Last Part
"La la la la... hmm hmm... la la la" Nagising ako dahil narinig ko nanaman syang humihimig ng pangheleng kanta. One week na simula nung pinayagan kami ng doctor na umuwi.
Karylle has been like this after we lose our baby. Gusto ko mang magbreakdown sa nakikita ay hindi pwede. Kelangan ko pa syang alalayan. I need to be strong para sa kanya.
Marahan kong hinaplos ang buhok nya habang humihimig pa rin sya.
"K, I'm sorry. I've been a jerk for hurting you" iniyakap ko ang aking mga kamay sa kanya at pinagdikit ang aming mga ulo.
Alam kong di nya ako naririnig at maiintindihan pero gusto ko lang malaman nya na kahit ganon ang pakitungo ko sa kanya ay sya lang babaeng minahal ko.
"Naalala mo ba nung una tayong magkita? Mga grade six ata tayo nun. Cute na cute ako sayo nun. Bagay sayo yung nakabraid mong buhok" saglit ko syang tiningnan.
"Masyado kang mahiyain nun kaya naman ako na ang naunang makipagkaibigan sayo"
inihawi ko ang ilang hibla ng buhok na nalaglag sa noo nya.
"Alam mo bang tuwang tuwa ako nung ikaw ang kasama ko nung birthday ko? At alam mo rin bang ikaw ang first crush ko? ang unang babaeng nagustuhan at minahal ko." hinalikan ko ang noo nya.
" I bet you don't know na during that time I am the happiest man on our weddng day. Sabi ko noon, ang galing, papakasalan ko ang babaeng sobrang mahal na mahal ko. Promise ko nun, I will do everything para maging masaya ka sa piling ko kasama ng mga magiging anak natin" I stopped for a while and take a deep breath.
"Akala ko walang makikisira ng kaligayahan ko nun, not until I heard you and Vhong talking"
"Naalala ko pa yung saktong pagkakasabi mo that you can't back out na dahil napilitan ka ng magpakasal sa akin. Anne was wrong nung sinabi nyang matagal mo na akong mahal."
"Ang bilis kong panghinaan ng loob. Agad akong nagalit sayo pati na rin kay Vhong. Sa isip ko, kung di mo ako kayang mahalin, di ka rin pwedeng mapunta sa iba. Itatali kita sa akin."
"Sa sobrang galit ko sayo, nakakapagsalita ako ng masakit pero ang di mo napapansin, sa bawat masakit salitang sinasabi ko noon sa'yo, agad akong tumatalikod o umiiwas ng tingin kasi baka bigla akong bumigay at patawarin ka" I looked at her. Kung may powers lang ako na mag time travel, di ko gagawin ang lahat ng yun.
Tumigil si Karylle sa pag hum pero tulala pa rin sya. I really can't stand looking at her pag ganyan sya. I felt a liquid running down on my face. I hugged her then i started to sing..... Gusto kong malaman nya yung nararamdaman ko sa kanta.
I wanna make you smile whenever you're sad
Carry you around when your arthritis is bad
Oh all I wanna do is grow old with you
I'll get your medicine when your tummy aches
Build you a fire if the furnace breaks
Oh it could be so nice, growing old with you
I'll miss you
Kiss you
Give you my coat when you are cold
Need you
Feed you
Even let ya hold the remote control
So let me do the dishes in our kitchen sink
Put you to bed when you've had too much to drink
I could be the man who grows old with you
I wanna grow old with you
Alam kong kabaligtaran ng kantang to ang lahat ng nangyari pero mabigyan lang ako ng chance, I will make sure na everything will be different.
I suddenly stopped when I heard her hum again. This time, iba yung hinahum nya. Hindi na kantang pampatulog ng bata. Dahan dahan kong narealize kung ano yung kinakanta nya. This is the song we used to sang together everytime na magkasama kami. I closed my eyes and listen to what she's singing.
People say that I'm a fool
Well I don't know
At least I found out
What it takes to be strong
I was dreaming all day long
A drifting cloud
With eyes wide open
I would choose not to see
Naramdaman kong basa ang mga braso ko. Kasalukuyan ko pa rin syang yakap. Yumuko ako upang tingnan. She's crying.
