Төгсөлтийн үдэшлэг гэж догдолсоор хар үүрээр босчихов.
Би орон дээрээ хөрвөөсөөр: Хайран нойр минь эргэж унтъя.
Хэдий унтахыг хүсэж эргээд хөнжилдөө шургасан боловч нойр маань зугтчихсан бололтой.
Би: Аашш ямар эрт сэрчихэвээ??
Нойрмог амьтан угаалгын өрөө орж хүн болж аваад доош буувал гэрийнхэн маань хэдийн ажилдаа явжээ.
Гал тогоо орвол ширээн дээр хоол бэлдээд тавьчихаж. Хар өглөө хоол хийгээд намайг сэрэхээр хөрчихнө гэж боддоггүй юм байхдаа хэмээн гайхсаар хажууд нь орхисон захиаг уншвал:
Чамайг төгсөлтийн үдэшлэг гээд догдолсондоо эрт сэрэхийг чинь мэдэж байгаа болохоор хоол хийгээд тавьчихлаа. Амтархан идээрэй. Төгсөж байгаад чинь баяр хүргье!
Аан нээрээ тийн өнөөдөр Юүка гэртээ ирж байгаа шүү! Өдөр хавьцаа ирнэ. Та хоёр битгий гэр дэлбэлчихээрэй!
-Хайрт ээжээс нь
Би: Юүка???!!!!!!!! Юүка ирж байгаа юм уу? Тийм ээ УРАА
Юүка бол миний төрсөн дүү. Тэр үнэхээр хөөрхөн хөвгүүдийн эрлэг. Гэхдээ тэр надаас нэг зүйлээрээ тэс ондоо. Би эрэгтэйлэг бол тэр эмэгтэй хүн гэдэгийг жинхэнэ утгаар нь үзүүлэнэ дээ! Тэгсэн ч гэлээ бид хоёул хоёулаа санаа нэгтэй дүрсгүй гарууд. Нэг өрөөсөн дугуй маань буцаж ирж байгаа болохоор үнэхээр баяртай байна. Ингээд манай дөрвөн дугуй бүрдлээ. Нөгөө хоёр дугуй нь ойлгомжтой биз дээ ^_~
Баярласан чигээр "Ляляля" гэж амандаа аялсаар ширээн дээрээ суун хоолоо амтархан иднэ. Өглөөнөөс авхуулаад эрч хүч ороод сайхан байлаа.
Би хоолноос халбагдан авч амандаа хийгээд нүүр дүүрэн инээмсэглэн: Үнэхээр амттай байна. Ээж аргагүй л шилдэг нь.
Энэ байдлаар хоолоо идэж дуусгачаад аяга тавгаа угаан буйдан дээрээ тухаллаа. Зурагтын суваг солин олигтой зүйл гарахгүй байгаад нь бага зэрэг эгдүүцэн сууна.
Би: Яагаад ганц ч олигтой юм гардаггүй байна аа?!! Ааахх юу хийх вэ??
Хийх зүйлээ олж ядан сууна. Минут тутамд хөргөгч онголзуулж, орон дээрээ үсрэн, утсаараа оролдож байлаа.
*Дин дон дин дон*
Би: ОЧЛОО!!
Энэ яг Юүка байх хэмээн бодсоор хаалгаа тайлвал үнэхээр тэр дүрээрээ өөдөөс арзайталаа инээсээр: Сайн уу? Юүна!
Юүка бид хоёр бие биенийгээ нэрээр нь дууддаг.
Би: Юүка!!! Сайн сууж байв уу? Алив ор ор гээд дотогш оруулан ачаа тээшийг нь авав.
Юүка нүүр дүүрэн инээгээд: Юүна!!!! САНАСАН ШҮҮ!!
Би: Би ч гэсэн гээд түүнийг тэвэрлээ.
Би: Сайн байв уу? За Америк хэр байв даа! Дахиад л баахан хөвгүүдийн зүрхийг шархлуулаад ирсэн үү? ^^
Юүка: Дххахаха шархлуулаад гэнэ шүү! Харин ч гоё байлаа.
Би: Яагаад төгсөхөөсөө жилийн өмнө ирсэн юм?
