25
Masakit ang ulo ni Ruel kinabukasan. Hindi niya matandaan ang nagyari, ang alam niya, umalis na si Candice papuntang Canada at hindi niya alam kung kailan babalik. Sa sobrang depressed niya ay uminom siya batay sa ebidensiyang nasa harap niya ngayon, pero parang may hindi siya maalala?
“Good morning, Sir!” Ang tagalinis niya ng bahay, mabuti at bumalik ito, nagkalat kasi ang pinag-inuman niya.
“Good morning, Manang, puwede bang ipagtimpla po muna ninyo ako ng kape. Ang sakit po ng ulo ko.”
“Ang dami nyo po kasing nainom Sir, akala ko nga po maabutan ko pa rito si Ma’am.”
Napakunot-noo siya. “Ma’am? Sinong Ma’am?”
“Yung maganda, matangkad at seksing babae po na pumunta rito Sir. Siya ba yung nobya mo? I love you kasi kayo ng I love you kagabi. Candice po ba ang pangalan niya, Sir?”
Shit! Si Gab! Kaya ba parang may dapat siyang maalala? Hinanap niya ang cell phone niya, puno ito ng missed calls at text ng dalaga, tinignan niya ang oras, walang text para sa umagang yun. What happened? Ano ang ginawa niya kagabi? May nasabi ba siya? Idinial niya ang numero nito pero walang sumasagot.
“Gab, answer please.” Text niya sa nobya. Pagkatapos ay naghintay siya ng ilang sandali pero nakakaubos na siya ng kape niya, wala ni isang tawag o text man lang, hindi rin nito sinasagot ang tawag niya. Bigla tuloy nawala sa isip niya si Candice. Kinakabahan kasi siya sa kung ano ang nasabi niya sa harap ni Gabrielle kagabi. Tuloy pagkatapos maligo ay agad siyang nagbihis para pumunta sa presinto.
************
“I’m sorry Acquino, pero wala si Delamerced ngayon rito, on field.” Seryosong sabi ni Filemon sa kanya.
“Ganun ba?” Iyon kaya ang dahilan kaya hindi ito nakakasagot sa tawag niya at text? “Anong oras baa ng balik niya?”
“Walang definite na oras, Acquino, alam mo naman ang trabaho namin. Mabuti pa, tawagan mo na lamang.”
“Hindi nga sumasagot, nag-aalala na ako.” That was true.
“Baka naman natauhan na sa iyo?” Asar nito. Nakakapikon, wala siya sa mood makipaglokohan sa pulis na ito.
“Sige, babalik na lamang ako.” Hindi na niya hinintay na makapagsalita pa ito, agad siyang tumalikod.
Nung makaalis si Ruel ay agad na tinawag ni Filemon si Gab. “O, Delamerced, wala na ang lover boy mo!” Sigaw niya.
“Salamat.” Umalis na sa pinagkukublihan niya si Gab. She was just there, in fact, she saw Ruel and heard the things that he said, pero ayaw niya itong harapin, ayaw niyang makita, ayaw niyang makausap. Hangang ngayon ay ramdam pa rin niya ang sakit ng nangyari kagabi. How could Ruel do this to her? Naging totoo naman siya sa binata, di ba? Bakit nagawa niyang paibigin siya pagkatapos ay iba naman pala ang nasa puso nito.
“Bakit hindi mo kausapin, Delamerced? Mukha namang seryoso yung tao sa iyo.” Payo ni Filemon sa kanya.
“Akala mo lang yon. Pag bumalik, sabihin mong huwag na huwag magpapakita sa akin at baka gawin ko siyang target.” Mataray niyang sabi.
“Whoa! Kawawang nilalang!”
*************
Hindi mapakali si Ruel sa opisina niya. What did he do last night? Bakit hindi pa rin nagrereply at nagtetext si Gab sa kanya. Tinext at tinawagan niya na rin si Filemon pero ang sabi nito ay hindi niya alam kung nasaan si Gabrielle. May ginawa ba siyang ikagagalit nito? Tingin niya kasi ay pinagtataguan na siya ng dalaga. Sa dami ba naman ng babaeng dumaan sa kanya, alam na niya ang mga sitwasyong ganoon.
HE decided to go out of the office a little early, pupuntahan niya si Gab sa presinto, imposible namang hindi pa ito nakabalik, if not, pupunta siya sa bahay nito. Hindi siya mapakali hanggat hindi sila nag-uusap na dalawa. Ano ba ang nagyari at bigla itog umiwass sa kanya. May nasabi ba siyang mali o ginawa.
