Μάντισον pov
Ντριν ντριν ντριν ντρ....
Άρπαξα το κωλοξυπνητηρη και το πέταξα έξω από το παράθυρο.
Το δεύτερο αυτή την εβδομάδα.
Δεν πειράζει θα πάρουμε άλλο λεφτά υπάρχουν.
Σηκώθηκα και είδα την ώρα 5:00. Καλύτερα να αρχίσω να ετοιμάζομαι για την προπόνηση.
Μπήκα στο μπάνιο, έκανα ντουζ,βούρτσια τα δόντια μου και έκανα μια ψηλή κοτσίδα. Έβαλα κονσιλερ, λίγο lip gloss
Και λίγο ρουζ για να μην είμαι χλωμή.
Πήγα και έβγαλα από την ντουλάπα ένα από τα σύνολα για την προπόνηση.
Πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω. Ήπια ένα ποτήρι χυμό και έφυγα. Ναι ξέρω θα μου πείτε αυτό είναι το πρωινό σου αλλά εγώ θα απαντήσω πως έτσι αρέσω στους άλλους.
Μπήκα στην μαύρη Lamborghini μου και την έβαλα μπροστά. Ένιωσα λίγο αδύναμη αλλά συνήλθα και ξεκίνησα για το σχολείο.
Έφτασα και μπήκα στα αποδυτήρια αυτός ήταν είδη εκεί, επέλεξα να μην του δώσω σημασία και προχώρησα προς το ντουλαπάκι μου. Γύρισε το κεφάλι του και με κοίταξε από τον ώμο του και του έφυγε ένα ειρωνικό γελάκι και κούνησε το κεφάλι του ειρωνικά μετά ξαναγύρισε μπροστά του.
Πήρα γρήγορα ότι χρειαζόμουν και έκλεισα το ντουλαπάκι μου. Εκεί που πήγα να γυρίσω για να φύγω ένιωσα μια ζαλάδα και παρά πάτησα με αποτέλεσμα να πέσω πάνω σε κάτι.
Κόλιν:Καλά ξέρω πως λιώνουν όλες για πάρτη μου αλλά όχι έτσι.
Άκουσα την εκνευριστική φωνή του και συνειδητοποίησα πως τα χέρια του ήταν στη μέση μου σήκωσα το κεφάλι μου και τα πρόσωπα μας ήταν υπερβολικά κοντά, μπορούσα να αισθανθώ την καυτή του ανάσα να αναμιγνύετε με την δική μου, η μύτες μας ακουμπούσαν και μπορώ να πω πως και αυτός κρατούσε την ανάσα του σαν κι εμένα.
Τα γαλαζοπράσινα μάτια του εξέταζαν τα γαλάζια δικά μου και πραγματικά ήθελα να πνιγώ εκείνη τη στιγμή.
Αποφάσισα πως έπρεπε να διαλυθεί η όλη κατάσταση. Έβαλα τα χέρια μου στο στήθος του και των έσπρωξα απότομα. Το κενό στα μάτια του αντικαταστάθηκε με τον θυμό.
Μάντισον:Μια μικρή ζαλάδα.
Του είπα φτιάχνοντας το σορτσάκι μου και την κοτσίδα μου.
Κόλιν:Άντε ρε να σου ζήσει, ποιος είναι ο μπαμπάς? Από τι φένεται το να είσαι πουτάνα έχει επιπτώσεις.
Μάντισον:Γιατί με λες έτσι?
1.Πρώτων που ξέρεις τι κάνω? Και 2. Μην με ξανά πεις έτσι.
Κόλιν:Έχω μάθει να λέω τα πράγματα με το όνομα τους.
Είπε ειρωνικά και μου χαμογέλασε.
Μάντισον:Γιατί με λες συνέχεια Πουτάνα, Τσούλα, πόρνη και όλες αυτές της, μαλακίες?
Κόλιν:Επειδή δεν το κάνουν αυτοί που σε πηδάνε!!!
Μου φώναξε και πέταξε το μπουκαλάκι νερού που κρατούσε από πείσω μου.
Μάντισον:Σταμάτα να λες μαλακίες!!!
Του φώναξα και εγώ και δεν σταμάτησε.
Κόλιν:Άσε μας μωρέ μια φτηνή πουτάνα είσαι που κοιμάται με όποιον νανε.!!!!
Ξανά φώναξε!!
Το σώμα μου έχασε τον έλεγχο και αμέσως η παλάμη μου βρέθηκε σε επαφή με το μάγουλο του. Το κεφάλι του γύρισε όλο προς τα δεξιά. Ο ήχος του χαστουκιου γέμισε όλο το χώρο και ένα κόκκινο σημάδι καλειται το μάγουλο του
Μάντισον:ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΘΈΝΑ!!!
