Good day readers. Thanks nga pala dun sa 7 na nagbasa dun sa latest chapter (Chapter 7: Meet The Most Important Girls in my Life). Anyway, isang handog again ang isusunod ko. I’m just hoping na magpakilala ang kahit isa lang sa inyo. ^_^
This is the 8th Chapter and I hope babasahin niyo pa din! Thank you! Click the video sa gilid para may music habang nanood kayo. Enjoy!
Chapter 8: Household Chores Blues
Ivo’s POV
Saturday na and I’m expecting yaya to be back today. 4days na din si Ana dito sa min. Kahit medyo nakakairita siya, ok na din. Simula kasi nang dumating siya dito, palagi na ding natutulog sila Yome at Jane dito. Pag wala kasi sila mama, ayaw nila akong kasama at pupunta sila sa lola naming at dun matutulog. Buti na nga lang nagustuhan naman nila si Ana. Masaya pala pag may kasama ka. Natutuwa din ako sa kanya kasi hindi naman talaga siya ganon sa sinasabi ng iba.
Buti na lang, lingguhan ang pagpapadala nila mom ng pera. Nagshopping kasi kami nung Thursday para mabilhan ng damit si Ana. Walang isusuot eh. Kaya for the meantime yung mga tees ko na muna na hindi ginagamit ang ipinasuot ko sa kanya. Hindi naman siya masyadong payat para magmukha siyang rimpampanita sa t-shirts ko. Hindi rin naman siya mataba kaya ok lang tignan. Tutal kilos lalaki naman siya kung minsan kaya bagay niya.
------------------------------------------
10am. 11:30am. 12noon. 1pm. Wala pa din si yaya. Matawagan na nga.
Nakailang ring din bago niya nasagot.
“Hilo?” –yaya
“Ah, yaya si Ivo poi to. Uuwi po ba kayo ngayon?” tanong ko sa kabilang linya.
“Naku eho, pasinsya ka na ha. Hindi mona ako makakaowe ngayon at may sakit pa ang tatay ko. Ititixt na lang keta pag magaleng na siya. Epenauspetal na nga namen siya nung isang araw eh. Wala daw pagbabagu. ” kahit di ko nakikita si yaya, alam kong mejo maluha luha na siya sa sinasabi niya.
“Ah ganon po ba yaya? Sige po, ok lang, pakisabi na lang sa tatay mo na magpagaling siya. Padadalhan na lang kita ng pera mo. Huwag ka na mag-alala yaya. Gagaling din siya.” Pinipilit kong palakasin ang loob niya.
“O sige ha Evo. Galingan mo diyan. Wag mo sonogen ang bahay niyo ha. Kung maaare, komoha ka na muna ng yaya kahet panandalian lang” sagot naman ni yaya.
“Ok po. Ingat po lagi.” Ibinaba ko na ang phone.
Lumabas ako para hanapin si Ana. Masyado na kasi kaming madaming labada eh. Wala na akong maiisuot. Paglalabahin ko na lang muna siya kahit kalahati lang ng labahin.
-----------------------------------------------
“Ana” tawag ko sa kanya. Nakaupo siya sa sahig at nanood ng TV. Lumingon naman siya sa kin. “Yes?” sagot niya. “Hindi daw uuwi si yaya ngayon. Maysakit pa kasi yung ama niya. Kaya tayo muna ang maglalaba ngayon. Madami ang labada eh. Pag di tayo naglaba wala tayong isusuot.” Paliwanag ko naman habang nakatingin siya sa kin. Nakakailang namang tumingin ng babaeng to. “Ah, o sige kung yun ang dapat gawin” sagot niya naman.
“Sige na. Simulan mo na’t may gagawin lang ako. Bababa din ako kaagad para tulungan ka.” Pagkatapos non ay tinalikuran ko na siya. Pinatay niya na ang TV at lumabas.
Sa totoo lang ay wala naman talaga akong gagawin. Gusto ko lang tignan kung anong gagawin niya. At nakita kong pinagbukud-bukod niya ang mga puti sa de-kolor. Parang diring diri pa siyang hawakan yung mga damit. Eh kasi naman pinaghihiwa-hiwalay na nga niya, yung hintuturo at thumb lang ang gamit niyang pinangpupulot.
Hanggang sa umupo na siya. At pinulot nang dahan dahan ang huling damit na natira. Nakita ko ang hawak niya. Teka, BRIEF ko yun ah!!! Ano kayang gagawin niya? Naku, pambihira naman tong Ana na to. Bakit niya nilalapit yung brief ko sa mukha niya? Nong akala niya dun, face towel?
