Dawn's POV
I'm finished packing my things, pano ba naman. Nalaman kong may surpresa sila saakin! Uuwi kami ng Pinas today. Surprise daw eh sa sobrang kadaldalan ni Twinnie, nadulas ang bruha. Muntik na siyang patayin sa kiliti ni Krissy at Charlie. Kami ni Tonton? After nung Kasal? so far so good. I guess nabigla nga lang siya. Okay I'm done at ako na lang yata ang inaantay nila.
Charlie: Mom, lets go? I'm ready to feel the warmth of Philippines! *Nagtatalon*
Ako: *Tumawa* Aryt. Let's go?
Tonton: Hon, nandito na sila Richard at Lacey. *Ngumiti*
Yep. Kasama sila pabalik ng Pinas kasi invited sila kung ano man ang meron.
Ako: Yeah. Let's go na Hon, baka maiwan tayo ng plane. *Ngumiti*
Tonton: Let me *Kinuha ang maleta ni Dawn* Kaso may kulang eh. *Tumingala na parang nagiisip*
Ako: Sus. Sanay na ako sayo! *Hinalikan ang labi ni Tonton* Love you. Let's go na?
Tonton: I was waiting for that kanina pa! *Tumawa* Yeah, let's go. *Hinapit ang bewang ni Dawn at naglakad na sila palabas*
Diba? Tonton is different naman. I mean, iba lang talaga siguro siya magmahal. Ang possessive. Kay Richard naman, okay na ako sakanya. It's been 2 months since nag 'goodbye-feelings-to-each-other' na kaming dalawa. Pero, di ko sure kung friends kami ha? Suddenly kasi na-awkward ako feeling yung presensya niya around me. Wala lang. Ewan ko ba doon. (Ang conyo ng author niyo haha!)
And opkors, natutulog si Tonton sa sasakyan kasi medyo malayo ang airport. Mga 1 hour pa to get there, si Lacey naman ganun din. Then nagpatugtog si Twinnie. Since nagdadrive ako, kailangan ko rin ng music.
There are places I remember
All my life, though some have changed
Some forever not for better
Some have gone and some remain
All these places have their moments
With lovers and friends I still can recall
Some are dead and some are living
In my life I've loved them all
Nagulat ako doon sa kanta. Favorite namin ni Richard eh, 'in my life by the beatles' Eto namang si Charlie, sinabayan pa. Tapos nakatingin sakin si Krissy at Twinnie. Pero ang di ko inasahan. Sumabay din si Richard.
But of all these friends and lovers
There is no one compares with you
And these memories lose their meaning
When I think of love as something new
Though I know I'll never lose affection
For people and things that went before
I know I'll often stop and think about them
Charlie & Richard: *Kumanta* In my life, I love you more.
Charlie: *Tumingin kay Richard* You know that song too?
Richard: It's my favorite. *Ngumiti*
Charlie: Wow. That's also my Mom's favorite song. *Naalala ang sagot sakanya ni Dawn tungkol kay Richard*
Buking ako doon ah. Grabe lang tong anak ko. Ang daldal!
Richard: I know *Tumingin kay Dawn*
I can see Richard staring at me in the rearview mirror. Kaloka ha! Nakakairita.
Charlie: Tito? May I sit beside you? *Ngumiti*
Richard: Oh sure!
Charlie: *Lumipat* Thank you!
Richard: *may kung anong sayang naramdaman*
Though I know I'll never lose affection
For people and things that went before
I know I'll often stop and think about them
In my life I love you more
In my life I love you more
Napatingin na naman ako sakanila. Ang cute cute nilang mag ama, sadly. Di ko pa pwedeng i-reveal and tunay na pagkatao ni Charlie. Selfish man sa paningin niyo, inaalagaan ko lang ang anak ko. Hindi naman sa wala akong tiwala sakanya. Wala akong tiwala kay Lacey, alam ko ang mga bagay na kaya niyang gawin at ayokong umabot sa punto na magkamatayan kami pag binangga niya ang anak ko.
End of POV
Dumating na sila sa airport at dumeretcho na sa private plane ni Dawn, tutal sa yaman niya di na nila kailangan magantay. Buhat buhat ni Richard si Charlie dahil nakatulog na ito sa tabi niya at hinayaan na lang ni Tonton. Malapit na sila nang lumapit si Dawn kay Richard para ayusin ang kamay ni Charlie para di mangalay.
Foreigner: What a cute couple. *Nakatingin kina Dawn at Richard*
Dawn: Huh?
Richard: *Napangiti ng palihim*
Dawn: *Naningkit ang mata* Saw that Montenegro.
