Kisses' POV:
Nasa Mall ako ngayon, nag gro-grocery. Di ko na sinabi kay Marco, alam kong sasamahan nya na naman ako, ayokong madisturbo sya.
I'm trying my best na hindi makasalubong sa daan o sa kahit saan si Heaven, lalo na sa condo. Ayoko lang makipag palitan ng salita sa kanya, mukhang ang laki ng galit niya sakin.
"Ano ba lulutuin ko? "
Habang pinoproblema ko ang lulutuin ko ay tumitingin tingin ako sa paligid. Hindi naman ako ganun kagaling magluto, si Marco yung nagturo sakin. Kung andito pa si Marco, hindi ko na proproblemahin ang lulutuin ko.
"*sigh*"
I brushed those thoughts away, maging independent ka na nga diba, Kisses?
Tsaka ano? Kisses? Hindi nga Kisses totoo mong pangalan, you're not Kisses, you're Kirsten Danielle.
Nababaliw na ako, lately, palagi ko ng kausap ang sarili ko. -_-
"Sa lahat naman ng proproblemahin ko, yung kakainin ko pa"
Sabi ko sa sarili ko, naglakad ako papunta doon sa meat section.
Habang tinitignan ko yung mga karne, nabigla ako ng may kumulbit sakin.
"Excuse me, miss?"
Napatingin ako sa kumulbit sakin, bakla sya at may suot syang glasses.
"Bakit po?"
Tanong ko, nginitian niya ako, nagtaka naman ako bigla.
"Kanina pa kasi kita napapansin habang nag gro-grocery rin ako."
Anong ibig niyang sabihin?
"Po?"
Tinanggal nya yung glasses nya at tinignan ako ng sobrang lapit sa mukha, nagulat ako kaya napa atras ako ng konti, ano ba kailangan nito?
Lumayo sya at tinignan ako mula ulo hanggang paa. Tinitigan niya ako ulit sa mukha, napataas ang kilay ko. He's creepy.
Bigla syang ngumiti at sinuot ulit ang glasses nya,
"Bongga!"
Bigla nyang sigaw, nanlaki ang mga mata ko at napatingin sa palagid. Nakakatakot na talaga sya.
"Ah? Ha.ha.ha? Una na po ako "
Aalis na sana ako ng magsalita sya ulit.
"I have an eyes for a star. And you're shining so bright, ija."
Nagkasalubong na lahat ng nagkasalubong, kasama na kilay ko. Ano ba ibig nyang sabihin?
"What do you mean?"
Nginitian niya lang ulit ako at may kinuha sa bulsa nya, pitaka. May binunot sya doon sa loob at ibinigay sakin.
"I'm Luis Sarcena, i'm a photographer and fashion designer I have taken photos for so many celebrities already wearing my work. "
Tinignan ko sya, bat niya sakin sinasabi yan? Wala parin akong maintindihan.
"I'm telling you this because you have that star aura, you're gorgeous, i've seen many pretty girls here but you just shone the brightest that I can't help to approach you, I want you to model my designs. "
Nanlaki ang mga mata ko, seryoso ba sya? Tinignan ko yung binigay nya sakin at calling card pala yun.
"You'll get payment for modelling my designs of course. Are you in?"
Di ba to scam? Tinignan ko sya ng mabuti, at mukhang mayaman sya at mukhang hindi naman scammer.
Napaisip ako,sabi niya na may makukuha akong pera upon modelling his designs, hindi na ako aasa kay Marco financially.
At napadali rin ang plano kong makahanap ng trabaho, there's no wrong in trying.
Pero hindi lang talaga ako makapaniwala, since sabi niya na i shone the brightest kaya napansin nya ako.
"I can wait, call me when you've decided, ok? "
Di ako makasagot kaya tumango nalang ako, nginitian nya ako.
