Oras ng uwian...
Hindi mawala sa isip ko ang halik namin ni Damon hanggang ngayon na uwian na. Kaya gustuhin ko mang mag O.T ulit useless din naman kasi ginugulo ni Damon ang utak ko na dahilan para hindi ako makapag focus sa pag ta-trabaho ko.
Pinuntahan ko nalang sa table niya si Joanne na busy pa din sa trabaho niya.
"'Di ka pa uuwi?" Tanong ko kaya na punta sa'kin ang atensyon niya.
"Hindi pa mag o-O.T pa 'ko, mauna ka na."
"Okay." Tinapik ko lang ang balikat niya bilang pagpapaalam.
Nag lakad na 'ko pa alis ng opisina ng magisa.
Palabas palang ako ng building nang makita ko si Ian na tila may hinihintay. Tumingin siya sa direksyon ko nang makita ako.
"Mag o-O.T pa si Joanne." I informed him. Baka lang kasi si Joanne ang hinihintay niya.
"Hindi naman siya ang hinihintay ko, ikaw."
Hindi ko alam kung bakit hindi ako nagulat sa sinabi niya.
"May kailangan ka ba?" Tanong ko.
"Nasabi sa'kin ni Joanne na nasabi na daw niya sa'yo ang tungkol sa dahilan kung bakit niya 'ko binasted."
Tungkol pala 'to dun. Ayaw ko pa namang pag usapan 'yan.
"Ganun na nga." Matipid kong sagot.
"Ngayon alam ko na kung bakit ang cold ng treat mo sa'kin kahapon."
"Dahil mali 'yan Ian, alam mo 'yan! May asawa na 'ko kaya alisin mo na sa'yo 'yan!"
"Pasensya na! Hindi ko naman ginustong maramdaman ko pa din 'to sa'yo hanggang ngayon eh."
Nag lakad na lang ako papunta sa kotse ko dahil wala na 'kong maisip na sabihin. Mas mabuti na lang din siguro na wala nalang sabihin.
Bubuksan ko na sana 'yung pinto nang bigla 'yung pigilan ni Ian.
"Mag usap muna tayo."
"Ano pang paguusapan natin?" Tanong ko.
"Tungkol dito sa nararamdaman ko."
"Wala tayong pag uusapam tungkol dyan sa nararamdaman mo, Ian. Tapos na 'ko dyan, dapat ikaw din!"
"Paano mo ba nagawa 'yan?"
"Ang alin?"
"'Yang mag mahal ng iba? Sinubukan ko naman eh."
"Simulan mo sa pag mo-move on at isiping wala ng pagasa sa'tin dahil may asawa na 'ko."
"Madali lang 'yan sabihin hindi naman kasi ikaw ang nasa sitwasyon ko. Siguro nga kasalanan ko bakit hanggang ngayon may feelings pa din ako sa'yo. Umasa din kasi ako noon na baka pagka-graduate natin at magkita ulit tayo at maayos pa natin pero mali ako dahil may nakilala ka at pinakasalan mo na siya agad. Bakit ba kasi nag madali kang magpakasal? Tignan mo kung anong nangyayari sa inyo, magkaaway kayo ngayon."
"May hindi man kami pinagkaka intindihan ng asawa ko mahal ko pa din siya. Mahal ko siya. Nag pakasal ako dahil mahal ko siya at hindi dahil nag mamadali ako."
Bakit ba parang sinisisi pa niya 'ko na nag mahal ako ng iba?
Binuksan ko nalang ulit 'yung pinto and this time finally hinayaan niya 'kong gawin 'yun.
"Pwede bang ako na ang mag maneho para ihatid ka?" Tanong niya.
"Hindi magandang idea 'yan. Nag seselos sa'yo si Damon at kapag nakita ka niya baka mas lalo kaming hindi magkasundo."
"Gusto lang naman kitang makasama pa kunti. Aalis agad ako 'pag na hatid na kita, pangako."
"Ian-"
"I promise i won't do anything stupid. You know me, hindi ako ganun."
I sighed. "Okay. Sa Apartment namin ni Maj mo 'ko ihatid."
Inabot ko nalang sa kanya 'yung susi ng kotse ko tsaka naman na 'ko nag lakad papuntang passenger seat. Pagsakay naming pareho, ini-start niya lang 'yung makina tsaka niya sinimulan ang mag maneho.
"Totoo ba na nag seselos siya sa'kin?" Tanong niya habang na sa kalagitnaan kami ng byahe.
"Oo." Baka kapag nalaman niyang nag seselos si Damon sa kanya, baka lumayo na siya.
"Bakit?"
"Dahil ikaw lang ang nag iisang lalakeng minahal ko bukod sa kanya."
"Ako ba ang dahilan kung bakit mag kaaway kayo ngayon?"
