'ong naikasal si Hades kay Antheia." Boses ni Hynos na nakatingin rin mula sa isang malaking sanga sa kabilang puno.
"I miss them so much."
Gumuhit sa labi ko ang mapait na ngiti habang naiisip ang nangyayari sa amin. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit ganito.
"Tandaan mong hindi ka maaaring lumapit." Paalala ni Hypnos na lalong nagpakirot sa puso ko.
Nakikita ko palang ang mga bata at hindi ko malapitan ay para na akong pinapatay, pano na kaya pag makita kong kasama nila sina Hades at Antheia. Shit!
"Umalis na tayo rito." Aya ni Hypnos.
"Bakit?"
"Nandito na sila baka malaman ng lahat na sinama kita rito. Malilintikan tal'ga tayong dalawa." Seryosong saad nito at hinawakan ang kamay ko para hilahin ako palipad.
"Sinong sila?... s-sina Hades at Antheia ba? H-ha?" Naiiyak kong tanong.
"Tama na 'yan Proserpina. Pigilan mo ang sarili mo, alam kong nasasaktan ka pero kailangan mong tanggapin na ganito ang kapalaran n'yo. Ito na ang nakaguhit sa mga bituwin." Ani Hypnos.
Nanatili lamang ako sa pwesto ko habang nakadungaw. Hinihintay kong dumating sina Hades at Antheia.
Ayokong saktan ang sarili ko lalo pero ilang araw na mula nang hindi ko nakita si Hades kaya nais ko s'yang makita ngayon.
Ilang sandali lang ay dumilim na ang kalangitan, hudyat na malapit na ang demonyo sa lugar na 'to.
Nakita ko agad ang dalawa na magkasama. Pareho silang nakasuot ng itim. Ang bawat nadadaanan nila'y dumidilim at nasusundan ng mga itim na rosas at paruparu. Napangisi ako, masmakapangyarihan nga si Antheia sa akin.
"Nandito na sila. Mararamdaman nila ang presensya natin. Umalis na ta—"
"Alam na nilang nandito tayo kaya wala nang saysay kung aalis pa tayo." Putol ko sa kan'ya.
"Putang—"
Agad na nanlaki ang mata ni Hypnos nang makita naming nakatingin sa gawi namin ang mga nanlilisik na mata ni Antheia. Hindi ko alam kung kelan pa naging demonyo ang babaeng 'to.
"Andyan pala kayo." Sabi nito na ikangisi ko.
Agad akong lumipad pababa at gayon din si Hypnos.
"Ah, oo. Nandito kami may hinahanap kasing halaman si Athena. Oo may pinapahanap s'ya tapos na— ano ah-eh nautusan kami nitong si Proserpina kaya nandito kami. Haha." Palusot naman nitong si Hypnos.
Tangna, hindi ko alam kung saan nilagay ng lalaking 'to ang katalinuhan n'ya sa mga oras na'to.
"Athena? She's the goddess of wisdom, and why would she let the two of you get something she wanted when she herself can get it. I don't think she would ask a god and goddess into something like that." Bulalas pa ni Antheia na may kaduda-dudang tingin sa amin. Lalo na sa akin.
Napatingin ako sa demonyo na ang mga mata ay nasa malayo. Hindi ko mawari kung masaya ba s'ya o hindi. Walang emosyon ang nakapinta sa mukha n'ya na maaaring mabasa.
Gusto kong bumulong sa kan'ya ngunit natatakot ako.
"Haha, medyo abala kasi ngayon si ano e Athena kaya ayon! Haha. Alis na kami ni Proserpina." Sagot ni Hypnos kay Antheia at pilit na hinihigit ang kamay ko paalis ngunit nanatili lang ako.
Maya maya lang ay nagsitakbuhan sina Angel at Sheol papunta sa gawi namin. "Andito na po pala kayo." Ani Angel at agad na lumapit kay Antheia.
Tumabi naman si Sheol sa kan'ya. Napangiti ako sa bata nang makita ko ang espada na nasa likod nito, 'yon ang espadang bigay sa kan'ya noon ni Aries.
"Sino po sila?" Tanong ng enosenteng si Angel.
Nakakatawa lang dahil nakalimutan na nila ako. Inalis sa isip ng mga bata na ako ang nagligtas sa kanila noon at nawala na sa memorya nila ang mga pinagsamahan namin.
Inalis 'yon ng mga diyos at diyosa.
"Diyos at diyosa sila ng Olympus" sagot sa kan'ya ni Antheia. Tumingin sa'kin ang batang babae at ngumiti na parang nahihiya dahil sa ito ang una naming pagkikita.
Lumapit ako sa kan'ya at hinaplos ang kan'yang buhok. "Sana'y palagi kang masaya." Sabi ko rito at ngumiti, ngumiti naman ito sa'kin pabalik.
"Antheia, can I ask you something?" Tanong ko kay Antheia na s'yang katabi lang ng bata.
"You can. If it's worth answering for." She answered.
Bago ako nagtanong ay lumapit ako kay Sheol na katabi naman ng demonyo. Wala paring pinagbago ang ekspresyon ng mukha nito mula kanina. Hindi ko mabasa ang naiisip at nararamdaman nito.
"Do you know how to kill a god?" Tanong ko na s'yang ikanatawa n'ya lang.
"Are you out of your mind? Gods were immortal and—"
"Do you know that I myself can kill a god?" Putol ko sa sagot nito.
"You're insane Proserpine." Natatawa nitong saad na ikinangisi ko lang.
"Proserpina, umalis na tayo rito." Awat ni Hypnos at agad akong hinawakan sa kamay para sana umalis nang agad ko s'yang pinigilan at binunot ang espadang na nakasabit sa likod ni Sheol.
Nagulat ang bata pero ningitian ko lamang ito. "What are you doing?" Tanong ni Antheia na hindi ko lamang pinansin.
Napahawak sa braso ko si Hypnos pero hindi ako nagpaawat.
Mabigat man ang bawat hakbang ay kinaya kong lumapit sa walang emosyong demonyo at agad na nagtama ang mga mata namin.
Humugot ako ng lakas at agad na sinaksak sa dibdib ng demonyo ang espadang hawak ko.
"He'll not gonna die and he'll never be hurt." Kampanteng saad ni Antheia na medyo nagulat sa ginawa ko kay Hades
Maya maya lang ay nakita ko ang pagngisi ng demonyo sa'kin pagsabay ng pagdilim ng kalangitan. Namatay lahat ng kahoy at iba't-ibang klaseng halaman sa paligid.
Nagsilabasan lahat ng mga masasamang elemento na s'yang lalong nagpadilim sa paligid.
Hades' ichor scattered to the ground that calls all the bad elements. His blood makes everything worse.
I don't know if I should be asking myself, 'what I have done?' or nah.
We're all shocked as we witness the god of the hell fainted to ground. He looks so vulnerable and helpless. Shit!
"Proserpina" mumbled by Hypnos as he grabbed me away from the demon.
I don't know what to feel.
"What have you done?!" sound of the powerful voice of Zeus from above.
Nagkaroon na malakas na pagkulog at pagkidlat sa paligid at alam kong dahil 'yon sa galit ni Zeus. Mayamaya lang ay nagkaroon ng malakas na paglindol at sigurado akong mula iyon kay Poseidon.
I'm doomed. I'm completely doomed.
"You're putting yourself in such a despair Proserpine!" Sigaw ni Antheia sakin.
Am I?
-MariaClaraPart2