Chapter 2: The Sleeping Beauty
"Happy 17th birthday Faith" nagising nalang akong nasa paligid ko na ang pagmumukha nina Tita, Tito, Lolo at ng mga pinsan ko. Lahat sila ay nasa gilid ng kama ko na para bang hinintay talaga nilang magising ako sa himbing ng pagkakatulog.
Ugh, today's my 17th birthday. Ba't ang aga naman nila?
Bumangon ako mula sa pagkakahiga at kinusot ang mga mata kong puno pa ng muta. Madilim pa naman ah? Masyado naman ata silang maaga para sa birthday celebration ko?
"Bumangon kana d'yan at ipaghahanda kana namin." Napatingin ako kay Tito na nakatingin sa akin.
Nakikita ko lang naman s'ya tuwing may okasyon. Uhm, actually I can only see their faces every birthday celebrations, anniversary, new year and some other occasions.
"Happy birthday bitch!" Bati sakin ni Kate na ngayon naman ay kulay pula ang dulo ng buhok. Masyado na tal'ga s'yang naapektohan ng sibilisasyon.
Lagi nalang akong inaaway ng babaeng 'to dahil naiinggit daw s'ya sa ganda ko. Kahit anong gawin n'ya daw' ng pambubugbog sa'kin kapag sumasapit ang kaarawan ko ay hindi n'ya parin kayang pantayan ang ganda ko.
Naiingit s'ya dahil kahit ilang sugat pa ang gawin n'ya sa balat ko ay hindi ako nagkaroon ng peklat pero s'ya, kahit kaunting sugat lang ay nagpepeklat na agad.
Napakamot naman ako sa ulo ko bago bumaba sa kama. Ugh, I hate it whenever they're here. If feels like their presence is bugging my peaceful life.
"Wear this." Sabi ni Tita at agad namang inabot sa'kin ang isang kulay puting damit na puno ng diyamanteng kumikinang.
Nagtagpo ang kilay ko nang kunin ko to mula sa kan'ya. Ba't ganito ang damit ko ngayon? Masyado atang pinaghandaan?
"That will be your birthday gift from me, Faith." Sabi n'ya at dinala ako sa harapan ng salamin para idikit ang damit sa harapan ko.
Kitang kita ko sa repleksyon ng napakagandang damit na nasa harapan ko, bagay na bagay ito sa'kin. Kulay puti at kumikinang ang mga diyamateng nakadikit dito, para s'yang damit pangkasal.
"Ano pang hinihintay mo? Magbihis kana." Sabi naman ni Kate at agad akong tinulak papuntang banyo nitong kwarto ko. Eerr, whats with them today?
Alam kong birthday ko and yeah, normal lang na may regalo sila sa'kin. But the way they act is not normal! Kailanman ay hindi nila ako ginising sa pagkakatulog ko para lang batiin ng maligayang kaarawan, kailanman ay hindi nila ako hinayaang magsuot ng kanito kagarang damit na parang damit pangkasal. This dress is too much!
Tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin dito sa banyo, bakit nawala yung mga pasa ko sa mukha na ginawa ko kagabi sa sarili ko bago matulog? Pati yung mga paso sa balat ko ay nawala?
Alam kong nawawala agad ang pasa ko pero tatlong araw pa yun bago maghilom.
Nilinis ko ang sarili ko bago sinuot ang napakagarang damit na'to.
It's off-shoulder kaya't kitang kita ang collar bone ko. "Ang ganda mo parin naman Faith" mahinang puri ko sa sarili ko.
If only I met a lot of people, maybe they'll say the same words for me. I'm beautiful.
"What takes you so long?" Nakapameywang na tanong sa'kin ni Kate sa labas ng banyo ko. Ugh, I really hate this bitch in front of me.
S'ya nalang ngayon ang natira sa kwarto ko, siguro nasa baba na sina lolo at hinihintay ako.
"The hell you care?" Sarkastigong tugon ko naman at inirapan s'ya.
"Pasalamat ka't birthday mo ngayon." Sabi n'ya na nagpakunot ng noo ko.
Pasalamat? Diba dapat nga nilulubos-lubos na nya ang pangbubugbog sakin ngayon dahil pagkakataon na n'yang sirain ang ganda ko?
"And whats with my birthday?" Walang gana kong tanong.