"Hindi." Hindi naman talaga. Siguro nga may part na dahil nag selos si Damon sa kanya pero ang pinaka main reason talaga ay ang pag halik niya kay Lexi.
"I'm happy to hear that. Siguro nga hindi ako masayang kasal ka sa iba pero ayaw ko namang maging dahilan kung bakit ka malungkot."
Kung ayaw niya talaga 'yun, siguro dapat mag laylo na siya sa pagpapakita sa'kin.
Tumahimik nalang ako at hindi na nag salita pa hanggang sa hindi ko na namalayan na malapit na kami sa Apartment.
Biglang namang kumabog ang puso ko habang papalapit kami sa Apartment dahil nakita ko si Damon sa tapat ng Apartment na tila nag hihintay na may bitbit pang bulaklak.
Shit!!
"Sabi na hindi magandang idea 'to eh!" Inis kong sabi.
"I'm sorry." He apologized. Huli na sa sorry niya, siguradong hindi 'to kagugustuhan ni Damon.
Pagpark ni Ian ng kotse. Pinatay niya lang 'yung makina tsaka niya hinugot ang susi at i-abot sa'kin.
Sabay kaming bumaba sa kotse at nakita kong tumingin sa direksyon namin si Damon. Unti-unting nag pa kita ang galit na emosyon sa mukha niya.
Nag lakad ito papalapit sa'min.
"Anong ginagawa ng lalakeng 'yan dito?!" Galit niyang tanong sa'kin.
"Nag offer lang akong ihatid si Amber." Sagot ni Ian.
"Bakit kailang mo pang gawin 'yun?"
"Dahil gusto ko lang!"
Binato ni Damon ang bitbit niyang bulaklak sa sobrang galit niya tsaka siya lumapit kay Ian at kwinelyuhan ito.
"Layuan mo ang asawa ko!!" Bigla niya itong sinuntok sa mukha na ikinatumba ni Ian.
Nag madali agad akong lapitan si Damon dahil plano pa niyang sugurin si Ian.
"Tama na!" I told him.
"Kaya ba mas gusto mo dito sa Apartment para magkasama kayo ng lalakeng 'yan?!"
"What???!! Saan naman nanggaling 'yan? Wala kaming ginawa ni Ian! Hindi ako katulad mo na dahil nagalit lang pupunta na sa bar para makipag halikan na sa iba!"
"Alam mong ni-re-respeto ko ang galit mo sa ginawa namin ni Lexi kaya sana irespeto mo din 'tong nararamadaman ko kapag kasama mo 'yang lalakeng 'yan! Gusto mo talaga ng space?! Fine! I'll give you space!!"
He walked out.
I feel my tears start to fall again. Sobrang sakit sa dibdib. Sobrang kirot sa puso ko ang nararamdaman ko.
Nilingon ko pa si Damon pero naka sakay na ito sa kotse niya tsaka siya nag simulang mag maneho palayo.
Mas lalong sumikip ang dibdib ko. Nagkada-leche-leche na ang lahat. Nakakainis!
"Amber, I'm sorry." I heard Ian said.
"Layuan mo nalang kasi ako Ian, please! Gusto mo ba lumuhod pa 'ko para gawin mo 'yun?"
He shakes his head. "Sige na. Lalayo na 'ko, simula bukas hindi mo na 'ko makikita."
Tinalikuran ko nalang siya at nakita ko 'yung bulaklak na tinapon ni Damon. Lumapit ako dun at dinampot ito.
Hindi ko gusto ang ideang galit siya ngayon sa'kin. Baka kung ano na namang gawin niya dahil galit siya.
Humarap na 'ko sa pinto at nakita ko dun si Majah at Luisa na nakatayo.
"Anong bang nangyari? Nakarinig kami ng ingay kaya napalabas kami." Majah asked.
Nilingon ko si Ian kung nandun pa siya mula sa pinagiwanan ko sa kanya pero hindi ko na siya nakita.
Nag lakad nalang ako papalapit sa kanila tsaka ko niyakap si Majah at umiyak.
Naramdaman ko lang ang pag haplos nilang dalawa sa likod bilang pag comfort.
"Lalong nag ka-gulo. Naiinis ako sa sarili ko. Naiinis ako sa sitwasyon namin. Naiinis ako sa mga nangyayari."
"Maayos din 'yan." I heard Luisa said.
Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya at pinunasan ko ang mga luha ko. "Sana nga."
"Lagi naman na kayong nag aaway kahit na noong mag ka-fling palang kayo lahat naman na a-ayos nyo bigla 'pag malamig na ang sitwasyon kaya for sure maayos din 'yan." Maj said.
Sana nga talaga! Eto na ang pinaka mahaba naming pag aaway bilang mag asawa at sobrang nakaka inis sa pakiramdam ang pag aaway naming 'to. Parang habang tumatagal, lalong lumalala.
--
Keep voting, babies. ☆