Chapter 22: This day
FRITZ MENDEZ POV
This is the day, you can do it Fritz, confess and when she believed. That’s it! Hooh! Pero ang badtrip ha , araw araw akong tumatawag sa kanya, pero palagi niya akong pinapatayan ng phone, kung hindi naman out of coverage siya, sa text di rin nagrereply. Tss!
Today is Saturday, hindi ako dapat malate kasi mawawala yung chances ko para gumanti, 8 pa lang nasa mall na ako, yeah open na sila ng ganitong oras pero wala pang tao, kinuha ko ang cellphone ko at tiningnan ang sarili ko. Walang kupas ang gwapo ko parin. Dapat maging gwapo ako ngayon.
SANDALI! Bakit kailangan kong mag effort ehh I’ll gonna break her heart lang naman, tama na Fritz, you are over reacting.
Umupo ako sa may stairs ng main entrance eksakto 8.30 dumating si nerd. Wala ring siyang pinagbago, nakasalamin, jeans shirt, bagpack pero bakit parang lumiwanag siya ngayon at gumanda? No way! Lumiwanag lang siya, parang punong puno ng ilaw, kinusot ko ang mata ko pero maliwanag pa rin siya. Hinayaan ko na lang at lumapit sa kaniya.
“it’s nice to see you.”
“it’s not nice to see you.” nakakaBV siya ha. Hmmpt! Sarap mo sapakin!
“oh Lew, ano ka ba! It’s our date, kaya smile naman diyan.” She just rolled her eyes at naunang naglakad papasok, excited lang?
Nasa loob na kami ng mall, walang nagsasalita sa amin, walang emosyon ang kaniyang mukha. Paano kaya siya nagustuhan nung lalaki nay un? Kung ang ganito itong nerd na ito? Tss! Wala siyang taste. Hinawakan ko ang kamay ni Nerd at bigla siyang napatingin sa akin at kinuha ito, pero hinigpitan ko ang pagkakahawak at ningitian siya. Bakit ba ganito ang pakiramdam ko? Ang saya saya ko.
“anong gusto mong gawin?” tanong ko sa kaniya.
“umuwi” tipid niyang sagot.
“sige iuuwi kita sa condo ko, dun natin ipatuloy.”
“gusto mong masaktan?”
“joke lang, manuod tayo ng movie.”
“anong movie?”
“catching fire.”
Tumango lang siya, bumili kami ng ticket yung mga babae tinitingnan ako, wala namang halong pagseselos ang nakita k okay nerd, tss! No feelings talaga siya sa akin. Pero yung sa lalaki na iyun, ibang iba ang nakita kong Lew, yung bang maamo, mabait, may emosyon ang mukha. Naninikip nanaman ang dib dib k okay pinalo palo ko ito.
“anong nangyari sa iyo?” tanong ni Nerd.
“masakit ang dibdib ko.” Sagot ko.
“uwi na tayo,” agad niyang sabi,
“hindi .” pinigilan ko siya at pumasok na kami, hooh! Ang daming nanonood, bagong palabas kasi .
For the whole time ng palabas tahimik kaming dalawa, nawala na rin ang sakit ng dibdib ko. Umalis na kami sa sinehan at diretrso sa kainan, kumain kami ng tanghalian, hindi kami masyadong nagsasalita.
“girlfriend niyo po ba sir?” tanong ng waiter sa amin
“ah—“ sasagit sana ako ng
“hindi, napili—“ kaya pinutol ko ang sasabihin ni NErd
“magiging pa lang. bagay kami diba?”
Ngumiti lang sa amin ang waiter at umalis. Ng natapos kami naglakad lakad kami sa mall. May nakita akong isang necklace na may pendant na salamin, kaya binili ko ito. Ibibigay ko ito mamaya,
Mabilis na lumipas ang buong araw, napakaBORING niyang kasama, ako lang nagsasalita, kung may sasabihin man ako palaging “ahh” “ok” “umm” ang sagot . tss!
Hindi muna kami umuwi naglakad lakad pa kami ng tumunog ang cellphone niya.
“sino yan?” tanong ko.
“si Reo.”
“sinong Reo?”
Hindi niya ako sinagot at sinagot niya ang phone niya, lumayo pa siya sa akin, si Reo siguro yung lalaking kasama niya nung isang araw.
Nang—
“Loreto!” napatingin ako sa boses ng lalaki at siya nga yung lalaking kasama ni Lew.
“Reo.” Sagot ni Lew.
“akala ko ba nasa---“
“kasama ko siya.” Singit ko sa kanila, nakaramdam nanaman ako ng galit. Fritz calm down.
“ahh okay, bakit di mo sinabi sa akin Lew, pumunta pa naman ako sa bahay niyo kasi di ka pumunta sa usapan natin, kasama mo pala si…”
“Fritz” sabi ni Lew, usapan? Ibig sabihin may usapan sila ni Reo, pero ako ang pinuntahan niya, kaya pala palagi siyang tumitingin sa phone niya.
“umuwi ka na Reo.”
“ihahatid na kita Loreto.”
