Kimsenin konuşmadığı bir dil gibiyim...Kimsenin inanmadığı bir deli... Yazarın bile okumadığı bir kitap...hiç çalmayan bir şarkı..Hiç vatandaşı olmayan bir ülke...hiç.
Herkes gidince bende ortalığı toplamaya başlamıştım pencereleri açıp içerdeki yoğun içki ve çerez kokusunu kaybetmek istiyordum." Sanırım aranızdaki sorunu çözdünüz " arka tarafa döndüğüm de ablam kendini kapının pervazına yaslamış bana bakıyordu.
" efendim " gülümsedi.
" karahan'la diyorum sorunu çözdünüz sanırım "
Başımı aşağı yukarı saladım. " yüzün gülüyor nerede benim somurtmaktan yüzü kırışmış olan kardeşim "
" nerede olduğunu bilmiyorum hatta şuan ben buradamıyım onu bile bilmiyorum"
Yanıma gelip elerimdeki bardakları aldı ve aldığım yere geri kattı koltuğa yönlendirip oturduk.
" iki gündür yüzünden düşen bin parça seni kırmak ne kadar kolaysa gönlünü almakta okadar kolay ona bakmamaya çalışman,baktığında derin nefesler alaman... bunları görmüyormuyum sanıyorsun "
" O kadar belli mi oluyor "
Hayır dergibi başımı salladı " bunları ancak seni en iyi tanıyan anlar Kerem fark etmiş bana aranızda birşey olup olmadığını sordu"
Aman Allahım Kerem anladıysa dilinden kurulamayacaktım.
Ablam gözlerime baktı " geçen gün ne oldu sana ?"
Anlatmak istemiyordum geçip gitmişti Karahan özrünü'de dilemişti.
" ufak bir tartışma "
" peki onu seviyor musun?"
Bunu sorarken yüzünde muzip bir gülümseme vardı " sevdiğimi anlayamam ki sen kerim abi'ye olan hislerini bana söylediğinde istemsiz bir şekilde aklıma Karahan geldi hislerimi onun ile karşılaştırdım"
Gülümseyerek bana baktı ayağa kalkıp sehpa'ya bıraktı bardakları alıp salondan çıktı. " senin bana yol göstermen gerekiyordu "
" bence kendi yolunu kendin bulabilirsin hem bana anlattıklarını bir düşün " deyip gitti.
Telefonuma bildirim gelmesi ile arka cebime gitti elim Karahan'dı.
Gönderen;
KARAHAN KARADEMİR
Teşekkür ederim.
Gönderilen;
KARAHAN KARADEMİR
Ne için?
Gönderen;
KARAHAN KARADEMİR;
Beni affetiğin için. İyi geceler.
Gönderilen;
KARAHAN KARADEMİR;
İyi geceler.
1 Hafta sonra;
Son üç haftadır olduğu gibi kafede kahvaltı yapıyorduk kafe açılıştan sonra baya tanınmış ve kalabalıklaşmıştı. Yeşim ile garsonların yetmediğini düşündüğünüz için üç garson daha ise almıştık işe . Neredeyse her gün Emir veEmre'nin birbirleri ile uğraşmasını izliyor , yeşim ile arda'nın birbirlerine kaçamak bakışlarını görüyordum Yamaç ve sedef temelli olarak seline yerleşmişler di Selin ve sedef güzel anlaşmıştı , Ablam ve Kerim abi 2 ay sonra için nişan hazırlığı yapıyorlardı neden acele ettiklerine dair fikrim yok ama o mutlu olacaksa benim için bir sorunda yoktu .
Karahan' a gelirsek sanırım ona karşı olan duygularımı kabullenmiştim yani şuan bunu onun bilmesine gerek yoktu zaten bir haftadır kendisi de yoktu Arda sohbet arasında izmir' e iş için gittiğini söylemişti.
Bana gelicek olursam iyiydim sanırım aynıydım bendim.
