pp Nouhaila
ik maakte me klaar voor school ik liep naar Anouar om te vragen of hij me kon brengen mijn tank is leeg. ik klopte aan maar geen gehoor. zo te zien is hij hier niet geweest zijn bed is nog opgemaakt. ik appe met waar ben je maar geen reactie terug...
ik liep terug naar mijn kamer ik pakte mij tas en en ov en mijn canada goose jas, wat ik aan heb is niet veel bijzonders. mijn donker groene nike tech en zwarte valentino's. bij de bus halte zag ik iemand zitten ik deed mijn capuchon op en ging er naast zitten met mijn oortjes in. tot dat ik voelde dat mijn capuchon van mijn hoofd werd gehaald. ik draaide me om en wou wat zeggen tot dat ik in zijn ogen keek opeens zag ik zo veel verdriet in zijn ogen. zo heb ik hem nog nooit gezien ik zag hem altijd vrolijk en altijd lachen. hij keek me aan met een gebrokenlach ik merkte dat hij zijn gevoelens onderdrukte. ik pakte zijn hand en hield die stevig vast. ik keek hem verward aan.
N: Ramzi? jij met de bus?
hij keek naar de grond en zei niks..
R: ik had ruzie thuis met me vader.. ik heb vannacht niet thuis geslapen.
ik zag dat hij er echt mee zat hartverscheurend..
n: lieverd wat is er gebeurt?.. als je het niet wilt vertellen is dat ook goed maar je moet je problemen niet voor je zelf houden hulp van anderen is niet erg. je hoeft je voor niemand groot te houden en al helemaal niet voor mij als je wilt praten dan ben ik er voor je.
R: jij doet dat ook
N: wat doe ik ook?
R: jij houd ook altijd je problemen voor je zelf je probeert je zelf ook altijd groot te houden Nouhaila zeg nu niet dat ik dat niet moet doen schat.
ik keek even weg.. het klopt! het is waar wat hij zegt..
N: ja, je hebt gelijk maar jij hebt mij geleerd om mijn problemen te delen samen met jou jij bent de gene die er voor me is nu wil ik er voor jou zijn. je kan me vertellen wat er is gebeurt ik zal je helpen of tenminste, ik ga er alles aan doen om je te helpen echt waar.
R: ik zal het je vertellen, gister ging ik weg gewoon met een paar vrienden daar voor hadden mijn vader en ik al een gespannen sfeer als je snapt wat ik bedoel. na dat hij weer thuis is na al die jaren denkt hij dat hij opeens alles kan bepalen terwijl ik het al die tijd ook allemaal zelf heb gedaan.
hij vertelde me dat ik om 8u thuis moest zijn ik ging niet in discussie en zei dat het goed was. maar je weet hoe het gaat als het gezellig is vliegt de tijd voorbij. dus iwajah ik kwam later dan afgesproken het was 3u s'nachts ik parkeerde mijn vespa voor het huis en liep naar binnen. ik zag dat me vader mij zat op te wachten. ik nam plek naast me vader en wilde hem groette maar hij duwde me weg. hij begon te schreeuwen en maakte niet alleen zich zelf boos maar ook ik werd boos. hij schold me uit en riep van alles dingen zoals " jij bent geen echt man" of " jij ben mijn zoon niet meer"
die woorden hadden mij echt, ECHT heel erg geraakt. het enige wat ik dacht was ik ben jou zoon noot geweest.. althans zo heb je mij nooit behandelt.
ik raakte het zat en begon terug te schreeuwen.
" WIE BEN JIJ?!"
"WAAR WAS JIJ AL DIE TIJD DAT IK JE NODIG HAD"
" IK HEB HET AL DIE TIJD ZELF GEDAAN EN WIL JE NU DE BAAS KOMEN SPELEN!"
ergens heb ik wel spijt van wat ik heb gezegd.. het blijft als nog mijn vader. ik zag dat hij alleen maar bozer werd hij gaf me een klap recht in mijn gezicht. ik deed zo erg mijn best he Nouhaila niet normaal het liefst he had ik allang het zelfde terug gedaan ik had hem op dat moment echt wat aan kunnen doen maar ik dacht na. ik pakte mijn sleutels en liep weg naar buiten ik startte mijn vespa. ik wilde weg gaan voor dat het echt uit de hand zou gaan lopen maar hij liet me niet weg gaan. hij duwde me van mijn scooter. ik wilde opstaan om mijn vader tegen te houden maar het was te laat hij duwde mijn vespa kei hardt tegen grond. alles ging kapot letterlijk alles ik gaf hem een laatste blik en zei : " hoe durf jij je zelf een goede vader te noemen" hij pakte me bij me jas en dreigde me wat aan te doen ik lachte hem uit en liep weg....
wow... heftig dit. ik weet nog dat Ramzi altijd al problemen had met z'n vader vroeger ook altijd vooral toen hij Ramzi had verlaten.
ik omhelsde Ramzi ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen ik pakte zijn hand en was even stil.
N: lieverd ik..
R: Je hoeft niks te zeggen ik weet nietnwaarom ik het je heb vertelt je hebt al genoeg aan je hoofd en dan kom ik nog met mijn onzin.