Του φώναξα και βουρκωσα.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που μου τα έλεγε όλα αυτά μα αυτή τη φορά το παράκανε, μου τα είπε όλα μαζεμένα.
Κόλιν:Δεν σε πιστεύω.
Μου είπε σφίγγοντας τα δόντια του και τις γροθιές του.
Γέλασα ειρωνικά και με κοίταξε σμιγωντας τα φρύδια του.
Μάντισον:Δεν θα μπορούσε να με νοιάζει λιγότερο.
Του είπα αιδιασμενη και έφυγα γρήγορα από εκεί.
Μπήκα στο γήπεδο και πήγα στα κορίτσια, ύστερα από λίγο βγήκε και αυτός.
Άσλεϊ:Μάντισον τι έγινε, τι κλαις?
Ρώτησε αρπάζοντας το πρόσωπο μου και κοιτάζοντας το.
Δεν μιλησα απλά συνέχισα να κλαίω αθόρυβα και τις κοιτάζω στα μάτια.
Ολίβια:Αυτός το έκανε έτσι?
Με ρωτήσω σφίγγοντας το σαγόνι της.
Καθάρισα τα μάτια μου και τις παλάμες μου, ρουφιξα τη μύτη μου και έσφιξα την κοτσίδα.
Μάντισον:Δεν έχει σημασία...... ΠΑΜΕ ΚΟΡΙΡΣΙΑ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ.!!
Τους φώναξα και αρχίσαμε.
Σε όλη την προπόνηση ένιωθα το βλέμμα του να καίει την πλάτη μου.Τα νεύρα μου ήταν τοσα πολλά που έβαζα τόση δύναμη στις ασκήσεις και ποναγα σε όλες. Και οι ζαλάδες έκαναν συνέχεια την εμφάνιση τους.
Είχε έρθει η στιγμή για να κάνω το flip μου. Πήρα θέση μα τα μάτια μου έπιασαν τον μαλάκα να κοιτάζει.
Μάντισον:Φύγε Κινγ.
Του είπα φανερά εκνευρισμένη μα αυτός κούνησε αρνητικά το κεφάλι.
Μάντισον:Φύγε.
Του είπα πιο απότομα.
Κόλιν:Flip for me baby.
Μου είπε και αυτός εκνευρισμένος.
Φυσικά το πήρα ως μια ακόμη πρόκληση.
Και απλά το έκανα.
Όταν τελείωσα χειροκροτήματα ακούστηκαν από παντού στο γήπεδο μέχρι και η ομάδα του Κόλιν φώναζε και χειροκροταγε.
Βρήκα την ισορροπία μου και σήκωσα το κεφάλι μου.Τότε ένιωσα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου.
Άκουσα τη φωνή της Ολίβιας.
Ολίβια:Παναγία μου Μάντισον!!!
Φώναξε και ένιωσα τα γόνατα μου να λυγίζουν.
Δύο δυνατά χέρια τυλίχτηκαν γύρο μου και με σήκωσαν σε στιλ νύφης.
Ήξερα πως με κρατούσε αυτός.
Κόλιν:Το 166 τώρα!!!
Φώναξε και πολλά αγοριστικα "μάλιστα αρχηγέ" Ακούστηκαν.
Φωνές, κλάματα και εγώ στο σκοτάδι.
Ένιωσα το μέτωπο μου να ζεσταίνετε ευχάριστα.
Με φίλησε, τρυφερά για να μου δείξει πως είναι μαζί μου.
Ένιωσα όλο μου το σώμα να πονάει, προσπάθησα να κουνηθώ μα πονούσα. Αποφάσισα να ανοίξω τα μάτια μου.
Ένα δυνατό φως χτύπησε απευθείας τα μάτια μου και τα έκλεισα αμέσως. Τα ξανά άνοιξα και άρχισα να εξετάζω τον χώρο.
Άσπροι τοίχοι, άσπρα έπιπλα και πολλά μηχανήματα. Ωχχ θεέ μου σε νοσοκομείο βρίσκομαι.
Κοίταξα δίπλα μου και είδα την Άσλεϊ να κοιμάται αγκαλιά με τον Ερικ σε μία από τις πολυθρόνες.
Προσπάθησα να ισιοσω το σώμα μου χωρίς να τους ξυπνήσω μα απέτυχα παταγωδώς.
Κούνησα λίγο το σώμα μου και όλο το κρεβάτι κουνήθηκε. Το κεφάλι του Ερικ πετάχτηκε και με είδε ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του και πήγε να ξυπνήσει την Άσλεϊ μα τον σταμάτησα.
