A/N: Warning. SPG. Joke lang. HAHAHA. Sorry po maikli. Yan lang keri. Ewan ko din kung maka-update pa ulit ako. Busy na po ulit. Pasukan nanaman. Nagthethesis kami. Bahala na si Batman. Try ko pa din mag-UD kung keri. Shigi ayun lang ho.
At sa mga nagpapadedicate, sinabi ko na dati 'di ba? First comment na matino, sa kanya yung dedic. Pero bawal umulit. Gib chance to others. :3
*coughs* DanYAEL :3
Salamat sa 5k+ followers, sa reads, sa votes, sa comments. Salamat po! Labyuall. Enjoy. :*
-------------
CHAPTER 25
CHANDRIA/ SCARLET'S POV
"Chandria, will you marry m--ARAY!"
Binatukan ko lang naman. Nababaliw na yata. Gusto ko nga siyang pakasalan kaso...
"Anong marry ka diyan? Ang bata bata pa kaya natin! Pinagloloko mo ba ako!"
"Sungit. May PMS ka b--ARAY! Sumosobra ka na a--AW! Sabi ko nga, eto na, seryoso na."
"Ehem. Take two. Chands, pinapangako mo bang hindi mo na ako iiwan at hindi aalis ng walang paalam? For better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish; from this day forward until death do us part?"
"I do... e-este pangako."
Bwiset na 'to, ginawang wedding vow. Napailing na lang ako habang nakangiti.
Ngumiti din naman siya ng pagkatamis-tamis. Promise, abot hanggang langit. Pati si liit, wagas makangiti, magkamukha po sila. Parehong unggo--este gwapo. Parehong gwapo.
Kinuha naman niya yung hawak kong singsing at siya mismo ang nagsuot sa'kin. Sa left hand, ring finger. R-Ring finger? What? Ikakasal na ba kami? Engagement ring? Langya.
"Salamat Chands. Itong singsing na 'to ay sumisimbolo ng pangakong binitiwan mo. 'Wag na 'wag mong tatanggalin ha? Yan ang magsisilbing promise ring, friendship ring, infinity ring, at singsing na nagpapatunay na, AKIN KA. AKIN KA LANG. Naiintindihan mo? Poprotektahan kita... kayo ni Liit... kahit anong mangyari. You're mine now."
Na-speechless ako. Tulala. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Nagpapalpitate ako. Naghahyperventilate ako. Nananaginip ba ako? Pakisampal nga ako please. Totoo ba 'to? S-Sa kanya lang daw ako?
Paulit-ulit yung huling kataga na binaggit niya sa isipan ko.
I didn't know how to react. Ganito rin ba yung feeling kapag yung totoong proposal na talaga? Yung hindi mo maipaliwanag yung nararamdaman mo? Yung para kang nakalutang tapos ang gaan gaan ng pakiramdam mo? Yung para kang lumilipad? Heaven.
"Oh and one more thing, 3 months ago, may importante akong sasabihin sa'yo na hindi ko na nasabi. You never finished reading that letter. So, i'll tell it tou you personally. Now, this is my chance."
"Miss Chandria Manuel, Scarlet Buenaventura, Honey ko, Babs ko, Miss Weirdo ko, Mommy ni Liit, at ang babaeng mamahalin ko habang buhay..."
He paused for a while. May kinuha siya sa likod niya at tumambad sa harap ko ang isang pulang rosas. A red rose. Magic? Sa'n niya nakuha iyon? He then gave me the rose.
"Will you be my girlfriend?"
And yet again, he left me stunned. Nganga. Naramdaman ko na lang na may mainit na likidong tuloy-tuloy na umaagos mula sa mga mata ko. Tears of joy? Maybe.
Ito na ba yung tamang panahon? Yung tamang oras? Yung tamang pagkakataon? Magiging okay na ba ang lahat?
I sighed.
Hindi pa rin ako makasalita. Nakatitig lang ako sa kanya habang pinupunasan yung luha ko. He was staring back at me with a confused face. Napabuntong hininga naman siya at umiling-iling. Biglang pumunta si liit sa kanya at yinakap siya. Pinat pa siya sa ulo nung bulilit. Langya! Aso lang? Hahaha.
Daniel glared at baby James tapos binalik yung tingin sa'kin. "Chands, alam ko namang pabigla-bigla 'to. Ni hindi pa nga kita liniligawan ng maayos. Pero promise, liligawan kita araw-araw kung sagutin mo ako hanggang sa pumuti ang buhok ko. Ayoko lang kasing mawala ka. Natatakot ako. Natatakot na akong maulit yun. Pero kung ayaw mo pa talaga... wala naman akong magagawa. Hindi rin naman tayo ganon katagal na magkakilala. Wala pa ngang isang taon pero parang buong buhay ko, kilala na kita. Sorry na lang Chandria. Sorry kung hind--HMMP!"
I just kissed him to shut him up. Curious? Yes, on the lips. Daming satsat e. Daldal. Napatulala pa ang loko.
At bago pa man ako mawala sa sarili, I let go of the kiss. Mahirap na.
"Yes Daniel. Yes!" sabi ko sabay pisil nung dalawang cheeks niya kaso no reaction.
Tulala pa rin naman siya dun tapos parang nasapian. Nanlalaki pa rin yung mata niya tapos hindi gumagalaw. I even snapped my fingers in front of his face... pero wala. Si liit naman, kunwaring nakatakip yung dalawang kamay niya sa mga mata niya pero nakasilip naman. Ang kulit lang. Both of them look so adorable.
Mukha yata akong tanga dito na nakangiti lang.
Nakita kong nagblink si Daniel. One. Two. Three. And then...
