EDITED - New Scenes and Dialouges (Please Read again in order to understand the next chapters after I edit them too)
* Chapter Two ~ The truth, or is it? *
Macilyn's POV
"Oy! Ate! Gusto kong kumain!!!" Sabi ni Liza na ang ingay! Parang bata! Bwisit!
"Maghintay kang dumaan yung flight stewardess!"
"Ok! Ate ang gwapo nung lalake dun sa kabilang isle o!" Bulong niya sakin tapos pagtingin niya dun sa 'gwapong lalake', kinindatan siya nito. Kinilig naman si Liza.
"Hoy tumigil kang malanding babae ka!" Bulong ko sa kanya sabay kurot sa kaliwang braso niya.
"Hay nako ate! Stop disturbing me! Kinikilig pa ako ehh! Don't sira may kilig!!" Sabi niya.
"Sira kilig ka diyan! Sirain ko yang mukha mo na hindi din naman maganda! Liza just sleep if you can't shut up! Ayan na yung flight stewardess! Kumain ka na kahit gaano kadami gusto mo basta ikaw magbabayad!"
"Grabe naman ate! Sorry na!! Please!!" Sabi niya. Alam ko may binabalak to. Pustahan tayo.
"Sige na..."
"Wehh ate! Ikaw na magbabayad!!" Sabi na eh!
"Fine! Sige na kumain ka na!!"
"Yeyy!" Sabi niya ng parang bata! Hay nako! Tong kapatid ko talaga! Buti nalang mahal ko to! Haha!
~after a few hours~
Kakadating lang namin ngayon dito sa U.S.
Well not really, dahil nandito na kami sa bahay nila mama.
I need to know the truth RIGHT NOW.
"Ma, Tell me the truth right now."
"Agad-agad anak? Kain ka muna... Namiss ka namin ng iyong papa" sabi ni mama ng malambing.
"Ano ba! Kaya kami nagpunta dito para malaman ang totoo! Wag na nating patagalin pa ma!"
"Ate relax ka lang..." Sabi ni Liza habang hinihimas yung likod ko.
"O sige ma. Uupo ako. Pero sasabihin niyo na po sa akin agad" medyo kalmado kong sabi.
Umupo ako sa upuan at hinintay na magsalita si mama.
Josselyn's POV
"Ma, ano na?" Sabi ng aking anak.
"Anak nagsinungaling ako... Sinabi ko dati na walang kang kababata. Hindi yun totoo... Mayroon kang pinangakuan na wag siyang kalimutan. Ang lalakeng ito ay si....
Peter Hanson."
Pasensya na anak... Pero hindi mo pwedeng malaman na ang kababata mo ay yung Lexter na yun... It's for your own good...
Hindi siya nararapat para sayo, hindi niya pwedeng sirain ang mga plano ko. Hindi siya pwedeng mapalapit sayo! Hindi...
Macilyn's POV
"Totoo ba po ma?"
Totoo nga ba? Maniniwala ba ako? Can I really trust my mom with this?
"Totoong totoo anak... Pero wala pa siya dito ngayon... Kung gusto mo siya makita--"
"Ok lang po... I'm willing to wait..."
"Mabuti naman kung ganon anak..." Sabi ni mama.
"Anak, ihanda ko na yung kwarto niyo..." Sabi ni mama at pumasok na sa kwarto.
"Mabuti naman at sinabi na ni mama ang totoo..."
"The truth, or is it?" Sabi ni Liza.
"Huh?"
"Ate how can you even believe in mom! It's so obvious na nagsisinungaling siya!" Sabi niya.
"Liza! What are you talking about?!"
"I don't believe that whoever the hell that Peter is... He is not your childhood friend ate! Lexter is--"
"Liza we have no proof! But mom's word is our proof!"
"Whatever ate!" Sabi ni Liza at umupo na.
Totoo ba yung sinabi mo ma? Eh bakit walang glimpse na memory ko na nagappear nung sinabi mo yung pangalan niya...
Pero nung si Lexter... Meron ang akong naalala, pero hindi clear...
Nagsisinungaling ka nanaman ba ma?
Sana naman ma, totoo na yung sinasabi mo...
Bakit parang ayaw kong maniwala...
Pero...
Hay! Eto yung totoo!! Bakit ko ba papaniwalaan yang Lexter na yan?! He's a liar after all!
"Mei, I will wait for you..."
"I will never forget you, Lex..."
"Ouch! Ba't biglang sumakit yung ulo ko?"
"Ate, are you alright?" Sabi ni Liza.
"Yah, i'm fine..."
"Sigurado ka?" Tanong niya ulit.
Bakit ganoon? May naalala ako pero hindi clear!
"I will never forget you, Lex"
"Ahh!" Sobrang sakit talaga ng ulo ko!!
"Atee!!! Ma!!! Si Atee!!!"
Yun nalang ang huli kong naring before blacking out.
Reliza's POV
OMG! MAY POV AKO!!! NGAYON NIYO LANG SIGURO NALAMAN NA RELIZA ANG PANGALAN KO NOHHHHH!! HAHAHHH!
Ayy sorry back to the topic!
Natutulog na ngayon si ate.
Kanina nahimatay siya... Sumakit ata yung ulo niya sabi niya kanina..
Sana ok lang si ate...
Btw! Kung kayo tatanungin naniniwala ba kaya sa sinabi ni mama?
Kasi ako, hindi...
Dahil alam ko ang totoo at hinding hindi yun sasabihin ni mama dahil----
"Liza! Gising na ate mo!" Sigaw ni mama.
Hmp! Ayoko pa naman sa cliff hanger! Tss! And that's the end of the beautiful Reliza's POV! Byee!
Macilyn's POV
Finally naramdaman kong nagising na ako.
Nagkaroon ako ng panaginip pero... Hindi ko na matandaan...
Hayy! Bahala na nga! Minulat ko na ang mata ko..
"Ate! Mabuti naman gising kana!" Narinig kong sabi ni Liza.
Tinignan ko lang sila at unti-unting umupo.
"Oo nga eh! Buti nagising ako! Sana hindi nalang pala noh?!"
"Ate naman eh!"
"Joke lang naman!" At tumawa nalang ako kahit hilong hilo at litong lito na ako sa mga pangyayari ngayon.
******
Ano nga ba ang dahilan kung bakit ayaw sabihin ng nanay ni Macy ang totoo sa kanya? Find out! Not that soon! 😂
Guys! Wag kayo magexpect ng long chapters! Well meron din namang ganun pero not always!
Slow update talaga to guys! Sorry talaga! Pero school is priority! ✌
Vote ⭐Comment ❤ Follow me 😂