Μάντισον:Όχι μην την ξυπνήσεις.
Του ψιθύρισα και κούνησε το κεφάλι του καταφατικά. Έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο της και σηκώθηκε.
Ερικ:Πάω να φωνάξω τους άλλους.
Μου είπε και βγήκε από το δωμάτιο.
Κοίταξα τριγύρω και είδα λουλούδια ,τριαντάφυλλα, τουλίπες, μαργαρίτες αλλά πρόσεξα πως υπήρχε ακριβώς δίπλα από το κρεβάτι μου ενά μπουκέτο κρινοι.
Όλοι ξέρουν πως μισώ τους κρίνους ποιος θα μου έφερ....
Αα μάλλον ξέρω πολύ καλά ποιος θα το έκανε αυτό.
Αυτό σημαίνει πως είναι εδώ.
Τις σκέψεις μου διέκοψε το άνοιγμα της πόρτας και ο ήχος τρόμου της Άσλεϊ που μάλλον ξύπνησε από το θόρυβο.
Ολίβια:Αγάπη μου.
Είπε χαρούμενη και έτρεξε για να με αγκαλιάσει.
Μάντισον:Ολίβια... Θ-θα μ-με σκα-σ-σεις.
Κατάφερα να της πω.
Ολίβια:Ωπ σόρρυ.
Άσλεϊ:Πως είσαι?
Μάντισον:Εντάξει.
Νικ:Μικρό μας τρόμαξες.
Μου είπε και ανακάτεψε τα μαλλιά μου.
Εγώ γέλασα και σκέφτηκα πως θέλω απαντήσεις.
Μάντισον:Πόσο καιρό είμουν εκτός?
Ολίβια:Δύο μέρες.
Είπε και σοκαρίστηκα τότε μου ήρθε φλασιά.
Μάντισον:Η αδερφή μου?
Άσλεϊ:Πήγε σε μια φίλη της.
Είπε και ξεφισυξα χαλαρώνοντας.
Μάντισον:Τι έπαθα?
Ρώτησε τελικά και όλοι άρχισαν να κοιτάζονται μεταξύ τους.
Κόλιν:Αυτό θα της το απαντήσω εγώ.
Είπε μπενωντας μέσα και κάνοντας σήμα στους άλλους να βγουν.
Ερικ:Καλύτερα όχι εσύ εισ....
Κόλιν:Τπτ δεν είμαι.
Τον διέκοψε.
Άσλεϊ:Κόλιν έχεις νεύρα..
Του ξεκαθάρισε και την κοίταξε νευριασμένος.
Κόλιν:Βγήτε έξω.
Τους είπε για τελευταία φορά και άρχισαν να βγαίνουν όλοι έξω.
Αφού βγήκαν όλοι πήγε και έκατσε απότομα πάνω σε μια πολυθρόνα.
Έφερε τα χέρια του στο πρόσωπο του και ξεφισυξε πριν μιλήσει.
Κόλιν:Γιατί δεν τρως?
Είπε νευριασμένος και σήκωσε το κεφάλι του για να με κοιτάξει.
Τα μάτια του κατακόκκινα και βουρκωμένα, πόσο έκλαψε και γιατί?
Μάντισον:Δεν καταλα.....
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω με διέκοψε.
Κόλιν:Όχι μαλακίες σε εμένα.
Είπε και σηκώθηκε, απλά στεκόταν όρθιος και με κοίταζε.
Κόλιν:Ο γιατρός είπε πως είσαι δέκα κιλά Κάτο από το κανονικό και το στομάχι σου έχει κλείσει.
Γιατί Μάντισον?.
Τότε εκνευριστικα πως τολμάει πρώτα να με βρίζει και μετά να έρχεται και να μου κάνει κήρυγμα.
Μάντισον:Εσένα τι σε νοιάζει? !!
Πρώτα με βρίζεις και τώρα έρχεσαι και κάνεις την μαμά μου.
Του είπα απότομα και γουρλωσε τα μάτια του, ήρθε απειλητικά προς το μέρος μου και πραγματικά η έκφραση του έδειχνε πως θα με σκοτώσει..... Αλλά όχι αυτός έκατσε στον χώρο που περίσσευε στο κρεβάτι δίπλα μου και έπιασε το χέρι μου.
Ελεκτρισμος διαπέρασε ολόκληρο το κορμί μου και δεν νομίζω πως είναι το άγχος.
Κόλιν:Κοίτα δεν ξέρω αν είσαι ή δεν είσαι όλα αυτά που σου είπα μα εδώ ήρθα και σου μιλάω ως άνθρωπος που νοιάζεται.
