Chapter Thirty
"Ma'am tulog pa po si Sir Steven pero hindi po sya nagtake ng gamot kagabi." sabi sakin ni Nurse pagpasok ko ng condo ni Steven.
"bakit naman?" i asked and put the groceries above the table.
"ayaw nya daw po." i bit my lower lip and sighed.
"paki ayos nalang to. ako nalang magpapainom sa kanya." tumango nalang sya. pumunta ako sa sala saka tinanggal muna yung coat ko. revealing my black backless sleeveless dress. i removed my heels and wore the home slippers. nagluto muna ako ng soup saka lunch nila bago pumasok sa kwarto ni Steven.
pagpasok ko sa kwarto ni Steven tulog pa nga sya. i sighed and put the tray on the side table. kinuha ko din yung medicine nya.
"Steven." i whispered softly and tapped his cheeks. actually. nagpunta lang naman ako dito para magluto ng pagkain nya eh. galing na ko sa office. Ten Am na kasi.
"Steven wake up." i said and pulled the comforter off him.
napatili agad ako saka tumalikod. pakiramdam ko may sili yung mukha ko.
"Shiiit!" napatayo sya agad saka hinila yung comforter pabalik sa kanya. "BAT MO BA HINILA?!"
"Bat natutulog ka ng hubad!" i hissed.
"may dresscode ba ang pagtulog?" he said sarcastically. naistorbo kasi yung tulog kaya naiinis.
"bat di ka nagtake ng gamot?" tanong ko sa kanya.
"anung paki mo?" masungit na sabi nya saka nagtalukbong ng kumot. i closed my eyes and count from one to ten. Steven here is being a pain in the A.
"Kung ayaw mong hilain ko ulit yung kumot mo. you better sit down and eat your breakfast. i did not bother to go here just to get this stupid tantrums of yours."
kalmadong sabi ko.
"Nobody asked you to come.inaantok pa ko." masungit na sabi nya.
i pressed my lips tight. tinaas ko yung bed covers sa paa nya. hinawakan ko yung paa nya saka hinila pabagsak sa kama.
"ouch!" he shouted when his body reached the floor.
ngumisi ako ng malaki. "ngayon gising ka na."
sinamaan nya ko ng tingin which i answered with more intensity.
"if i were you Steven. i'll stand up and eat my breakfast. take my medicine and get some rest." i gave him a smirk and seriously added. "dont piss me off. i do things i never think about when i'm pissed. i might break your other arm too." ngumisi ako saka naglakad palapit sa pinto.
"i'm going back to the office and be back here before dinner pag nalaman ko na tinapon mo yung pagkain mo at hindi ka nagtake ng gamot then you better get yourself ready for me. i dont give a shit if your back aches or if your arm is broken. i'll add more broken bones to your body. try to defy me." i said seriously and went out of his room.
***
"i'm going back to the office and be back here before dinner pag nalaman ko na tinapon mo yung pagkain mo at hindi ka nagtake ng gamot then you better get yourself ready for me. i dont give a shit if your back aches or if your arm is broken. i'll add more broken bones to your body. try to defy me." napatayo agad ako saka kinain yung dinala nya. tinake ko din yung mga gamot ko. pagkaligo ko napaupo ako sa kama.
"shit!" i whispered softly and closed my eyes tight. i finished everything in just thirty minutes.
coz admit it or not. kilala ko si Alexis. although alam kong di nya gagawin. kayang kaya nyang gawin yon. i wont risk it! ayokong mapilay ng dalawang kamay. Alexis never threathened me until now. she looks very serious behind her smirk.
and the way i see it. alam kong itutuloy nya talaga yun kapag sinuway ko sya.
and i hate how im scared of her. takot talaga ako nung ginamitan nya ko ng ganung tono. isang beses nya lang talaga yun nagamit sakin nung kami pa. at yun ay nun kakagaling ko lang galing sa sakit at nagpupumilit akong maglaro ng basketball. nagkataon na nasa conference sya nun. tinawagan ko sya ng para magpaalam nun.
"just try taking a step out. i'll smack your head off." she said seriously and cut the call.
that day i never went out. kahit gano ako kakating kating humawak ng bola di ako lumabas.
and now she's using that tone on me again. does this mean she still care about me?
napangiti nalang ako sa naisip ko. pwede ko namang utuin yung sarili ko.
kahit pakunwakunwari lang. pwede ko namang sabihin na mahal nya pa rin ako.
kahit joke lang.
pinilig ko yung ulo ko para mawala yung iniisip ako. sino bang inuuto ko? sarili ko lang naman. maski nga ako di ko mauto.
tang inang buhay to.
***
"Ma'am nagstart na po yung renovation dito sa Manila. nagreport na po yung inassign nyong Architect." tumango lang ako sa sinabi ni Laiza.
everything is going as planned.