N: Ramzi het is geen onzin en ik ben er voor je jou problemen zijn ook mijn problemen. we gaan dit samen doen we gaan samen stap voor stap onze problemen oplossen en het belangrijkste is dat we tegen elkaar blijven praten zowel jij als ik.
R: ik hou van je
N: ik ook van jou Ramzi...
ik wist niet of het goed is wat ik heb gezegd..
want ik heb Anouar... of zal ik zeggen had.
aangezien hij mij al drie dagen negeert en geen aandacht geeft. maar daar ga ik me niet gek om laten maken ik ga me nu focussen op me zelf en natuurlijk ook op Ramzi.
de bus kwam we stapte in de hele rit was het stil. ik leunde met mijn hoofd op zijn schouder en luisterde de hele tijd dit liedje
~mama doe rustig~
(staat helemaal boven kan je ook luisteren)
na een lange schooldag gingen we weer weg we zaten buiten voor school op een bankje.
N: waar ga je nu heen?
R: me oom komt me zo ophalen ik mag bij hem blijven tot dat ik alles weer op orde heb.
N: ohh gelukkig maar, ik ga zo naar huis.
R: nouhaila sta is op
ik keek hem raar aan en deed wat hij zei.
N: euhh ??
R: je bent echt afgevallen man even serieus zonder grappen. hoeveel weeg je?
ik keek even om me heen en ging weer zitten.
N: euhmm ik woog eerst 60 kilo en nu weeg ik 48 kilo misschien minder...
R: Nouhaila dit is niet goed he dat snap je zelf ook toch ik zeg het niet om gemeen te doen maar omdat ik me zorge maak om je. 12 kilo is niet niks.
ik schaamde me een beetje en keek weg hij sloeg zijn arm om me heen en kneep mijn wangen bij elkaar.
R: luister skinnyyy je gaat je vanaf nu vol vreten vriend! als het moet prop ik het in je mond als je niet wilt eten. je gaat even aankomen dat is wat er gaat gebeuren met jou. maar even serieus hoe is het zo ver gekomen dan.
N: ik weet het niet.. gewoon veel stress en wat er allemaal is gebeurt enzo ik vertel het je nog wel een keer.
R: heeft het te maken met je ouders?
N: ook. het is ze veel Ramzi ik ben mijn ouders op een vroege leeftijd kwijt geraakt. zo veel mensen die me hebben verlaten.
ik ben ontvoerd geweest, bijna verkracht geweest, ik heb meerdere keren in coma gelegen...
zonder dat ik het door had rolde er een traan over mijn wang.
hij veegde mijn traan weg en keek me met medelijden aan ik probeerde mijn verdriet weg te lachen.
hij omhelsde me en gaf me een kus om me wang.
R: ik zal je helpen om dit allemaal en plekje t te geven en achter je te laten. en ik zal je nooit verlaten echt waar Nouhaila ik hou te veel van je om je ooit te kunnen verlaten. en al die mensen die dat wel hebben gedaan die verdienen jou niet.
ik glimlachte en keek Ramzi lief aan.
er stopte een auto aan het eind van de straat en toeterde naar Ramzi.
R: dat is me oom Yassin zelf is hij 29 jaar. als je wilt mag je mee we gaan wat eten?
N: nee dankjewel maar ik moet echt gaan zie ik je morgen? ik haal je wel op als je wilt.
R: is goed schat dankjewel voor alles wollah het betekent echt veel voor me app me als je thuis bent.
we namen snel afscheid en ik liep naar de bus halte. ik zag dat een Auto voor me stopte het raam ging open Anouar?
A: ewa lieffie kom stap in
N: dacht je dat?
hij denkt toch niet dat ik zomaar 1,2,3 in ga stappen. en om het af te maken Loubna zit naast hem dus doe maar ff niet he!
A: Ja
N: euhh NEE
hij stapte uit en kwam naast me staan.
A: Nouhaila klaar we praten straks kom
N: Anouar ga ergens anders je tijd verspillen maar niet hier bij mij en als je wilt praten doe dat maar met Loubna.
ik deed mijn pet en mijn capuchon op en liep weg.
wanneer het hem uit komt roept hij mij.. hij dacht toch niet dat een of andere hond ben die achter hem aan gaat.
ik ging weer zitten ik wachtte op de bus ik voelde me telefoon trillen, Anouar.
A: we moeten praten
n: over?
A: ons
N: ik heb niks te zeggen
A: ik wel, het kan zo niet verder
N: wat wil je daar mee zeggen?
A: dat het beter is als we ieder een eigen kant op gaan..
N: als dat is wat je wilt.
A: we kunnen gewoon vrienden blijven.
N: we weten allebei dat dat toch niet gaat gebeuren dus wees eerlijk ook tegen je zelf. Jammer dat het zo moest eindigen maar het is wat het is. beloof me dat je goed op je zelf zult letten en doe geen dingen waar je later spijt van krijgt.
N:Dankjewel jij ook.
ik keek emotie loos uit het raam ik besef het nog niet helemaal denk ik...
het is voorbij geen Anouar en Nouhaila meer.
like&comment voor nog een deel!!!!