Τον κοίταξα στα μάτια όπως και αυτός εμένα και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά.
Μάντισον:Πόσο διπρόσωπος μπορείς να γίνεις τελικά.
Του είπα ψυχρά και μου απάντησε με ακριβώς τον ίδιο τρόπο.
Κόλιν:Δεν ξέρω ας το δοκιμάσουμε.
Συνέχισε να με κοιτάζει ως που μίλησε.
Κόλιν:Γιατί δεν τρως?
Ξεφισυξα από αγανάκτηση.
Μάντισον:Δεν ξέρω οκ ?απλά δεν ξερω.
Του είπα τρίβοντας τον λαιμό μου.
Κόλιν:Δεν ξερεις?
Είπε σμιγοντας τα φρύδια του.
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι και πήρα το χέρι μου από το δικό του. Δεν πρέπει να είχε καταλάβει πως το κρατούσε γιατί μόλις το πήρα μια έκφραση έκπληξης ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο του.
Κόλιν:Επειδή δεν σε πιστεύω και ξέρω πολύ καλά πως όταν λες ψέματα τρίβεις τον λαιμό σου θα αρχίσεις να τρως και στο επόμενο ραντεβού με το γιατρό θα είμαι και εγώ εδώ.
Είπε και τότε άνοιξε η πόρτα.Ένας νέος το πολύ 26 ,με καστανά μαλλιά, γυμνασμένος με Μελί μάτια και τέλειο χαμόγελο μπήκε μέσα και ναι ήταν ο γιατρός.
Μόλις τον είδα μου πετάχτηκαν τα μάτια έξω. Τι μανάρι είσαι εσύ παιδί μου.
Ο Κόλιν εβηξε και γύρισα να τον κοιτάξω. Είχε σμίξει τα φρύδια του και με κοιτούσε περίεργα.
Γιατρός:Καλησπέρα Δεσποινίς Σμιθ είμαι ο γιατρός Φινιξ.
Μάντισον:Καλησπέρα.
Είπα ξεφεύγοντας μου ένα χαχανιτο και ο Κόλιν γουρλωσε τα μάτια του σε εμένα.
Γιατρός:Λοιπόν όμορφη δεσποινίς για να δούμε.....
Εγώ κοκκινισα ολόκληρη και ο Κόλιν με χτύπησε στο χέρι.
Ποιο είναι το πρόβλημα του τελοσπάντων. Εγώ του κάνω Χαλάστρα όταν την πέφτει στις γκομενίτσες του?
Γιατρός:Λοιπόν κούκλα μου θα σου δώσω πρόγραμμα διατροφής γιατί πρέπει οπωσδήποτε να φτιάξουμε την κατάσταση.
Μάντισον:Μάλιστα.... Εμ πότε μπορώ να βγω?
Γιατρός:Σε μία ωρίτσα που θα έχεις και το πρόγραμμα είσαι ελεύθερη, να περάσεις από το γραφείο μου να πάρεις το εξιτήριο.
Μου είπε και μου χάιδεψε το μάγουλο.
Ο Κόλιν έδιωξε σιγά σιγά το χέρι του και του χαμογέλασε ειρωνικά.
Καθάρισε το λαιμό του και μίλησε.
Γιατρός:Λοιπόν γεια σας.
Είπε και πρώτου φύγει μου έκλεισε το μάτι.
Γύρισα και κοίταξα Κόλιν και τον κοίταξα με μισό μάτι.
Κόλιν:Μη με κοιτάς έτσι στην έπεφτε κανονικότατα.
Μάντισον:Και ποιο είναι το πρόβλημα σου.
Κόλιν:Είναι τουλάχιστον 27 και εσύ δεν έχεις κλείσει ακόμα καλά καλά τα 18.
Μου είπε παίζοντας το έξυπνος.
Τότε πρόσεξα κάτι στη φωνή του κάτι σαν ενόχληση, θυμό και τότε με χτύπησε.
Μάντισον:Μη μου πεις ότι ζηλεύεις?
Τον Ρώτησα σοβαρά και έβαλα τα χέρια μου πάνω από το στόμα μου.
Κόλιν:Τιιι? πφφφ φυσικά και όχι τι να ζηλέψω αφού δεν μου αρέσεις.
Μάντισον:Ααα είπα.
Κόλιν:Βλακεία είπ.
Σηκώθηκε και περπάτησε προς την πόρτα αλλά πριν την ανοίξει το σταμάτησα.
Μάντισον:Εύχεται για τα λουλούδια.
Του είπα δείχνοντας του τους κρινους.
