JHO
"Ano,bati na ba ang mag beh?"si kim at tumabe sa kin.
Nasa sala kame ngayon ng dorm.Wala na kameng next class kaya naghihintay na lang kame ng oras ng training.Di naman kame mag kaklase pero nagkataong ang iba ay walang prof at ako ay wala talagang klase.
"Di ba nagkausap na kayo kahapon." si ate mae tas inalok kame ng hawak nyang potato chips.
Nagkibit balikat lang ako at sabay taas ng paa sa sofang kinauupuan namen. "Di ko alam eh." totoo naman.Di ko alam ang status namen ngayon ni beatriz" tas napa pout pa ko sabay pangalumbaba.
Pagkatapos kase nameng magusap kahapon sa locker room ng arena ay sabay kameng lumabas ng arena.Sya pa nga ang nagbitbit ng gym bag ko at magkatabe kame ulit sa loob ng bus pauwi dito sa eliazo.Akala ko nga dito na rin sya matutulog kagabe pero nagpaalam ulit sya kay ate ly na uuwi daw sya sa kanila.At kaninang morning training ay pinansin naman nya ako,yun nga lang ako ang unang bumati sa kanya.Di na rin namen napag usapan pa yung naging usapan namen kahapon kahit sabay kameng nagbreakfast sa mcdo.
Nararamdaman ko ang pagiging cold nya sa kin kahit may napagusapan na kame sa issue namen pero lam nyo yun bes,ang labo. Para ngang walang pinatunguhan yung paguusap namen kahapon eh.Pero later gagawa ako ng paraan para magkausap kame ni beatriz ng maayos at malinaw.At sana maging okay na ulit kame ng beh ko. Nakakamiss kaya sya.☹☹☹
"Grabe pala magtampo ang isang bea de leon." si ate mae.
"Sinabe mo pa,ate."si kim.
Napabuntong hininga tuloy ako. "Talaga!"
"Ate jhow,may naghahanap sayo sa lobby."
Sabay sabay kameng napatingin sa kapapasok lang na si ponggay na galing sa klase nya.
"Okay."walang gana kong sagot at di pa rin kumilos sa pagkakaupo ko.
"Sino daw,pongs?" si kim na ang nagtanong para sa kin.
Nakihalubilo sa min si ponggay at umupo sa single sofa na kaharapan namen. "Lalake eh."
"Aba may suitor si marag." tukso ni kim sa kin pero di ko pinansin yun busy si brain kung pano ko didiskartehan si beatriz mamaya para makapagusap kame ng maayos.At sisiguraduhin kong magbabati na talaga kame.
"Sana tinanong mo yung name ng guy." kinikilig na sabe ni ate mae.
"Ako pa mga ate? syempre naitanong ko na agad agad!" naka smile netong sabe. "Baham.Baham yung name nya!"
Mabilis akong napatingin kay ponggay na ang lapad ng ngiti sa kin at ang tingin netong parang nanunukso.Napatingin din ako sa dalawang katabe ko na nakatingin din pala sa kin.Nagtatanong ang mga mata nila at mabilis akong umiling sa kanila.
Wala akong alam bakit andito si baham? Promise!✋
"Yieeeee......." tukso ni ponggay sa kin kaya muli sa kanya ako napatingin at pilit akong ngumiti sa kanya.
"Babain mo na baka makita pa ng iba nateng teammates,makuyog pa yun." biglang nagiba ang mood ni ate mae.
"At baka dumating bigla si bea."dagdag pa ni kim na naglalaro na ng games sa phone nya.
Tumango naman ako at tumayo na.Nagsapatos muna ako bago bumaba,actually,naka ready na kame nila kim at ate mae para sa training namen mamaya.Nagpalit na kase kame ng damit namen for training,maging yung gym bag ko ay ayos na magsasapatos na lang ako at gogora na lang kame mamaya para di na hassle pero mukhang mauuna sila sa kin ngayon dahil meron akong unexpected visitor.
Nagmamadali akong bumaba at ng marating ko ang lobby ay agad kong nakita ang "bisita" ko. Isang malapad na ngiti ang nag flash sa mukha nya ng magkita kame at kasabay non ang pagtayo nya kaya nilapitan ko na sya.
