Bölüm 12 : İtiraf

32.8K 642 7
                                    

Kerem'in ağzından;

Ilk öpücük mü? Buna sevinmeliydim. Onu ilk öpen ben olmuştum.  10 yıl sonra olsa bile ilk öpücüğü benden olduğu için bunu asla unutmazdı.

Bir anda kendimi sırıtırken buldum.

'' Ne sırıtıyorsun şapşal!'' Dedi omzuma vurarak.

Bu tatlı bir kızgınlıktı. Onu öpmem galiba onunda hoşuna gitmişti.

'' Daha özel olması gerekirdi pis kas hayvanı!''

'' Ne yani bu özel degil miydi?''

Zeynep'in ağzından;

Tabiki de özel olmuştu Kerem'den olduğu için. Ama ona bunu açıklayamazdım.

'' Sen nasıl  bir şet bekliyordun Gölyazı Elması?''

'' Ne bileyim. Işte daha öözel. Mesela havuzun altında öpüşmek gibi.'' Dedim hayalini kurarak.

Kerem ile oldugunu düşününce hayalim Daha da güzelleşmişti.

'' O da olur güzelim.'' Dedi sırıtarak.

'' Ama ben-''

'' Sen?'' Dedi merakla.

Acaba bunu söylersem kırılır mıydı? Tabiki de kırılmazdı.

'' Bunun Baska biriyle olmasını isterdim''

Aslında hiç öyle bir sey istemezdim. Ama Kerem'e itiraf da edemezdim.

Yüzü asılmış gibiydi. Üzülmüş müydü acaba?

'' Tamam boşver gölyazı elması gidelim hadi. ''

Anlaşılan öpüştüğümüzü falan unutacaktık. Keşke öyle bir şey söylemeseydim. Belki o zaman Hiç böyle davranmazdı.   O zaman itiraf etmeliydim işte. Salak Zeynep!

...

Bir Saat yürüdükten sonra karşımıza bir kulübe çıktı.

'' Bu gece burada kalabiliriz'' dedim hevesle.

Cevap bekliyordum ama cevap vermeden kulübeye doğru yürümeye Başladı.

Bir saattir böyleydi. Konuşmuyordu. Cevap vermiyordu. Yüzüme bile bakmıyordu.

Bende kulübeye vardığımda hızla kapıyı kapattım. Artık konuşmanın zamanı gelmişti.

'' Neden konuşmuyorsun benimle? Neden yüzüme bakmıyorsun?''

'' Nede acaba?'' Dedi umursamaz Bir tavırla.

'' Artık yetti. Bay Sayer! Benden Bu Kadar! Ne Kadar gerizekalı Bir insansın sen ya!''

'' Sensin gerizekalı!''

'' Okula geldiğimden beri bana yapmadığını bırakmadın! Ama ben sana-'' dedim ve duraksadım. .

'' Sen bana?''

'' Yok bir sey. S-Sadece defol git kas hayvanı.''

1 Saat Sonra...

Yanağıma dokunan elle uykumdan uyandım. Bunun Kerem oldugunu anlayınca gözümü kapali tutmaya karar verdim. Çünkü şu an onu hiç görmek istemiyordum.

'' Bak Gölyazı Elması ...'' dedi saçlarımı gözümün önünden kaldırarak.

'' Şu an beni duymadığını biliyorum. Bu yüzden seninle konuşuyorum. Sana nasıl baktığımı görmüyorsun. Seni nasıl gördüğümü. Seni Ne Kadar istediğimi. Seni Ne Kadar Sevdiğimi. Seni seviyorum Gölyazı Elması. Seni öpmek uzun zamandır istiyordum. Çunku seni başka birinin yanında görünce kıskanıyorum. Hep yanımda olmanı istiyorum. Ama sen beni sevmiyorsun Gölyazı Elması.''

Bunları duymadığımı sanıyordu. Ben ise bir rüyada oldugumu sanıyordum. Çunku bana  söyledikleri benim için rüya gibiydi,. Yani Tahmin edemeyeceğim derecede hayali. 

Kerem'in bana karsı bunlar hissettiğine inanamıyordum. 

Gözlerim kapali konuşmaya çalıştım.

'' B-bende seni seviyorum Bay Kas hayvanı.'' Dedim Gözleri açarak.

'' Hem de seni çok seviyorum.

Bu söylediğimin Üzerine Kerem de  şaşırmış gibiydi,. Sanki bunu beklemiyordu. Bir bir duraksadı yüzümü o büyük elleriyle kavrayarak dudaklarıma yapıştı.

'' Sana Deliler Gibi aşığım.'' Dedi dudaklarımdan Kendi dudaklarını ayırarak.

Sen Benimsin! (ZeyKer)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin