Sister of Niall Horan [Voltooid]

Chapter 46- Myrthe

Perrie's POV:
Alex is boodschappen aan het doen, de jongens zijn naar hun vriendinnen toe, de meiden zijn ook weg en ik mag op Emily passen, waar ik heel blij mee ben want ze is echt een schatje.
Ik kijk een beetje verveeld tv omdat Emily ligt te slapen, en blijf hangen bij MTV.
Dan begint ze te huilen en ik sta op om haar op te pakken.
'Wat is er kleine meid, mis je papa en mama?' Vraag ik terwijl ik Emily heen en weer wieg.
Na een tijdje stopt het gehuil en valt ze in mijn armen in slaap.
Dan hoor ik iets in de gang en ik loop er langzaam heen.
Ik verwachte eigenlijk dat het Ally was, maar als ik om een hoekje kijk zie ik ineens die Myrthe bitch staan.
'Wat moet jij hier.' Zeg ik boos en ze kijkt me grijnzend aan.
'Gaat je niks aan, geef me die baby.' Grijnst ze en ik druk Emily beschermend tegen me aan.
'Nooit. Waarom zou ik?' Sis ik.
'Oh als je dat niet doet heb ik wel iets.' Zegt ze simpel en meteen daarna haalt ze een mes tevoorschijn.
Ik deins geschrokken achteruit en hou Emily stevig vast. No way dat ik haar ga geven.
'Geef dat kind. Nu.' Zegt ze dreigend.
'Nee. Nooit.' Zeg ik.
Ze vliegt op me af, steekt het mes in mijn arm en geeft een klap tegen mijn slaap.
Niet van mijn stokje gaan! Ik probeer wanhopig te vechten maar ik begin al steeds meer zwarte vlekken te zien.
Tegen de tijd dat dat kutwijf met Emily de deur uitrent ben ik bewusteloos.

Alexandra's POV:
Nou, de boodschappen zijn alweer gedaan.
Ik plof de tassen in de gang en doe mijn jas uit.
'Joehoe! Perrie I'm home!' Roep ik.
Stilte.
'Perrie?' Vraag ik nog een keer.
Doodse stilte.
Een beetje bezorgd loop ik door en ik zie Perrie een stukje verderop liggen, bewusteloos en met een lange snee in haar arm.
Geschrokken ren ik naar haar toe en begin haar in paniek door elkaar te schudden.
'Perrie! Wordt wakker! Perrie!' Roep ik totaal in paniek.
'Eerst die arm.' Mompel ik als ze niet reageert.
Ik pak de verbanddoos, een doekje en maak het doekje nat.
Ik maak de snee schoon en wikkel er wat verband omheen.
Net als ik het vastmaak opent ze haar ogen.
'Perrie! Is alles goed?!' Vraag ik opgelucht.
Ze kijkt me aan en barst dan gelijk in snikken uit.
'Wat is er?' Vraag ik bezorgd.
'Emily.. Myrthe..' Komt er tussen snikken door.
'Wat zeg je?' Vraag ik bezorgd.
'Emily is meegenomen door Myrthe! Het spijt me zo! Ze viel me aan met dat mes en...' Huilt ze.
'Okee wat?!' Vraag ik met opkomende tranen.
'Het spijt me. Ik heb haar echt zo goed mogelijk beschermd.' Zegt Perrie nog steeds huilend.
'Het geeft niet, jij kan er niks aan doen.' Zeg ik half huilend.
Dan pas valt me het briefje op de grond op en ik raap het op.
Ah wat jammer nou, je bent je kleintje kwijt, net als de eerste ;) als je haar terug wilt kijk dan op je mail wat je moet doen. Zorg dat je dan alleen bent.
Staat er en op dat komt Louis binnen.
Als hij Perrie's arm en onze gezichten ziet, slaat hij om van blij naar heel bezorgd.
'Wat is er aan de hand.' Vraagt hij terwijl hij naast mij neerknielt.
Ik zit voor me uit te staren terwijl de tranen over mijn wangen lopen.
Als Perrie hem het hele verhaal nog een keer verteld val ik snikkend in zijn armen en hij houdt me stevig vast.
Ik ren naar boven en doe de deur op slot. Ik moet alleen zijn en die mail lezen.
Ik start snel de computer op en lees aandachtig de mail.
Hier de instructies om je dochter terug te krijgen.
Eerst, zorg dat je het uitmaakt met Louis, maakt niet uit hoe. Kom dan naar de speeltuin, daar zal e haar terug krijgen. Maar als je terug gaat naar Louis zullen er hele erge dingen gebeuren met je vriendjes. Je weet wat je moet doen. Succes. ;)
Ik twijfel geen moment en loop maar beneden.
'Lou?' Vraag ik.
'Ja?' Vraagt hij verdrietig.
'Ehm... We kunnen niet meer samen zijn. Het spijt me.' Zeg ik snel en zijn ogen worden groot.
'Ma-maar waarom? En Emily dan?' Vraagt hij met tranen in zijn ogen.
'Sorry.' Piep ik voor ik naar buiten ren.