Noah/Demi POV
!!!!!!!!
(Dit is in de tijd net nadat Remus Jaxissa in de beukwilg vind🤗)
Ik loop naar de beukwilg. Daar zie ik Remus met iemand op zijn armen uitkomen. Ik kijk hem verbaasd aan.
'Wie is dat? Wat is er gebeurd?' Vraag ik.
'Jaxissa. Ze is knock-out. Maar daarvoor zei ze dat de dementors waren gekomen.' Zegt Remus sip.
'En Lisa en Sirius dan?' vraag ik snel.
'Geen idee' zegt hij schouderophalend, maar met tranen in zijn ogen. Ook ik kan mijn tranen niet meer inhouden. Yaël naast me lijkt blijkbaar geen idee te hebben wat ze moet doen. Ze is niet zo goed in haar emoties uiten.
'Hier ik neem haar wel van je over. Yaël, sprint jij alvast naar binnen en zeg dat we er aan komen' zeg ik en ik pak Jaxissa. Het is zo'n mooi meisje geworden. Ik moet de Weasleys echt gaan bedanken later. En Sirius natuurlijk ook een beetje, als ik weet waar hij is dan. Hij mag niet terug in Azkaban zijn.
Ik weet dat ik Jaxissa niet perse vast hoef te houden en haar ook gewoon met behulp van magie voor me uit kan laten zweven. Maar ik vind het fijn om haar dicht bij me te houden. Het is mijn kindje. Net voordat ik het kasteel binnenloop schiet er ineens een oranje flits voor mijn ogen. Het raakt mij of Jaxissa net niet. Ik kijk verbaasd naar links, waar het vandaan kwam.
'Loop snel door' zegt Remus ook een beetje angstig. Jaxissa begint te kreunen.
'Het is goed meisje' zeg ik met tranen in mijn ogen. Zometeen moet ik haar weer afgeven, net als bij haar geboorte. Ik slik even, maar loop toch recht door naar de ziekenzaal.
'Och kinders, wat is hier aan de hand!' roept Madame Plijster en ze komt aangeholt.
'De dementors hebben haar aangevallen, maar ze is te lang knock-out en dat gebeurde ook niet toen de dementors haar aanvielen' zeg ik om me heen kijkend. Ik geef Jaxissa aan Madame Plijster, met tegen zin
'Knock-out?' vraagt ze verbaasd.
'Buiten bewustzijn' zegt Remus snel.
'Waar is Yaël?' vraag ik. 'Ze zou toch hier naartoe komen?'
'Niet hier liefje' zegt Madame Plijster die meteen druk in de weer is met Jaxissa. Ik krijg het helemaal warm van binnen. Ik begin zwaar adem te halen.
'Demi' zegt Remus en hij legt snel een hand op mijn schouder. Aanraking van een weerwolf helpt altijd. Nu ook gelukkig. Ik begin iets minder zwaar te ademen. Maar toch heb ik het gevoel dat ik stik van de warmte. Mijn kinderen, man en beste vriendin die ik bijna nooit zie zijn weg dankzij mij. Ik moest perse alles met zo'n omweg doen!
'Ik ga Yaël en Lisa en Snuffles zoeken!' Zeg ik boos en ik gooi Remus hand van mijn schouder af.
'En ik help je' zegt Remus.