Χαμογέλασε ειρωνικά και μίλησε.
Κόλιν :Μόνο για εσένα είπε.
Και έφυγε.
Τι θα κάνω με αυτό το παιδί θεέ μου.
Έχει έρθει η ώρα για να φύγω και μου μένει μόνο να πάω να πάρω το εξιτήριο.
Μάντισον:Πάω για το εξιτήριο.
Είπα στα παιδιά και έγνεψαν.
Κόλιν:Θα έρθω και εγώ.
Πετάχτηκε σαν την πατάτα.
Μάντισον:Γιατί πατάτα?
Κόλιν:Εεε?
Εσμιξε τα φρύδια του.
Μάντισον:Γιατί Κόλιν ήθελα να πω.
Μπράβο ηλίθια.
Κόλιν:Αυτός μπορεί να σε βιάσει.
Μάντισον:Ναι και μπορεί επίσης να πάρει το μαγικό του Χαλί για να αποδράσει.... Ασε μας ρε Κόλιν.
Τον προσπέρασα και πήγα στη ρεσεψιόν.
Ρώτησα που είναι το γραφείο του γιατρού Φινιξ και μου είπε δεύτερη πόρτα δεξιά.
Το βρήκα και χτύπησα την πόρτα. Ένα βαρύ "Περάστε" Ακούστηκε και άνοιξα προσεχτικά την πόρτα.
Γιατρός:Ααα Μάντισον σωστά?
Μάντισον:Ναι.
Έβγαλε ένα χαρτί και κάτι έγραψε και έβαλε την υπογραφή του. Το εξιτήριο. Μετά έβγαλε ένα μικρό χαρτάκι και έγραψε κάτι και εκεί και μου το έδωσε.
Γιατρός:Το δεύτερο χαρτάκι θα το διαβάσεις μόλις βγεις από το γραφείο μου.
Είπε και συμφώνησα. Τον χαιρέτησα και πήγα στη ρεσεψιόν για να δώσω το εξιτήριο.
Γύρισα στο δωμάτιο και θυμήθηκα το μικρό χαρτάκι.
Το άνοιξα και χαμογέλασα. Ο αριθμός του. Τι γελοίος?
Μπήκα μέσα κουνώντας το χαρτάκι στον αέρα.
Ολίβια:Τι είναι αυτό?
Μάντισον:Τσίμπησα τηλεφωνακι.
Τους είπα και τα κορίτσια άρχισαν να τσιρίζουν.
Άσλεϊ:Αυτού του Κούκλου γιατρού?
Είπε και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
Ερικ:Σιγά τον κούκλο.
Είπε και την αγκάλιασε από πίσω.
Άσλεϊ; Εσύ είσαι πιο ωραίος.
Του είπε και άρχισαν μα φιλιούνται.
Νικ:Εγώ?
Ρώτησε αγκαλιάζοντας την Ολίβια.
Ολίβια:Και εσύ.
Του είπε και άρχισαν και αυτοί να φιλιούνται.
OK μάγκες, δεαρ αρ εντ αδερ πιπολ ιν δε ρουμ.
Τότε πλησίασα τον Κόλιν που έκανε και καλά τον θυμωμένο και κοιτούσε το κινητό του.
Μάντισον:Θες να το σκίσεις?
Του είπα βάζοντας το χαρτάκι μπροστά του και ένα τεράστιο χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του. Προσπάθησε να το καλύψει και μου είπε και καλά σοβαρός.
Κόλιν:Εμ ναι γιατί όχι.
Το πήρε από τα χέρια μου και το έκανε κομματάκια.
Τότε πήγα δίπλα του και έφτασα το αυτί του και ψιθυρισα.
Μάντισον:Είσαι πιο ωραίος από αυτόν.
Μπορούσα να δω το σοκ στα μάτια του και γέλασα σιγανά.
Πήρα την τσάντα μου και τους είπα να φύγουμε.
Τα παιδιά έφεραν το αμάξι μου από το σχολείο και έτσι με το που βγήκα από το νοσοκομείο η ομορφιά μου με περίμενε έξω.
Μπήκα μέσα στο αμάξι και εκεί που είμουν έτοιμη να στρίψω το τιμόνι εμφανίστηκε από δίπλα ο Κόλιν με τη δική του Lamborghini και μου έκλεισε το μάτι, του χαμογέλασα και έφυγε.
HOLD UP.... Είπε πως είμουν εκτός δύο μέρες άρα σήμερα είναι παρασκευή. ΑΡΑ.... Αύριο είναι ο αγώνας και έλειπα στις τελευταίες προπονήσεις.
ΩΧ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ...........