Üç nasip: Kuyu. Zindan. Züleyha.
Üç sınanma: Kuyu. Zindan. Züleyha.
Üç derinlik üç karanlık: Kuyu. Zindan. Züleyha.
Aşılırsa, üç aydınlık: Kuyu. Zindan. Züleyha.
🍃~Batan Gün'eş ..🍃
Ardı arkası kesilmeyen zil sesiyle başladığı cümleyi tamamlayadı Emir . Herkes şaşkınca birbirine bakarken Halide hanım fırladı yerinden. Kimseyi bekledikleri de yoktu aslında . Bu özel anın bölünmesi de hoş olmamıştı.
-Hayrolsun kim bu alacaklı gibi .'dedi söylene söylene merdivenlerden inerken. Bu gelen eğer gereksiz bir kimse ise söyleyecek iki çift lafı vardı. Derken yavaşça açtı eski evin ahşap kapısını. Ve görüş açısına giren mavi üniformalar ile donup kaldı. Karşısında gözü yaşlı bir kadın , sinirli bir adam , gözleri felfecir okuyan bir genç ve birkaç tane polis vardı .
-Su Çelikel burdamı ?'
Şaşkınlığını bir kenara bırakarak yutkundu Halide hanım. Onların polislik ne işi olurdu ki? İçinden bir besmele çekip polise döndü .
-Su mu dediniz ? Ben Su diye birini tanımıyorum . 'dedi düşünceli bir tavırla. Polis tam birşey söylemek için ağzını açmışken omuzuna konan el tarafından susturuldu . Bu elin sahibi Bilal Çelikel'den başkası değildi .
-Müsadenizle memur bey .'dedi Bilal bey ve dönüp Halide hanıma baktı . 'Su Hümeyra Çelikel . Yani kızım . '
Halide hanımın gözleri şaşkınlıkla açılırken istemsizce kenarda ağlayan kadına çevirdi bakışlarını . Yüzündeki tonla makyajı sanki ağlamasına inat olduğu gibi duruyordu yüzünde . Ve sanki tanıyordu bu simayı .
-Hümeyra ..'dedi ve durdu . 'Hümeyra sizin kızınız mı ?'
Daha fazla dayamadı kenardaki kadın . Kendini canhıraş bir biçimde Halide hanımın üzerine doğru bırakarak haykırdı .
-Yeter artık ! Onun adı Su ! Ne yaptınız kızıma ? Gerçi sizin gibilerden herşey beklenir herşey !'
Bilal bey ve genç adamın kollarından tutmasıyla durdu kadın . Gözleri nefret saçıyordu . Samimiyetsiz gözyaşları yüzünde öylesine eğreti duruyordu ki . Halide hanım yaşadığı şokla donup kalmıştı adeta . Başına giren sancılar tansiyonunun yükseldiğine işaretti .
-Hanımefendi . Lütfen .'dedi polis memuru sabırsızca . 'Lütfen Su Çelikel'i çağırabilirmisiniz ?'
Halide hanım eli kapı kolunda kalakaldı . Ne yapmalıydı şimdi ? Yukarı çıkıp nikahı kıyılmak üzere olan gelinini kolundan tutup bu insanlara teslim etmeliydi .. Yapmak istiyor muydu ? Kesinlikle hayır .. Düşündü . Başından beri , daha doğrusu Hümeyra bu eve geldiğinden beri geçen zaman dilimini düşündü . Hiç ailesinden ayrılan bir kız gibi değildi ruh hali . Sanki hafiflemiş gibiydi . Ferahlamış gibi ..
-Kim gelmiş anacığım ?'
Annesinin uzun süre gelmemesi üzerine merakla aşağı inmişti Emir . Halide hanımdan cevap vermeyince yanına geldi . Polisleri görünce şaşırmıştı .
-Buyrun ?'dedi tek kaşını havaya kaldırarak . Polis Emir'e döndü .
-Beyfendi Su Çelikel burda mı ? Derhal kendisini çağırmanızı istiyoruz .'