"Hi."simpleng sabe ni baham with smile pa rin.😀
"Bakit ka andito?" tanong ko agad sa kanya. "Anong kelangan mo?"
"Namiss kase kita."si baham at lalong ngumiti ng malapad.
Napakunot noo naman ako at sinamaan ko sya ng tingin. Ano kayang nakain netong lalakeng 'to at nagpunta talaga dito sa ateneo?
( Di ba nga bes,namiss ka kaya pinuntahan ka na.Di na nakatiis.hahahaha....)
Napatingin ako sa entrance ng lobby at nanlaki ang mata ko ng makita kong papasok si donya kasama si ate ly. Sa pagkataranta ko ay agad kong hinila si baham sa isang poste para makapagtago sa paparating.Nakahinga lang ako ng maluwag ng tuluyan na silang nakapasok sa loob at mawala sa paningin ko.
Narinig kong tumikhim itong kasama ko kaya napatingin ako sa kanya.Isang napakalapad na ngiti naman ang binigay neto at para itong namumula? Saka ko lang napansin na halos yakapin ko na si baham dito sa likod ng poste! Di ko na namalayan na ganto na ang ginawa ko para lang di mapansin nila ate ly at ni donya itong kasama ko! NA PESTE NA!
Kaya mabilis akong humiwalay sa kanya at lumayo ng onte. Napakamot tuloy ako sa ulo ko.Bakit ba di ko namalayan na ganon na ang ginawa ko? Naku naman!😓
"Louisse----"
At bago pa nya matapos ang sasabihin nya ay hinaltak ko sya palabas ng eliazo.Kelangan kong umalis sa lugar na yun kase kung hindi ay baka biglang bumaba ang donya at mahuli nya kame ni baham. Paktay itong lalakeng ito kay donya pa lang,Pano pa kaya kung buong team na? Naku naku naku! At di na ko magtataka kung ngayon ay alam na nila ate ly kung sino yung "dumalaw" sa kin.
( Ay oo! Sa daldal ba naman ni ponggay!)
Kaya nga bago pa magsidatingan pa yung iba pa nameng teammates ay dapat wala na kame dun,baka talaga makuyog 'tong lalakeng 'to.Halos lahat sila,lalo na ng mga seniors namen ay kilalang kilala nila itong si baham at alam din nila yung bad breakup namen at lahat sila ay galit kay baham sa ginawa neto sa kin.
Hinihila ko lang si baham habang naglalakad kame palayo sa eliazo.Hawak ko ang wrist neto,wala naman akong naramdaman na pagtutol sa kanya.Pero habang naglalakad kame ay nag palinga linga rin ako.Mahirap na at baka yung iniiwasan kong makita ngayon ay baka makasalubong namen! Baka magkagulatan kame at baka lalong maging malabo ang pagbabati namen ni beatriz.
"Saan ba tayo pupunta?"tanong na ni baham.Kase malayo layo na rin ang nalakad namen.
Huminto ako at binitawan ang wrist nya na kanina ko pang hinawakan. "Ewan ko."
"Tara merienda muna tayo." aya nya sa kin. "5:00 pa naman yung start ng training nyo di ba?"
"Anong trip mo at andito ka?" di ko talaga sinagot tanong nya 'no?
Muli syang nag smile. "Sabe ko nga di ba, namimiss na kita---"
"Wag mo nga ako pinag loloko."putol ko sa kanya tas umirap sa kanya.
Tinawanan naman nya ako. "Di mo na talaga ako pinaniniwalaan 'no?" tas muling tumawa.
Naglakad ako muli pero this time,iniwan ko na sya.Bahala sya kung sumunod sya sa kin o hindi. Nadaanan ko ang isang lugar sa ateneo na di ganong pinupuntahan ng mga students kaya sa tingin ko safe kame dito,Alam kong kasunod ko lang si baham kaya ng tumigil ako sa isang bench na nalilimliman ng isang puno ay huminto rin ito sa tabe ko.