"Nothing special" Sagot n'ya at lumabas sa kwarto.
Ugh, that girl! Hindi na n'ya ginalang ang tradisyon ng pamilya, kabilinbilinan ng mga ninuno namin na magsuot ng puti kapag pumasok sa gubat na'to pero s'ya sinusuot n'ya ang kahit anong kulay ng damit na maibigan n'ya. And now she's wearing pink and I hate it! So disgusting!
"You're so beautiful my dear granddaughter." Puri ni lolo habang tinitignan nila akong lahat pababa ng hagdanan na'to. Everything is white, lahat ng bagay na nakikita ko ngayon ay puti maliban sa suot ni Kate na pink.
"Hindi parin kumukupas ang ganda mo Faith" pamumuri naman ni Lance sa'kin at hinawakan naman ang kamay ko para alalayan akong bumaba. Why is he doing this?
Hindi naman ako nagsuot ng kahit anong sapin sa paa.
"Err, why am I wearing this kind of sh!t?" Tanong ko habang tinitignan ang suot kong damit.
"Because its your birthday" sabi naman ni Tito na ikinakunot ng noo ko. Ba't ganito? Hindi ba nila ako lalagyan ng pasa o kahit anong makakapagpapanget sa'kin?
"Hindi n'yo ba ako lalagyan ng pasa o kahit anong sugat sa mukha?" nagtatatakang tanong ko.
"We tried earlier but your skin is refusing from making any wound." Paliwanag ni Lance sa'kin. Refusing from making any wounds? What?
Agad akong tumakbo papuntang kusina at kunuha ang kutsilyo, hindi ako sanay na magdiwang ng kaarawang walang kasugat-sugat. Pakiramdam ko at may masamang mangyayari.
Sinubukan kong sugatan ang kanang kamay ko pero bigo ako. Pati gunting, blade at kahit anong hawakan kong pwedeng makapagpasugat sa'kin ay hindi pwede. Hindi ako nasusugatan o kahit anong gasgas manlang ay wala.
This is seriously Weird.
"See?" Ani tito at tinignan nila akong lahat.
Bakit ganito? Ba't parang hindi ako komportable at sobrang kinakabahan ako? Parang hindi pwedeng wala akong sugat ngayon.
"Wag n'yo na kasing ipilit kung ayaw." Agad kaming napalingon sa isang di pamilyar na boses ng lalaki na bigla nalang nagsalita.
"S-sino ka?!" Nanginginig na tanong ni lolo.
Who is he? Ngayon lang namin s'ya nakita. Ba't s'ya nakapasok sa loob ng bahay nato?
Nakasuot s'ya ng kulay puting manggas, at may hawak na gintong baston, may sombrero rin s'yang kulay ginto na may mga pakpak sa gilid. Ayon sa suot n'ya ngayon, malamang ay kilala ko s'ya.
Hell! I can't believe he's here. I can't believe he exists.
Lagi ko s'yang nababasa sa mga libro ko at ang itsura n'ya ay saktong-sakto sa itsura na nakasulat sa mga libro.
"Know me Faith?" Nakangising tanong n'ya habang nakatingin ng diretso sa'kin.
Hindi ko alam pero parang nanlalamig ako sa kinatatayuan ko at parang hindi ako makagalaw.
Ugh shit ang mga tingin n'ya, parang kontrolado ng mga tingin n'ya ang katawan ko.
"W-wag mo s'yang lapitan!" Banta ni lolo sa kan'ya nang magsimula itong maglakad papalapit sa kintatayuan ko.
"Wag kayong mag-alala sa gwapo kong 'to hindi ako nananakit ng kahit sino. Sinusunod ko lang naman ang utos ng Diyos ko." Sabi n'ya at agad na hinawakan ang ilalim ng baba ko para iangat ang mukha ko at iharap ito sa kanya.
Hindi ko alam pero hindi ko s'ya kayang pigilan, hindi ko maigalaw ang katawan ko. Wala akong magawa kundi ang habulin ang hininga ko habang tinitignan s'ya ng masama. What kind of sh!t is this?!
"Have you ever heared the story of sleeping beauty?" Tanong n'ya at agad na inalis ang pagkakahawak sa baba ko. Napahawak nalang ako sa dibdib ko habang hinahabol ang hininga ko.