Kaşları çatıldı Emir'in . Hümeyra'nın ilk isminin Su olduğunu hastaneden biliyordu . Ama bu polislerin yanındaki insanlarda neyin nesiydi ? Dönüp annesine baktı . Kadıncağız kenarda kirece dönmüş suratıyla duruyordu . Kafasını onaylar gibi sallayıp içeri doğru seslendi .
-Hümeyra .'
Dönüp tekrar kapının önüne geldi Emir . Bakışları önce ağlayan kadını sonrada ona kötü kötü bakan genç adamı buldu . Neler olduğu hakkında en ufak bir fikri yoktu .
-Kim gelmiş ?'diyerek son basamaktan inip gülümseyerek yanlarına geldi Hümeyra . Halide hanım ve Emir'in şaşkın bakışlarına takılıp kafasını gelenlere çevirdi . Gözleri önce polislere sonrada yanındakilere döndüğünde dondu kaldı . Başından aşağı kaynar sular dökülmesi deyimi en çok bu duruma uyuyordu galiba . Adama baktı , ve kadına çevirdi bakışlarını . Ve tek bir kelime döküldü dudaklarından ..;
-Anne .. '
Emir duyduğu şeyle nişanlısına döndü şaşkınca . Anne mi ? Annesi miydi bu kadın Hümeyra'nın ?
-Su !'dedi ve sarıldı kadın aniden . 'Bebeğim seni bulduk sonunda !'
Annesinin kolları arasında şaşkınlıktan dili tutulmuştu sanki Hümeyra'nın . Kolları iki yanında sabit duruyordu . Hem onları görmenin hemde annesinin ona böyle sarılması şaşırtmıştı onu . En son böyle ne zaman sarılmıştı ki bu kadın ona ? En son ne zaman böyle şefkat göstermişti ?
-Bu ..'kadın geri çekilip baştan aşağı süzdü kızını . 'Bu halin ne ? Ne yaptırıyor bu insanlar sana ! Memur bey ben şikayetçiyim kızımın haline bakın !'
Polis memuru kadının sözleri üzerine Emir'e ufak bir bakış attı . Sonrada Hümeyra'ya döndü .
-Su Çelikel , hakkınızda kaçırılma ve zorla alıkonulma iddiası var . Doğru mudur ?'
-Hayır !'dedi Hümeyra telaşla . 'Hayır öyle birşey yok . Tamamen kendi isteğimle geldim ve kalıyorum . Hem zaten reşitim. On sekiz yaşımı geçtim . İstediğimi yapma hakkım var . '
Polis kafasını sallayarak yanındaki gence döndü . Gencin bakışları daha da kötüleşmişti .
-Cem bey , Su hanımın ifadesi belli . Yapabileceğimiz birşey yok . İyi günler .'
Polisler toparlanıp giderken hala donmuş bir şekilde bakıyordu Hümeyra gelenlere . Aylar olmuştu annesini ve babasını görmeyeli . Özlemiş miydi ? Bilmiyordu.. Ama içinde minicik bir sevgi kırıntısı hissetmiyordu onlara karşı .
-Hemen bavulunu alıp gel Su . Gidiyoruz . 'dedi kadın sert bir ifadeyle . Hümeyra irkildi . Emredici konuşmaya başlamıştı bile . Zaten belli oluyordu gözyaşlarının aldatıcı olduğu .
-Hayır .'dedi kendinden emin bir tavırla Hümeyra . 'Ben gelmiyorum .'
-Ne demek gelmiyorum ? Delirdin mi sen ? Şurda düğününüze ne kaldı ? Hem bak Cem de çok üzgün .'
Annesinin söyledikleriyle yüzünü ekşitti Hümeyra . Işte şimdi herşey mahvolmuştu .. Ne Emir'in nede Halide hanımın haberi vardı bu nişan olayından. Ve bu şekilde öğrenmemeliydiler ..
-Hümeyra ..?'dedi Emir sakin kalmaya çaba harcayarak . 'Hümeyra ne düğünü bu ? Annen ne düğününden bahsediyor ?'