“sorry Reo, pero ako ang kasama ni Lew kaya ikaw ang umuwi.”
“hindi pa naman kayo diba? Kaya pwede pa ako ang maghatid sa kaniya.”
Bigla niyang hinawakan ang kamay ni Lew, agad namang nagball ang fist ko at kinuha si Lew sa kaniya at sinuntok ito. Nagulat kaming lahat sa pangyayari pati ako nagulat sa ginawa ko, bakit ko ba toh nagagawa? Naninikip nanaman ang dibdib ko, pinalo ko ulit ito para mawala.
Pinunasan ni Reo ang dumugo niyang labi at tumayo. Nagbuntong hininga siya.
“sige Fritz, aalis na ako, sa susunod ako naman Loreto ha.” Umalis na siya. At hinila ko si Lew, ng mapagod na ako sa kakahila sa kaniya, umupo ako sa isang bench.
“ok! Magalit ka na ginawa ko , sige na.”
Hindi siya sumagot sa akin, masama lang ang tingin niya
“hindi ko alam kung bakit basta sa susunod nga Lew, kapag magkasama tayo ayokong nandyan siya. Ayokong titingnan mo yang phone mo kung may text siya sa iyo.kung may tawag man siya wag mong sagutin.”
“ehh bakit ko naman yan gagawin? Ikaw nga tong nanuntok.” Nagkibit balikat siya.
“basta ayaw ko! Astaka ano ka ba?! Two timer? Ako yung kasama mo oh! Pwede ba Lew respeto naman sa akin! Kaya ba wala kang gana, dahil may usapan kayo tapos napilitan kang pumunta sa akin?! Ganon ba?! SANA SINABI MO!”
“Bakit ka ba nagagalit?! Bakit ka ba naninigaw ha!”
Hindi ko alam ang mga pinaggagawa ko pero galit na galit ako. Ok grits, this is an act alng, kaya ko to, pero feelo ko totoo talag tong galit na ito.
“ewan ko sa iyo Lew! Kung gusto mo parin siya bakit sa akin ka pumunta?! HA!”
Yumuko lang siya.
“LEW! SUMAGOT KA!”
“pwede ba Fritz! Itigil mo yang kakasigaw mo?! Hindi ko maintindihan kung bakit ka ganyan makasigaw?! Bakit ganyan ang reaksyon mo. Hindi ko main-----“
“NAGSESELOS AKO LEW! Pwede ba! Hindi mo ba maramdaman?”
Pareho kaming napatigil sa mga huling salitang nasabi ko, sabi ko acting lang to, pero bakit parang lahat ng lumalabas sa bibig ko ay galing puso ko, OO NA! nagseselos ako, hindi ko alam kung bakit.
Iniwas ni Lew ang tingin niya sa akin.
“wag kang magselos Fritz, sayo ako pumunta kasi gusto ko siyang makalimutan, maraming nangyari sa amin ni Reo na ayaw kong balikan, mga dahilan kung bakit ganito ako ngayon, mga nangyari noon na hanggang ngayon di ko makalimutan.”
“I’m sorry, I over reacted. Umuwi na lang tayo.”
Ibang Lew nanaman ang nakita ko yung mahina niyang side, inihatid ko siya sabahay nila.
“umuwi ka na.”
Tumalikod siya sa akin pero bago yun.
“Lew…”
Hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya sa kin papalapit. Hindi ko alam kung bakit basta niyakap ko siya, ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko, mga ilanag Segundo umalis na siya sa pagkakayakap ko. Ang init ng pakiramdam ko habang niyayakap ko siya, parang gusto kong ganoon na lang kami forever.
Kami? Forever?!
Tumalikod ako at….. FRITZ!! ANONG NANGAYAYARI SA IYO!! Gusto ko na ba si Nerd? Hindi , I’ll gonna break her heart! Lalo ngayong ako ang pinili niyang samahan nagyon at hindi si Reo. Yesss!
“By the way.” Humarap ako ng bigla siyang magsalita.
“thank you for this day, nagenjoy ako.” Ningitian ko siya at.
“Lew..” tumingin lang siya sa akin. Bakit bas a tuwing tumitingin ako sa mga mata niya, puro lungkot ang nakikita ko, wala ba siyang ikakakaya.
“bakit Fritz?” natauhan ako ng magsalita siya.
“ahh.. what if sabihin kong----“ biglang bumilis yung tibok ng puso ko, ano ba! Hinawakan ko yung dibdib ko para di niya masyadong mahalata na di na ako makahinga sa lakas ng pintig ng puso ko.
Tumaas ang kilay niya. “What if ano?”
“what if.. what if..”
“Fritz! Umuwi ka na lang kung pagti-tripan mo lang ako.”
“hoy hindi kita pagti-tripan no!”
“edi sabihin mo yung sasabihin mo, nakakahiya naman at maghihintay ako sa labas ng bahay namin no, tapos heto ka may-----“
“what if sabihin kong gusto kita?! Ok na! tatahimik ka na? gusto kita! Ok?”
Akala ko ok na ng lumapit siya at
*PAK