(Bölüm 31 Aralık 2016/ 00.03 tarihinde yayımlanmıştır.)
Elvin DURU'dan
Yılmıştım.
Bitmiştim.
Tükenmiştim be!
Ben yoruldum hayat, gelme üstüme günleri yaşıyordum.
Okulu bitirip mezun olmama 1 ay kalmıştı, okul 2. Si olarak bitiriyordum.
Acarların ve bizim şirket mimarlarımızla ek ev projesini tamamlamıştık.
Böylece hem sabah kahvaltılarından ve aileden kopmamış olacak, hem de gün içinde vaktimizi kendi evimizde geçirmiş olacaktık. Tartışsak da, gülsek de kendimiz bilecektik. Asıl aile olan biz ikimiz kalacaktık.
Evin inşaatı bir kenara dursun, sürekli bir şeylere koşturuyorduk.
Daha doğrusu koşturuyordum.
Acar 2 yüzük vererek kendini Kanuni, beni de Pargalı İbrahim ilan etmiş olacak ki tüm işleri neredeyse ben yapıyordum.
Düğün pastası.
Düğündeki masaların düzeni.
Düğünde gelecek makyöz ve kuaför.
Gelinlik. Ayakkabı.
Damatlık. (Evet bunu da ben yapıyordum ve hiçbir şey beğenmiyordu.)
Çalacak şarkı. (ki buna da kareografi oluşturulmuş, her gün çalışılmaktaydı.)
Ev hazır olunca kullanılacak mobilyalar, eşyalar... Duvar renkleri, aksesuarlar...
Yiyecekler, içecekler...
Masada kullanılan örtünün fabrikasına kadar sövmüşlüğüm doğruydu.
Ayağımdaki alçı dün çıkmıştı. Ve alçının sebebi de Acar'ın pes oynarken hızını alamayıp üstüme düşmesi sonucu neredeyse koltuğun tamamı altında kalan ayağımdı.
Şuraya bütün bu işlere koltuk değnekleriyle koşturan bir Elvin çizelim.
Sana da selam olsun koca yürekli kadın!
1 temmuz düğünümüzdü. Bunun kararını da Acarla, düğün tarihine dair gördüğümüz benzer rüyalar sonucunda almıştık. O temmuz olacağını görmüştü, ben de bütün rüya boyunca sürekli bir sayısını.
Bugün ise günlerden 17 Mayıstı. Şimdi de düğün bohçasıyla uğraşacaktık. Filiz teyzeyle gidecektim.
Annem olmaması zaten beni hep eksik bırakırken, yengemin de yurtdışına gitmesiyle bu durumda yapayalnız kalmıştım. Annesizlik kötüydü. İnsanı hep eksik bırakıyordu bir şekilde işte.
Saçlarıma bordo bir bandana taktıktan sonra, rahat gezmek için giydiğim kot tulum ve tişörtü son kez düzelterek makyaj masama yöneldim. Dudaklarıma sürdüğüm az parlatıcı, gözüme sürdüğüm bol rimel sonunda, taktığım gözlüğü düzelterek odadan çıktım.
Denizle Asu'nun yanına ilerleyip koyduğu buzlu limonatalardan aldım.
-Oo gelin hanım." Ard arda yudumlar alırken bardağın arkasından onlara bakıyordum.
-Hararet basmış herhalde!" Deniz'in dediğiyle beraber gülmeye başlamışlardı.
Bu adaşlar çok tehlikeliydi çok. 2 Deniz gerçekten büyük bir sorundu.
Duyduğum telefon sesine aldırmadan limonatamı içerken, Deniz tezgahın üstünden telefonu alıp ekrana baktıktan sonra, bana uzattı.
-Acar arıyor..." boğazıma kaçan limonatayı, ağzıma tuttuğum peçeteyle beraber, vücudumdan öksürerek atmaya çalışırken öbür dünyaya göçecektim.
-Helal kız..."
-Vallahi nazar." Kızlara kafa sallayıp telefonu açtım.
-Efendim?"
-Elvin kapınızın önündeyiz, çıkın hadi."
-Tamam."
Bu da iyice sertleşmiş miydi ne?
Köprüyü geçene kadar ayıya dayı mı demişti yani.
Ben ayı mıydım dayı mı?
-Elvin...Heeeey!"
-Ha." Diye bir ses çıkararak gözümün önünde el sallayan Asu'ya baktım.