Lexecon is now a working company here. dun nga ako kumuha ng architect para sa renovations eh.
"schedule me a visit two weeks from now." tumango lang si Laiza saka lumabas. lumabas din ako para puntahan yung secretary ni Steven.
"Kaila. is there any pending works that needs an urgent attention?"
"wala naman po. signature lang ni Sir ang kailangan." nakangiting sabi ni Kaila.
"Put all the papers that needs signature in my office. i'll take care of it." tumango lang si Kaila. bumalik na ko sa office ko.
i'm setting a meeting about the polo slash riding club with the girls. for sure we'll spend approximately seven hundred billion dollars. so i really need them here. i'm planning to build a most prestigious polo club ever. with hotels. vacations houses ans everything. i'm going to make this a tourist destination.
ipinilig ko nalang yung ulo ko saka sinimulan yung proposal sa informal settlers.
i'm so engrossed with what i am doing when Laiza informed me that Sammy is outside. i signalled her to let Sammy in. maya maya pa ayan na si Sammy.
"Hi Sis!" she said and kissed my cheeks.
"uhm. hello. what brought you here?" i said. a little bit suprised with her visit.
"Chillin off from work. dito muna ako." nakangising sabi nya saka humiga sa sofa ko.
"Sus. i heard nasa Pilipinas sila Suzanne." i said and bit my lips.
"okay. you got me. hinahanap kasi ako ni Senator." nakangising sabi nya saka tinaas yung paa nya.
"and you think di ka nila mahahanap dito?" i asked.
"duh. two weeks ka palang na nandito. di nila iisipin na nandito ako." nakangising sabi nya saka tumayo. inangat nya yung telepono saka tumawag ng food delivery. napangisi nalang ako saka tinuloy yung ginagawa kong floorplan.
"may i remind you sister that you have a car. they can trace that." i bit my lips to stop myself from smiling. panganga sya sa sinabi ko.
"Oh Shit!" she whispered. she grabbed my macbook and did something with my mac. maya maya ngumisi na sya.
"Problem solve. let see if they can trace me now." nakangising sabi nya saka umupo sa table ko.
"what did you do this time?" i asked.
"hacked his security team's system. i put my location to zambales." she said playfully. napailing nalang ako.
"what do they need you for?" i asked.
"well. you see. my family is having a shindig at our mansion later this evening." pacute na sabi nya. "and me. being the best daughter he could ever have. will be MIA."
"seriously? san ka naman magtatago mamaya?" i asked.
"Sayo. can i use your condo at Empress?" paalam nya.
"sure. pero hindi na ko yung may ari nun. si Vincent na."
"one night lang naman."
"eh sige."
ngumisi lang sya saka nahiga ulit sa sofa.
"bat ba nagtatago ka pa rin sa kanya?" i asked.
"nandun na si Suzanne and his husband. i dont need to socialize for him. he has his oh so perfect daughter to do that for him." matabang na sabi nya.
"you still hate her huh?"
"i dont wanna talk about it Lex. " mahinang sabi nya saka nagpipipindot sa iphone nya.
nagkibit balikat nalang ako saka binalikan yung ginagawa ko.
"kamusta nga pala kayo ni Self Proclaimed CEO?" she asked.
"okay lang. Still trying to piss me off. sya lang naman naaasar sa ginagawa nya." i smiled softly.
"Bat parang wala naman sya dyan ngayon?"
"nasa condo nya ngayon. napilay kahapon."
napaupo sya bigla. "napilay? saan?"
"sa site visit namin kahapon. bigla kasing nilipad ng hangin yung mga kahoy tapos ako dapat yung mababagsakan. bigla nya kong niyakap. sya tuloy yung nasaktan."
"parang di ka naman apektado. hello? he saved your life." paalala ni Sammy.
"and i'm returning the favor by cooking for him everyday. i even hired someone to take care of him while he's still invalid."
"mahal ka talaga nya no?" nakangiting sabi nya.
"mahal? iniwan nga ko. anung pagmamahal dun?" i said sarcastically.
"maybe he has his reasons."
"but that doesnt changed the fact na iniwan nya ko sa ere." matabang na sabi ko.
"panu kung may mabigat pala syang rason?"
ngumisi ako kay Sam. "ayoko ding pag usapan to." sumimangot sya saka inirapan ako. i chuckled softly.
"ikaw, napakamalihim mong babae ka."
"hindi naman na kasi dapat pinag uusapan yun." i answered.
"bakit? kasi nakalipas na? ang bitter mo naman. yung mga iba kong kakilala. ipagyayabang pa na may nakadate na isa sa member ng Realte." napatingin ako kay Sammy. totoo naman kasi. lahat ng member ng PFR Frat. galing sa alta sociedad. hindi basta basta.
"i'm not some kind of girl Sammy. i dont give a fvck if i dated or had a relationship with the Power Lord." matabang na sabi ko.
