Ev gün boyu sessizdi. Kahvaltıdan sonra evdeki sessizlik beni gerdiğinden dolayı odama çekildim. Bu büyük eve alışmak gerçekten zordu.
~~
Daha yeni olduğu için sadece 1 yatak, dolap ve pencereden oluşan bir odada kalıyordum. (Y/N: Hepinizin aklına bembeyaz mis gibi bir oda geldi dimi benimde almcşccöx) Aslında bakacak olursak bu bana fazlaydı bile. 16 yıldır 4 duvar arasında çok fazla kişi ile uyuyordum ve herkes yatmadan önce birbirine iyi geceler deyip yatardı. Sanırım bunu özleyeceğim.
~~
Gözlerimi açtığımda Bayan Wang beni çekeliyordu. Tavana bakarak derin düşüncelerim ile tekrar uyuya kaldığım içindi bu. Beni kaldırdığında ilk işim saate bakmak oldu ve yemeğe daha saatler olduğunu fark ettim. Bayan Wang'e bunu söylediğimde beni tekrar çekelemeye başladı. Noluyor bu kadına? Yarım saat sonra kendimi alışveriş merkezinde bulmuştum. En son 1,5 yıl önce gelmiştim böylesine büyük bir AVM'ye. Bayan Wang tam tamına gün boyunu bana alışveriş yapmakla geçirdi. Bomboş olan odam için bile mobilya almıştı. Hiçbirini istemiyordum hepsi bana çok fazlaydı. Bayan Wang durmadan sürekli yeni şeyler almaya devam etti. Yemek yemek için gideceğimiz yere elimiz dolu gitmek zorunda kalmıştık ve bu biraz gülünçtü. Bay Wang ve Jackson bizi ellerimiz dolu gördüğünde kendimi daha fazla tutamayıp usulca kendi çapımda gülümsemeye başladım.
(Y/N: AĞĞ MARK ÖLÜYORUMMM)
Bayan Wang'te en sonunda dayanamayıp benimle gülümsemeye eşlik etti. 15 dakika kıkırdama meselesi sonucunda herkes masada yerini almıştı. Bay Wang bana ciddi bir şekilde dönüp soru sormaya başladı. Bu sırada Jackson'da dahil herkes ciddi bir şekilde bana bakıyordu.
"Gerçek ailen hakkında bir bildiğin var mı Mark?"
"Evet efendim. Annem bana hamileyken babamdan ayrılmış. Ben doğduğumda ise beni yetimhaneye bakamayacağını söyleyerek bırakmış. O zamandan bu zamana hala yetimhanedeki bazı çalışanlar aynı olduğundan dolayı bunları bana anlattılar. Gerçek mi bilmiyorum ama tek bildiğim bu."
"Sana soracaklarım bitmedi Mark ama öncelikle lütfen bana baba de."
"Peki b-baba."
Bunu suratımda ufak bir tebessüm ile söylemiştim.
"Seni almaya aslında 1-2 hafta önceden karar vermiştik. Çocuk sahiplenmek aklımızda aslında yoktu. Jackson ise son günlerde kardeş istemeye baş-"
Jackson tam o kelimede büyük bir öksürme ile babasının sözünü kesti.
"Öhm baba bence şu saçma sorularına devam etmelisin."
~~
Beni soruları ile sanki denizde boğuluyormuşum gibi hissettiren koruyucu babamın sorularını gelen yemekler kesmişti. Yemeğimi bitirdiğimi gören Jackson bana masanın altından tekme atarak acıdan inlememi sağladıktan sonra tuvaleti göstererek oraya doğru gitmem gerektiğini söyledi. Tuvalette girdiğim gibi bana kızgınca bakmaya başladı. Beni daha çok içeri çekerek tuvaleti kontrol etti tamamen boş olduğundan emin oluncada kapıyı kapatıp kilitledi.
~~
"Babamın söylediklerini unut."
"Hangilerini?"
"Son günlerde kardeş falan istemedim seni annem istedi."
Anlamsız bakışlarım onu daha çok sinirlendirmişti. Sesini yükseltmeye başladı ve işaret parmağını başıma dayadı.
"Ben senin abin falan değilim annem seni istemeye başladığından beri hep karşı çıktım ve geldiğin için senden nefret ediyorum. Ailesi tarafından atılmış birisini sahiplenip ona bakıcılık yapamam!"
Jackson'un son söylediği çok acı verici ve kırıcıydı. Öyle bir cümleyi kim duysa üzülürdü. Ondan nefret etmek istemiyorum çünkü o benim koruyucu ailemin çocuğuydu. O an yapabileceğim tek bir şey vardı...o da çekip gitmek.
"Hey Mark öyle demek istemedim!"
"Özür dilerim."
~~
Jackson baba atarlı. Neyse neyse ileride alışırsınız artık. Jackson dışarıdan kaba içeriden pamuk gibi bir insan olucak slflşcvöx kendinizi hazırlayın her an her şey olabilir İSLDÖCXCMZ
Herneyse son olarak;