-Hadi diyorum. "
-Tamam hadi." Bardağı makineye koyup ilerledim. Hep beraber kapıya yöneldiğimizde, çıkarken kapıyı kilitlemiştim.
Asu, Filiz teyzeye sarılırken Deniz de Görkem'e sarılmıştı.
Acar'ın bu aralar sürekli Görkem ile görüşmesine anlam veremiyordum.
Görkem'in psikolog olmasıyla ilgili olmamasını umdum bu durumun.
Sorunları vardı da ben mi göremiyordum?
-Güzelim?" Sesiyle düşüncelerimden çıkıp, kafamı çenemden tutan Acar'a kaldırdım.
-Hı?"
-Dalgınsın?"
-Hı...Yok bir şeyim, gidelim." Dedim. İlerleyecekken kolumu tuttu. Yüzüme bakarken Görkem'e konuştu:
-Görkem sen kızlarla çık yola, ben Elvinle gelirim.
-Yaa ağabey neden ama?" Asu'ya ters ters baktı Acar.
-Nişanlımla beni yalnız bırak biraz cadı. Her kurduğum ortamı bozuyorsun zaten." Karnına geçirsem de yaptığı imayı anlamıştı Asu. Saçlarını geriye atıp dikleştirdi sırtını:
-Ben Elvin'i senden önce tanıyordum. Dağdan gelmiş, bağdakini kovuyor! Hah!"
-Ben Ali'nin yanındayken gösteririm sana dağı bağı.." Deniz ve Filiz teyze arabaya yerleşmişti bile. Acar Asu'ya kafasıyla arabayı işaret etti.
Asu da "Ne ayaksın?" gibisinden sağa sola sallayınca Acar aynı hareketi tekrarladı. Asu da hareketini tekrarladığında, Acar yerden taş almak için eğildiğinde Asu arabaya hızla binmişti.
Araç hareket ederek kapıdan çıktığında Acar'a döndüm.
Yavaş yavaş bahçede yürümeye başladığımızda sordu:
-Sorun nedir?"
-Sorun bana anlatmadığın bir şeyler olması Acar. Bilmiyorum sorun ne sence?" Dokunduğu beyaz güllerden kafasını hızla kaldırıp gözlerimle gözlerini birleştirdi.
-Ne gibi anlatmadığım şeyler?" Dedi dediğim şeyin etkisini yüzünden silip çiçeklere dokunmaya devam ederek.
-Bilmiyorum, bana karşı mesafeli davranıyorsun...Bir şeyler var ama seninle hayatını birleştirecek kişi ben olmama rağmen hiçbir şey anlatmıyorsun...Düğün için çabalıyorum ama tek başıma çabalıyor gibi hissediyorum. " ağzı açıldıktan sonra şaşkınlığını attı. Boynundaki damar çıkmıştı. Sinirlenmişti sanırım.
-Saçmalama Elvin. 2 düğün yapıyoruz farkındaysan, detaylarla ben de uğraşıyorum. Aynı anda hem düğünlerle hem şirketle uğraşmak zor oluyor. Elimden geleni yapıyorum. Sana anlatmadığım bir durum yok."
-Öyle mi? Ben de zorlanıyorum Acar. Bir yandan tüm sınavlarımı verirken, düğünle uğraştım. Kaç gün uykusuz gezdim. Ama senin umrunda değil." Sinirlendiğini farketsem de ben de sinirlenmiştim artık. "Madem sorumluluk almayacaksın neden evlenme teklifi ettin ki?"
-Evet haklısın Elvin." Diye bağırdı. Kötü bir şey söyleyeceğini tam bu 1 salisede anlamıştım. " Neden teklif ettim ki?"
-Defol git Acar." Gözlerimin az biraz buğulanmasını engelleyemedim ve anahtarı sürekli düşürdüğümden derin derin soluklanmaya başladım.
Dangoloz herif! Arka kapıyı açacakken Acar kolumu tuttu.
-Elvin."
-Defol dedim!" Diye çığırdım ona dönerek. Yaptığı şey kırmıştı beni.
-Ben evleneyim diye debelenmedim ki bana teklif etmen için Acar. Dönemeyeceğin bir yol değil bu. Anladım ben seni. İstemiyorsan, hayatımdan çık ve git." Tekrar kapıya döndüğüm sırada elimi tuttuğunda avucumda bir şey hissettim.
Açtığımda ne olduğunu gördüm.
Papatya.
-Özür dilerim. Öyle demek istemedim güzelim, sadece stresliyim bu aralar. Gel, anlatacağım."
-İstemiyorum."