"Ok! I need to go, call me ok? "
Tumango lang ulit ako sa tanong niya, tinalikuran nya na ako para umalis ng bigla syang tumigil at nilingon ako ulit,
"Anyway, if you'll accept my offer, there's a big chance that you'll model with one of the famous actors here in our country, so make up your mind quickly. Sayang, napakagwapo nun hahaha"
Sabi niya at tuluyan ng umalis, napatingin ako sa calling card. Ano ang gagawin ko?
Edward's POV:
"Edward Dear~"
Napalingon ako sa tumawag sakin, nginitian ko sya.
Tumayo ako ng maayos sa pagkakasandal ko sa kotse ko.
"What took you so long inside the mall?"
Tanong ko sa kanya,
"Oh nothing much, i just saw this lady and was mesmerized by her beauty. I'm really hoping for her to accept my offer"
Kausap ko yung fashion designer ng mga brand na damit na minomodel ko, we're quite close and magkasam kami kasi about doon sa bago nyang design na ako ang mgmomodel. His fashion line is called "S.Luis"
"Offer?"
Tanong ko sa kanya at pinagbuksan sya ng pinto ng kotse, pagpasok nya ay sinara ko ito at agad na pumasok na rin.
"I want her to model my design with you"
Tinignan nya ko ng matagal.
"I really think that you guys suit well, she's really pretty. "
I just smiled
"Pretty girls dont impress me that much."
Sabi ko sa kanya,
"Well, i think she's nice"
Sagot nya sakin.
Di na ako nagsalita at pina andar yung kotse, may pag uusapan pa kami sa office niya.
Maya maya lang habang nagdra-drive, tahimik lang yung byahe namin kasi may ginagawa rin sya habang nasa kotse kami. Parang may skenesketch sya.
*riiiinggggg**riiiingggg*
Biglang tumunog yung cellphone ni Luis, napatingin ako sa kanya saglit at sa daan ulit.
"Hello? Sino to?"
After he asked who is it, a little while he started smiling.
Tinignan ko sya na parang nagtataka, pero ngiting ngiti sya na kumakausap sa phone nya.
"I never expected you to call me today since you look confused earlier and uninterested, i was expecting you to call after a week or so"
Di ko nalang sya pinansin, baka kakilala niya.
"Sure thing. Let's meet tomorrow, let's do it A.S.A.P, we should talk about some stuffs and clear it all. I'm glad you've decided this quick, thanks for grabbing my offer."
Offer? If I'm not wrong, baka yung kausap nya ay yung sinasabi nya sakin kanina.
"Okay, see you tomorrow then? Ok, bye~"
Binaba nya yung cellphone nya at tuwang tuwang nakatingin sakin
"What happened?"
Tanong ko
"Remember the girl I just mentioned earlier? She just accepted my offer. I'm happy, since it'll be really a waste to let go of such a beauty, she's really shining the moment I saw her."
Napangiti ako sa sinabi niya, it looks like gusto na gusto nya yung babae, hahaha.
"That's a great news"
Nakatingin sa daan kong sabi,
"Indeed, i'm gonna meet her tomorrow, can you come? I want you to meet her. If things go well, she'll be with you in my newest fashion brand"
Napatingin ako sa kanya,
"Isn't it too fast?"
Tinignan nya naman ako na parang nagtataka.
"Sort of,but I felt good about her. There's something in that woman."
Tumango tango ako, tinignan ako ni Luis, tingin na parang nagtatanong na "ano-?-pupunta-ka-ba-bukas-?"
Napaisip ako, I'm really not that curious about that woman. And I don't see any reasons to meet her tomorrow, we can meet pag final na siya talaga makakasama ko sa pag momodel nung brand ni Luis, besides I think I need to meet Heaven tomorrow.
"Well, uhmm i'm kinda busy tomorrow"
Sagot ko sa kanya, tinanguan nya ako.
"I understand, come if you have time, ok?"
"Sure"
Nginitian nya ko, ako naman ay nag focus na sa daan.
Naramdaman kong nagvibrate yung phone ko, hinayaan ko nalang, baka si Heaven na naman.
Minsan talaga, Luis just don't grab any girl somewhere to model his designs, mapili sya, kaya pag sinabi niyang there's something special in that girl, there's really something special.