"Wow!" unang nasabe neto. "Nice place,ha."tas natango tango pa.
"Ganda dito.Tahimik at very relaxing."compliment nya.
"Oo nga." sabe ko rin.
Umupo naman si baham sa bench. "Sa tagal naten dati di mo man lang ako dinala dito." sabe nya habang inililibot ang paningin dito
sa park.
"kelan ko lang din napuntahan 'to." sabe ko na syang nagpalingon naman kay baham sa gawi ko.
"Totoo!?" di makapaniwala sabe neto. "Dito ka ba talaga nagaaral?" panunukso pa nya.
Umupo ako sa kinauupuang bench ni baham pero may space sa pagitan namen.Kumbaga,nakaupo kame sa magkabilang dulo ng bench. Totoo naman yun,last month ko lang din narating ang park na 'to at dahil kay beatriz yun.Yung panahong bati pa kame.😭😭😭
Di ko nga nadadala si baham sa mga lugar dito sa ateneo kase mas madalas akong nasa san marcelino para bisitahin si baham.Di pa naman ako full time sa ALE dati kase nga may one year residency,galing kase ako dela salle lipa kaya ganon.Suma sama naman ako sa training at pag may laro ang team pero di ako naka jersey,more on nanonood lang sa teammates ko pero kasama ako sa mga trainings.Para sa kin ay okay lang yun,mas may marameng time ako for my studies at sa lovelife ko kaya nga halos every weekend may date kame netong lalakeng 'to dati.Kina-reer ko talaga ang lovelife ko......DATI.
(oh,tas ngayon,anyare bes? nga nga? tsk tsk tsk....)
Napabuntong hininga ako ng maalala ko yung mga panahong yun.Akala ko pang forever na ang sa min pero nagkamali ako.Tama nga sila WALANG FOREVER! Di po ako bitter, siguro dati yung mga panahong nasasaktan pa ako pero ngayon hindi na. TOTOO YUN. Dati kase ako yung tipo na babae na masyadong naniniwala sa mga fairy tales at fan ako ng mga romantic movies na lageng happy ang ending. Madalas pina-pattern ko na sa tunay na buhay ko ang mga yun kaya pati sa relasyon namen ni baham noon ay kelangan ganun,yung smooth lang at kung may mga struggles man ay ako na ang nag aayos agad para di na lumala pa.Siguro nasanay si baham na ganon,kaya kahit may problema kame dati di na namen napaguusapan talaga,binabale wala na lang namen kase mag babati na rin naman kame the next day.
"Bakit ka ba nagpunta dito?" kalmado po ako.
"3 days has past pero wala ka ng paramdam sa kin."sabe neto na busy ang mga matang ginagala dito sa park na 'to. "3 days louisse.....At di ko na hahayaang matapos ang isa pang araw na di kita nakikita." tas biglang nilingon ako kaya napatingin din ako sa gawi nya. "Kaya nga nag lakas loob na kong magpunta dito sa pugad ng mga agila." tas ngumiti ng malapad kaya lumabas ang ngipin netong may brace din.
"Sorry di man lang ako nakabili ng flowers or even pasalubong man lang sayo. Masyado kase akong na excite sa thought na makikita kita ngayon."paliwanag neto tas napakamot sa ulo habang natatawang ewan.
"Next time pasabe ka,ha? Para di ako nagugulat sa pagdating mo."ako tas tumingin sa malayo.
"Tinatawagan at tini-text kita pero out of reach ka."
"Nawawala phone ko. 4 days na simula ngayon." casual kong sabe.
"Ahhh..." tas napatango na lang.
Muli ay tumingin ako sa malayo.Marameng nag lalaro sa isipan ko ngayon pero iisa lang ang maliwanag ngayon para sa kin at sana magawa ko ito ng maayos. Pareho kameng nanahimik at nakatanaw lang sa malayo.4:10 na ng hapon,di ganong mainit ngayon at manaka naka ang pagihip ng hangin. Feeling ko kame lang ata ang nandito sa parteng ito ng parke,walang ibang tao kundi kame lang ni baham. Napabuntong hininga ako,mas mabuti ng gantong walang tao, pwede ko ng masabe ang desisyon ko na walang makakakitang kakilala ko at kakilala ako.