Pakiramdam ko ay mauubusan ako ng hangin sa sobrang kaba.
"Yeah, we're not dumb here." Sarkastikong sagot ni Kate. Gumuhit naman ng ang isang napakagagong ngiti sa labi ni Hermes.
Anong ginagawa n'ya rito sa bahay namin? Is he real?
"Alam n'yo din pala" dugtong pa ni Hermes at hindi parin binubura ang ngisi sa kanyang mga labi.
"What?" Sabay-sabay naming tanong. Anong alam namin?
"Na gwapo ako" sabi n'ya at hinawakan ang sariling mukha. Fvck, he's here just to fool around?!
"U-umalis kana rito kung ayaw mong masaktan." Bantang muli ni lolo sa kan'ya.
Shit hindi pwedeng kalabanin ni lolo ang mensahero ng mga Diyos at Diyosa, makapangyarihan si Hermes kung ikukumpara sa aming mga mortal.
Agad akong tumakbo papunta kay lolo para pigilan s'ya sa pagbabanta sa gagong lalaking 'to "Lolo tama na ho." Sabi ko at niyakap ang matanda.
"Apo kukunin ka niya sa amin." Naiiyak na tugon ni lolo sa akin. K-kukunin? Bakit naman ako kukunin ni Hermes? Anong kailangan n'ya sa'kin?
"Hindi ah! Sinong may sabing kukunin ko s'ya sa inyo?" Kontra nito sa sinabi ni lolo. Napalingon naman kaming lahat sa kan'ya na abala ngayon sa pagpakpak ng isang mansanas na nakuha n'ya sa ibabaw ng mesa namin.
"A-anong ibig mong sabihin? Kaarawan na ngayon ng apo ko at nasa wastong gulang na s'ya para kunin n'yo!" Sigaw ni lolo at medyo napiyok pa ang kan'yang boses.
Anong pinagsasabi ni Lolo? Anong kunin-kunin? Hindi ko s'ya maintindihan! Fvck this!
"Kaya nga tinanong ko kayo kung alam n'yo ba ang kwento ni sleeping beauty." Nagtagpo naman ang mga kilay namin sa sinabi n'ya.
"A-anong gagawin mo sa pamangkin ko?" Kinakabahang tanong ni Tito sa kan'ya.
"Wag kayong masyadong praning, makakasama n'yo naman ang pinakmamahal n'yong Faith habang buhay e, pero si Faith hindi n'ya kayo makakasama." Huh? Anong ibig n'yang sabihin? Arrgh! Ba't sobrang gulo ng lahat para sa'kin?
"A-anong ibig mong sabihin?" Nangingig na boses na tanong ng pinsan kong si Lance.
Muling kinagat ni Hermes ang mansanas na hawakhawak n'ya bago tinapon ang buto nito sa kung saang bahagi ng bahay.
Hindi namin inaalis ang paningin namin sa kan'ya. Parang pinag-aaralan namin kung ano ang sunod n'yang gagawin.
Agad na dumaloy ang kaba sa buong katawan ko nang muli n'ya akong tignan ng diretso mga mata. Hinila n'ya ako papalapit sa kaniya gamit lamang ang mata n'ya. Agad akong hiningal nang maramdaman ko ang napakalapit n'yang mukha sa mukha ko. Sh!t anong ginagawa n'ya?!
Walang sino mang lalaki ang nakalapit sa'kin ng ganito! Walang sino mang lalaki ang tinignan ako ng ganito sa buong buhay ko.
"Masaya ang Diyos ko kung malalaman n'yang napanatili n'yo ang pagiging puro at inosente ng Reyna n'ya." Ito ang sinabi n'ya nang bigla kong maramdaman ang mga labi n'yang nakalapat sa mga labi ko.
Fvck! What is he doing?! Hindi ko alam pero parang nagmute ang buong paligid ko, namanhid ang buong katawan ko at nanlabo ang paningin ko kasabay nito ang pagbagsak ng katawan ko sa malamig na sahig.
Biglang nawala si Hermes, nandito lang s'ya para tignan at patulugin ako gamit ang halik n'ya.
Later on I know, I'm lying on my bed and I'm in a very deep sleep. Very deep sleep and no one could wake me up.
-MariaClaraPart2