I'm not that curious, but there's a part of me that want to meet her. Soon, I guess.
Kisses' POV:
Ibinaba ko yung cellphone ko after tawagan yung bakla, napagdesisyonan ko na to take his offer.
Tinawagan ko si Marco before taking his offer, I asked Marco if may kilala ba syang Luis Sarcena, and he said it's a famous fashion designer, I also asked for Marco's approval about me taking the offer and he said it's an opportunity so why not grab it?
Oh well, akala ko si Marco lang yung gandang ganda sakin, di ko alam may iba pa palang nakaka appreciate, feel ko naman kasi di ako maganda.
I'll be meeting that Luis tomorrow and i'm quite nervous and excited.
I'll be good right?
"Arf!"
Napatingin ako kay Edward, napangiti ako.
Yumuko ako at kinuha sya,
"Gutom na naman ba ulit baby ko? Hmm?"
"Arf! Arf!"
Tumawa ako ng makita reaction ng aso ko, ang cute talaga.
Tinitigan ko yung aso ko,
"Edward.."
Niyakap ko sya, at bigla na namang tumulo ang luha ko.
Pag nangyayari ang ganitong bagay, napapatawa nalang ako kinabukasan. Ano ba napasok aa isip ko at ipinangalan ko kay Edward tong aso ko.?
Araw araw ko lang sya naiisip, at sa tuwing naiisip ko sya ay nasasaktan ako.
Naaalala ko yung mga sinabi niya noon, at naaalala ko kung gaano ako katanga kasi napatawad ko parin sya, na gusto ko parin sya makita, gusto ko sya yakapin, gusto ko sya titigan sa mukha ng matagal.
Umupo ako sa kama ko at ibinaba rin doon si Edward, agad naman etong humiga doon at nakatingin sakin.
"Mukha na bang tanga amo mo? Hindi ko kasi alam kung pano sya kalimutan. Tinuruan nya ko magmahal, pero nakalimutan nyang turuan ako na bitawan sya."
Pati ba naman aso ko, kinakausap ko na.
I wiped my tears at humiga sa kama,
"Nahihirapan akong pakawalan sya... ang dali lang magmahal, pero ang hirap bumitaw."
Unti unting pumipikit yung mga mata ko, inaantok na ako.
Pwede rin kaya ako magpaka selfish? Kahit saglit lang makausap ko sya, pero natatakot ako.
Natatakot ako na sa oras na makaharap ko sya ulit, ay makalimutan kong dapat ay binitawan ko na sya, natatakot ako na baka mas mahalin ko pa sya, natatakot ako na baka sa oras na makaharap ko sya ay yakapin ko sya at sa oras na yun, natatakot ako na baka magbago isip ko at mas humigpit yung nararamdaman ko sa kanya, baka hindi na ko makabitaw pa.
--------------------
"Are you really okay with taking care of Edward?"
Tanong ko kay Marco na nakaupo sa sofa ko habang nilalaro si Edward.
"Yeah, except for his name, I like everything of this dog."
Napatawa ako ng mahina, ayaw nya ata talaga kay Edward.
"Salamat talaga Marco, ayoko talaga bantayan mo si Edward eh kasi busy ka pero baka kasi matagalan ako at walang magbabantay kay Edward..."
He stopped me from talking,
"Shhhh..it's okay"
Nginitian nya ko.
"Salamat"
I smiled at him,
"Ingat ka, text me if you're on your way home"
Tumango ako sa kanya,
"Sige, alis na ako."
"Wait."
Tumayo sya sa pagkakaupo nya at lunapit sakin, nagtaka naman ako.
Nabigla ako ng yakapin nya ako,
Di ko alam kung para san tong yakap nya,
"Marco?"
Hindi sya sumagot at niyakap lang ako,
Maya maya lang ay bumitaw siya,
"Ingat ka"
Tumango ako, hindi na ko nagtanong sa kanya at nagmadaling umalis na.
Whatever that hug means, one thing is for sure, i felt at ease.