" içeri de şuan öğrenciler var ve hiç ses çıkmıyor sanırım onlar için sınav haftası "
Gülümsedim " tatlı telâşların olduğu kimimizin hiç takmadığı sınavları kimimizinse -"
Lafımı kesen Yeşim'di " kimimizinse 96 aldığı için idayı ağladığı güzel zamnlar"
Yeşimle idaya girmiştim türkçe dersinden kim 100 alırsa o diğerinin istediği birşey yapacaktı ben kaybetmiştim ve yasemin hoca notumu okuduğunda ağlamıştım sorun puan değildi sorun Yeşim'in vicdanayızlı'ydı.
" senin yüzünden saatlerce banyodan çıkamamıştım saçlarımdan un ve yumurtayı çıkartana kadar canım çıkmıştı tabi birde yetimhane müdürünün bize attığı vicdansız dayaktan"
" Bana birşey yapmaması için sana kimin yaptığını sorduğunda söylememiştin "
" sen benim kardeşimdin o kürek gibi olan o ellerin sana değmesine katlanamazdım birde isteyerek girmiştim idaya"
Dedim yeşimin gözleri dolmuştu yanagına düşmeden sildim ve sarıldım.
Araya ceyda'nım sesi girmişti" keşke sizinle daha önce tanışsaydım "
Demesi ile onuda aramıza aldık bir süre sonra büyük kollar tarafından sarıldık emre ,emir ve arda gelmişti emir'in koşarak gelmesi ve üzerimize atlaması ile hepimiz yerlere düşmüştük .
" bacağıma hanginiz düştü "
" sanırım artık tek kol dolaşacağım "
"Saçımı bırakın "
"Bacağımı verin artık "
"Sanırım artık çocuğum olmayacak "
Bunun gibi bir sürü yakınmadan sonra halimize büyük bir kahkaha atmıştık.
Emre'nin" ben en son dediğimde cidiydim".
Tekrar bir kahkaha atmış ve yerden kalkmıştık masaya oturduk birkaç konu hakında konuştuk ve kafeye girdik iki masadan dolmuştu garsonlar diğerleri ile ilgilenirken bende yeni gelenler ile ilgileniyordum.
Arkamı dönüp mutfak bölümüne girdim siparişleri verdim burnumun sızlaması ile duvarda asılı olan aynaya döndüm kırmızılığı görmem ile masadan peçete alıp burnumu sildim .
Garson' a masanın numarasını söyledim o götürmüştü.
Bugünde kafe kapatma zamanı gelmişti .
Bugun yeşim kapatacaktı ceyda gitmişti bende odamda üzerimi değiştirip çantama telefonumu koydum askıdan siyah kabanımı alıp çıktım yeşim sayım yapıyordu " görüşürüz "
Bana el sallamıştı dışarı baktığımda ardanın arabası yoktu " bugün Arda yokmu ben bırakayım seni"
" yok beyefendini şahsi işleri varmış "
"O zaman bekliyorum seni ben bırakayım "
Başımı sallamıştı .
Yeşim işini bitirip üzerine değişmiş ve gelmişti kapıyı kilitleyip kepenkleri indirdik
Arabama bindim ilk defa Karahan'ın yaşadığı eve gidecektim yeşimin tarifi ile eve gelmiştik iki katlı bir ev bekledigim kesindi fakat villa ve bir sürü siyah giyimlinadam beklemediğim kesindi.
" bakma öyle bir süre sonra alışıyorsun "
" Alışa bilecegimi sanmıyorum " kapıya doğru yürüdü .
" hey sende geliyorsun yemekte beraberiz "
Adımlarımı eve pardon VİLLA'ya çevirdim
Zile bastığında hizmetli olduğunu düşündüm kadın açtı. Ceyda eşofmanları ile koltuğa yayılmış bir şekilde oturuyor Emir elinde bardak ile mutfak olduğunu düşündüğüm yerden çıkıyor Emre ise başka bir koltukta telefonu ile oynuyordu.