Richard: *Tumawa* What?
Dawn: Wala. Pag pagod ka na bigay mo na kay Tonton. *Smiled nauna nang maglakad*
Habang nakasakay sila, di maiwasan mabore ni Charlie kaya ginamit na ang iPod para magpatugtog. Sinalpak niya ang earphones niya at sinabayan ang kanta.
Charlie: *Kumanta*
I was a fool to ever leave your side
Me minus you is such a lonely ride
That break-up we had has made me lonesome and sad
I realize I love you 'cuz I want you back, hey-hey
Dawn: She really reminds me so much of Richard. *Sabi sa isip*
Twinnie: Shhh.... Someone sleeping here.
Charlie: *Tinuloy padin*
Reunited and it feels so good
Reunited 'cuz we understood
There's one perfect fit and sugar this one is it
We both are so excited 'cuz we're reunited, hey-hey
Richard: Parang si Dawn lang eh. *Smiled at the thought*
Natapos ang mala-concert na pagkanta ni Charlie nang magising silang lahat.
Pagdating nila sa Pinas, pinagkaguluhan ng media si Dawn. Hinawakang mabuti ni Tonton ang kamay ni Charlie dahil posibleng madamay ito sa napakaraming tanong ng media. Sinagot niya ang ilan at sumakay na sa limo na kanina pa nagaantay sakanila.
Charlie: *Umupo sa tabi ni Dawn* Mom, are you that famous to be asked by the press?
Dawn: *Tumingin sa anak at ngumiti* Kinda. It's because of our chocolates dear.
Charlie: Oh I wanna be like you when you grow up! *Humagikgik*
Dawn: Really? In what way? *Hinawakan ang kamay ni Charlie*
Charlie: I want to be a model Mom. You know? I'd be on Catwalks and Fashion Shows.
Dawn: *Napahanga dahil parang desidido talaga si Charlie* Nice! Don't worry. After you graduate you'll do modeling. Finish your studies first huh?
Charlie: I will! *Ngumiti*
May biglang sumingit sa kanilang mahinang kulitan.
Tonton: Hey. Planning without me? *Umisod sa tabi ni Dawn*
Dawn: Your daughter wants to be a model here when she grows up. *Tumingin kay Tonton* Isn't that nice?
Tonton: Yeah. That's good to know. BUT! NO BOYFRIENDS TILL YOU'RE 18.
Charlie: Of course daddy. *Nagpromise sign*
Dawn: *Kinurot at pisngi ni Tonton* Ikaw talaga! Boyfriend?! wag muna ipaalam sakanya yan. Di ko nga inoopen eh!
Tonton: *Tumawa* What? At least malinaw.
Si Richard naman busy sa pagtingin sa kulitan ng pamilya. Siguro ngayon. Nagsisisi siya kung bakit niya hinayaang kumawala si Dawn sakanya.
Lacey: You okay Chard? *Hawak sa kamay nito*
Richard: Uhh yeah. *Nginitian ng pilit si Lacey*
Lacey: *Hinalikan sa labi si Richard*
Richard: *Nagulat*
Di nila alam na nakatingin din pala si Dawn sakanila.
Dawn: *gasp*
Richard: *Napatingin kay Dawn*
Dawn: *Nagiwas ng tingin dahil may tumawag sakanya* Hello? ..... Is there a problem in the office? ........ oh great, thanks ........ ah,just put that on my cabinet ..... Yes yes dont go overtime too harsh ....... The Serene chocolates? Ugh. Oh dont care about their chocolates ..... Haha! I bet ours is the best! hey Take care of things while I'm gone alright? ..... Yeah, thanks bye! *Binaba ang tawag at humarap kay twinnie at krissy* Twin and Kris.
Twinnie: Yeah?
Krissy: Huh?
Dawn: You guys know Serene Adams? the owner of The Serene Chocolates?
Krissy: Ah yes I know her! She's a filipina. Serene Santos then she married a rich business man with a surname Adams.
Twinnie: What's with her? *Tumingin kay dawn*
Dawn: Huh. She's being 'kampante' na when we left Paris. tataas daw ang sales ng chocolates niya. Oooh as if I care. What does her chocolate taste like? *Inayos ang buhok niya*
Krissy: Natikman ko na yun eh. Sobrang tamis, halatangsa internet lang siya natuto gumawa then palpak pa! *Tumawa*
Twinnie: So kampante na siya sa lagay na yon? Ipagdadasal ko ang kaluluwa niyang umaasa.
Dawn: *Tumawa* Yeah right. *napansing iba ang daan na pinuntahan nila* Iba na ba yung daan papuntang bahay?