"I'm sorry K. Gumaling ka lang kahit hilingin mong maghiwalay tayo, sige papayag ako kahit masakit basta lagi mong tandaan kahit kelan di nangyaring nagmahal ako ng iba bukod sayo"
"Di ka man lang ba babawi sakin?" Suddenly my body went stiff. Is this for real? Saglit ko syang binitawan.
Nakatitig lang sya sa akin. Unlike dati, di na blangko ang mga titig nya.
"Ano? Magtitigan lang ba tayo dito" She smiled. Agad ko syang niyakap ng mahigpit. Nanginginig ang aking katawan. Di ko alam kung dahil ba sa saya o dahil sa takot ngayong ok na sya.
"Salamat sa diyos at magaling ka na"
"Wala naman talaga akong sakit. I'm just trying to hide myself sa lahat ng sakit."
"I'm sorry. Di ko yun ginusto. Mahal naman talaga kita. Nagselos lang talaga ako"
"Sana nagtanong ka. That time nagpupumilit si Vhong and I told him na walang magyayari dahil kasal na ako sa lalakeng mahal na mahal ko"
"Mapapatawad mo pa ba ako?"
"Oo naman. We can start over again. This time, I want us to be honest with each other"
"Salamat. Ang daming nasayang na oras, pati ang magiging anak natin nadamay sa kagagohan ko. I'm really sorry K" Her face frown at agad akong kinabahan. Baka magbago ang isip nya. Di ko kakayanin.
"If we want to move on siguro dapat palayain na rin natin sya. Maybe, the baby is not for us. Siguro instrument sya ni god para maging maayos ang lahat sa atin"
"I love you...." madamdamin kong sabi sa kanya.
"I love you too Vice.." She hold my hands.
"Forever?"
"Forever......"
3 years after........
"Vice, ang tagal mong kumilos. Tara na"
"Saglit lang naman Mahal, ito kasing si Mark, nagulo ulit yung damit nya" Natawa ako ng makita ang itsura nya. Bitbit nya dalawang taon naming anak habang nakasukbit sa kaliwa nyang balikat ang picnic bag.
Kinuha ko ang suklay sa aking bag at lumapit sa kanya. Sinuklay ko ang kanyang buhok na di man lang nagawang ayusin dahil sa pagmamadali. Napagkasunduan kasi namin ngayon na magpicnic sa park.
I never regret the time na binigyan ko ng second chance ang aming pagsasama. Vice changed for the better. He always make it a time na magkakaroon kami ng family time. Ramdam kong nakatingin sya sa akin.
"Why?" I asked him. Seryoso kasi ang mukha nya habang nakatingin lang sa akin.
"Nothing, nasabi ko bang I love you so much?"
"Ahm, actually di ko na mabilang" nakangiting sabi ko sa kanya.
"Thank you for giving me another chance" I hold his face.
"No matter what happen, kahit puno na ng Stiches and Burn ang puso ko, I will never regret giving us another chance of love"
Preview to the next song in the playlist:
Manhid Ka by Vice Ganda
There. Dahan dahan akong naglakad. Medyo nakatalikod sya sa akin habang nagbabasa ng newspaper. Huminga ako ng malalim sabay buka ng bibig.
"Di mo ba alam na may
nagmamahal sayong tunay, ako
oh oh oh
Di mo ba naririnig sinisigaw ng
pusong ito, pangalan mo"
Bahagya pa syang nagulat nung marinig ang kanta ko. Nagpalinga linga sya at ng mapatingin sa akin ay medyo nagsalubong pa ang mga kilay nito.
Marahil ay nagtataka ito kung bakit ako kumakanta. Ngumiti ako sa kanya at tumitig sa mata nya. Ipinagpatuloy ko ang pagkanta.
"At kahit na anong gawin,
binigay ko ng bituin
Di pa rin napapansin ang puso
ko"
at dahil chorus na ng kanta ay lumapit ako sa kanya at bahagyang yumukod upang magpantay ang mga mukha namin.
"Dahil manhid ka, manhid ka
Walang pakiramdam
oh babe manhid ka, manhid ka
puro dedma ka na lang
bet na bet pa naman kita
laman din ako ng tyan
shunga ka ba talaga oh manhid
ka?"
Guys, comments , suggestions and reactions are all welcome.....