Marco's POV:
I hugged her so tightly, I don't really want to let go.
I don't want her to go.
Letting her go just means i'm giving him to that man.
But what can I do?
"I'm doing this for you, no matter what happens, i'll be by your side. If giving you to that man might means you'll live and might bring back your memories then I wouldn't mind losing you, cause seeing you happy, living happily is enough for me."
I just can't tell her those words,
"Ingat ka"
Ng bitawan ko sya sa pagkakayakap ko pakiramdam ko pinapatay ako sa kaloob looban ko.
Gusto ko may magawa para sa kanya, at kung tama ang kutob ko na may kinalaman dito yung Edward na yun, wala na kong pake kung mawalay sakin si Kirsten, kasi masaya nako kung saan sya masaya.
I'm looking at her turning her back at me, waving goodbye.
I'm holding myself from stopping her to leave, because I know the moment she goes out, she can't be mine and will never be mine.
"Goodbye, to my unrequited love"
I said.
Kisses' POV:
Pagbukas ko nang pinto sa kwarto ko ay saktong bumukas rin yung kabilang kwarto, napatingin ako at nakitang lumabas rin si Heaven.
Napatingin rin sya sakin,
Isinara nya ng malakas yung pintoan nya at naglakad papalapit sakin.
Huminto sya sa harap ko at tinignan ako,
Di ko alam kung ano ang gagawin ko kaya napatingin nalang rin ako.
Inirapan nya ko at sinamaan ng tingin,
Aba, ang taray talaga.
"What's wrong?"
Napalingon ako sa likod ko ng marinig ko ang boses ni Marco,
"Why aren't you leaving yet?"
Tanong nya, di ko pa kasi nasasara yung pinto, napansin nya siguro.
Napatingin sya kay Heaven, napatingin rin si Heaven sa kanya.
"sino ka?"
Tanong ni Heaven.
Tinitigan sya ni Marco, pero hindi sya sinagot nito.
Imbis ay tinignan ako ni Marco,
"Go now."
Sabi niya,
"Sige sige, bye~"
Di ko na pinansin yung umuusok na tenga ni Heaven nung denedma sya ni Marco, nagmadali akong tumakbo paalis.
Wala akong alam sa pag momodelling pero sabi ni Luis, gagabayan nya raw naman ako.
Since, mukhang mapagkakatiwalaan naman si Luis ay hindi na ako mababahala.
Habang nakasakay ako sa taxi papunta sa office ni Luis, maraming bagay bagay ang tumatakbo sa isip ko.
Sa sobrang dami ng iniisip ko, nakalimutan ko ang pwedeng dulot ng gagawin ko.
Nakalimutan kong pwede akong mas mapalapit kay Edward pag nag modelling ako, nakalimutan kong pwede nyang malaman na andito na ulit ako.
Marco's POV:
Tinignan ko si Danielle na nagmamadaling umalis, napatingin naman ako sa babaeng kaharap ko.
Ang sama ng tingin niya sakin,
"Di mo ba ko kilala?"
Biglang tanong nya sakin,
actually, I know her. Everyone near Edward, I know them.
Lalo natong babaeng to.
Alam ko ring makikipag meet sya kay Edward ngayon. At dapat ko syang pigilan.
"Why? Do I need to know you?"
Sagot ko sa kanya, at nakita ko kung paano nanlisik ang mga mata niya,
"You don't know me?"
Di niya makapaniwalang tanong, di ko sya sinagot. Tinignan ko lang sya,
"Oh my god, are you from outer space or something? Wala bang TV sa lugar niyo? Di kaya internet? "
Tinignan ko lang sya habang nagkakasalubong ang mga kilay ko,
"Bingi ka ba? Pipi ka ba? Bat ka hindi sumasagot? "
Ngayon lang ata ako naka encounter ng babaeng ganito ka ingay, parang may microphone pang nakasaksak sa bunganga nya.
"WHATEVER! Maka alis na nga lang, kilala mo si Edward Barber?"