-Elviin, hadi." Dedi elimden tutup beni bahçedeki koltuklara sürüklerken. Oturduğumuzda kafamı göğsüne yasladı.
Saçlarımda gezdirdiği parmaklarını çekip sırtıma koyduğunda, saçlarımı koklayarak öptü. Dudaklarını çekmemişti ama.
-Bir aksilik çıkacak diye gerginim Elvin. Kabus görüyorum bu aralar. Fazla uyuyamıyorum. Hatta hiç uyuyamıyorum. Bu yüzden agresifim. Ben öyle söylemek istemedim, cennet çiçeği. Seninle evlenmeyi ne kadar istediğimi en iyi sen biliyorsun. Sen gerçek olduğuna inanmadığım kadar güzelsin." Dedi açık avucumda tuttuğum papatyaya nazikçe dokunarak.
-Sinirlerimiz boşaldı. Sorun yok." Kafamı kaldırıp iki eliyle tutarken gözlerime baktı. "Tamam mı nişanlım?" Dediği şeyle istemeden gülerek kafamı aşağı yukarı salladım. O da gülerken ayağa kalktık. Yürürken ıslık çalıp arabanın önüne geldiğimizde bana döndü.
-Ah benim tripli ergen yârim!"
-İşine gelirse valla!"
-Gelir gelir." Göz kırpıp gözlüğünü taktığında ben tekrar gülmüştüm.
***
ACAR DEVRAN
-Bornoz ve traş makinesi de tamam!" Diye seslendi Asu. Düğün bohçasının yanında burada olmamın bir diğer sebebi Elvin'in yanında olmak istememdi.
Çok yıpranmıştı sinirleri demek ki ve ben de onu bilmeden boş yere şüphelendirmiştim.
Ama 8 saat de Avm gezmek gerçekten adamı bitirirdi. Yine de Elvin her "Yoruldun mu?" Diye soruşu ve bakışında hayvan gibi sırıtıp "Ne yorulması?" Desem de üflediler söndüm modumdaydım.
-Ne kaldı şimdi?" Diyen Elvinle düşünce havuzumdan çıktım.
-Damat için hepsi bitti. Seninkinden de terlik, fantezi iç çamaşırı, gecelik, külot-atlet takımı kalmış." Dedi Asu annemin elindeki listeye bakıp açık konuşarak.
İşte alışverişin sonunda en sevdiğim 9. Saat.
-Sana ayrılan sürenin sonuna gelmiş bulunuyoruz, oğlum." Diyen annemle, yüzümde varlığından annemin dediğiyle kaybolduğunu farkettiğim tebesssümümle sordum:
-O niyeymiş?"
-Oğlum, özel bir şey bu. Senin ne işin var?"
-Anne siz mi göreceksiniz bu dediklerinizi? Ben göreceğim. Ahhhh!" Elvin'in 10 metre tırnaklarından birini sağ alt baklavamda hissetmemle ters ters baktım.
-İyi ne haliniz varsa görün."
-Uzaklaşma ama Acar, bir şeyler iç beraber yemeğe gidelim." Diyen annem gerçekten gözümde hayal bükücüydü.
-Tasma da tak havlayayım bari. Koskoca adam oldum."
-Şekeri elinden alınmış gibi davranıyorsun ama ağabey!" Diyen Asuyla Elvin'i baştan aşağı süzdüm.
-Alındı çünkü." Dejavu.
Sonunda ben postalandığımda ve onlar da tersi istikamete gittiğinde öfkeden bütün mağaza camlarını taşlayarak indiresim gelmişti.
Bana alınan aptal ropdöşambırı bile görmüştüm, ama Elvin'in geceliğini göremiyordum.
İlerlerken üzerime dökülen içecekle karşımdaki kıza döndüm. Elindeki peçeteyle üstümü kurulmaya çalışırken bir yandan da konuşuyordu:
-Özür dilerim, özür dilerim. Görmedim sizi."
Beni görmemek için kör olmak lazımdı gerçi.
-Sorun değil, ben hallederim." Dedim peçeteyi elinden alarak. Kız suratıma birkaç saniye şaşkın şaşkın bakarken tekrar konuştu:
-Acar Devran!" İlk başta kızı umursamadan geçmeye karar versem de aklıma gelen fikirle gülümsedim. Yeni tişört almalıydım ve belki bir de şapka.
-Elvinle beni de yakıştırıyorsundur değil mi?"