Ana’s POV
Nanonood ako ng balita sa TV. Nakakaboring kasi 1pm na wala man lang magawa.
“Ana” si Ivo.
“Yes?” tanong ko sa kanya. Mukhang may kailangan eh. “Hindi daw uuwi si yaya ngayon. Maysakit pa kasi yung ama niya. Kaya tayo muna ang maglalaba ngayon. Madami ang labada eh. Pag di tayo naglaba wala tayong isusuot.” Paliwanag naman niya. E di ok. Maglalaba kami. Ok na din yun. Kes walang ginagawa, diba diba?
“Ah, o sige kung yun ang dapat gawin” tugon ko.
“Sige na. Simulan mo na’t may gagawin lang ako. Bababa din ako kaagad para tulungan ka.” Sabi pa niya. Tumayo na ako. Medyo nangawit yata ang mga binti ko sa pagkakaupo ko sa sahig. Ang hirap tumayo. Pinatay ko na ang TV at dumiretso na ako kung nasan ang washing machine.
Ano kayang gagawin ng taong yun? Importante kaya? Tsss. Kunwaring tutulong pero ako lang din naman ang maglalaba. Hay!
Sinimulan ko nang paghiwa-hiwalayin ang mga damit. Ang dami! Grabe! Nilagpasan pa ang Mount Everest! Tutal kalahati lang naman daw ang tatapusin para di gaanong madami. Sige lang pulot lang ng pulot. Hanggang sa huling piece na lang ang natira. Oh well, I should say it’s a brief. I should say it is HIS brief. Pinulot ko ng dahan dahan. Ano kayang pakiramdam pag dinikit ko to sa mukha ko? Syempre malambot. Cotton eh! Ma-try nga. At unti unti kong inilapit ang brief niya sa face ko. Hahaha nakakatawa naman tong ginagawa ko.
“Hoy! Anong ginagawa mo sa brief ko?” gulat ako dun. Bakit anjan na siya agad nang di ko man lang namalayan? “Ay, kabayong malakeeeeeeee!!” sa sobrang gulat ko ay dumampot ako ng isang damit at ibinato ko sa kanya. Huli na nang malaman kong BRA ko pala yun. Sumabit pa sa ilong niya. Toinkzzz!!! Nakakahiya tuloy!
“Oooops! Sorry. Bakit ba kasi ang hilig mong manggulat ha! Tsaka anong akala mo? Pagiinteresan ko yang brief mo? Wag ka ngang epal jan! May brief din ako noh!” bulyaw ko sa kanya.
“Ahahahaha, brief? Talaga may brief ka? Pakita nga!” ayan na naman siya, nantitrip na naman eh. Ano ba naman yan. Nakakainis!!! Bakit ba brief ang nasabi ko? Panty dapat eh! Huhuhu! Iyak na ko!
Lumalapit na naman! Bakit b ang hilig niyang lumapit?? Halimaw!
"Sige subukan mong lumapit paliliguan kita." sabi ko sa kanya. Tsaka ko isinawsaw ang kamay ko sa tubig para pag lumapit siya ay wiwisikan ko siya ng tubig.
“Talaga? Paliliguan mo ko? Hahaha, humanda ka lulurin kita! Asan na ba yung hose na yun na pang-apula ng apoy?” hinanap niya. Patay ako! Gusto ko nang mamatay!!! Bakit ba ang hirap mabuhay kasama ng lalakeng to!!!
At ayan na siya! Dala ang makapal na hose. “Ana!! Humanda ka, hahaha”
“Huy eto naman di na mabiro. Syempre joke lang yun noh! Wag mo naman akong basain.” Nagpity eye na ako sa kanya. Ayokong mabasa ng ganon. Mukhang makapal pa naman ang nilalabas na tubig nun. Huhuhu!!!
“Ha? Anong joke? Di ko alam yun eh. Ano bang ibig sabihin ng joke?” tska siya tumawa ng nakakaloka. Ayan, binubuksan niya na!
“AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHH!!!! Aray ang sakit! Ivo. Please tama na masakit na.” Naiiyak na ko. Ang sakit sa balat. Huhuhu. Feeling ko nanghihina na ako. At.... at....
Ivo’s POV
Kinuha ko na ang hose at iniharap sa kanya. “Ana!! Humanda ka, hahaha” pang-aasar ko sa kanya. “Huy eto naman di na mabiro. Syempre joke lang yun noh! Wag mo naman akong basain.” At nagpacute pa. Ang babaeng to talaga.
“Ha? Anong joke? Di ko alam yun eh. Ano bang ibig sabihin ng joke?”tsaka ko siya tinawanan. Hahaha, nakakatawa naman kasi ang mukha niya. Takot na takot ang itsura. At pinihit ko na ang knob ng hose tsaka ko pinakawalan sa mukha niya, sa katawan niya, at sa paa niya. Tuwang tuwa ako sa pagbabasa ko sa kanya.
“AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHH!!!! Aray ang sakit! Ivo. Please tama na masakit na.” Sigaw niya at nagmamakaawa. Hahaha, nakakatuwa talaga siya. Ang cute niya pag nagpapaawa siya. Nilakasan ko pa ang flow. Kaya tumalikod na siya at yung likod niya naman ang napuruhan.
Itinigil ko ang tubig nang mapaluhod siya sa Bermuda grass. At napahiga siya ng padapa.
Diyos ko! Anong nangyari sa kanya!!! Bakit siya nakapikit!!!
“Ana, uy. Ok ka lang. Gising ka nga jan” tinapik tapik ko pa yung pisngi niya. Masyado ba akong naging brutal sa kanya? Ano ba naman! Tsk!!Kasalanan ko to.
“Ana, anu ba! Gumising ka nga diyan, please naman o!” pagpupumilit ko sa kanya. “Pag di ka gumising diyan, hahalikan kita!” pananakot ko pa sa kanya. Pero sa totoo lang ako na ang natatakot dito. 2 minutes ko na siyang ginigising pero ni isang kilos wala akong makita sa kanya. Tinignan ko ang braso niya.
NAMUMULA! Iniangat ko ang t-shirt niya sa likod. Ganon din ang itsur. Namumula din. Naku nabugbog ata ng tubig. Ang tanga ko naman!!!
What should I do? Dalhin ko na kaya sa ospital? No! Syempre tatanungin ng mga doctors kung san niya nakuha ang pamumula ng katawan niya at pag nagkataon, baka kasuhan ako ng child abuse. Iisa na lang ang naiisip ko.
Yumuko na ako at ginawan ko siya ng CPR. Tsaka ko siya im-inouth to mouth resuscitation at pinipiga ang chest niya. Mejo humilig ang ulo niya
Ibig sabihin ay effective ang ginagawa ko. Inulit-ulit ko pang ginawa yung mga yun. Hanggang sa mejo nakamulat na ang mata niya. Pinangko ko na siya atdinala sa loob.
“Oh my God! What happened to ate Ana?” Jane gasped. “Jane, kuha mo ko ng towel, Yome get my keys sa bulsa ko and open my room. Tapos kuha kayo ng damit ni ate Ana, yung mga binili naten sa mall.” I instructed them. Madaling madali naman nilang ginawa ang mga iniutos ko. Kaya naiayos namin si Ana. Kaso ang problema....
SINONG MAGPAPALIT SA KANYA? Alangan namang ipagawa ko kay Jane at Mae ang mga to. Hell, no! Ok, ako na gagawa.
“Jane, Mae, please go outside first at pagpapahingahin ko na si ate ha.” Utos ko sa kanila. “Kuya, ate Ana’s all wet. Don’t tell me patutulugin mo siyang ganyan. Baka lalong magkasakit” Yome said. “Kuya, are you going to change her clothes?” tanong ni Jane nang may kasama pang giggle. Hay ano bang sasabihin ko sa mga batang to?
“Oo, I’ll change her clothes kaya lumabas na kayo. Sasabihin ko pag ok na siya ulet. Is that clear?”
Tumawa silang dalawa at nang-high five pa. Hay nako, masyado pa silang bata para sa ganitong usapin eh. Papuntahin ko kaya muna sila kila Lolo? Hay, mamaya na nga. It’s time to change her clothes na.
Iniangat ko na ang damit na suot niya. Unti unti, kahit medyo nanginginig pa ako. Pero nakaiwas naman ang mga mata ko sa kanya. Hanggang sa natanggal ko na ang t-shirt niya. Next one, her brassiere. Huhu, anu b naman to? Kahit na wala akong gusto sa babaeng to, lalaki pa din ako!
Hingang malalim. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale. Kinapa ko na ang hooks ng bra niya. Nahawakan ko na. I was on the act of unhooking it...
TEKA! YUN NA MGA MUNANG PANTALON NIYA! Mas maganda. Kinakabahan ako eh. Nanginginig pa di lang kamay ko, pati tuhod at paa, parang di na ako makatayo.
Hinawakan ko na ang button sa pants niya. I heaved. Grabe, ano ba namang feelings to!!! Kumuha ako ng kumot and I covered her. Tsaka ko na inopen ang zipper niya, and at last, nahila ko ang pants niya nang wala akong nakikita.