Юүка: Ммм хувийн шалтгаантай. Энд нэг хүн хайж ирсэн юм. Тэр хүнийг олтлоо нэг хэсэгтээ энд байна. Хайж олох гэж удах болохоор танай сургуульд орж байгаа.
Би: Манай сургуульд уу?
Юүка: Мхн. Таниас дутахгүй би тэнд нэр хүндтэй болно оо! Гэснээс таньд баяр хүргье!! Төгсөж байгаа биздээ! Хэзээ төгсөлтийн үдэшлэг чинь юм??
Би: Өнөөдөр төгсөлтийн үдэшлэг болно. Юу өмсөхөө мэдэхгүй л байна.
Юүкагийн нүд орой дээрээ гаран: ЮУ????!!! Юу өмсөхөө мэдэхгүй байна гэнэ ээ? Арай ч дээ! Та нээрээ---
Би: Заа сүртэй шд. Нэг цамц эд нар өмсөөл ороход надад бол хангалттай----
Юүка: Та ёстой нээрээ!!! Хэдээс юм?!
Би: Юу хэдээс юм гэж??
Юүка: Төгсөлтийн үдэшлэг чинь!
Би: Орой долоон цагаас яасан?
Юүка цагаа хараад: Юуны чинь яасан гэж? Одоо зургаан цагийн зай байна. Бушуул гадуур хувцасаа өмс гаръя!
Би: Яах гэж байгаа юм?
Юүка: Ойлгомжтой шдээ! Хувцас, өндөр өсгийт авна. Бас хэдэн гоёлын зүүлт ээмэг бөгж. За хурдал.
Би ч ярвайсаар өрөөлүүгээ орон хувцасаа солиод гарч ирлээ. Юүка хүн яаруулсаар хам хум гарч ирэв. Юүкагийн машинд зорчигчийн суудалд суув. Харин Юүка өөрөө машинаа барин хөдөллөө.
Цус сорогчид 14 хүрээд жолоочийн үнэмлэх авдаг.
Нилээн хэдэн цаг Юүкагийн хэлсэн бүхэн заасан болгоныг өмсөж зүүсээр их дэлгүүрээс дүүрэн тор барин гарч ирлээ.
Юүка: Заа боллоо. Одоо харьцгаая.
Юүка цааш эргэж харан явлаа. Би ч хойноос нь уутнуудаа чирсээр явах гэтэл нэг цагаан авсаархан дэгжин цүнх нүдэнд тусав.
Юүка хойш эргэсээр: Яагаад удаа---Наад цүнх чинь гоё байна уу?
Би: Юу?? Аан үгүй ээ! Зүгээр л харсан төдий.
Юүка: Эгч ээ! Энэ цүнхийг авъя.
Би: Хэрэггүй ээ! Би юунд авч явах вэ дээ! Зүгээр л явцгаая.
Юүка намайг өөрлүүгээ харуулан мөрнөөс минь бариад: Эгч ээ! Та одоо насанд хүрсэн хүн. Тийм болохоор ийм зүйл таньд байх хэрэгтэй! Одоо л гангалж явахгүй бол та дараа нь харамсах болно. Залуу байгаа дээрээ сайхан зугаацаад ав!
Би Юүкагийн яриаг сонсон инээсээр: За яахав! Ганц л удаа.
Юүка бид хоёр гэртээ харин түүний авч өгсөн зүйлсийг зүүсээр цагийг өнгөрөөв.
Юүка: Яг наадах чинь ингээд хувцаслачихвал та ч эрчүүдийг сөхрүүлэнэ дээ!
Би: Ийм үү? Арай л эмэгтэйлэг байна аа!
Юүка: Та эрэгтэй юм уу эмэгтэй юм уу?
Би: -3- Эмэгтэй.
Юүка: Тийм л бол наад хувцасаа өмс за юу?
Би ч үг дуугүй "Заа!" гэлээ. Цаг харвал үдэшлэг болоход нэг цаг дутуу байлаа. Юүка нүүрийг будаж өгөөд "Төгс!" гэв.
Би: Төгс биш харин ч төмс харагдаж байгаагаа мэдэж байна.
Юүка: Үгүй ээ үгүй. Та үнэхээр хөөрхөн байна.
Бид хоёрыг ийн ярьж суухад хонх дуугарлаа. Юүка доош буун хаалга онгойлгохоор явав. Харин би өөрийгөө толинд харж нууцхан биширсээр байлаа.