Krissy: *Tumango.tango* Yeah.
Twinnie: *Napilitang magsinungaling* oo! tagal nating nawala dito eh! *Tumawa*
Hindi na sumagot si Dawn at natulog sa biyahe.
Nang makarating sila sa isang lugar, hirap na hirap sila sa paggising kay Dawn. Kaya no choice si Tonton kaya binuhat niya ito.
Hapon na at nagising si Dawn at gulat kung nasan siya.
Wala siya sa bahay niya.
Lumabas siya ng kwarto at nagulat na nasa beach pala sila. Nagikot siya pero di niya mahanap ang mga kasama niya.
Dawn: Dinispatcha na ba nila ako? *Kabadong tanong niya sa sarili niya*
Hanggang sa mapadpad siya sa isang malaking kubo. Nagulat siya.
Lahat sila: SURPRIIIIISEEEE!!!!
Tila mangiyak ngiyak si Dawn sa handaan na ginawa nila. Napaisip siya na baka sinadyang sabihin ni Twinnie dahil may ganto pa. Si Tonton may dalang cake, si Richard at Lacey may hawak na balloons, si Twinnie at Krissy may hawak na tarp then flowers kay Charlie.
Nagsalu-salo sila ng masaya. Pumunta muna sila sa kwarto at nagpahinga para sa salu-salo mamayang gabi.
Dito muna tayo sa room nila Richard at Lacey.
Richard: *Nakahiga* Hindi ka ba magpapahinga? Paguran mamayang gabi kasi may palaro si Twinnie, alam mo naman yun.
Lacey: *Nakatayo sa tapat ng bintana at humarap kay Richard* Nah. Di naman ako pagod.
Richard: *Umupo ng ayos* Baka mamaya ka mapagod agad. Magkasakit ka pa.
Lacey: *Ngumiti* Hindi yan. *Nagiwas ng tingin* Uhmm.... CR lang ako. *Pumunta sa CR*
Richard: *Nagulat ng biglang magvibrate ang phone ni Lacey* Huh? *Binuksan ang text message*
From Tyrone: (pronounced as ty-ron)
Hi babe, where are you? I went too our meeting place and I didn't see you there. I miss you already. Love you.
Richard: *Nagulat sa nabasa* Shit!
Inantay niyang makabalik si Lacey.
Lacey: *Lumabas ng CR* Oh? Is there a pro--- *Pinutol ni Richard*
Richard: *Turned his hand into fists* Who the hell is Tyrone?
Lacey: *Nagulat at di makasagot* Uhh --- Uhmm...
Richard: *Nagalit lalo* Who the hell is he?!
Lacey: He's my friend! *Hinablot ang cellphone kay Richard*
Richard: Friend? Pero babe ang tawag sayo? Wow ha! Pano kaya kung tawagin kong babe ang kaibigan ko? Pwede pala yon. May I love you pa ha!
Samantalang kanina pa nakikinig si Dawn sa labas ng kwarto nila.
Lacey: Mali ang iniisip mo!
Richard: Come one, magagawa mong magsinungaling sa iba. Pero sakin hindi! I know you too much! too much na akala ko nagbago ka na!
Lacey: Oh ano? Si Dawn parin diba? Edi nagsisisi ka?!
Richard: Oo! At dahil sa ginawa mo, mas nasigurado kong siya na lang pala dapat ang minahal ko! *Kinuha ang bag ni Lacey at hinagis sakanya* hindi ako nananakit ng tao Lacey. Pero utang na loob umalis ka na!
Lacey: *nagulat* Ano?! Aalis? San naman ako pupunta?
Richard: Edi sumama ka sa Tyrone mo! *Hinawakan ang braso ni Lacey at hinila ito palabas*
Si Dawn naman naramdamang may papalabas ng kwarto kaya nagtago sa tabi ng malaking halaman dahil pag tumakbo siya, makikita siya ni Richard.
Lacey: You can't do this to me! *Inalis ang kamay ni Richard sa braso niya*
Richard: Bakit? Sinabi ko bang pwede mo akong lokohin? Umalis ka na. Ngayon na! Let's end what ever this is...*Pumasok sa kwarto*
Wala nang nagawa si Lacey kundi ang maglakad papalayo ng umiiyak. Agad namang napatakbo si Dawn sa kwarto ni Twinnie at Krissy.
Dawn: GUYS! *Biglang umupo sa kama*
Krissy: Grabe! *Umayos ng upo dahil matutulog sana siya* Ano ba yon?
