Μάντισον pov
Μόλις συνειδητοποίησα τι έκανα ξεμπλεξα τα χέρια μου από το λαιμό του ,τα έβαλα στο στήθος του και τον έσπρωξα δυνατά με αποτέλεσμα να βρεθεί ξαπλωμένος στο στρώμα δίπλα μου.
Όχι ρε φίλε μετά από τόσα χρόνια που το είχα ξεπεράσει, όχι μετά από τόσο πόνο και κλάμα.
Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου γαμωτο. Γιατί αυτό που μου έκανε τότε με πόνεσε πολύ.
Με διέλυσε και μετά με σκότωσε και το χαιρόταν όπως τώρα.
Τι κάνουμε θεέ μου, αυτό δεν έπρεπε να γίνει, είναι σαν σεισμός 9,9 ρίχτερ. Αυτό τα διαλύει όλα δεν γίνεται να μου συμβαίνει αυτό.
Το μόνο που ακουγόταν στην μικρή αποθήκη ήταν οι βαριές μας ανάσες, λογικό μετά από 10 λεπτο φιλί.
Κοιτούσαμε και οι δύο το ταβάνι ώσπου πετάχτηκα απότομα, άρχισα να σκουπιζομαι και δεν είπα τπτ.
Με κοίταξε ντροπιασμένος και προφανώς άβολα.
Κόλιν :Μιλα μου.
Είπε βάζοντας τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του συνεχίζοντας να με κοιτάει.
Απλά ανασηκωσα τους ώμους μου και έφτιαξα το σορτσάκι μου.
Κόλιν:Μάντισοοοοον
Μου είπε γκρινιαζοντας.
Μάντισον :Δεν έχω κάτι να πω.
Του είπα καθαρά άβολα και σηκώθηκε. Με πλησίασε για να με βλέπει καλά στα σκοτάδια.
Κόλιν:Κοίτα δεν ξέρω γιατί το έκανα μα....
Μάντισον :Δεν έχω κάτι να πω.
Τον διέκοψα και του απάντησα απότομα .
Πήγα να ανοίξω την πόρτα μα με τράβηξε από το χέρι.
Κόλιν:Μην κάνεις έτσι τώρα και εγώ έχω φρικάρει δεν περίμενα να κάνω κάτι τέτοιο.
Γύρισα και τον κοίταξα θυμωμένη. Με το φρύδι σηκωμένο.
Μάντισον:Τα κατέστρεψες όλα... Ξέρεις πως νιώθω?
Του είπα σιγά κα απότομα.
Μάντισον :Τι νομίζεις πως, κατάφερες με αυτό? Να με κάνεις να φανώ ηλίθια ή να φανώ σαν μια ακόμη που πεθαίνει για το φιλί σου.?
Τον Ρώτησα γελώντας πίκρα, ειρωνικά και νιώθοντας τα μάγουλα μου υγρά.
Δεν ξέρω γιατί έκλαιγα, μπορεί από τα νεύρα μου ή από την ηλίθια φάτσα του που με κοιτούσε λες και δεν είχε γίνει τπτ.
Και μόνο που με κοιτούσε λες και είμουν το κενό με εκνεύρισε ακόμα περισσότερο.
Μάντισον:ΜΙΛΑ ΚΟΛΙΝ!!!.
Φώναξα με τα δάκρυα να πολλαπλασιάζονται και τον έσπρωξα με δύναμη.
Φάνηκε πως δεν το περίμενε γιατί δεν έβαλε καθόλου δύναμη και κατάφερα να τον σπρώξω με αποτέλεσμα να χτυπήσει στον τοίχο πίσω του.
Δεν μπορούσα να καταλάβω αν ένιωθε ένοχος ή δεν καταλάβαινε τι έκανε γιατί το πρόσωπο του ήταν τελειος κενό και δεν μου έδινε να καταλάβω αν ήξερε τι γινόταν και πως ένιωθε.
Τον κοίταξα για τελευταία φορά εκνευρισμένη σκουπιζοντας τα δάκρυα μου και έφυγα από εκεί.
Μόλις βγήκα από την αποθήκη κοπάνησα την πόρτα δυνατά και ακούστηκε ο ήχος σε όλο τον όροφο, η φωνή του έκανε αντίλαλο καθώς φώναζε το όνομα μου μα δεν του έδωσα σημασία. Απλά συνέχισα να τρέχω και να σκουπίζω τα δάκρυα μου, όσο μπορούσα δλδ.
Έτρεξα στο πάρκινγκ και έβγαλα τα κλειδιά από την τσάντα, άνοιξα το αμάξι και μπήκα γρήγορα μέσα. Έβαλα μπροστά και έφυγα.
Άκουγα το ringtone που έχω βάλει για την κλήση του "How to be a heart beaker" μα δεν το κοίταξα καν.
Έφτασα σπίτι και έτρεξα μέσα, οι δικοί μου είχαν δουλειές και η αδερφή μου λογικά βρισκόταν στο δωμάτιο της.