Kadın alaycı bir kahkaha attı . Halide hanım sessizce olanları izlemekle yetiniyordu . Ve duydukları onu yeterince incitmişti .
-Su ve Cem'in düğünü beyfendi .'dedi kadın ve sırıttı . 'Ah Su .. Yine şu çocukça oyunlarından biri değilmi bu ? Kendini başka biri gibi tanıtıp insanlarla alay etmekten ne zevk alıyorsun anlamıyorum ..'
Emir yüzündeki hayal kırıklıklarıyla baktı Hümeyra'ya .. Demek nişanlıydı ve saklamıştı ondan bu gerçeği . Hastanedeki nişanlı muhabbeti de bundan olsa gerekti .
-Bu .. doğru mu ?'dedi fısıldar gibi . Gözlerinin dolmasına engel olamamıştı . 'Hümeyra bu doğrumu ?'
Hümeyra üzgünce eğdi başını .
-Emir ben .. söylemek istedim ama ..'
-Yeter !'
Herkes aynı anda Hümeyra'nın cümlesini sertçe yarıda kesen Cem'e döndü . O ise düşman bakışlarıyla Emir'e dikti gözlerini .
-Bu saçmalığa yeterince katlandığımı düşünüyorum . Şimdi , bizimle geliyorsun Su . Yada onların deyimiyle Hümeyra .'
Cümlesini tamamlayıp Hümeyra'nın koluna uzandı Cem . Ama tam tutmak üzereyken Emir ani bir hareketle belinden tutup kendine çekti Hümeyra'yı ve arkasına aldı .
-Hümeyra hiçbir yere gelmiyor . '
Cem dişlerini sıkıp Emir'e doğru bir adım attı . Ellerini yumruk biçiminde sıkıyordu .
-Sen kimsin ? Kimsinde karışıyorsun ?!'dedi dişlerinin arasından . Emir elini havaya kaldırıp alyansını gösterdi ona .
-Nişanlısıyım .'
Cem gözlerini devirip sinir bir şekilde kıkırdadı . Sonrada sağ elini havaya kaldırdı .
-Ne tesadüf ..'dedi ve gözleriyle alyansı işaret etti . 'Bende nişanlısıyım ..'
Emir burnundan derin bir nefes aldı . Düştüğü hale inanamıyordu .. Hümeyra nasıl söylemezdi nişanlı olduğunu ! Cem hafifçe öksürdü ve eliyle karşı kaldırımı işaret etti .
-Gel konuşalım seninle biraz ..'dedi Emir'e bakarak . Emir kafasını sallayıp bir adım atmıştı ki Hümeyra dolu gözleriyle bakarak kolunu tuttu .
-Emir gitme ne olur .'
Emir yavaşça kolunu çekti . Sonrada Hümeyra'ya baktı .
-Konuşup geleceğim .'
Emir'in karşı kaldırıma Cem'in yanına gidişini korkuyla izledi . Ona kötü birşey olursa hiç affetmeyecekti kendini . Sonra kenarda duran Halide hanıma çevirdi gözlerini . Kadıncağızın yüzü kireç gibi bembeyaz olmuştu . Ve sessizce duruyordu , sanki olduğu yere çakılmış gibiydi .
-Ne duruyorsun !'
Hümeyra gözlerini konuşan annesine çevirdi . Nasıl olurda bir insanın annesi mahvedebilirdi hayatını ? Baktı ama yüzünde bir gram merhamet bulamadı ..
-Ne duruyorsun Su ! Git topla eşyalarını . İki saat sonra Fransaya uçağımız var . Geç kalacağız .'
Hümeyra sinirle sıktı yumruklarını . Ne kadar konuşursa konuşsun anlamayacaktılar . Babası tek bir kelime etmeden bekliyordu . Zaten hep böyle olmamış mıydı çocukluğun beri ? Hep tek kelime etmeden annesi olacak vicdansız kadının ellerine bırakmıştı kızını . Şimdide susuyordu . Ve zaten konuşmasınıda beklemiyordu Hümeyra .
-Ben sizinle gelmiyo..'
