Hikayenin yeni adı nasıl olmuş? Ben beğendim. Neyse ben fazla konuşmadan siz yeni bölüme geçin en iyisi.
Kerem'in ağızından;
''Can tamam mı? Eminsin değil mi? Eline yüzüne bulaştırma bu işi de.''
''Yaa tamam işte abi. Melis yarım saat sonra burada olacak. ''
''Peki...Bütün okul?''
''Onları da ayarladım merak etme sen.''
Melis'in ağzından;
Dolabımın önüne geldiğimde şifremi hatırlamaya çalıştım. Şifremi unutmak pek de zor değildi aslında. Kerem'in doğum tarihi. Şifreyi özenle tuşladım ve dolabımın kapağını açtım. Defterimi bulmak için dolabı karıştırırken gözüme çarpan beyaz kağıda dikkat kesildim. Bu da neydi? Kağıdı özenle açtım ve içindekileri okumaya başladım.
Saat 12'de erkekler soyunma odasının önünde ol. Bir şey konuşmamız lazım. -Aksel
Aksel'mi? Ne alaka? Yani bizim okulda ne işi var ve benimle ne konuşacak? Bu düşünceler beynimi yiyip bitirirken yanıma Barış'ın gelmesiyle tedirginlikle kağıdı buruşturup tekrar dolabıma attım.
''Selam.''
''Selam.''
''Ne yapıyorsun?''
''Hiç... Yani sınıfa gidiyordum tam.''
''Hmm tamam o zaman sonra konuşuruz.''
''Tamam.'' dedikten sonra sınıfa doğru ilerledim.
1 saat sonra...
Erkekler soyunma odasına doğru ilerlerken tek düşündüğüm Aksel ile aynı tarafta olduğumuzdu. O Kerem'in acı çektiğini görmek istiyordu, ben ise Zeynep'in.
Erkek soyunma odasının önüne geldim ve etrafıma bakınmaya başladım. Hiç kimseyi göremiyordum. En iyisi beklemek diye geçirdim içimden ve sırtımı duvara yasladım.
15 dakika sonra...
Ne giden var ne gelen? Nerede kaldı bu Aksel? Hem 12'de soyunma odasının önünde ol diyor. Hem de gelmiyor beyefendi.
Bunları düşünürken bir takım ayak seslerinin gelmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.
''Abi niye buraya geldik?''
Tam Aksel diyecekken Can'ın sesini duymamla duvara daha çok saklandım. Ne konuşacaklardı acaba?
''Seninle bir şey konuşmam lazım Can.'' dedi Kerem sıkıntıyla.
''Tamam abi.''
''Yaa bak ben- ben aslında Melis'e aşığım. ''
''NE?! Saçmalama Kerem!''
''Zeynep ile sırf birlikte olduğumuz için çıkıyorum. ''
Bu duyduğum şeylere hala inanamıyordum. İçimde kelebeklerin uçuşmasına engel olamıyordum. Bak ben demiştim Zeynep Hanım'a. Kerem sadece beni seviyor. Sadece beni!
''Eee ne yapacaksın o zaman abi?''
''Bugün bütün okulu tiyatro salonuna toplayıp Melis'i sevdiğimi herkese söyleyeceğim.''
Allahım! Rüyalarım gerçek oluyor. Bütün okul içerisinde en çok o Zeynep'in suratını görmek istiyorum. O mahvoluşunu görmek istiyorum.
''Sen bilirsin abi.''
Duyduğum şeyler bana yeterdi. Şu an benden mutlusu olamazdı. Kerem'lere görünmeden koşarak arka koridora yöneldim.
Kerem'in ağzından;
Melis'in koşarak uzaklaştığını duyduğum an psikopat Sayer gülüşümü takındım ve kahkahalar atmaya başladım. Nasıl da yutmuştu hemen! Şimdi bakalım kim rezil olacak!
''Yutmuşmudur sence abi?''
''Ee heralde lan! Kerem Sayer işini asla şansa bırakmaz.''
''Yaa abi çok fena olacak ama ortalık.''
''O Zeynep hakkında dedikodu çıkarırken iyiydi ama. Meydanı boş sanan hemen kendini salıyor. Yok öyle yağma! Herkes yaptığının bedelini ödeyecek bu hayatta.''
''Sen öyle diyorsan.''
Hala inanamıyorum ya! Melis bu kadar saf mıydı? Hemen de nasıl inandı!
Zeynep'in ağzından;
''Yağmur ver dedim şunu!''
Sınıfın içinde ilkokul çocukları gibi koşuştururken eminim durumumuz çok komik gözüküyordu.
''Yaa Yağmur, gıdıklarım bak.'' dedim Yağmur'un peşinden koşarken.