Ngumisi sya sakin na para bang proud na proud sya,
"Boyfriend ko sya, kilala mo naman siguro siya no? "
Di ko parin sya sinasagot, sa mga oras nato sarili nya lang talaga kausap niya,
"Don't waste my time , i need to go, ememeet ko pa boyfriend ko"
I'm not wasting your time, ikaw mismo nag we-waste nun sa kakausap mo sa sarili mo sa harap ko.
If i'm a normal person, baka natakot na ako at tumawag ng ambulansya,
"Bye!"
Matigas niyang sabi inirapan ako bago ako talikuran,
Napapikit ako at huminga ng malalim, sumasakit rin ba ng ganito ulo ni Edward pag kaharap nya ang babaeng to? I feel pity for him.
Bago sya tuluyang makaalis ay hinawakan ko ang wrist nya para pigilan sya,
Napalingon sya sakin, at gulat na tinignan ako.
I smiled at her,
"Would you mind me taking you out for a lunch?"
Nanlalaking mata nya ako tinignan sa mata, gulat na gulat sya.
Napatingin sya sa kamay ko na nakahawak sa wrist nya at tingin ulit sakin, nginitian ko sya ulit.
Oh well, i need to stop her meeting Edward today.
Third Person's POV:
Bumaba si Kisses sa taxi na sinakyan niya, napatingin sya sa malaking building na nasa harap nya.
Huminga sya ng malalim at ngumiti,
"Kaya ko to"
Mariin niyang sabi sa sarili at naglakad papasok sa building na nasa harap nya,
Sa kabilang dako naman ay isang binata, biglang may natanggan na mensahe si Edward galing kay Heaven, agad nya itong binasa.
-------------
From: Heaven
Edward? Something came up, sorry if I can't make it up today. Let's meet other time, i love you mwuahhhhh
----------------------
"Ano na namang pakulo ng babaeng to?"
Nasa isip ng binata, itinago nya ang cellphone sa bulsa niya at di na nagbahalang replayan si Heaven.
Napaisip rin sya na ito yung kauna unahang pagkakataon na nag cancel si Heaven ng pagkikita nila since atat na atat raw yung makita sya palagi.
Napatingin si Edward sa bintana ng sinasakyan nya,
"Manager, go to Luis' office."
Sabi niya sa manager nya na syang nagdra-drive ng kotse nya.
"Pano si Heaven?"
Tanong nito sa kanya,
"She can't meet me today. Just go to Luis' office now. You can leave after anyway, just leave my car in the parking lot".
Edward's POV:
Pagbaba ko nang sasakyan ay parang bumigat ang loob ko.
Napahawak ako sa dibdib ko, ano bang nangyayari sakin? dahil siguro kulang ako sa tulog.
Biglang nag ring ang cellphone ko at nakitang tumatawag si Luis.
Sinagot ko yun agad.
"Hello?"
[Dearest~? So how is it? Can you make it today? I really want you to meet my newest model. We just finished signing some contracts.]
Nagsimula na akong maglakad papasok habang kausap si Luis,
"Finished already? Yeah, i'm on my way to your office"
[Really? That's great! Aalis na rin sana sya, buti naman naka abot ka]
"Ok lang naman if naka alis na sya, I can meet her next time"
[Of course, but since you're on your way na naman, magmemeet na kayo now! At tsaka, sabi ko sa kanya, magugulat sya sa magiging kasama nya sa emomodel nya. Many of my models want to work with you, she's lucky to be the first to work with you among my models]
Sumakay ako sa elevator habang natatawa ng mahina,
"Maswerte rin naman siguro ako kung ganun kagaganda models mo?"
Pabiro kung sabi sa kanya,
[Syempre~ magaganda talaga models ko, with talent pa pak diba? Asan ka na ba?]
Saktong tanong nya ay bumukas yung elevator sa floor kung asan ang office nya.
"Andito na"
Ibinaba ko yung tawag at pumasok sa office nya at nakita ko si Luis na nakaupo sa swivel chair nya.
