A/N: Sorry po sa bad words, basta POV ni Jale. Maraming ganun. -_- Yung mga bata, wag gayahin. Thank you. :3
----------
CHAPTER 28
"GUYS! LOOK!"
"Oh my gosh. No way!"
"Unbelievable!"
"Kyaaah! Bagay sila! Shet! Kilig!"
"Fafa Zander! Noooooo! Huhu. Yung puso koooo. BAKET? BAKET? BAKEEET!"
"Pareho pa sila ng singsing. Omaygad talaga!"
"Are they engaged? Fudge!"
"Ms. Scarlet and Mr. Ford! King and Queen of Ford Scarlet Academy! Yan! Sila ang bagay. Woohooooo!"
JALE'S POV
Kingina. Ang aga aga, ang ingay-ingay ng mga walanghiya. Mga OA masyado. Dapat pala hindi ako nakisabay sa Bitch at Retard na 'to. Wala kasi ako sa mood na magmotor ngayon. Tang-na. Tuesday na pala, hindi kami pumasok kahapon. Nakatambay lang dun kina Zander. Ewan ko kung anong nangyari sa dalawa. Magpakasal na kasi sila para tapos. Takte.
Agaw atensiyon kasi. Paanong hindi sila pagkakaguluhan e, pagbaba ng kotse magkaholding hands pa yung dalawa. Lecheng yan. Mga tanga. Babo. Tch.
Humiwalay na lang ako sa kanila nang hindi nila namamalayan at lumayo sa mga nakikiusyosong mga palaka. Dumaan ako sa likod kung saan hindi masyadong dinadaanan ng mga pesteng nilalang. Papunta 'to sa likod ng academy. Wala kasing tao doon, puro puno at mga halaman lang. Walang epal.
Pagdating ko, dumiretso ako sa pinakamalaking puno doon. Yun yung tambayan ko kapag ayaw kong pumasok sa klase. Katamad. Tss. Gurang pa naman yung instructor. Tsk.
Napailing na lang ako. Umupo ako doon sa may damuhan, sa lilim ng puno at tsaka sumandal. Kinuha ko yung IPod ko at sinuot yung headphones ko. Pinatugtog ko yung playlist ko at pumikit na.
I can finally relax. Ramdam ko yung sariwang hangin na humahampas-hampas pa sa mukha ko. It was soothing, very soothing.Napakunot-noo ako noong parang may narinig akong kung ano. Ano yun? Parang... parang...E? Hilik? Sa'n galing yun?
Luminga-linga ako pero wala naman akong nakita. Patuloy ko pa ring naririnig yung pesteng tunog. Istorbo! Pagtingala ko biglang--
"AY AMP-TA KANG LUMILIPAD NA UNGGOY!"
Bwiset na Giri 'to. Napasigaw tuloy ako.
"A-AW! A-ARAY! A-AW! YUNG LIKOD KO! SHETE."
Ang tanga. Tss. Nalaglag kasi sa puno, buti hindi ako yung nabagsakan. Ang dumi dumi na tuloy nung suot niya. Tsk.
"OA. Pasalamat ka dahil sinalo ka nu'ng lupa. Tanga. Diyan ka na nga. Istorbo." Binato ko sa kanya yung jacket ko tapos nagwalk-out na. Hay panira ng umaga, makapasok na nga lang. Lumakad na ako at iniwan yung bwisit na Giri dun na panay sigaw ng aray pa din.
"SALAMAT!" rinig kong sigaw niya nu'ng medyo nakalayo na ako. Huh?
Anong pinasasalamatan nu'n? Tsk.
Baliw na.
CHANDRIA/CARA'S POV
Napagdesisyunan namin ni Daniel na maging kilala bilang si Zander at Cara pa rin kaya dapat masanay akong tawagin siyang Zander. Para na rin 'to sa ikabubuti ng lahat. And, to officially announce that we are engaged on the day of the Christmas Grand Ball. Hindi pa rin kasi ako nagpapaalam kina Kuya Merck. Nevermind my mom and dad, they don't really care. Ni hindi na nga sila umuwi e. Alam ko na rin kung bakit naging ganu'n si Daniel, he told me everything.
Pagkadating na pagkadating namin dito sa academy, pinagkaguluhan agad kami. Ang ingay. Si Zander kasi, ayaw bitawan yung kamay ko. Possessive much?
Nalingat lang ako saglit, biglang nawalang parang bula naman si Jale, e kasunod lang naman namin kanina. Ninja talaga yung babaeng yun. Tsk.
Naglalakad lang naman kami ni Da--I mean ZANDER kasi naggi-giveway naman yung mga estudyante. Napatigil lang kami nang may naaninag kaming nakaharang doon sa dadaanan namin at nakatayo lang na parang istatwa. Nakakasilaw kasi yung araw kaya hindi namin mamukhaan, against the light e. Linapitan na lang namin at...
"And so the lion fell in love with the lamb, eh?"
"Shut up Cinco. Tch. Hindi 'to twilight. Wala kang originality," sagot pabalik ni Zander.
"Tss. Fine. Let me rephrase it then, sa wakas... natauhan rin kayong dalawa. I've been playing cupid for a while. I guess I lost even though I accomplished bringing you two back together."
"What are you talking about Angelo? Masyado kang weird."
"I was the one who invited your band to the gig. Effective huh? Others may not know it, but I do. Alam ko. Alam kong may malalim kayong koneksiyon sa isa't-isa. Hindi ka lang si Zander at hindi lang siya si Scarlet. There's something more to it," mapwersa niyang sabi pero kami lang ang nakakarinig.