Доод давхараас Юүка: ЮҮНА!! БУУГААД ИР!
Би ч үг дуугүй доош буун очвол Лэе, Зэло хоёр зогсож байлаа.
Зэно: Юу?! Сайн байна уу? Юүна хаана байгаа бол?
Би: Айн? Би л байна шдээ!
Лэе: За битгий тоглоод бай л даа! Юүна гэж аймар эрэгтэйлэг нэг охин. Төгсөлтийн үдэшлэг гээд цамц эд нар өмсчихсөн байгаа байх!
Би: Заа бага солиороорой! Би Юүна байна шд!!
Лэе, Зэло хоёрын ам шаланд хүртлээ ангайсаар гайхаж орхив.
Зэно: Худлаа байлгүй дээ! Юүна мөн үү?
Би: Зссс битгий солиорцгоороод бай! Хуцалгүй явъя.
Лэе,Зэно: Вууаа мөн байна.
Юүка хойно: Баяртай сайн яваарай! гэсээр үлдлээ.
Тэр хоёр замд олон зүйл шалгаасаар хүн ч тайван байлгасангүй. Үдэшлэгт ирээд машинаас буун дотогш орвол хаа сайгүй нүднүүд намайг харцгаана.
1: Энэ хэн бэ?
2: Урилгиар хөтлөгч авчирсан юм байх даа!
3: Гэхдээ тэр хөөрхөн юм аа!
Тэдний ярьж байгааг сүртэй тоолгүй цааш явлаа. Харин хамгийн хэцүү нь одоог хүртэл нөгөө хоёр чинь хүнийг дагаж явсаар байв.
Үдэшлэгийг нээхээр захирал гарч үг хэлэн төгсгөлд нь: За манай сургуулийн шилдэг сурагч Им Юүна маань Академиас урилга авч сургуулийнхаа нэр хүндийг өргөсөөр байгаа билээ. Тэгвэл Юүнагаа үг хэлээч хэмээн урьж байна гэв.
Би ч тайзруу гаран индэр дээр очих гэтэл захирал өөдөөс: Юүна ирээгүй юм уу? гэж авдаг байна шд.
Би: Захиралаа би Им Юүна байна.
Захирал: Заа үгүй байлгүй дээ! Тэр малгай цамц эд нар л өмссөн байгаа.
Би: Дараа тайлбарлъя. Ямар ч л гэсэн би Им Юүна мөн.
Захирал хүртэл намайг таньсангүй.
Индэр дээр гаран үг хэлсээр үдэшлэгийг эхэлүүллээ. Тайзнаас хүүхдүүд намайг Юүна мөн эсэхэд тээнэглэзэсэн нь илт байлаа. Тийм болохоор нь би: Заа тэгэхээр сайхан зугаацаарай! Төмс царайлсан заваан амьтад минь төгссөн чинь баяр хүргье!
Тэд бүгд л одоо намайг мөн гэдэгт итгэлээ. Бүгд "Юүна чи шүү! Урагшаа! Төлөө!" хэмээн орлилдоно.
Индэр дээрээс буувал захирал: Юүна чи чинь яачих нь энэ вэ?
Би: Юу яасан гэж?
Захирал: Ямар аймар өөрчлөгдөө вэ?
Би: Танийг уг нь би танина гэж найдсан юмсан.
Захирал: Харин аймар эмэгтэйлэг сурагч байхаар нь чи толгойнд орсонгүй шд.
Би: -_- Арай2
Үдэшлэгийн төгсгөлд хөтлөгч: Төгссөнд чинь баярын мэнд!! АМЬДРАЛД ТАВТАЙ МОРИЛ!!!!
Бид бүгд "ТИЙМ ЭЭ! УРАА!!" хэмээн хашхиралдана.
Ингээд төгсчихлөө гэж үү? Амьдрал--Амьдралын эхний алхмаа гишгэчихлээ. Одоо жинхэнэ амьдралыг амтлах нь.
За сайнууцгаа. Таалагдвал Vote Comm. Хамгийн гол үйл явдал эхлэх нь ээ. Өгүүллэг маань хэр сонирхолтой байна? Эсвэл муухай байна уу? Санал сэтгэгдэлээ хэлээрэй миний Монголын уншигчдаа!! ^^