~*~
(Clive's POV)
Napailing na lamang ako matapos sabihin sa akin lahat lahat ni Frank, ang aking anak. Napakakomplikado at napakapanganib ng sinuong ng mga batang iyon. Tyak na pagpipyestehan ang ulo nilang tatlo pag may nakaalam pa ng mga pangyayaring ito.
Tinignan ko ang aking anak na tahimik lamang na nakayuko at hindi makatingin sa aking mga mata. Hindi ako makapaniwala na hinayaan nyang tumuloy ang mga binatang batang iyon dito........err mga batang binata.
"A-Ama." Mahinang usal nya.
Hindi naman ako galit sa kanya, sadyang naiiinis lamang ako dahil sa ganitong gulang pa lamang ay napakatalinong bata na nya.
Teka bakit ba ang gulo ko mag-isip? Kailangan kong unawain ang lahat ng ito ngayon at masabi agad sa hari ang lahat--------hindi. Hindi maaari. Maaaring magulo ang panahon pagnalaman ito ng hari, tama tama na wala nga dapat makaalam diba Clive? Ugh.
"A-Ama-------"
"Sssshh." Pikit mata kong pagpapatahimik sa kanya.
Ayoko munang makarinig ng kahit na anong salita mula sa kanya. Bakit ba ang daming problema ngayon? Sumasabak pa sa gyera ang mga iba't ibang kaharian at isusunod na kami, itong kaharian na kinatatayuan ko ngayon. At ang hari hanggang ngayon ay nasa gitna pa rin ng magulong kaisipan at malapit ng masiraan ng bait dahil sa pagkawala ng isa pa nyang anak pati na rin ang asawa na kasalukuyang nakikipaglaban sa mga kalaban. Ay oo meron pa pala, kulang kami sa mga gamit at marami nang sugatang mamamayan rito dahil sa paunti-unting paglusob. Hay naku naman. Mukhang masisiraan na rin yata ako ng ulo.
"Mukhang may problema kayo ngayong mag-ama."
Napatigil ang paghinga ko ng marinig ang tinig ng hari sa madilim na bahagi ng silid. Nakakapanindig balahibo.
"M-Mahal na h-hari." Hindi ko maiwasang hindi mautal sa kanyang harapan lalo na't may tinatago akong lihim sa aking kaharap.
"No need to be formal Clive. I'm alone."
Alam kong nag-iisa ka. Hindi lang ako komportableng may tinatagong lihim sayo.
"Sabihin nyo. Anong nagaganap rito?"
Madali talaga nyang mahalata. Ano bang aasahan mo sa matalik mong kaibigan diba?
Sinulyapan ko ng tingin ang aking anak na kalmado lang na nakatingin sa akin. Tignan mo tong batang to, sya ang nagbigay ng perwisyo sa akin eh.
"Tungkol ba ito sa mga binata Clive?" May pagkaseryoso na nyang tanong.
Wala na akong nagawa kung hindi salubungin ang kanyang mga tingin. Tama nga ako, nagtataka na ang kanyang mga mata.
Lumunok muna ako bago magbitiw ng mga salita. Kung ano man ang mailalabas ng bibig ko kailangan na naming panindigan iyon.
"Tama ka."
"Kung ganun, tama ba ang hinala ko na sila ay mga kalaban?"
Perwisyo ang dala nila rito sa ating panahon ngunit alam kong hindi sila kalaban sa ngayon.
"Hindi." Maikli kong sagot.
"Ano?"
"Sila....." Hinga ng malalim. "I-Isa sa kanila ang orakulo na pinadala ng akademya."
Sabay silang napatingin sa akin nang may gulat na mga mukha.
Ugh. Hindi ko dapat ito pagsisihan.
~*~
(Third Peron's POV)
Matatalim ang mga tingin na ibinibigay ng hari sa kanilang tatlo.
Nanginginig. Namamawis ang mga palad. Hindi makatingin ng diretso sa mga mata ng kaharap. At ilang beses ng napalunok ng laway. Ilang sintomas ng isang taong kinakabahan katulad ni Patrick.
"Bakit hindi nyo sinabi kaagad ang gayong bagay?" Panimulang sambit ng hari.
Walang umimik sa tatlo kaya napilitan ang hari na tawagin ang mga tagabantay at itutok ang mga patalim ng mga ito sa kanila.
"Mga orakulo na pinadala ng akademya? O isa kayo sa mga espiya?"
Naguguluhang napatingin ang tatlo sa hari. Anong sinasabi nito sa kanila? Orakulo? Espiya?
"Anong ibig nyong sabihin?" Hindi na naiwasang itanong ni Matthew.
"Ang sinabi sa akin ay isa sa inyo ang orakulo na pinadala ng akademya sa aming kaharian ngunit may parte sa akin na nagsasabing hindi, mali, walang orakulo kundi mga espiya. Tama ba ako?"
Nagkatinginan ang tatlo at lihim na napahinga ng maluwag ngunit agad ding nawala iyon nang mapagtanto ang sinabi ng hari.
Orakulo.
Nagkamali lamang ba sila ng rinig?
"O-Orakulo?" Tulalang pag-uulit ni Patrick.
Napangisi ang hari sa nakita.
"Mukhang tama nga ako. Isa kayong mga espiya. Mga kawal, ikulong sila at bitayin sa harap ng ating mamamayan!"
"Sandali!" Pagpipigil ni Frank sa mga nangyayari.
Hinihingal ito at may ilang galos na natamo galing sa mga kawal na pilit pumipigil sa kanya pumasok sa silid.