"Oh my! Dearest! There you are"
Agad syang tumayo sa pagkakaupo nya at lumapit sakin.
Nakipagbeso sya at niyakap ako, nginitian ko sya.
"Miss me that much?"
Natatawa kong sabi sa kanya,
"Kapal bebe boy"
Sabay hinampas nya ko ng mahina sa braso.
Napatingin ako sa office nya, wala namang ibang tao.
"Oh, nag comfort room si Danielle"
Biglang sabi ni Luis na para bang alam nyang hinahanap ko yung sinasabi niyang bagong model.
"Danielle?"
That name sounds familiar, san ko ba narinig yun?
"Yes, ganda ng name no? Kasing ganda nya."
Napatingin ako sa pinto ng Comfort room ni Luis, andun sya sa loob.
"Gaano ba sya ka espesyal at gustong gusto mo sya?"
Tanong ko kay Luis.
"Kung hindi lang ako bakla, na love at first sight na aketch sa kanya. Basta! Di mo maexplain!"
"Ganun?"
Natawa ako sa sinabi nya, sayang rin tong si Luis, gwapo sana.
"Ano pala full name ng new model mo?"
Tanong ko sa kanya,
"Kirsten Danielle Delavin"
Ng sabihin nya yun biglang bumukas yung pinto ng Cr.
Kirsten Danielle Delavin.
Kirsten Danielle Delavin.
Kirsten Danielle Delavin.
Kisses?
"Oh! Darling, tapos ka na? Come here"
May narinig akong mahinang tawa sa likod ko
"Sorry po at medyo natagalan ako sa loob, "
That voice....
I longed for that voice.
"It's okay ija, you said biglang sumama loob mo diba? sorry if i made you stay, papunta na rin kasi dito si Edward kaya dibna muna kita pinaalis"
"Edward?"
Para akong naging bato sa kinatatayuan ko ng banggitin nya ang pangalan ko.
I must be mistaken, baka kaboses nya lang
Baka kapangalan nya lang.
"YESSSSS! Eto yung sinasabi kong surprise sayo, you'll be working with one of the famous actors here in Philippines. EDWARD BARBER!"
Nararamdaman kong tinitignan nya ako, hindi ko alam kung bakit hindi ko magalaw katawan ko at di ko kaya syang harapin.
"Edward? Edward! Harap ka bebe boy"
takot ba ako? Natatakot ba ako na pag humarap ako at si Kisses nga makikita ko?
"What's happening bebe boy? Are you okay?"
Napatingin ako agad kay luis at agad na napangiti ng pilit.
"Y-yeah"
Dahan dahan akong humarap sa likod ko, sa mga oras na to gusto kong pumikit.
Kasi i'm afraid to who's in front of me.
At dahan dahan ko ring nasilayan ang mukha nya.
Kisses.
Tinignan ko syang mabuti, yung mukhang gusto ko makita.
Pero may kakaiba, bat sya nakangiti sakin?
"Danielle, you know him diba? He's a famous actor, sya makakatrabaho mo"
Tinitigan ko sya, at nginignitian nya ko ng malapad.
"I've seen so many billboards of him on my way here, hi! I don't know you that well, since I'm from America but i've heard A lot about you. I'm Kirsten Danielle Delavin, nice to meet you. "
She offered her hand at me, she seems like a different person.
She's acting like she don't know me.
Napatingin ako sa kamay niya, at sa mukha nya.
"You are Edward what again? Nakalimutan ko apelyido mo hahah sorry, wala kasi talaga akong kilalang mga artista sa pilipinas. Naririnig ko lang pangalan mo"
Sa mga pinagsasabi niya. Parang gumuho ang mundo ko.
-----------------------------------------
Author's note:
Mga bebe loves~ sorry kung ngayon lang nakapag update, kaya hinabaan ko talaga ng sobra hahaha. Prelim na kasi ya know. Anyway, may chapter one na rin yung JoaoxKissesxDonny kung story, check it out. WHAT can you say about today's chapter? Don't forget to vote, comment, follow me and share love you guys~