"YES! YES! WOOHOOOO!" Napatayo siya bigla tapos kinarga si liit. Umikot-ikot pa ang loko tapos pinaghahalikan si liit. Sa right cheek, sa left cheek, sa lips, sa ilong, sa noo, sa right cheek, sa left cheek, sa lips, sa ilong sa noo. Kawawang bata. Pero hinalikan niya yung madungis na mukha ni liit na puno ng vanilla ice cream? Fudge. Hahaha.
"Ya! Daddy! Ayaw na! Kiss mommy! Ya!"
"LIIT! ANG CUTE CUTE MO! KINISS AKO NI MOMMY MO 'DI BA? WOOHOOOO! YES! AKO NA ANG PINAKAMASAYANG LALAKI SA BUONG MUNDO!"
Grabe. Grabe magreact. Nakakatuwa.
Binaba naman niya si liit tapos kaagad na tumakbo. "Huhu. Heytchu Daddy! Kishing monshter!" sabi niya sabay belat at walk-out palabas ng pinto pero humahagikgik naman. Kulit.
Binaling naman ni Daniel yung tingin niya sa'kin nung nakaalis na si liit. Taas-baba yung kilay niya at ngumiti sa'kin ng nakakaloko.
Napalunok ako. Bakit bigla akong kinabahan? Shems. Lesheng unggoy 'to.
Dahan-dahan pa siyang lumalapit na parang nang-aasar. Napasiksik tuloy ako dito sa may kama tapos binalabal ko yung kumot.
Naglakad siya papalapit.
Hayan na siya, ang lapit na niya. Pinagpapawisan na ako dito sa kaba. Nakapatong na siya dun sa may bed. Ilang inches na lang. Napapikit tuloy ako.
Nung dumilat ako, muntik na akong atakihin sa puso. Ang lapit lapit na kasi ng mukha niya sa mukha ko. Napatingin pa ako sa labi niya tapos napalunok ulit. Leshe talaga.
Nanlaki yung mata ko habang palapit ng palapit yung ulo niya. Anong gagawin sa'kin nito? Inatras ko naman yung ulo ko at sumiksik pa lalo sa may bandang dingding. Ang lapit lapit na talaga niya pero--
Biglang nagring yung doorbell nila ng paulit-ulit.
"Shit. Sayang," bulong niya pero rinig ko naman. Lesheng lalake 'to. May binabalak yatang masama. Tumayo naman na siya at bumaba ng kama. Nakahinga ako ng maluwag. Hoo.
Maglalakad na sana siya papuntang pinto pero tumigil muna siya at tumingin sa'kin.
"Chands, may dumi malapit sa lips mo. Yung vanilla. Tsk. Dungis. Kala mo ha. Hindi ako rapist. Sa gwapo kong 'to?" sabi niya sabay kindat.
"AAAH! Bwisit ka! Labas! Labas! LABAS!" sigaw ko. Pinagbababato ko ulit siya ng unan. Tumayo na rin ako at hahampas-hampasin ko sana siya nang paulit-ulit kaso bigla akong nadapa. Kasalanan nung unan!
At nakakahiya pa. Natumba akong nakapatong sa kanya. Kahihiyan. Kahihiyan po. Nakapatong pa yung ulo ko sa may dibdib niya.
Tumingala ako sa kanya tapos nakita ko siyang nakangisi. "Oh? Namiss mo kaagad ako? Sabihin mo lang kung ayaw mo 'kong umalis."
"AAAH! Kainis ka! Hindi! Asa! Shupi!"
"Paano ako aalis kung nakapatong ka sa'kin 'di ba?" he teased. Nagsmirk nanaman.
"AAAAH! Bwiset ka talaga!" Paulit-ulit kong hinampas yung dibdib niya tapos may bigla akong nahila nang 'di sinasadya.
Napatigil tuloy ako at tinignan iyon. Nagulat ako.
It was a heart stone necklace.
Meron din akong ganito. Nakatago sa isang box sa ilalim ng kama ko. Could it be?
***
"Uy! Tignan mo Yael! Hoy Lampatpatin! Bingi!" sigaw ko. Ano bang ginagawa nun? Nasa likod kasi ng puno eh. Tumakbo na lang ako papalapit sa kanya.
"Aray naman Siopao!"
Binatukan ko nga.
"'Di kase nakikinig. Tignan mo oh, may nahanap akong mga bato na hugis puso. Kaso dalawa lang, wala kay Chingching Tabachiik, kay Juls," sabi ko.
"Sa inyo na yan, 'di naman ako mahilig sa ganyan," singit bigla ni Juls tapos kumindat sa'kin. Luh. Bigla-bigla na lang sumusulpot. Kabute lang. Alam niya kasing mas close kami ni Patpat.
"Hehe. Salamat Juls. Bigyan na lang kitang cotton candy mamaya. O Yael, sa'yo 'tong isa ha? Bibigay ko bukas, may gagawin muna ako sa mga 'to."
"O sige, salamat Siopao. Heehee... T-Teka. Alis na tayo dito. Parating na sina Bogs o, yung mga nang-aaway sa'tin. T-Tara na," natatakot na sabi ni Yael at bigla kaming hinilang dalawa patakbo. Duwag poreber talaga 'tong kaibigan namin.
Kinabukasan, binigay ko yung hugis pusong bato na ginawa kong kwintas sa kanya.
Ria
Yun yung nakatatak sa bato. At yung suot-suot ko naman...
Yael
***
I got back to my senses pagkatapos kong magbalik-tanaw. Tinignan ko yung kwintas at sinuri iyon. I saw a name engraved on it.
Ria
That's me. Yun nga. S-Siya?
Umalis na ako sa pagkapatong kay Daniel at tumayo. Nawala na yung pagkabwisit ko sa kanya. Nagtataka akong tumitig sa kanya.
Napakunot-noo ako.
"Y-Yael? Ikaw ba yan?"