Hümeyra'nın cümlesi bir hışımla ona doğru gelen Emir'le yarıda kaldı . Öyle sinirli görünüyordu ki , daha önce hiç böyle görmemişti onu . Emir yanına geldi ve ateşler saçan gözlerini dikti denizden gözlere .
-Sana ..'dedi ve derin bir nefes alıp elini yumruk şeklinde sıktı Emir . 'Sana tek birşey soru soracağım . Ve tek bir cevap istiyorum .'
Korkuyla bakmaya devam etti Hümeyra . Çünkü delirmiş gibiydi Emir . Gözlerinde gördüğü ateş belkide biraz sonra yakacaktı ikisinide ..
-Bana yalan söyleyip bu adamla buluştun mu ?'
Yutkundu Hümeyra . Dudağının kenarını ısırıp kaçırdı gözlerini . Tek bir cevap demişti Emir . Çünkü biliyordu Hümeyra'nın açıklama yaparsa onu yumuşatacağını . Derin bir nefes aldı Hümeyra . Ve dolu dolu olan gözlerini Emir'e çevirdi .
-Evet ..'dedi yanağından süzülen tek bir inci tanesiyle .
Bekliyordu . Emir'in ona bağırıp çağırmasını , kaşlarını çatarak bakmasını belkide daha ileri gidip kolunu tutup sıkmasını . Ama yapmamıştı . Donup kalmıştı Emir . Sonrada rüzgar gibi hızla yanında geçip içeri girdi .
-Emir ?..'
Arkasından sadece adını fısıldayabildi Hümeyra . Kızmıştı Emir . Hemde çok kızmıştı . Ama neden koşup gitmişti anlayamamıştı . Dönüp yaşlı gözlerle baktı Halide hanıma .
-Halide anne .'dedi ağlayarak . 'Anne ben yemin ederim söylemek istedim . Ama engel oldular .'
Halide hanım kaçırdı gözlerini . Ne diyecekti ? Ne diyebilirdi ki ? Canının yarısı evladını çok iyi bilirdi . Yalana asla tahammülü yoktu Emir'in . Duyduğu ayak sesiyle çevirdi başını Hümeyra kapıya . Ve gördüğü manzara içine kor gibi düştü .. Emir elindeki bavulla son basamaktan indi ve gelip Hümeyra'nın önüne koydu bavulu .
Sonrada annesine döndü .
-Anacığım .'dedi ve yutkundu . Belli ki zor tutuyordu kendini ağlamamak için . 'Anacığım ben odama çıkıyorum . Sen misafirleri geçirirsin . Su hanıma da bavulunu ver . Onunda misafirliği bitti ..'
Kimsenin birşey demesine fırsat vermeden döndü arkasını Emir . Ve merdivenlere yöneldi . Hümeyra ise koşarak geldi arkasından ve kolunu tuttu .
-Emir ! Emir nolur yapma ! Ben gitmek istemiyorum !'dedi gözyaşları dolu dizgin akarken . Emir dönüpte yüzüne bile bakmadı . Kolunu sertçe çekip kurtardı Hümeyra'nın ellerinden .
-Git ..'dedi fısıldar gibi bir tonla . Ve yanaklarından akan yaşlarla koşarak çıktı merdivenlerden . Hümeyra hıçkıra hıçkıra ağlıyordu . Nasıl git diyebilmişti Emir ona ..? Onu böyle severken .. Ona böyle aşıkken nasıl gidebilirdi ki Hümeyra ?..
Kadın gelip kolundan tuttu Hümeyra'yı . Cem ise çoktan bavulu alıp arabaya koymuş , arabayıda kapıya getirmişti . Annesi ağlayan kızı zorla tutup çekti . Hümeyra ağlamaktan engel olamıyordu . Adeta sürüklenerek gitmişti arabaya kadar . Ve arabaya bindirilmeden önce tüm gücüyle bağırdı hıçkırıklarının arasından ..
-Emiiiiir !'
Âh Emir hocam 💔
Sizi seviyorum 💕
Bursalı Gelin 👑