"Louisse----"
Pinutol ko agad ang sasabihin nya mas makakabuti sigurong ako na ang mauna. "Yung ......Yung sinabe mo sa kin.......4 days ago. May desisyon na ko."
"Ang bilis naman! May desisyon ka agad?" natatawa si baham pero ramdam ko sa tawa nya ang kaba.
Tumango ako. "Oo." tas tumingin kay baham na nagkataong nakatingin din pala sa kin. "Alam mo.....Kung ginawa mo ito "dati" siguro di ka na magdadalawang salita sa kin.Siguro.......magtatatalon ako sa tuwa at baka umo-o ulit agad ako sayo, baka nasagot na kita...... pero kase....." nyemas naman di ko maipaliwanag ng maayos!
"Di na tulad NOON, ng DATI?" tas bahagyang tumawa at umiwas ng tingin. "Parang alam ko na yung next mong sasabihin."
Humugot ako ng malalim na hininga. "Baham......Para kaseng.....hindi ko na maibabalik pa yung gusto mong mangyare sa tin.Parang di ko na kayang sumugal ulit............ sayo." mahinang sabe ko pero alam kong narinig din nya yun. "Baham......Im sorry."
"Meron na ba?" tanong nya ng di nakatingin sa kin.
Napakunot noo ako sa tanong nya. Anong ibig nyang sabihin?
"Meron na bang BAGO?" sya pa rin.
"Kelangan bang magkaroon ako ng BAGO kaya ako tumatanggi ngayon? Di ba pwedeng AYOKO lang. AYOKO NA?"
"Sorry." mabilis namang bawi neto.
Bigla ay may pumasok sa isipan ko. "Actually meron nga akong bago." kambyo ko. "Isang taong hindi ko inisip na makakasundo ko, isang taong di ko inaasahan pero sya yung nandun sa mga panahong masyado akong nasasaktan at umiiyak ng dahil sayo." nakita ko sa gilid ng paningin ko ang pag tingin neto sa kin. " Sya yung naging "knight in shining armor" ko everytime na malalagot ako sa mga coaches ko at kina ate ly, sya yung gagawa minsan ng mga parusa ko sa tuwing late ako dahil sa kakasunod ko kung asan ka. Sya rin yung nagpa-realize sa kin kung ano at dapat kong i-prioritized.Sya rin yung nag sabe sa king napakatanga kong tao,which is true naman." ako naman ang natawa ng maalala ko ang mga pinagsasabe nya sa kin. "Nagpakatanga nga ako sayo, di ba?"
Di sya sumagot pero nanatiling nakatingin sa kin kaya nag patuloy ako.
"Sya yung lageng andun para damayan at makinig sa mga hinanakit ko sayo." at para bang movie na nag flashback sa kin yung time na nasasaktan ako dahil sa lalakeng katabe ko ngayon. "Minsan nga sa kanya ko ibinubuhos ang inis ko sayo.Akalain mo kahit kurutin ko sya,paluin or even suntukin ko sya ay di sya nag rereklamo. Lage nyang sinasabe noon na pagbibigyan nya daw ako kase nga brokenhearted daw ako,Kaya ayun, inabuso ko naman." ako at di ko mapigilang di matawa ng maalala ko ang mga pinaggagawa ko sa kanya.
"Mukhang masaya ka ngayon." biglang sabe ni baham na syang nagpahinto sa kin sa pagtawa at napatingin sa kanya. " Masaya ka na ba.....s-sa kanya?"
Nag smile ako sa kanya. "Correction. SA KANILA......masaya ako sa mga kaibigan ko.Masaya ako kung ano ako ngayon." tas nilingon ko muli sya. " Kuntento ako."
Tumikhim si baham tas mapait akong nginitian. "So i guess.....Huli na ako? Wala na akong babalikan.......Sayo." malungkot netong sabe.
