Sister of Niall Horan [Voltooid]

Hoofdstuk 31- Broken

Alex POV:

Een uur eerder dan gepland lopen we de school uit, naar onze fietsen.
'Lins, laten we even naar het park gaan, even hangen enzo.' Stel ik voor.
'Ja, gezellig!' Roept ze en we fietsen richting het park.
We lopen druk kwebbelend het park in, maar dan lijkt mijn hart stil te staan.
Voor mijn neus zie ik Louis. Met een meisje. Aan het zoenen.
'L-Louis?' Vraag ik ontzet en mijn stem breekt.
'Alex..' Stamelt hij en ik barst in tranen uit en ren weg.
Lincy roept nog iets naar hem maar ik hoor niet wat.
Ik storm mijn huis binnen en zie dat Perrie en Zayn net teruggekomen zijn. Niet boeiend.
Ik ren zo hard als ik kan de woonkamer door, waarbij ik bijna alles omver gooi, en knal mijn slaapkamerdeur achter me dicht.
Gelukkig zit er een slot op, en ik plof huilend op bed neer.
'Al, Ally? Wat is er?' Hoor ik Perrie bezorgd vragen.
'Laat me met rust.' Snik ik.
'Doe please open! Je weet dat je me alles kan zeggen hè?' Smeekt ze.
Alleen voor haar. Schiet het door mijn hoofd.
Ik doe de deur open, trek Perrie naar binnen en doe hem weer op slot.
'Louis heeft met een ander gezoend.' Zeg ik voordat ik weer in tranen uitbarst.
'Echt waar?! Dat meen je niet! Dan kan hij toch niet maken!' Roept ze boos en ze trekt me in een knuffel.
'Ally doe alsjeblieft die deur open! Zij zoende mij! Echt ik hou van je!' Hoor ik Louis roepen en ik hoor dat hij ook huilt.
'Laat. Haar.' Zegt Perrie koud.
'Alsjeblieft.' Snikt hij en hij zakt langs de deur omlaag. Denk ik dan.
'Waarom zou ik je geloven? Het zag er allemaal heel overtuigend uit!' Roep ik boos.
'Alex, je moet me geloven. Please.' Smeekt Louis van achter de deur.
'Ik weet het allemaal niet meer Lou.' Zucht ik terwijl ik op het bed ga zitten.
Ik hoor Louis zachtjes snikken en ik val langzaam en uitgeput in slaap.

Midden in de nacht word ik wakker en ik zie dat Perrie er nog steeds is, zij ligt ook Te slapen.
Ik doe de deur open om een glaasje water te halen maar ik maak een klein sprongetje als ik Louis tegen de muur in de gang zie zitten.
'Lou?' Fluister ik terwijl ik hem zachtjes wakker schudt.
'Huh?' Vraagt hij slaperig.
'Heb je hier de hele tijd gezeten?' Vraag ik en hij knikt.
'Nou, ten eerste, sorry. Ik had je echt moeten geloven.' Zeg ik terwijl ik naast hem ga zitten.
'Nee hij spijt míj! Ik had het nooit zover mogen toelaten.' Zegt Louis zachtjes snikkend.
'Hey shhh. Het is al goed.' Mompel ik en ik leg mijn hoofd op zijn schouder.
Een paar seconden laten voel ik zijn warme armen om me heen en hij trekt me dicht tegen zich aan.
'Laten we dit alsjeblieft vergeten.' Fluistert Louis in mijn haar.
'Dat doen we.' Zeg ik en ik druk mijn lippen zachtjes op die van hem.
'I love you.' Fluistert hij in mijn oor.
'Love you more.' Grinnik ik.
'Zeg Ally, heb je wat wortels? Ik heb honger.' Zegt Louis grijnzend.
'Lou is back.' Lach ik.
Ik druk een kus op zijn wang en loop naar beneden om wat wortels te halen.
'Wist je dat je door wortels beter kunt zien?' Vraagt Louis als hij een wortel in zijn handen gedrukt krijgt.
'Ja dat wist ik.' Zeg ik terwijl ik weer naast hem ga zitten.
'Dan kan ik jou ook beter zien.' Grijnst Louis en hij leunt zijn voorhoofd tegen die van mij.
'Awh Louis!' Roep ik blozend.
Hij zet zijn lippen in mijn nek en begint zachtjes te zuigen.
'Lou niet doen!' Giechel ik maar een kreun verlaat mijn mond al.
'Dat word sjaaltjes dragen in De zomer.' Mopper ik als hij me loslaat.
'Cadeautje van mij voor jou.' Grijnst hij.
'Maar ga maar weer slapen, je moet morgen weer naar school.' Fluistert Louis lief.
Ik ben echt te lui om naar mijn de te lopen, en wil Perrie niet wakker maken dus ik kruip in zijn armen en val in slaap.