Napataas ang kilay ng hari.
"Anong kailangan mo dito?"
"Sila."
"Ang tinatong ko ano hindi sino."
"Pareho lang yun. Teka hihinga muna ako!" Pagbubwelo ng batang si Frank.
Napabuntong hininga na lamang ang lahat. Walang galang at respeto sa nakakataas at nakakatanda at nakakagwapong nilalang.
"Hindi nyo maaaring patayin ang ating orakulo at ang mga kasamahan nito. Malaking tulong ang kanilang maibibigay sa nalalapit na paglusob."
"Paano ka nakakasiguro na orakulo sila bata? Batay sa reaksyon nila nang nag-uusap kami kanina ay sapat nang ebidensya upang mapag-alaman sila na espiya."
"You're being childish my king. That is not an evidence, it's only a stupid hint. Now, lend me some strong evidence that will prove they're spies not an oracle." Seryosong sabi ni Frank.
Hindi maiwasang mamangha ng ilang kababaihang katulong sa palasyo na nakarinig.
Napaiwas ng tingin ang hari. Hindi nya alam ang sasabihin, mahirap mang aminin pero tama ito. Wala syang ebidensya. Nagbatay lamang sya sa mga reaksyon ng mga ito kanina lamang.
"See? Pakawalan nyo na sila. Bigyan mo sila ng ilang araw para magawa ang kanilang trabaho rito bilang ating orakulo."
Wala nang nagawa ang hari kung hindi ipag-utos ang sinabi ni Frank. Minsan naiisip nya, sino nga ba ang nakakatanda sa kanila? Masyadong komplikado ang lahat.
~*~
Sa kabilang banda ay patuloy lamang sa paglalakbay ang tatlong magkakaibigan patungo sa mundo ng mga tao. Hanggang ngayon ay malalim pa rin ang pag-iisip ng mga ito dahil sa naging kaganapan na plano kanina bago sila umalis sa akademya.
Maayos na sana ang lahat kanina sa pagtakas ngunit walang nakaligtas kahit isa na hindi kasama sa mga mata at kapangyarihan ng tagapahamahala ng eskwelahan kaya napagdesisyunan nilang gumawa ng Plan C na alam nilang kayang gawin ngunit mas mapanganib at maaring may magbuwis pa ng buhay sa kanila pero wala silang pakialam.
Ano nga ba iyon?
"Malapit na ba tayo?"
"Nagad-dayo pay?"
"Are we there yet?" Naiiritang tanong muli ni Vanessa habang sinisipa ang munting bato sa kanyang paanan.
Napailing na lamang ang dalawa. Nakailang tanong na ito sa kanila gamit ang iba't ibang dayalekto na sa palagay nila ay ang iba ay inimbento na lamang ng dalaga.
"Malayo pa." Maikling sagot sa kanya ni Carlos bago nito ayusin ang kanyang salamin.
Napabuntong hininga si Vanessa at nagpapapadyak ng mga paa. Kanina pa sya tanong ng tanong kung malapit na ba sila sa kinaroroonan ng portal patungong mundo ng mga tao ngunit paulit-ulit lamang ang sagot ng mga ito sa kanya. Pagod na sya at naiirita at lalong lalo na nagugutom, gaano ba kalayo iyon? Mukhang inilipat na naman ang portal na iyon ng headmaster upang pahirapan sila, sya. Pagdusain sya sa gutom.
She doesn't know the word diet. She rather die than to skip a meal. That's V-A-N-E-S-S-A stands for.
"Dapat kasi talaga naiwan na lang ako kasama nila Feressa sa academy eh, atleast dun magsosolve lang sila ng formulas ng........hehe sabi ko nga dapat dun na lang ako kina Andrei na lumusob sa kuta ng bathaluman----ah eh wala pala akong talent sa pakikipaglaban sa mga chuckie. Waaaaaaaahh! Hindi ko na kaya. Parang ayoko ng lang tumulong!" Pagngangawa ni Vanessa.
"Ito ang pangatlong plano diba? Sina Ferresa nagsolve ng Math formulas para sa mga grado natin sa akademya habang wala tayo. Hindi maaaring wala yun dahil kabilang pa rin tayo bilang estudyante. Pangalawa, sina Andrei ang bahalang kumamusta sa lagay ni Cashmere, ang pwesto nila ay napapaligiran ng oras oras na halimaw na may nakakabulasok na amoy at masakit sa ulong mga itsura. Pangatlo, ikaw Vanessa isa ka sa mga estudyanteng maaaring makalabas at gumawa ng misyon na ito, hindi si Michelle, hindi si Carl o kahit sino pa man.......dahil tayo lang. Wala kang choice. Hindi mo rin naman maaatim na hindi tumulong eh."
Napasabunot na lamang si Vanessa sa kanyang buhok at padabog na nauna na sa kanila sa paglalakad.
"Nice one Carlos." Nakangiti ng nakakaasar na sambit ni Jayden habang nakatingin kay Vanessa na papalayo na sa kanila.
"She's just more immature when hungry." Nakabusangot na sabi ni Carlos.
Napatawa na lamang ng mahina si Jayden. He's amused with that girl.
~*~
(Author's Note)
Sorry for the late update. Nasa bakasyon pa po kasi eh. Hahahaha. Bawi na lang next time, at next time na lang din magbibigay ng casts.
Thank you so much for supporting Moon Academy. Really appreciated it po. Arigato.
HountoniDaisuke