Έτρεξα και άνοιξα γρήγορα την πόρτα του δωματίου μου, πέταξα την τσάντα στο πάτωμα και ξάπλωσα μπρούμυτα στο κρεβάτι με δύναμη.
Μάντισον:Μισώ τη ζωή μου
Είπα μέσα στα στρώματα.
Ύστερα από 10 λεπτά ακούστηκαν φωνές από κάτω μα δεν ασχολήθηκα, θα είχε βάλει η μικρή πάλι την τηλεόραση στο τέρμα, η πόρτα άνοιξε και πετάχτηκα.
Την κοίταξα και φώναξα.
Μάντισον :Πόρτα δεν έχεις σπίτι σου.
Φώναξα νευριασμένη.
Εμίλια :Κάποια έχει νευράκια.
Είπε τραγουδιστά και της πέταξα ένα μαξιλάρι μου.
Το έπιασε με το ένα χέρι και μου το πέταξε πίσω. Με χτύπησε στο κεφάλι και μουγκρισα.
Μάντισον :Γκκκκ φύγε.
Εμίλια :Όχι θέλω βοήθεια.
Μου είπε απόλυτα σοβαρή και λίγο φοβισμένη, σταύρωσε τα χέρια της.
Σήκωσα το φρύδι μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι.
Για να ζητάει η αδερφή μου βοήθεια από εμένα κάτι πολύ σοβαρό έχει συμβεί.
Και συνήθως κάτι έχει κάνει .
Καθάρισα το λαιμό μου και την πλησίασα απειλητικά.
Μάντισον :Τι έκανες?
Τη Ρώτησα επιφυλακτικά αλλά σοβαρά.
Εμίλια :Ε να μωρέ μπορεί, λέω εγώ μπορεί να άφησα τον Κόλιν να μπει στο σπίτι και καθώς σε έψαχνε νευριασμένος να έσπασε και το αγαπημένο βάζο της μαμάς επειδή δεν τον άφηνα να ανέβει.
Μου είπε παίζοντας νευρικά με τα δάχτυλα της και με κοίταξε με το γνωστό αγγελικό γέλιο.
Ξεφυσιξα και ακούμπησα το μέτωπο μου. Το ετριψα και Ρώτησα.
Μάντισον :Αυτός που είναι?
Ρώτησα ανησυχεί.
Εμίλια :Κατάφερα να τον διώξω.
Αλλά με τι βάζο τι κάνουμε?
Ρώτησε φρικαρισμένη και τότε με χτύπησε.
Μάντισον :Κάτσε ποιο βάζο, αυτό από την Περσία?
Ρώτησα με τον φόβο να διαγράφετε στη φωνή μου.
Εμίλια :Ναι για αυτό σου λέω θέλω βοήθεια.
Μάντισον :Αυτό κοστίζει εκατομύρια. Γαμώτο τι θα κάνουμε?Κάτσε. Έσπασε σε κομματάκια ή στη μέση?
Προσπάθησε να θυμηθεί και τότε απάντησε.
Εμίλια :Σε τρία μεγάλα κομμάτια.
Μάντισον :Που έχουμε τη κόλλα?
Εμίλια :Στα εργαλεία του μηχανικού στο γκαράζ.
Μου είπε και γρήγορα έτρεξα έξω από το δωμάτιο. Πήγα στο γκαράζ και βρήκα το βαλιτσάκι με τα εργαλεία.
Πήρα την κόλλα και έτρεξα στο σαλόνι όπου βρισκόταν στο σαλόνι.
Έσκυψα και μάζεψα τα κομμάτια. Η Εμίλια κατέβηκε τρέχοντας τις σκάλες και ήρθε προς εμένα.
Μάντισον :Κράτα.
Της είπα δίνοντας της ένα κομμάτι και έβαλα κόλλα πάνω του, πήρα και το άλλο κομμάτι κα έβαλα και σε αυτό.
Μάντισον :Μείνε ακίνητη τώρα.
Της είπα και τοποθέτησα το ένα κομμάτι πάνω στο άλλο με προσοχή.
Πήρα και το τρίτο και έκανα το ίδιο. Τα πίεσα λίγο μεταξύ τους και το ακούμπησα στη θέση του.
Κάναμε λίγο πίσω για να το κοιτάξουμε.
Εμίλια :Εντάξει είναι.
Είπε και με χτύπησε στον ώμο.
Μάντισον :Μέχρι να έρθουν η μαμά και ο μπαμπάς θα έχει στεγνώσει.
Αχ τι περνάω θεέ μου.
Ύστερα από 2 ώρες οι γονείς μου μπήκαν στον σπίτι, με την Εμίλια πήγαμε και κάτσαμε μπροστά από το βάζο.
Ελίζαμπεθ :Τι έγινε κορίτσια γιατί κάθεστε ακίνητες?
Με το που ρώτησε κρύος ιδρώτας άρχισε να τρέχει σε όλο μου το σώμα και η Εμίλια και χτυπούσε νευρικά στο μπράτσο.
Μάντισον :Τπτ καλέ απλά δεν έχουμε τι να κάνουμε.
