{Liz}
Toen Jett me thuis afzette bedankte ik hem, en liep ik naar mijn kamer. Mijn mama had me niet gezien. Ik trok snel die joggingbroek uit, en trok de mijne aan. Mijn gsm trilde.
'Bennieee❤' wilt een videogesprek voeren.
"Hoi." Zei hij glimlachend.
"Hey." Zei ik terug.
"Goed geslapen?" Vroeg hij.
Ik denk dat het beter is dat ik niet zeg waar ik heb geslapen.. Maar als ik erover nadenk heb ik best goed geslapen.
"Eigenlijk best goed, ja.. Jij?"
"Ook goed. Die hotelkamer hier is geweldig. Ik deel hem met één of andere Nico, en hij is ook wel tof."
"Oh.. Dat is leuk!" Glimlachte ik. "Hoe is Spanje?"
"Ik ben nog niet echt in de stad geweest.. Het voetbalveld is leuk." Lachte hij.
Ik lachte ook.
We praatte nog een beetje en na het gesprek liep ik naar beneden. Mama stond in de keuken.
"Je moet niet denken dat ik niet heb gezien, dat je niet thuis bent gekomen gisteren."
Betrapt..
"Waar was je?" Vroeg mama boos.
"Bij Marie.."
Weer een leugen bij.
"Wil je me de volgende keer wat laten weten? Ik was heel ongerust.." Zuchtte mama.
"Ja." Zei ik kort.
"Dan is het goed."
"Zouden Marie & Steffie mogen blijven slapen?" Vroeg ik.
"Vandaag?"
"Ja."
"Omdat het vakantie is." Knikte mama.
Ik stuurde een sms naar 'babes❤'.
Ik: Vandaag sleepover bij mij?😋❤
Axelloverxoxo: Jaa! Ik kom🙃❤
Pizzaverslinderxxx: Ik kom alleen als we pizza bestellen☺️❤
Ik: Haha, is goed😂❤
--
Rond zes uur ging de bel. Marie & Steffie stonden voor de deur. Mama moest vandaag tot laat werken zei ze, dus ze is nu niet thuis. We liepen naar mijn kamer, en namen allemaal een plaatsje op mijn bed.
"Je raad nooit wat er gebeurd was zaterdag!" Glimlachte Steffie.
"Vertel maar." Zeiden Marie & ik.
"Na het prom en na het afterparty dacht ik dat Axel me naar huis bracht, maar eigenlijk gingen we naar zijn thuis. Hij had een cadeau voor me, omdat we een jaar samen waren." Glimlachte ze.
"Omg!" Zei Marie.
"Zo schattig! Wat heb je gekregen?" Vroeg ik nieuwsgierig.
"Deze armband.."-Ze liet de armband zien-"En een ketting, maar die heb ik nu niet aan."
"Echt kei mooi!" Zei ik.
"Ja! Vind ik ook!" Zei Marie.
"Lucas en ik hebben gekust." Glimlachte Marie.
"Oeh.." Lachte ik. "Zijn jullie nu officieel samen dan?" Vroeg ik.
"Ja, erna vroeg hij of ik zijn vriendin wilde zijn." Zei ze blij.
"Ik ben zo blij voor je!" Glimlachte Steffie. "Je hebt toch ja gezegd?" Lachte ze.
"Ja, natuurlijk." Glimlachte Marie.
"Je eerste vriendje.." Glimlachte ik.
"Ja.." Bloosde Marie. "En wat is er nog met jou gebeurd die dag? Ik heb je niet meer gezien sinds we je naar de afterparty brachten.."
"Jullie raden nooit waar ik de volgende morgen wakker werd.."
"Waar?!" Vroegen Steffie & Marie tegelijk.
"In Jett zijn bed.."
"Wat?!" Zeiden ze weer tegelijk.
"Hebben jullie-"
"Nee, gelukkig niet." Onderbrak ik Steffie.
"Hoe is dat gebeurd?!" Vroeg Marie verbaast.
"Ik was blijkbaar heel dronken, en dan heeft hij me naar zijn thuis gebracht.."
"Hoor ik dat goed? Heeft Jett ook een goede kant?" Zei Steffie lachend.
"Blijkbaar." Lachte ik.
"Zullen we pizza bestelen? Ik heb vreselijke honger!" Lachte Marie.
"Goed idee." Knikte ik. "Ik heb eigenlijk ook best veel honger."
We bestelden pizza, en daarna keken we beneden gezellig Netflix in de zetel, met Sky op mijn schoot. We praatte tot laat in de avond en zijn daarna gaan slapen.
"Psst! Liz!" Zei Marie, die me aan het wakker schudden was.
