Ik wilde verdwijnen van deze wereld. Van alle ellende en al het drama dus dat is wat ik deed. Ik stapte in mijn auto en ging weg. Ik vertrok die vrijdagavond naar een plek waar niemand me zou vinden, zelfs David niet.
Ik vertrok op vrijdag en kwam pas op woensdag terug. Mijn telefoon had al die tijd uitgestaan.
Het slechte weer was op komst. De feestdagen kwamen weer in zicht.
Het werd kouder, net als mijn hart
Het werd donkerder, net als mijn gedachtes
De blaadjes vielen, net als als ik
Ik viel uit elkaar
Hoe kon ik nou aan feestdagen denken als zojuist mijn hart in 300 stukken was gevallen.
Mijn leven stortte in elkaar. Het leventje dat ik met mijn vader en June samen had opgebouwd de laatste vier jaren viel in elkaar. Het was niet meer zoals ik dacht.
Gelukkig zijn met Laurens lukte me niet. Ik voelde me schuldig om een klein kusje terwijl hij een full-on affaire had. Ik had gedacht aan een toekomst samen terwijl hij in iemand anders zijn onderbroek zat.
Ik voel me zo belachelijk.
Nu eenmaal terug in New York had ik geen flauw idee waar ik heen moest. Mijn eigen appartement deelde ik met mijn vreemdgaande vriend. Ik kon niet naar mijn vader want ik wilde niet dat hij me zag falen. Ik kon niet naar Addison omdat ik niet wist wat ik moest doen. Romy was bevriend met zowel mij als Laurens en sinds ze weer terug naar Devon ging was dat geen verstandig plan om naar haar te gaan. Mijn moeder was niet eens een optie.
Dan was er nog David.
Ik wist nog steeds nog niet wat ik voor David voelde. Die kus maakte een hoop in me los, vooral duizenden vragen.
Het was nu zes in de morgen. Ik kon het beste gewoon naar het werk gaan en schuilen onder mijn werk.
Ik zou vragen krijgen over mijn afwezigheid, maar ik wist niet hoe ik die kon beantwoorden.
Mijn kantoor was donker. Toen ik het licht aan knipte en de lampen alle bekenden hoeken belichtten haalde ik opgelucht adem.
Dit was ongeveer het enige plekje in de wereld wat van mij was en niet een rotzooi. Alles van mij was een rotzooi. Mijn huis, mijn leven, mijn hoofd, maar mijn kantoor was veilig.
Ik ging achter het bureau zitten en opende mijn laptop. De foto van mij en Laurens op het bureau legde ik in mijn bureaula.
"Kelsie is uit mijn leven, dus kunnen we het opnieuw proberen?"
"Laurens niet uit die van mij"
"Dat komt nog wel"
Een traan liep over mijn wang. Hij zag aankomen wat ik zelf niet had voorzien. Ik was niet degene die Laurens kwetste, hij was degene die mij kwetste.
Al die jaren leken we dat sterke koppel dat elkaar steunden in hun dromen, maar blijkbaar steunde hij me niet in mijn droom om advocaat te worden. Hij wist welke werkuren daaraan waren verbonden, maar zodra het hem te veel werd zocht hij een uitweg.
De jongen die me jaren geleden uit een put trok, duwt me nu er weer recht in.
Vijf jaar, over twee maanden waren we al vijf jaar samen.
Ik schudde mijn gedachtes van me af en ging aan het werk. Ik haalde een koptelefoon uit mijn bureaula en zette harde muziek op.
Met een markeerstift ging ik mijn ergste werk tegemoet. Duizenden papieren doorlezen op zoek naar een feit dat me mijn zaak liet winnen.
De koptelefoon werd na een aantal documenten van mijn hoofd getrokken.
"Je neemt je telefoon niet op, bent niet thuis, komt niet opdagen voor werk. Niemand wist waar je was." Mijn vader keek me woedend aan.
"Ik trok het even niet meer"
Hij nam me van top tot teen in zich op. "Wat is er gebeurd?" "Alles valt uit elkaar"
Hij fronste zijn wenkbrauwen en ging op mijn bureau zitten.
"Wat is er gebeurd?" Herhaalde hij met ernst in zijn stem.
"Laurens en ik zijn voorbij." Mijn vader trok zijn wenkbrauwen op. "Ik ga het niet nog een keer vragen dus vertel alsjeblieft het hele verhaal"
"Hij heeft de laatste vijf maanden het bed met iemand anders gedeeld omdat hij vond dat ik er te weinig was. Ik ging vrijdag naar hem toe met het schuldgevoel om een klein kusje terwijl hij een affaire had!" Mijn vader was verdwaasd. Hij twijfelde waar zijn vragen moesten beginnen.
Bij het feit dat mijn vriend vreemd ging voor vijf maanden en dat ik niks had gemerkt, of bij het feit dat ik iemand had gekust?
"Haal adem. Hoe weet je dit?"
"Hij belde dat ik naar huis moest komen, in paniek. Maar toen ik binnenkwam stormde iemand anders binnen en toen ik vroeg wie ze was zei ze doodleuk dat ze zijn minnares was."
Mijn vader schudde zijn hoofd en keek naar buiten. "En wie heb je gekust?" Vroeg hij zonder me aan te kijken. "David"
Hij knikte langzaam.
"En nu?" Vroeg hij.
"Ik heb werkelijk geen idee. Ik moet eerst een verblijfplaats zien te vinden want ik kan niet meer bij Laurens blijven." "Je komt naar huis"
Tranen stroomden over mijn wangen. "Ik wil niet naar huis komen."
"Je moet ergens verblijven." "Maar ik wil niet een grotere failure lijken dan dat ik al ben"
"Dat ben je niet! Absoluut niet! Het loopt misschien even niet zoals je hebt gepland maar je moet weer op je voeten komen en je plan veranderen"
"Hoe kan ik dat ooit aanpakken" Hij haalde zijn schouders op. "Misschien moet je eerst kijken wat je nou precies voor David voelt. Je bent boos op hem omdat hij je alleen liet toen je hem nodig had, maar je hield van hem. Misschien wel meer als alleen een beste vriend."
Ik haalde mijn schouders op. "Het is een te grote rotzooi om helder te zien"
"Wil je naar huis?" Ik schudde mijn hoofd. "Als ik me even hier op stort kan ik even er niet aandenken. Ik heb de afgelopen dagen al genoeg gepiekerd"
Mijn vader knikte. "Roep me als er iets wat ik voor je kan doen. Maar je komt vanavond mee naar huis. We gaan samen je spullen na het werk ophalen en dan kom je naar huis" Hij stond en legde nog even zijn hand op mijn schouder voor hij wegliep.
"Het komt allemaal wel goed meid"
Belangrijk!!!
Haallllloooo allemaal
Ten eerste wil ik iedereen een hele fijne kerst wensen! 🥂🎄
Daarnaast wilde ik jullie blij maken met een kerstcadeau, dit had ik een paar weken geleden bedacht, maar ik kan het nog niet geven... dus geef ik een belofte
Als de laatste hoofdstukken van next generation online staan (ik weet niet hoeveel er nog precies komen en wanneer dat ongeveer zal zijn) dan komt er nog een reeks van een aantal hoofdstukken, waarvan ik zeker weet dat de meeste van jullie er blij mee zullen zijn ;)
Ik verklap nog niet te veel, maar bij deze mijn kerstbelofte aan jullie 😘
Geniet van deze fijne dagen ♥
Lovee yaa all ♥♥♥
Xlivewithoutlimits