Nahihiya man pero marahan akong tumango. Nang gawin ko yun ay napakagat labe ako tas napayuko na lang.Ayoko ng ganetong set up.Ang bigat sa kalooban. Namayani sa min ang katahimikan tanging huni ng ibon at kaluskos ng mga dahon sa sanga ng puno ang maririnig mo dahil sa bahagyang pag ihip ng hangin.Di ko na natiis kaya nag angat ako ng tingin sa katabe ko at nakaramdam ako ng awa kase tumutulo sa mga mata ni baham ang luha na agad din naman nyang pinupunasan.Tahimik itong umiiyak at di ko alam kung pano o ano ang dapat kong gawin.
"One last chance,louisse.One last chance." sabe neto at tumingin sa kin na panay ang tulo ng luha sa kanyang mga mata. "Baka kaya pa.....Kaya pa nateng ayusin." sya na medyo crack na ang boses.
"Baham....."
"Mahal kita.....Mahal pa rin kita." si baham at umusog pa sya at ngayon ay paharap syang nakaupo habang nakatingin sa kin.
Di ko alam kung pano ko iko-comfort ito. Kahit gano o pano mo sabihin in a nice way sa isang tao ang mga salitang ayaw nyang marinig ay ganon pa rin,masasaktan mo pa rin sya. Kaya nga ayoko itong moment na to eh,nahihirapan akong ipaliwanag sa kanya na WALA NA.
Umusog din ako palapit sa nakatungo na ngayong si baham na nagsisimula ng humikbi at ngayon ay hawak nya ang kamay ko at paulit ulit na nagsasabing "sorry" .Tinapik at hinagud hagod ko naman ang likod neto.
"Mahal na mahal kita." si baham sa pagitan ng mga hikbi nya ay nagawa pa rin nyang sabihin yun. "Please louisse, isa pang chance."
"Baham...." yun lang ang nasabe ko.Di ko na alam pa ang pwede kong sabihin sa kanya. Pati tuloy ako naiiyak na rin,nyemas naman!
Hanggang sa mapagod sya at kusang huminto rin.Pareho kameng tulala at nakatanaw sa malayo,ang pinag kaiba nga lang ay magkatabe na talaga kame ngayon.
"Walang iba akong sisisihin kundi ang sarili ko. Deserve ko ito,deserve kong masaktan." biglang nagsalita sya matapos ang mahabang sandali na katahimikan sa min. "Kasalanan ko ang lahat." tas bumuntong hininga ito.
Tumingin ako sa kanya. "Wag mong isiping ginagantihan kita dahil di yun totoo." sabe ko. "Talaga lang kaseng.......kaseng........." di ko matuloy baka lalo ko lang syang masaktan pa.
"Wala na. Ubos na.Di mo na ako mahal." sya na ang nagpatuloy ng gusto kong sabibin.
"Im sorry." mahina kong sabe at napatungo na lang.
Isa pa uling buntong hininga ang narinig ko sa kanya bago ko naramdaman ang kamay nyang unti unting nag aangat sa mukha ko,hanggang sa magtama na nga ang aming mga mata.Kita ko parin sa kanya ang sakit na dulot ko,medyo namamaga ang mga mata netong nakatingin sa mga mata ko. Pero maya maya ay ngumiti sya sakin........alam kong pilit lang yun at may pait.
"Di ba sabe ko AKO lang ang dapat sisihin sa nangyare sa tin? Kaya wag ka ng ma-guilty sa pag basted mo sa kin. Masakit,oo pero kakayanin ko at deserve kong masaktan ng ganto." tas marahan nyang hinimas ang buhok ko. "Magiging okay din ako."
10 minutes before 5, ng maisipan ko ng mag paalam kay baham dahil exact 5pm start na ng training namen.Nag insists naman syang ihatid ako at kahit nag dadalawang isip at nagaalinlangan ay pumayag na rin ako tutal ito na siguro yung huli ko syang makikita at makakausap ng ganto.
Pumayag na rin akong ihatid nya pero hanggang sa labas ng BEG lang sya, baka makuyog 'to pag nakita ng teammates ko,mahirap na. 2 minutes before 5,at any moment ay magtatawag na si bundit.Naririnig ko na ang mga ingay ng mga kasama ko,sigurado akong halos kompleto na kame sa loob.