Yeşim üzerini değiştireceğini söyleyip üst kata çıktı bende emir 'ın elindeki bardağı alıp ceyda'nım yanına oturdum .
Havadan sudan sohbet ettik hergun birbirimizi gördüğümüz için konuşacak birşey kalmıyordu attık
Ablamı mesaj atıp yemeğe gelemeyeceğimi söyledim ardından kurulmuş olan masaya oturduk masanın en başı boştu ama servis açılmıştı . Sormadım bir süre sohbetle yemekler yenmişti diğerlerinin kaçamak bakışlar ile masanın başına yada kapıya baktıklarını yakalıyordum ve bu beni fazlasıyla geriyordu.
Yan tarafımda oturan ceyda'nın çatallaşmış sesini duydum " gelmeyecek " ardından gözleri dolmuştu evin içinde bir şeyler dönüyordu.
" saçmalama ceyda yemeğini' ye o ne yaptığını biliyor "
Emir'i ilk defa bu kadar ciddi görüyordum
Diğerlerininse yüzü sirke satıyordu .
Yemekler yenmeye çalışılmış ardından salona oturmuştuk bedenleri burada'da kendileri değilmiş gibiydi Emir 'in hızlı hızlı salladığı bacağı Yeşimin kemirdiği tırnağı
Arda ve Emre'nin balkonda bitmek bilmeyen sigaraları sanırım benim eve gitme zamanım gelmişti.
Ayağa kalktım " her sey için teşekkür ederim artık gitmeliyim" demem ile hepsi birbirine baktı ardından Yeşim hızla ayağa kalkıp bana kafe ile ilgili başka planlarından bahsetti ve bend e tekrar yerime oturmak zorunda kaldım.
" sence nasıl bence gayet güzel bir plan"
Kafeyi arka tarafa doğru genişletmeyi düşünüyordu bana uyardı nasıl olsa Ben hastaneye dönecektim orayı ona devir edecektim.
Yeşim'den lavabonun yerini öğrenip salondan çıkmıştım üst katta ikinci koridor
Merdivenin olduğu duvarda bir sürü fotoğraf vardı hepsinde gülüyorlardı
Başka bir tanesinde ise Karahan ve bir kızın fotoğrafı vardı ve samimi bir şekilde sarılıyorlardı belkide Karahan' ın sevgilisi idi ve şuan onunlaydı insan kendi kendinin canını yakarmıydı ben yakıyordum.
Resimlere bakmayı bırakıp lavaboya girdim yüzümü yıkayıp kuruladım bu sırada telefonuma bildirim gelmişti cebimden çıkartıp baktımda ablamdan'dı
Bir konum göndermişti.
Gönderen; BİRTANEM
Yardımına ihtiyacım var lütfen çabuk gel hiç iyi değilim.
Aradım fakat cevap vermemişti. Lavabodan çıkıp koşar adım aşağı indim diğerleri ortalıkta yoktu koltuğun üzerinden çantamı hızla alıp evden çıktım hızla kapattığım kapıdan dolayı birkaç adam bana dönmüştü hızlı adımlar la arabayı çalıştırıp ablamın attığı konuma sürdüm ne telefonunu açıyordu nede mesajlarıma cevap veriyordu . Yeşimlerde araıyordu fakat eğer ablam onunla konuşurken ararsa konuşamazdım bana attığı konum biraz uzaktı hatırladığım kadarıyla bir uçurumun olduğu yerdi ve beni en çok korkutansa buydu .
