"Elimde tuttuğum balonu özgürlüğü için gökyüzüne bıraktığımdaki süzülmesine aşıktım...
Küçüklüğümde ki umudlarıma,hayallerime en çok ta geride bıraktığım mutluluğuma aşıktım..."
Evet ben hep benden gidenlere aşıktım...
Belki de babam da bu yüzden bırakıp gitmişti beni.Ona olan aşkımı,güvenimi,en çok ta bağlılığımı bildiği için...
Aramızda bir toprak vardı onunla!Bir toprak...demesi ne kadar da kolaydı!Sanki üflesen çekilecekmiş gibi,babamı bana kavuşturabilecekmiş gibi...
Ama olmuyordu işte bazen hayat sana ızdırabı hüküm sayıyordu...
Bir muma benziyordu hayatım! Zaman ateş oluyordu,mum ise ben...Zaman geçtikçe eriyordum sanki,yok oluyordum,ya da olmak istiyordum...Bu dünyadan yok olmak...
Acılardan,adaletsizlikten,en çok ta samimiyetsizlik ten kaçmak,yada onları yok edebilmek isterdim...Hayatı basit kılan onlardı! Onları var kılanlar ise bizler!Ne acı...
Böyleydi işte bir nefesle karanlığa bürünecek kadar basitti hayatım!O nefes hayallerimi emanet ettiğim en çok güvendiğim kişiye aitti, anneme!Belki üflememişti ama onunla karanlığa bürünmüştü dünyam...
İnsan hayal ettikçe aydınlatır dünyasını,uzaklaşır bu dünyadan...Ben ise sadece aydınlığın somut olduğuna inananlardandım belki de bu yüzden karanlığa hapsolmuştu hayallerim...Yıkılmıştı ikinci dünyam...
Hayal etmek mutlu olmaya sebepti,,,Belki de bu dünyanın hüznünden kaçabilmek için icat etmişlerdi hayallerde var olan dünyayı,,Kısa süreliğine de olsa mutlu kalabilmek için...
Küçücük hayallerim vardı benim,onlarda küçüklüğümde kaldı zaten.Mutluluğum gibiydi hayallerim de sanki, geçmişe mahkum gibi...
Bunun sebebi ya korkaktım sonunda kalbimin kırılacağını düşünerek vazgeçen,
Ya da yorgundum,hayal ettikçe yok olan benliğimden...
Belki yanlış kişiye emanet etmiştim hayallerimi ,ya da hayal sanmıştım emanet ettiklerimi...
~SVL~
Lütfen yorumlarda belirtin düşüncelerinizi,,,
Onlarda sizin hayal dünyalarınızın kapıları olsun,gelin beraber geçelim başka dünyalara...
Her bir harf bir mutluluğunuza sebep olsun,,,
İyi geceler....❤
13.09.2017...