{Liz}
Toen ik thuiskwam stond Jessica in de keuken.
"Ah.. Je bent er." Zei Jessica blij. "Het eten is bijna klaar."
"Wat eet ik?" Vroeg ik nieuwsgierig.
"Je moeder zei dat ik puree moest maken, maar niet broccoli, want dat lust je niet. Dus ik heb prei puree gemaakt." Zei Jessica.
Ik trok een vies gezicht. Eigenlijk is het omgekeerd. Ik lust geen prei puree. Natuurlijk weet mijn mama niet wat ik lust en niet lust, want zei is nooit degene die eten maakt. Dat was anders toen Papa en Mike er nog waren, toen kookte ze wel. Ze had toen ook meer tijd, omdat ze het bedrijf deelde met papa.
"Liz?" Vroeg Jessica, die blijkbaar voor me stond. "Gaat het wel? Je bent aan het wenen.."
"Ja.. Uh.. Alles gaat goed. Ik had gewoon even een momentje." Zei ik, en ik veegde de tranen van mijn wangen af.
Jessica gaf me een knuffel en zei: "Ik weet dat ik maar personeel voor je ben, maar je kan met mij praten." Zei Jessica lief.
"Dankje." Zei ik terug.
--
"Welke pizza wil je?" Vroeg Ben.
"Margherita, jij?" Vroeg ik.
"Bolognese." Zei Ben.
"Die lijkt me ook wel lekker." Zei ik twijfelend. "Maar ik ga toch Margherita nemen." Zei ik lachend. "Als het hier lekker is, dan kan ik hier vaker komen eten."
"Dan moet je mij wel meevragen." Zei Ben met een knipoog.
"Natuurlijk." Zei ik, en ik gaf een knipoog terug.
"Vertel is wat over jezelf." Zei Ben plots.
"Over mezelf?" Zei ik lachend. "Over mij valt niet veel te vertellen. Vertel jij maar over jou."
"Nee, ik wil jou leren kennen." Zei Ben. "Waarom ben je ineens verhuist?"
"Oh.. Mijn moeder, met haar werk moet ik veel verhuizen." Zei ik zacht.
"Ah.. Je bent enig kind dus?" Vroeg Ben.
"Ongeveer." Zei ik zacht. Met deze vragen heb ik het vaak moeilijk.
"Ah, ik denk dat ik het snap. Pleegbroer of zus?"
"Nee. Ik had een broer." Zei ik zacht. "Maar.. Ik praat daar liever niet over."
"Het spijt me, ik-"
"Het maakt niet uit." Onderbrak ik hem. "Hoe lang doe je al voetbal?"
"Oh.. Uh.. Van mijn 6 jaar." Zei Ben lachend. "Eigenlijk is het een grappig verhaal hoe ik begonnen ben."
"Vertel." Zei ik nieuwsgierig.
"Ik moest van mama op ballet.."
"Ballet?" Vroeg ik lachend.
"Ja." Lachte Ben. "..Maar ik ging stiekem naar voetbal training."
"Hoe is je mama erachter gekomen?"
"Jett verklikte me." Zei Ben.
"Dat had ik moeten zien aankomen." Zei ik snel.
"Ja, maar mama zei dat ik het gewoon had moeten zeggen, en dat ik dat dan mocht." Zei Ben lachend, dus al dat geheim gedoe voor niks.
"Hoe lang zijn jij en Jett eigenlijk al halfbroers?" Vroeg ik nieuwsgierig.
"10 jaar, maar ik heb nooit goed met hem kunnen opschieten." Zei Ben. "Ik heb hem nooit gemogen, nu nog altijd niet."
"Dat snap ik wel, hoor."
Er kwam een man aangelopen met de pizza's. Ze zagen er heerlijk uit.
"Magherita?" Vroeg de man.
"Voor mij." Zei ik, en hij zette de pizza voor mijn neus. Hij zette de bolognese voor Ben zijn neus.
Er was een tijdje stilte en alleen het gesmak van onze monden. De pizza was heerlijk. Zoals meestal. Hoe kan pizza nu slecht zijn?
"Hoe is je pizza?" Vroeg Ben.
Ik deed een teken dat mijn mond nog vol zat, en daarna zei ik: "Heerlijk, de jouwe?"
"Hetzelfde." Zei Ben lachend.
Nadat we hadden gegeten, en hadden afgerekend, liepen we naar buiten.
"Moet ik je thuis afzetten?" Vroeg Ben lief.
"Nog niet." Zei ik terug. "Behalve als je me weg wilt natuurlijk."
"Natuurlijk wil ik dat." Zei Ben lachend. "Niet." Zei hij erbij.
"Dan is het goed." Zei ik opgelucht.
"Sorry, dat ik daarnet wat over je familie vroeg.. Ik wist niet dat er iets gebeurd was." Zei Ben lief. "Als je erover wilt praten, ben ik er."
"Maakt niet ui, Ben. En heel lief hoor, maar dat hoeft niet." Zei ik terug.
"Zeker?" Vroeg Ben lief.
"Ja."
We hebben die avond nog veel gepraat, en daarna zette hij me thuis af. Voor de deur kuste hij me op mijn wang.
"Dag, Ben. Het was leuk vandaag."
"Dag, Liz. Ja, dat was het." Zei Ben terug.
"Ik wist niet dat je ging afspreken met die Ben." Zei mam, het leek alsof ze boos was.
"Jij was er ook niet." Zei ik terug, redelijk bot.
"Doe niet zo een botte toon tegen mij aan, eh!" Zei mam boos. "Ik wist niet waar je was, en je nam je telefoon ook niet op."
Ik pakte mijn gsm uit mijn zak en zag 4 gemiste oproepen van 'mamsie'
"Sorry, ik had het niet gezien." Zei ik zacht.
"Er kon iets met je gebeurd zijn, en dan wist ik niet waar je was." Zei mam rustig. "Volgende keer staat je geluid van je gsm op, of zeg in het vervolg op zen minst waar je heen gaat."
"Ja." Zei ik snel.
"Ga maar naar je kamer." Beval mam mij.
Ik liep naar boven en toetste het nummer van Michelle in.
"Hey." Nam ze enthousiast op.
"Hoi." Zei ik terug. "Wat ben jij enthousiast." Zei ik blij.
"Aangezien het binnen 2 weken vakantie is.. Dacht ik.." Zei Michelle traag, om me nieuwsgierig te maken.
"Wat?" Vroeg ik nieuwsgierig.
"Misschien kan ik volgende vakantie naar jou komen?" Vroeg Michelle enthousiast.
"Omg, ja!" Riep ik enthousiast.
"Het gaat zo leuk worden!" Zei Michelle enthousiast.
"Ja!" Riep ik uit.
Heyy
Thanks voor het lezen!
Een stem & reactie zou fijn zijn! ♡
Xx
ChristalWaves