"you dont give a fvck naman pala. bat ayaw mo pa ring pag usapan?" she asked.
"because i dont see the reason why we have to talk about it. no matter how many times we talk about it. it wont change what happened." simpleng sabi ko. sasagot pa sana sya nung dumating yung food delivery. napangiti nalang ako saka lumapit sa receiving area para kumain.
"sabay na tayong pumunta sa Empress Later." sabi ko sa kanya. kumunot yung noo nya saka tinignan ako.
"why? anung gagawin mo dun?" she asked.
"well. magluluto para kay Steven kasi nga pilay sya and to check on her too." napangiti sya ng mapanudyo.
"ayun naman." nang aasar na sabi nya.
ngumisi lang ako. "just returning the favor."
***
"alam mo naman na yung code ng unit ko di ba? just help yourself with everything." sabi ko kay sammy nung huminto ako sa unit ni Steven.
"sure sister. ipagluto mo din ako ah?" nakangising sabi nya saka pumasok sa unit ko. kumatok na rin ako sa unit ni Steven. pinag buksan ako ni Nurse.
"how is he?" i asked.
"okay lang po. pero makulit sya Ma'am. pinapagod yung kanan nyang kamay. di na po umalis sa harap ng mac nya." i pressed my lips tight. ipinilig ko nalang yung ulo ko saka nagluto ng beef broccoli.
pagkatapos kong magluto inutusan ko nalang si Nurse na paki dala kay Sammy yung pagkain. inayos ko naman sa tray yung pagkain ni Steven saka pumasok sa kwarto nya. true enough ayun nga sya tutok na tutok sa macbook nya. sobrang dilim ng kwarto nya yung ilaw pang galing sa mac yung maliwanag.
"mamaya na ko kakain Nurse." sabi nya saka tumipa nanaman sa mac.
i pressed my lips tight and closed his mac.
"What the?!"
"i told you not to stress your arm!" i hissed.
tinignan nya lang ako.
pinatong ko yung pagkain nya sa kama saka tinignan sya.
"kumain ka na." i said calmly.
"busog pa ko." masungit na sabi nya.
"fine. suit yourself. wag kang kakain." matabang na sabi ko saka kinuha yung tray.
"give my mac back." ngumisi ako saka humarap sa kanya.
"You want this back? then eat, Steven." i said firmly.
"Ayokong kumain." mariing sabi nya
"Then wala tayong pag uusapan."
***
i think its past ten already. at kumakalam na yung sikmura ko.
tumayo ako saka nagpalakad lakad sa kama ko. nung hindi ko na talaga natiis lumabas na ko saka dahan dahan na pumunta sa kusina. wala naman na ata si Alexis eh.
napangisi ako nung makita ko yung niluto nya kanina.
kumakain na ko sa mesa nung magsalita si Alexis sa likod ko.
"akala ko ba di ka gutom?" nakangising sabi nya. nasamid ako bigla. natawa lang sya saka inabutan ako ng tubig.
"wala naman kasing masama sa pagkain eh. di ko alam kung bat kailangan mo pang itago yan." nakangiting sabi nya saka umupo sa harap ko.
"None of your business." masungit na sabi ko.
"if you say so." nakangising sabi nya.
"Gabi na ah? anu pang ginagawa mo dito?" i asked.
"inaantay kang kumain." simpleng sabi nya.
"panu pala pag di ako kumain? anu nang nangyari sayo nun?!"
ngumiti sya. "then i wont sleep. ganun kasimple."
"magdridrive ka pa papunta sa FT." mahinang sabi ko.
"yeah. okay lang yun." sabi nya saka hinawakan yung batok nya.
"You look tired."
"i am tired." she answered. pagkatapos kong kumain niligpit nya din yung kinainan ko. di na ko nagsalita kahit nung dinala nya ako sa kwarto ko ulit saka pinahiga.
"get some rest okay? wag ka nang makulit." mahinang sabi nya. there's tenderness in her eyes it makes my eyes teary.
"wag ka na kayang umuwi?" mahinang sabi ko saka yumuko.
"i cant. i have to go home. i have lots of things to finish. matulog ka na." mahinang sabi nya saka hinawakan yung pisngi ko. "get some rest okay?" nakangiting sabi nya saka tumalikod.
"I love you Angel." i whispered softly.
hindi naman sya tumigil sa paglalakad. kaya alam kong di nya narinig
hanggang sa maisara nya yung pinto. parang may mga aspile na tumutusok sa puso ko.
***
tahimik lang ako nagmamaneho pauwi sa FT. yung isa kong kamay nasa manibela at yung isa naman nakapatong sa pintuan ng drivers seat at mahinang nakahawak sa ulo ko.
"i love you Angel." he whispered softly. i walked straight and went out.
"No you dont love me Steven. i'm just a reminder of you cant have anymore."