-Evet! Evet harikasınız! Sürekli resimlerinize bakıyorum. O kadar yakışıyorsunuz ki....Gerçi biraz kısa ama çok güzel bir kız."
-Evet evet her neyse. Bak şimdi...."
***
Elvin DURU'dan
Yanımıza gelen şu kız neden susmuyordu? Üstelik çalışan da değildi zaten.
-Bu da size çok yakışır!" Elindeki 500. Kırmızı gecelikle daralmıştım artık. Asuyla Deniz yeni gelen takımları gösteren adamı yarım saattir dinliyorlardı zaten.
Ama ben onlar kadar sabırlı değildim. Bu kadar sabrım da Filiz teyze içindi.
-Hanımefendi teşekkür ederim, ben kendim de görüyorum." Sabahtan beri gülümseyen yüzü bir anda düştüğünde, elindeki askı da beraberinde eliyle inmişti. Birkaç saniye sonra:
-Şey...Özür dilerim." Diye mırıldanan sesi ve arkasına dönen bedeniyle dayanamadım.
-Şey, tamam verebilir misin? Deneyeceğim!"
-Harika!" Dedi tekrar gülümseyerek. Filiz teyze de bana gülümsemiş önüne dönmüştü.
Kabine girdiğim an ağzıma kapatılan elle sağıma doğru dirsek, arkamdaki bacağın diz arkasına döner tekme atarak yüzümü döndüm.
-Acar?!?"
-Yuh ya yuh güreşseydin kızım!"
-Ne işin var senin burada ya?!"
-Ziyaretine geldim."
-Victoria's Secret'a mı?" Dedim tip tip ona bakıp, kollarımı kavuşturarak. Kafasını kaşıyıp onayladı.
-Evet...Tavsiye verdiriyorum kıza, niye dinlemiyorsun?"
-Bir dakika bir dakika... O kızı sen mi sardın başıma."
-Al işte kırmızı olanları, gayet de düzgün ve zarifler." Bunu söylerken o kadar alaycıydı ki ağzının ortasına kürekle vurma isteğim oluşmuştu.
Nesi düzgün ve zarifti onların pardon? Boyu kısa olan bende bile, kıymetlimi kapatacak uzunluğa sahip olduğunu düşünmüyordum.
-Senin inadına en kapalı şeyi alacağım." Dedim. Tam kabinden çıkacakken belimden tutarak geriye çekip, sırtımı göğsüne yasladı. Elini kabin kapısına dayayarak, beni kapıyla kendi arasına aldı.
Arkamdan kulağıma yaklaştı.
-Almadığını görürsem ben alacağım." Kafamı yavaşça ona çevirdiğimde dip dibeydik. Hızla ittirip kapıdan çıktığımda Filiz teyze bana doğru geliyordu.
Oğlu biter annesi başlar Allah'ım yardım et!
-Kızım, beğendin mi? Alacak mısın?" Dediğinde Asuyla Deniz de elleri daha deminki kızın ve çalışanın gösterdikleriyle dolu yanımıza geldiler.
Kırmızı, kızın genelde gösterdiği, birkaç takımı ve geceliği alıp, jartiyerle kasaya ilerlerken"Allah affetsin." Durumundaydım.
Hepsi kasadan tek geçirlirken mağazayı tarayan gözlerim kapıdan çıkan Acarla buluştu.
Telefonum arka cebimde titrerken elime alıp mesajı açtım.
"Doğru kararlar, hayat kurtarır derler bebeğim..."
"Yakında öğreneceğiz" diye cevapladım.
Kudursun dursun bu şimdi.
Kırbacı vuracaksın da, görecek doğru kararı!
Daha önce söylemiş miydim? Bir sapıkla evleniyorum da!
**
Bölüm Sonu 😘
Düzeltilmesi gereken yerleri belirtin. Gözümden kaçmış olabilir.
Arkadaşlar, bu bölüm nasıl oldu hiçbir fikrim yok. Aslında toparlama aşamasında olduğumdan iyi gibi de geldi kötü gibi de ama yine de attım.
Yarın atacağım tekrar. Pazar günü de.
Şu iki gün atabileceğim kadar fazla bölüm atacağımı müjdeleyebilirim.
Cevaplayamayacağımı söylediğim halde, mesaj atanlar destek olanlar; yorumlarıyla sürekli moral verenler oldu. Çok çok çok teşekkür ediyorum onlara.
Beğenirseniz yorum atabilir, çok beğendiyseniz oy verebilirsiniz.
Sevin, sevilin❤️❤️❤️