"Hanggang dito ka na lang." nahihiya kong sabe kay baham.
Tumango sya. "Sa tingin ko nga,hanggang dito na lang.......Ako." tas mapait na ngumiti sa kin.
Binigyan ko sya ng isang concern look,siguro nahalata nya yun kaya mabilis na tumawa ito tas ginulo ang buhok ko.
"Magiging okay din ako.Promise." sabe nya. " Siguro matatagalan pero magiging okay din ang lahat. Sana sa muli nateng pagkikita maging magkaibigan na tayo."
"Pwede namang simulan na naten ngayon eh." suggestion ko.
"Wag muna.Baka kase lagyan ko lahat ng malisya yung mga sweet gestures mo sa kin,mahirap ng mahulog ulit." nakakapagbiro na sya kahit may laman. "Magpapagaling muna ako tas pag okay na ko saka ako ulit magpapakita sayo."
"Okay." ako tas nag smile sa kanya.
Matagal tagal din kameng nagkatitigan kung di ko pa narinig yung whistle sa loob ng gym ay di ako matatauhan. Sigurado akong si bundit na yun.
"Pasok na ko.Di na kita maihahatid sa labas." paalam ko kay baham saka tumalikod na pero napahinto ako ng tawagin nya ako ulit. Nilingon ko naman sya.
May iniabot sya sa kin at nanlaki ang mata ko ng makita ko ang phone ko.Napatingin ako sa kanya at bago pa akong makapag salita ay naunahan na nya ako.
"Naiwan mo yan sa pinuntahan naten.Kumain kase kame ni jared kahapon doon at sabe nung isang crew ay naiwan mo yan. Actually,hinahanap ka nung crew pero sabe ko na ako nalang ang magsosole sa yo. Kaya yan na." paliwanag nya.
Kinuha ko naman yun at agad na binuksan.
" Deadbatt na yan nung binigay sa kin kaya chi-narge ko na rin yan kagabe.........Uhm, ano kase.....Louisse......Pinakelaman ko yan.I mean.....Tiningnan ko yung gallery mo."
Sus yun lang naman pala!
"Nagbabakasakali kase akong may naiwan pang bakas ng past naten kaya ko tiningnan." nahihiya netong confession. "Nadismaya lang ako.Wala na talaga. Puros picture mo,nyo ni jaja, ng family mo,ng teammates mo,ni ate ells,ni ate alyssa......At nung lage mong......Kasama."
"Oo.Sila kase yung mga taong pinag hugutan ko ng lakas noon at pinag katiwalaan ko." sabe ko at tamang tama naman na nagawi rin ako ng tingin sa gallery ko at saktong napadpad pa ko sa picture namen ni beatriz.
"Pwede humingi ng favor sayo." si baham at tumango naman ako bilang sagot. "Pwedeng humingi ng hug sayo? Bago man lang tayo maghiwalay, ay hiwalay na pala tayo." tas napakamot sa ulo. "I mean bago man lang ako umalis.Goodbye hug ba ga."
Natawa tuloy ako sa kanya kaya bago pa sya makapagsalita ay ako na mismo ang lumapit at yumakap sa kanya.Hinigpitan naman ni baham ang pagkakayakap sa kin.
Nakahinga na ko ng maluwag ngayon.Kahit nag kaiyakan at nagkasakitan kame netong lalakeng ito ay di ko maiwasang di mag alala sa kanya, more than 4 years kameng naging mag on at kilalang kilala na namen ang isat isa.Pero ngayon masasabe ko ng TAPOS NA TALAGA ang sa min. Nakaramdam na ko ng kapayapaan ngayon at least ngayon malinaw na sa ming dalawa ang lahat.
"Hanggang sa muli nateng pagkikita?" si baham na ngayon ay nakahiwalay na ng yakap sa kin.
Nag smile ako sa kanya tas tumango. "Oo ba!"
Ngumiti rin sya sa kin. "Payakap pa nga." sya at muli nya akong niyakap kaya ginantihan ko rin yun.