Atığı adrese geldiğimde beni sadece bir uçurum ve kızgın dalgaları ile bir deniz karşıladı konuma tekrar baktığımda doğru yerdeydim telefonumun çalması ile bakışın telefona döndü kerim abi arıyordu " kerim abi ablama -"
"Benim Hazan telefonumu kaybettim okulda merak etme"arkamdan bir araba sesi gelmesi ile oraya döndüm siyah bir audi 'den gözleri kapalı elleri bağlı bir adam' ı atmışlardı ardından arabaya tekrar binmiş ve gitmişlerdi. " Hazan iyimisin o ses ne "
" ben seni arayacağım" deyip kapatım yere atıkları adama doğru gittiğimde o kadar tanıdıkdıki elerim ile gözlerini açtım ben daha bu gözlere bakmamıştımki doya doya yüzünde morarmaya yüz tutmuş yara ve izler vardı başını dizime koyduğum adam Karahan'dan başka kimse değildi.
Elerini çözdüm" Karahan...Karahan kendine gel."
" yalvarırım Karahan"
Öksürmeye başlaması ile yan tarafa çevirdim. " gelmemeliydin burada olmamalıydın "
Dediklerini duymamazlıktan geldim
" Karahan kalkmalısın "
Kolunu omzuma atıp onu kaldırdım zar zor arabaya gittiğimizde onu arka tarafa yatırdım.
Direksiyona geçtim burnum sızlıyordu eminimki kanıyordu ama şuan düşüneceğim son şey bile değildi arabayı hızla ana yolla çevirdim.
" Karahan sakın uyuma konuş benimle en azından hastaneye gidene kadar "
"Ağlama ,hastaneyede götürme başka bir yer bul " normalde bana bu emir kipinizle nefes al dese almazdım fakat şuan bunu tartışmayacaktım telefonumun tekrar çalması ile ekrana baktım Yeşim 'di.
Açtım .
" Hazan nerdesin neden haber vermedin "
Endişeliydi. Sesimi düzeltim " iyiyim şeyleyim " aynadan karakan' a baktığımda başını iki yana sallıyordu " kerem ileyim ben seni sonra arayacağım " deyip kapattım ardından başka bir doktor arkadaşımı ardım ona durumdan bahsettim kendisi biraz illegal işler ile ilgileniyordu fakat işim düşmüştü.
Bir gün boyunca bu odada öylece uyudu bazen vücudundaki yaralar yüzünden inledi o acı çektikçe bende acı çekmiştim
Ali onu uyutuyordu yarım saat önce gelmiş ve uyanması için gereken iğneyi yapmıştı uyandığı zaman bu hâlinin hesabını soracaktım.
" su" duyduğum cılız ses ile başımı çift kişilik olan yatağa çevirdim elerimi başımdan çekip yan taraftaki masadan sürahiyi alıp su doldurdum yatağa oturup başımı kaldırdım ve rengini yitirmiş olan dudaklarının arasına yerleştirdim her ne kadar gözlerimin dolmasını engellemeye çalışsamda olmuyordu.
Biraz daha kendine gelince yatakta otururnpozisyon aldımmmmı karşısındaki koltuğa oturdum gözlerini benden kaçırdı derin bir nefes alıp
" Bana bu halinin nedenini söyleyecekmisin?"
Gözlerimin içine baktı ve " söylersem benden gitmeyeceğine söz verirmisin "
Neydi onu bu denli korkutan neden onu bırakmamdan korkuyordu .
" söz verirsem beni bırakmayacağına söz verirmisin "
Durdu dudağındaki yaraları umursamadan güldü.
" Söz "
"Söz "
Oda seviyordu artık emindim .
Kapının açılması ile içeriye Ali girdi
" Hazancım arkadaşın uyanmış durumu şuan için iyi ama yine'de bir hastaneye gitmesi gerek burada malzemelerim sınırlıydı. "
Karahan bana baktı ardından sağ tarafında kalan Aliye " burası neresi "
Güldüm Alinin cevabı ile bana kaşları çatık bir şekilde bakıyordu.
" veteriner"
Evetttttt 11. Bolum geldi umarım beğenmişsinizdir.sizleri seviyorum çikolatalı sütlerim yorum ve vote leri unutmayalım lütfen❤❤😘😘😘