Dawn: Hiwalay na si Richard at Lacey! *Nakangiti*
Twinnie: *Napatayo* Ha? Talaga? Pano?
Dawn: Eh kasi naman, napadaan ako sa room nila then nagsagutan sila. May lalaki si Lacey guys! Tyrone yata yung name non.
Krissy: Anong reaction ni Richard? *Natatawa*
Dawn: Edi syempre galit na galit. Grabe natakot ako eh! Pinaalis niya na si Lacey.
Twinnie: Buti hindi ka nakita *Tumawa*
Dawn: Nagtago ako sa halaman.
Krissy: Edi you got your revenge! *Ngumiti*
Twinnie: Malamang lamang. Deserve ni Chard at masaktan dahil triple ang nangyari kay Dawn.
Dawn: Hmm... In his case. Medyo naawa ako, syempre ka-close ko yung tao.
Twinnie: he deserves it!
Krissy: *Iniba ang topic* Anyways, wag na tayo maglaro mamaya. Inom na lang tayo!
Dawn: Yeah. Game ako! Maaga namang natutulog si Charlie at hindi naman drunkard si Tonton.
Twinnie & Krissy: *Nagkatinginan at parang may binabalak*
Dawn: Guys alam ko na yang tinginan na yan.
******************
Kinagabihan na at nagayos na si Twinnie at Krissy sa malaking kubo kung saan merong videoke, wines at kung ano anong pagkain. Sa labas naman ng kubo nandoon si Dawn, Tonton at Charlie.
Dawn: It's way past your bedtime sweetie. *Hinalikan sa noo ang anak*
Charlie: Yah. Daddy promised me a bedtime story!
Dawn: *Tumingin kay Tonton* Ton? Tulog ka na rin ha, di ka naman nagiinom eh. Wine lang naman kami, stay with Charlie na lang ha?
Tonton: Yah. At mukang mahihirapan ako magisip ng bedtime story na english. *Tumawa*
Dawn: Meron yatang book sa bag niya. *Hinalikan si Tonton* Goodnight.
Tonton: Goodnight. *Ngumiti*
Dawn: *Lumuhod* Goodnight my Little Dawny.
Charlie: *Niyakap si Dawn* Goodnight My Mama Dawny
At naglakad na papuntang kwarto ang mag-ama. Dumating na rin si Richard sa kubo. Nagtabi si Twinnie at Dawn, katabi naman ni Richard si Krissy, bale. Magkaharap sila.
Nagsimula na silang magkwentuhan at uminom ng wine. Bigla namang inabot kay Richard at Dawn ang mic.
Krissy: Chard! kanta kayo ni Dawn!
Nagsimula na ang kantang 'maybe its true by boys like girls cover' Pakiplay na lang ho nung nasa gilid salamat :)
Richard: *Kinuha ang mic*
I remember what you wore on our first day
You came into my life
And I thought hey
You know this could be something....
Dawn: *Sumabay na sa pagkanta*
'Cause everything you do and words you say
You know that it all takes my breath away
And now I'm left with nothing
Dawn and Richard: *Magkasabay*
So maybe it's true, that I can't live without you
And maybe two is better than one
But there's so much time, to figure out the rest of my life
And you've already got me coming undone
And I'm thinking two, is better than one
Dawn: *Kahit medyo apektado na sa kanta eh tinuloy parin.*
I remember every look upon your face,
The way you roll your eyes, the way you taste
You make it hard for breathing
Richard: *Medyo tinamaan*
'Cause when I close my eyes and drift away
I think of you and everything's okay
And finally now, believing
Dawn and Richard: *Nagkatinginan
And maybe it's true, that I can't live without you
Well maybe two is better than one
But there's so much time, to figure out the rest of my life
And you've already got me coming undone
And I'm thinking two, is better than one.
Richard: *Tinignan si Dawn ng mabuti*
I remember what you wore on our first day
You came into my life
And I thought hey.
Dawn: *Tumulo na ng tuluyan ang luha*
Richard: *Sinabayan na ang chorus*
Maybe it's true, that I can't live without you
Maybe two is better than one
But there's so much time, to figure out the rest of my life
And you've already got me coming undone
And I'm thinking
Oooh I can't live without you
'Cause baby two is better than one
There's so much time, to figure out the rest of my life
And I've figured out with all that's said and done
Two, is better than one....
Napatigil at napatulala na lang si Twinnie at Krissy sa song number ng dalawa. Pinunasan ni Dawn ang luha niya at tumayo.
Dawn: Excuse me *Lumabas ng kubo*
Richard: *Tumayo* Ako rin....
----------------
End of Chappy!
Ooooh. I can't live without youuuuu! <3