Sister of Niall Horan [Voltooid]

Chapter 8- Lincy

Als hij me loslaat trekt hij me mee omhoog en we lopen nog een stuk over het strand.

'Is Lincy je beste vriendin?' Vraagt hij.

'Ja, en ook zo ongeveer de enige, de meeste mensen willen alleen met me omgaan vanwege Niall.' mompel ik.

'Echt waar? Dat is echt gemeen!' Roept hij verontwaardigd.

'Ja, ze deden aardig, en zodra ze met Niall in contact kwamen, lieten ze me stikken.' Zeg ik verdrietig.

'Ik ga al een paar jaar met Lincy om en ze heeft nog geen woord gerept over Niall, hoewel ze wel een fan is.' Zeg ik.

'Dat is mooi, en je hebt die trutten toch niet nodig? je hebt ons nu.' Stelt hij me gerust.

Als we hand in hand naar het huis lopen landt er net een heli.

'Zul je haar hebben!' roep ik blij.

We lopen rustig samen naar de heli toe en Lincy vliegt me blij om de hals.

'Hij is niet mijn vriendje zegt ze!' Roept Lincy als ze onze in elkaar gevlochten handen ziet.

Ik laat hem snel los en lach zenuwachtig.

'Ook goedemiddag!' lach ik.

'Ja maar jij zei dat hij je vriendje niet was! je mag niet liegen hè?' grinnikt ze.

'Hij was het nog niet toen ik jou belde maar mondje dicht tegenover de jongens en Perrie.' Zeg ik en ze knikt hevig.

'Nou eh.. Dit is Lincy.' Zeg ik tegen Louis.

'Ja dat had ik al gemerkt, Ik ben Louis.' grapt hij.

'Heheh... hooi.' Zegt ze verlegen.

'Maar dat heb je wel snel gedaan hè?' Grijnst Lincy wenkbrauwwiebelend.

'Lins, kop dicht.' lach ik en ik word automatisch weer rood.

Louis en Lincy moeten lachen.

'Nouja, eigenlijk heb ìk dat heel snel gedaan.' Lacht Louis en ik knik.

Ik merk niet eens dat Louis mijn hand weer vastheeft en de jongens en Perrie komen net aanlopen.

'Oh... eh.. fuck..' Zeg ik droog als de jongens al joelend naar ons wijzen.

'Nou dat is duidelijk, wij kunnen ons eigen geheim niet eens bewaren.' Zegt Louis lachend.

'Haai...' Zeg ik schaapachtig.

'Ik wist het wel! ik wist het!' roepen Niall en Perrie stuiterend.

Harry staat alleen maar te grijnzen.

Louis had het hem vast al verteld.

'Oewh chickie!' Roept Niall als hij Lincy ziet.

Lincy word rood en ik kijk hem boos aan.

'Niall!' Roep ik maar hij staat alleen maar te grijnzen.

'Let niet op mijn broer.' Zeg ik droog en Lincy moet giechelen.

Als ik s'avonds in mijn bed lig, kan ik niet slapen. ik heb echt geen idee waarom. Maar ik vind het ook weer zo zielig om Louis wakker te maken.

Ik besluit om weer eens te gaan doen wat ik altijd doe als ik niet kan slapen, naar buiten gaan. Ik heb Niall beloofd dat ik het niet meer zou doen, maar nu ben ik bij het huis en hij kan me niks verbieden.

Ik sluip zo zacht als ik kan de kamer uit en ik loop naar buiten.

Ik ga op een grote rots voor het huis zitten en kijk naar een grote volle maan.

Na vijf minuten hoor ik voetstappen naar me toe komen.

'Hey Ally.' Zegt Louis die naast me komt zitten.

'Lou! ik dacht dat ik je niet wakker had gemaakt!' Lach ik.

'Fout gegokt.' Grinnikt hij.

'En sinds wanneer noem je mij Ally?' Vraag ik giechelend.

'Gewoon, ik vind het leuk om

Je zo te noemen.' Zegt hij.

'Die maan is echt mooi.' Fluister ik.

'Net als jij.' Zegt Louis breed lachend.

'Awh Louis!' Roep ik giechelend en ik geef hem een duwtje.

'Wat deed jij daar?' Vraagt hij grijnzend En hij pakt me beet.

'Ho nee! Niet kietelen!' Roep ik paniekerig.

Hij begint me toch te kietelen en ik krijg traanogen van het lachen.

Uiteindelijk hangt Louis lachend boven me en ik gierend op de grond.

Hij veegt met zijn duim mijn lachtranen weg, geeft een kusje op mijn mondhoek en zakt naast me neer.

'Nou ja zeg, niet meer?' Grap ik.

Hij komt overeind en drukt zijn lippen zachtjes op die van mij. gosh dit geeft me helemaal de kriebels.

Dit is zo anders dan zo'n ruwe zoen van zo'n dronken gast in de discotheek.

Als hij me eindelijk loslaat kan ik nog niet eens naar adem happen of hij doet het weer.

Ik hoor in de verte Niall roepen, zie hem even om de hoek verschijnen vanuit mijn ooghoek, hij kijkt even en is dan weer weg.

Louis gaat weer normaal liggen en ik leg mijn hoofd op zijn borst.

'Eigenlijk moeten we weer terug naar bed.' Grinnikt Louis.

'Ja maar ik ben zo moe.' zeur ik met mijn ogen half dicht. ik maak de helft van wat er allemaal gebeurt al niet meer mee.

Hij schuift zijn armen onder mijn benen en rug en tilt me dan zo op.

Ik slaap al, maar kan nog wel voelen wat hij doet.

Hij legt me in bed neer, komt tegen me aanliggen, geeft een kus op mijn haren en dan gaan echt alle lichtjes uit.