Masayang masaya na ako. Pero that ended when I realized I have to choose what to take off first—her bra or her panty? Tutal, nakakumot naman siya. Sige na nga, bra muna. Hindi na ako kinabahan pa kasi nakakumot naman siya at mukha lang ang hindi natatakpan.
Ang kinis pala ng mukha niya. Parang ang sarap hawakan. But first, let’s take off her bra muna. Argh! I unhooked it, and I was successful lalo na nang mailagay ko ang bago at tuyong bra sa kanya. Ang sama sama ko talaga. Bakit ko ba kasi ginawa yun! Nakakainis talaga.
*sigh*
And now, the most awaited, ay awaited! I mean ang last na dapat tanggalin. Ang kanyang panty. Kinapa ko ang bewang niya and I looked for the panty’s lid. At ayan nahawakan ko na. Grabe nakakailang naman! I pulled it down hanggang sa...............
AYUN! Successful naman. Hehehe. So I put on her new panty and t-shirts and pajamas para naman makahinga ang katawan niya sa bugbog sa tubig.
Anu ba kasing ginawa ko?? Katanga eh! Di nag-iisip. Pano akong makakabawi sa kanya niyan eh halos buhay na yung tinanggal ko sa kanya?
What what what!!
Isip, isip.
Pag nagising siya, yayayain ko siyag kumain sa labas. Ay hindi, wag ganun, baka maubos lang pera ko sa kanya. Iba na lang.
Pag nagising siya, yayayain ko siyang magswimming. Tama!!! Ay MALI!!! Malamang magkakaphobia na yan sa tubig. Kalokohan!!
Pag nagising siya, dapat maganda ang gigisingan niya. At dapat puro flowers! Ayun, sa wakas! Mali pa rin. Eh ano nga kasi!!!!!
Pwede bang pag gumising siya, ok nang pambawi yung “hindi ko na siya hahayaang masaktan ulet”? I guess that’s it! Yun nga ang dapat.
Hay, Ana. I’m sorry.
---------------------------------------------------------------
Gabi na naman. Kelan kaya magigising si Ana? Hay, magkatabi kaming matutulog ngayon. Hindi ko na siya pwedeng ilipat. Baka pag nagalaw yung mga pasa niya, mamatay pa siya sa sakit. Hindi din naman ako nakakatulog sa hindi ko kwarto. Buti na yung magkatabi kami para mabantayan ko pa siya. K
Katatapos lang naming magdinner, syempre kasama ko si Jane at Yome.
“Kuya, what happened to ate Ana ba kasi?”—Jane. “Oo nga kuya, I’m nervous. Baka mamatay siya.” –Yome. “Anu bang pinagsasabi niyong mga bata kayo? She will not die. Don’t worry na.” sagot ko na lang. Mukha kasing nag-aalala din sila eh. Sa loob ng limang araw na pamamalagi ni Ana dito, talagang napalapit na sila sa kanya.
“Sige na, go to your rooms and sleep. Sunday bukas and we’re going to church” kahit naman ganito ang buhay naming ay nagsisimba pa din kami. “Yes! Punta tayo ng church bukas! Ipagpe-pray natin si ate Ana para gumaling na siya. Diba kuya?” tanong ni Yome. “Ah oo naman syempre ipagpe-pray naten siya. Kaya matulog na kayo para maaga tayo bukas.”
“Sige kuya, tulog na kami” then they kissed me on my cheeks. Natulog na din ako pagkatapos.
Pag-akyat ko ay una kong nakita si Ana. Humiga ako sa tabi niya at dahil nakatagilid siya kitang kita ko ang mukha niya. Maputi siya tapos mahaba yung pilikmata. Matangos ang ilong na may flat mole pa. Tapos yung lips niya pinkish, not red. All in all, masasabi kong maganda siya. Hay Ana. Sige goodnight. At ipinikit ko na unti unti ang mga mata ko.
“Wish Upon a Star”
Remember when I said I won't miss you
the truth is that i do
i never stop thinking about you (bout you)
we are meant together
the two of us are bound
Now it seems like forever i can't get you off my mind
(chorus)if i could wish upon a star
then i would hold you in my armsand i know we could love once again
if i could turn the hands of time
then you would love me still be mine
Baby I would be right where you are
if i could wish upon a star
It's obvious and everyone can see
that baby you and i are truly meant to be
but nothin turns out right
if only i could make you realize
if only time could give us just another chance
i'd prove it all to you
if i could wish upon a star
if i could turn the hands of time
then i'd be in your arms again
(Chorus)
If i could wish upon a star
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Yan na ang update ko for today. Sana nagustuhan niyo. Anyway salamat sa nagbabasa ng story ko. I love you guys. Mwah! Please wait for my next update. Ha ha ha!