''Ben gıdıklanmam canım.''
''Hadi deneyelim o zaman.''
''Zeyneeep! Hayır! Bak doğruyu söylersen söz vereceğim. Kim aldı bu kolyeyi sana.'' dedi elindeki kolyeyi sallarken.
''Yaa annem diyorum ya!''
''Yaa Zeynep doğruyu söyle!''
''Annem işte!''
''Bak atarım kolyeyi camdan.''
Camı açtı ve kolyeyi camdan aşağı sallandırmaya başladı.
''Uff Yağmur! Çok kötüsün! ''
''Söyleeeee!'' dedi hala kıkırdarken.
''Yaa Kerem aldı işte. Oldu mu?''
''Ah şimdi oldu işte.'' dedi ve kolyeyi eline dolayıp camı kapattı.
Yağmur kolyeyi bana uzattığında kahkahalar atmaya devam ediyordu. Bende Yağmur'un bu halini görünce dayanamadım tabi ki ve bende gülmeye başladım. Demin ne yapmıştık biz öyle? Resmen anaokulu çocukları gibiydik.
İkimizde kahkalarla gülerken Melis sınıfa girdi ve bütün neşemizi kaçırdı sağolsun. Üstümü düzeltip kolyeyi ceketimin cebine koydum. Nazar falan değdirir hiç bulaşmıyım valla.
''Bakalım birazdan böyle gülebilmeye devam edebilecek misin?'' dedi yerine otururken.
''Ne diyorsun sen ya! Açıkça yüzüme söyle!'' dedim ellerimi Melis'in sırasına koyarak.
''Diyorum ki canım birazdan böyle gülebilecek misin?''
''Ne olacak ki birazdan?'' dedim en saf halimle.
''Görürsün.''
''Görelim bakalım.'' dedim merakım içimi kemirirken. Sahiden ne olacaktı birazdan? Sessizce yerime oturdum ve düşünmeye başladım.
''Arkadaşlar! Kerem hepinizi tiyatro salonuna istiyor! Bir duyuru yapacakmış.'' dedi Cenk bangır bangır bağırarak. Sınıftaki herkes bir anda kendi arasında konuşmaya başladı. Duyduğum şeyler pek de iç açıcı değildi.
''....acaba dedikoduyu duydu da kimden çıktığını falan mı öğrendi?''
''Aman allah korusun. Melis'i paramparça eder valla.''
Bunlardan mahallenin yeni koca karıları. Her şeye bir yorumları var.
Üstümü düzeltip Yağmur'la kapıya doğru ilerledim. Melis ise arkamızdan sırıtıyordu.
...
Herkes yerlerine yerleştiğinde Melis kapıda dikilmiş zevkle beni izliyordu. Ne oluyordu böyle? Kerem ne ile alakalı konuşacaktı?
''Öhöm, öhöm. Bildiğiniz üzere....''
Kerem konuşmaya başladığında herkes sahneye bakıyordu. Bir çıt bile çıkmıyordu.
''Şimdi arkadaşlar bildiğiniz üzere ortalıkta bir kaç haftadır bir dedikodu dolanıyor.''
Bu muhabbetten şimdiden rahatsız olmaya başlamıştım.
''Amaaaaa.... bu dedikodu bugün yürürlükten kalkacak. Merak etmeyin bende daha güzel bir şey var. ''
Ne saçmalıyordu Kerem böyle?
''Çok hoşunuza gidecek bir şey. Sizi bir kaç hafta idare edebilecek bir şey. Ev-vet doğru tahmin yeni bir dedikodu. Bir kaç hafta bununla idare edin sonrasını da buluruz artık. ''
Melis ise hala sırıtıyordu. Ne dönüyordu buralarda? Bir tek ben mi bilmiyordum yoksa.
Melis'in ağzından;
Kerem beni sevdiğini bütün okula söyledikten sonra bir kaç hafta gündemde kalırız diye umuyorum. Sonuçta çok şey atlattık. Yok Zeynep'miş, yok oymuş, yok buymuş. Artık Kerem ile ilişkime daha da özen göstereceğim. Onu elimde tutmak için ne gerekiyorsa yapacağım. Amaa.... asıl merak ettiğim tabiki de Zeynep'in nasıl olacağı. O yüz ifadesinin nasıl bir şekil alacağı.
Zeynep'in ağzından;
Bir Melis'e bir Kerem'e bakıyordum. Çok kötü bir şey olacağı kesindi. Yani en azından birinin üzüleceği.
''Şimdi....söylüyorum. Sıkı durun!''
Kerem uzatmasana hadi.
''Melis Güzel.............'''
Hadi bakalım en heyecanlı yerinde bitirdim. Hayırlı olsun size.