Napatiim-bagang naman si Zander. "Stalker ka ba?!" Hinila niya sa kwelyo si Angelo. "Diyan ka na nga!" sigaw niya. Tinulak niya 'to ng mahina at hinablot yung kamay ko. "Let's go Cara!" At kinaladkad niya ako paalis.
"Hey Zander! Take care of her! If you don't, Mr. Cupid will take your princess away!" sigaw niya nu'ng medyo nakalayo na kami. Baliw na yata yun ah. Tsk.
Napailing na lang ako pero bigla akong napatigil nang makita ko si Miss Kaylee sa 'di kalayuan. Nakita din siya ni Zander kaya't napahigpit yung hawak niya sa'kin. She was just staring blankly at us. Walang reaksiyon. Makalipas ang ilang sandali, tumalikod na lang siya at lumakad paalis. Weird.
Hindi pa rin talaga ako makapaniwala sa sinabi ni Shaorie na siyang hinire kong detective na si Miss Kaylee ay si Anica. Woah. Pero kung iisipin kong mabuti, kahawig niya nga. I met Anica when I was in first year high school. Kilala pa ako bilang Kathryn nu'n, nung kaibigan ko pa sina Zharm. Hindi ganu'n yung itsura niya. She was wearing pigtails, she was not wearing glasses but she had braces back then. Yung skirt niya din na school uniform namin dati, sobrang haba. Truth is, she looks a lot more worse than Chandria before and she was being bullied... by Zharm.
Maraming beses siyang binully ni Zharm pero lagi kong hindi naaabutan. Hindi ako naniwala, rumors lang kasi at pinaniniwalaan kong best friend ko si Zharm. But... it was true. And then one time, nakita ko na.
Ipinagtanggol ko siya. Punong-puno ng putik yung katawan niya. Iyak siya ng iyak noon. Doon din yung time na nalaman ko yung mga masamang ginagawa ni Z. Pinalampas ko na lang yung ginawa ni Zharm na yun at pinilit ko siyang mangako na hindi na niya uulitin. Ang tanga ko talaga noon dahil tinuring ko siyang bestfriend. Pagkatapos nu'n, hindi ko na ulit nakita si Anica.
What exactly happened to her?
Hindi ko alam.
JULIETTE'S POV
They look so happy, both of them. Mabuti naman. Hindi na ako hahadlang. Mas bagay naman talaga silang dalawa, Zander and Cara. I'm happy for them.
"Huy! Juliette Francheska Barretto, anong nginingiti-ngiti mo diya--ARAY! Ba't kailangang manapak?!"
"Eh kasi po Mr. Drew Khalil Ramos, nagulat lang ako sa'yo. Bigla ka na lang nagsalita kaya sorry po. Peace. Bleh."
"Kuu. Sinadya mo e. Letlet Panget."
"Che!" sagot ko na lang.
"Aba't Drew! Ang ganda ni Letlet e! Ikaw kaya panget ire," pagtatanggol naman ni Emil.
"Gwapo kaya ako Julian. Tsk. Tingin tingin din sa salamin."
"AREKUP!"
"AW!"
"Buti nga sa inyong dalawa. Tama na kasi away, para kayong mga bata."
"Tss. Oo na po Cheska. Pero, 'di nga? Bakit ka nakangiting mag-isa diyan kanina. Sino bang tinitignan m--Huh? 'D-Di ba yun yung lalaking gusto mo? K-Kasama si C-Cara?" nauutal na tanong ni Drew.
"Aba'y oo nga 'no?" sabi din ni Emil habang tinatanaw na naglalakad si Zander at Cara.
Nginitian ko lang silang dalawa tapos pinisil yung cheeks nila. "Alam niyo? Minsan kasi, hindi natin namamalayan na yung mga bagay na ginagawa natin ay para pala sa mahal natin; pero hindi nga lang natin alam. Yung saying na, action speaks louder than words. I chose to let him go kasi... yun yung magpapasaya sa kaniya. In the first place, hindi naman talaga siya interesado sa'kin kaya bakit ko pa ipagpipilitan yung sarili ko? Meron naman kayong dalawa e, kaya thank you! Thank you dahil lagi kayong nandiyan para sa'kin."
Wagas naman silang pareho na makangiti. Mga baliw 'tong mga best friend ko. Tsk. Sinulyapan ko na lang ulit yung lalaking nakita ko sa hill... yung lalaking nagustuhan ko pero hindi ko kilala... yung lalaki na ngayon ay kasama na yung mahal niya.
I was there. I saw everything. I heard everything. I know their story. Masakit. Sana wala na lang ako sa garden noong gabing yun 'di ba? Pero, nandoon ako e. But I wish, hindi ko na lang sana nalaman. Yung garden kasi na yun yung naging favorite kong tambayan every Sunday ng gabi. Sobrang ganda kasi du'n, nakakarelax. Tapos yun... bigla silang dumating. Hindi nila ako nakita kasi nagtago ako bigla.
I know everything that happened. Napaiyak din nga ako habang pinagmamasdan silang nag-uusap. Grabe, para akong nanonood ng teleserye sa drama noon. Ramdam ko yung bigat nang nararamdaman nila. Nerve-wrecking love story.
That's why, I'm glad.
Daniel finally found Chandria.
Oo. Alam ko.
Alam kong si Miss Cara at Chandria... ay iisa.
----------------------------