Ελίζαμπεθ :Καλά.
Είπε κοιτώντας μας ύποπτα και ανέβηκε τις σκάλες.
Εμίλια :Ουφ.
Της ξέφυγε και κάναμε high five.
George :Κάνατε καλή δουλειά με το βάζο.
Είπε κοιτάζοντας το κα γουρλωσαμε τα μάτια μας.
Και το λέει τόσο ήρεμα, αυτός έχει πληρώσει μια περιουσία για να το πάρει στη μαμά.
Μάντισον :Που το κατάλαβες?
George:Νομίζατε πως θα επιζουσε βάζο εδώ μέσα?
Εμίλια :Τι εννοείς dady.?
George:Το έχω σπάσει και εγώ άπειρες φορές.Οπότε έχω παραγγείλει αντίγραφα και οπότε σπάει το αλλάζω.
Γέλασε σατανικά μα όταν είδε το σοκαρισμένος ύφος μου καθάρισε το λαιμό του και σοβαρεψε.
George:Γκγ γκγ αλλά τσιμουδιά στη μάνα σας.
Είπε και μας έδειξε απειλητικά.
Εμίλια, Μάντισον :Τι εμείς? Όχι καλέ, τσσσ άστο πάνω μας.
Αρχίσαμε να λέμε ταυτόχρονα και μας διέκοψε βάζοντας το χέρι του μπροστά.
George:Απλά μην το πείτε.
Είπε και γνεψαμε θετικά.
Έφυγε και πήγε και αυτός επάνω.
Εμίλια :Τώρα θα μου πεις τι έγινε με τον Κόλιν και ήρθε εδώ φωνάζοντας και εσύ κλαμενη?
Τόση ώρα από το άγχος μου με το βάζο το είχα ξεχάσει τέλειος.
Τα νεύρα μου επανήλθαν και άρπαξα το βάζο.
Μάντισον :Τον Μαλάκα.
Φώναξα και το πέταξα κάτω με αποτέλεσμα να γίνει κομματάκια.
Μάντισον :Ο εγωιστής, το ψώνιο, ο πούστης.
Φώναζα και άρχισα να πατάω τα κομμάτια.
Κοίταξα τριγύρω μου και είδα την αδερφή μου να με κοιτάει λες και είμαι ούφο.
Εμίλια :Κοίτα επειδή είσαι κούκου λέω να το συζητήσεις με τον εαυτό σου και μετά μίλα με κάποιον.
Είπε χτυπώντας συμπονετικα τον ώμο μου και έτρεξε πάνω.
Ωχ πως θα το πω στα κορίτσια, Τι θα γίνει αν το μάθουν, πως θα τον ξανα αντικρίσω?
Θα με καταστρέψει ο ηλίθιος.
Βρίσκομαι στην τάξη της ιστορίας και πραγματικά χαίρομαι που έχω μάθημα. Δεν έχω δει τον Κόλιν καθόλου και ευχαριστώ τον θεό για αυτό.
Χτύπησε το κουδούνι και έτρεξα προς την πόρτα ,μόλις βγήκα από την τάξη έπεσα πάνω σε κάτι σκληρό. Κοίταξα πάνω και είδα τον Ερικ και τον Νικ από πείσω του να με κοιτάνε σοβαροί.
Ερικ:Τι του έκανες?
Ρώτησε σοβαρός και σήκωσα το φρύδι μου.
Μάντισον :What do you mean?
Τι έκανα σε ποιον?
Όπα κάτσε.
Ο Κόλιν.
Μάντισον :Τι έγινε?
Ερικ:Ο Κόλιν κάθετε κλεισμένος στο δωμάτιο του από εχθές το μεσημέρι και το μόνο που λέει όταν τον ρωτάμε τι έγινε είναι το όνομα σου νευριασμένα.
Α νευριασμένα κιόλας, αυτός έκανε τη βλακεία εγώ θα βγω η κακια στο τέλος.
Νικ:Τι έγινε Μάντισον?
Μάντισον :Έκανε μια βλακεία.
Ερικ:Είσαι σίγουρη? Γιατί φένεται πως μάλλον εσύ κάτι έκανες.
Μάντισον :Ρώτα το πανάκριβο βάζο της μαμάς μου, α κάτσε το έσπασα από τα νεύρα μου.
Του είπα ενοχλημένη και με κοίταξε τρομαγμένος.
Τους προσπέρασα και πήγα στα κορίτσια.
Τις είδα να κάθονται στο τραπέζι μας και πήγα και εγώ. Λίγο πριν φτάσω τις είδα να μιλάνε ανυσηχες και μόλις έφτασα σταμάτησαν αμέσως.
Μάντισον :Τι λέει?
Είπα προσπαθώντας να το παίξω κουλ και έκατσα στην καρέκλα.
Γύρισαν και με κοίταξαν και οι δύο ανυσηχες.
Μάντισον :Τι έγινε γιατί τέτοιες φάτσες?
Ολίβια :Τι του έκανες?
Σοβαρά τώρα.........