“Kaalis lang ng maton naming, Acquino. Baka umuwi na yun.” Sabi ni Filemon.
“Salamat. May nasabi ba siya sa iyo na problema niya, pare?”
“Wala naman. Bakit, ano baa ng ginawa mo?” Balik tanong nito sa kanya.
“Yun nga ang problema, hindi ko alam kung ano ang nagawa ko.” Which is true.
“Alam mo, ang pinakamatindi lang naman nating problema ay kapag nalaman nang girlfriend natin na nambababae tayo, yun ang mahirap solusyunan. ANg hirap kayang suyuin ng mga pakipot na babae, lalo na si Gab.”
“Wala naman akong babae.” Kausap niya yata ang sarili niya.
“Wala nga ba? O baka naman kasi nahuli ka niyang nakatingin sa iba, alam mo naman ang mga babae ngayon, konting lingon lang natin, nagseselos na.” Asar pa ni Filemon.
Hindi na lamang niya ito pinansin, nagpasya siyang puntahan na lamang si Gab sa bahay nito. Nakakailang katok at tawag na siya pero walang Gabrielle na lumabas. Ano ba talaga ang nagyayari. Nababaliw na siyang mag-isip. Hindi naman sinasagot ng babae ang mga tawag niya.
KInabukasan ay maaga pa lamang ay nasa labas na siya ng presinto, hindi kasi umuwi si Gabrielle sa bahay niya kaya wala siyang choice kundi abangan ito. Nakita niyang dumating ang dalaga dala ang motorsiklo nito. Bakit biglang parang sobrang na missed niya ito? Isang araw lang naman silang hindi nag-uusap? Weird. Hindi niya nga iyon naramdaman kay Candice. Speaking of Candice, buong araw at isang gabi niya itong hindi naalala nang dahil kay Gabrielle. Siguro naman ay okay lang ito, andun naman si Aron Miguel.
“Gab.” Tawag niya.
Hindi man lingunin ay alam ni Gabrielle na si Ruel iyon. Bumilis ang tibok ng puso niya. Ayaw niya itong makausap, ayaw niyang makita, pero wala siyang magawa.
“Gab, what happened? Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko? May problema ba? May nagawa ba ako?” Tanong ni Ruel sa kanya. Tinignan niya ito mula ulo hanggang paa. He looked haggard, baka sa kakaisip sa Candice na iyo, hindi dahil sa hindi siya sumasagot sa mga texts at tawag nito.
“Saka na lamang tayo mag-usap.” Malamig na sabi niya.
“No, Gab. I wanted to be clarified. Halos mabaliw na ako sakakaisip bakit ka nagkakaganyan. Ano baa ng problema? Ano baa ng nagawa ko?”
Tumingin sa kanya si Gabrielle na para bang ang laki ng kasalanan niya. She’s looking as if she’s in pain. Bakit?
“Sino si Candice?” She asked directly.
Biglang parang sinuntok si Ruel ng pagkalakas-lakas upon hearing Candice’s name. How did she know about her.
“Are you in-love with her?” She again asked. He can’t answer. He doesn’t know how to answer the questions.
“You can’t say I love you to me simply because you are in –love with somebody else, right, Ruel? Do you think that would be enough for you to get out of my life?”
Ruel could not say a word.
“Siya rin ang babaeng nasa cell phone mo, right? The pictures you were keeping were heres? Tama ba?”
Nakatingin lamang si Ruel sa kanya.
“Tama ba!” Sigaw na niya.
Nagsimula nang magsilabasan ang mga kasamahan ni Gabrielle. Nagtataka sila kung ano ang nagyayari sa kanilang dalawa.
“Answer me!”
“O-oo.”
“Fuck! Go to hell!”
“Wait, Gab, let me explain.” Tinangka niyang hawakan si Gabrielle sa kamay pero iyon yata ang pagkakamali niya. Gab gave him a slap on his face, yung pinakamalakas na natikman niya sa tanang buhay niya.
“Gab.” Isang suntok pa ang pinakawalan nito, sapul ang ilong niya. Paksyet! A ng sakit nun ah. Nakita na lamang niyang inaawat na si Gab ng mga kasama niya. Hawak-hawak niya ang ilong niyang nagdurugo na.
“Ayoko ng makita ang pagmumukha mo, Acquino.” Pumiksi siya sa hawak ng mga kasama niya. Then she went inside the precinct. Gustuhin man niyang sundan ito ay hindi na niya nagawa, ang sabi ng mga kasamahan nito ay mas mabuti raw na hayaan na muna siya.
Now he’s confused. Ano ngayon ang gagawin niya?
*****************************
-Xian-