"Wat? Marie, het is midden in de nacht!" Zei ik, nog half slapend.
"Ik hoor geluiden beneden." Zei Marie bang.
Ik zette me meteen recht. "Geluiden?!"
"Ja." Zei ze bang.
"Maak Steffie wakker. We gaan kijken." Beval ik.
Marie trok het laken van Steffie af, waardoor ze wakker werd. We vertelden haar wat er aan de hand is. Daarna slopen we als ninja's de trap af. We kwamen de living in en hoorden nog meer geluiden.
"Kom te voorschijn! We zijn gewapend!" Riep Steffie.
Dat was eigenlijk niet waar, maar dat schrikt de dieven/inbrekers, of wat dan ook meestal af.
"Rustig, ik ben het maar." Zei mama, die uit de keuken kwam.
"Mama? Wat doe jij hier nog zo laat?" Vroeg ik verbaast.
"Ik moest tot laat werken, weet je nog?"
"Ah, ja." Lachte ik. Steffie & Marie lachten ook.
"Nu ben ik klaar wakker, hoor." Zei Marie.
"Ik niet." Zei Steffie slaperig, en ze liep terug de trap op.
Ik richtte een blik naar de klok die in de keuken hing, tien voor vier.
"Ik ga ook maar eens terug naar bed." Geeuwde ik.
Marie zuchtte en liep daarna ook terug naar boven.
--
De volgende morgen stond ik met moeite op. Marie zat al wakker op haar gsm, en Steffie lag nog te slapen.
"Oh.. Eindelijk iemand wakker." Zuchtte Marie opgelucht.
"Je bent toch niet wakker gebleven van vier uur, eh?" Vroeg ik geschrokken.
"Oh, nee, nee." Lachte Marie. "Ik heb wel eventjes geslapen."
"Eventjes." Herhaalde ik lachend. "Ontbijt?"
"Goed idee." Knikte Marie.
"Ik ook." Zei Steffie geeuwend, die blijkbaar ook wakker was.
"Wow, dit is de eerste keer dat we je niet moeten wakker maken." Lachte ik.
Na het ontbijt maakte Steffie & Marie zich klaar en vertrokken ze. Ik trok snel mijn sportkleren aan, en bond mijn haar snel vast. Ik liep naar beneden en vertelde mama dat ik even ging hardlopen.
"Ik zal wel werken zijn als je thuiskomt." Zei mama nog.
Ik liep naar buiten, stak mijn oortjes in en begon te lopen. Deze keer pakte ik de route door het winkelcentrum. Het leuke eraan is dat ik elke etalage kan bekijken. Toen ik bijna uit het winkelcentrum was, sprak een groep jongens mij aan.
"Zo.. Wat kom jij hier doen?" Vroeg een jongen met bruine haren.
"Dat zie je toch." Zuchtte ik, en ik wou terug vertrekken. Een andere jongen pakte me bij mijn arm.
"Het is onbeleefd om te vertrekken midden in een gesprek." Zei hij.
"Als het aan mij ligt, was het gesprek al afgelopen."
"Nog gemeen ook." Lachte een andere.
"Zeg.. Vertel me is wat.. Ben jij nieuw hier?"
"Ik woon hier nu iets meer dan een half jaar.. Zoek zelf maar uit of je dat nieuw vindt of niet."
"Oh.. Raar dat ik je nog nooit eerder had gezien.. Je gaat toch hier een straat verder naar school?"
"Ja." Zei ik kort. "Maar als je het niet erg vindt, ik moet dringend terug gaan hardlopen." Ik draaide me om en dacht weer te vertrekken, tot ik weer bij mijn arm werd teruggetrokken.
"Jij gaat nergens heen, schatje." Grijnsde iemand met Donkerblond haar.
Ik probeerde mijn arm los te schudden, maar hij hielt mij stevig vast. "Laat me los." Siste ik.
De jongen kwam dichterbij. "Wat zei je?" Fluisterde hij in mijn oor.
Ik werd nu echt bang. Met mijn andere hand duwde ik hem tegen zijn borst. Het hielp niet veel, want hij zette geen stap opzij.
"Denk je serieus dat dat ging helpen?" Vroeg de jongen.
"Laat me los." Zei ik boos, maar bang.
"Nee." Grijnsde hij.
"Laat me los!" Riep ik wat harder.
Ik wou luid schreeuwen, zodat iemand me zou horen, maar hij was me voor, en legde zijn hand op mijn mond.
"Laat haar los." Zei een bekende stem.
--
Oehhhh
Wie zou dat zijn?😋
Thanks voor het lezen! ♡
Stem & Reactie! ♡
Xx
ChristalWaves