My kind of love. H.S

By despoina_ap

55.7K 3.9K 354

"Κοίτα τι σου έχει κάνει Amelia! Είσαι χάλια από την μέρα που έφυγε. Σε χρήσιμοποιήσε. Σταμάτα να το κάνεις α... More

Πρόλογος
Part 1
Ποιοι είναι οι πρωταγωνιστες.
Part 2
Part 3
Part 4
Part 5
Part 6
Part 7
Part 8
Part 9
Part 10
Part 11
Part 12
Part 13
Part 14
Part 15
Part 16
Part 17
Part 18
Part 19
Part 20
Part 21
Part 22
Part 23
Part 24
Part 25
Part 26
Part 27
Part 28
Part 29
Part 30
Part 31
Part 32
Part 33
Part 34
Trailer
Part 35
Part 36
Part 37
Part 38
Part 39
Part 40
Part 41
Part 42
Part 43
Part 44
Part 45
Part 46
Part 47
Part 48
Part 49
Part 50
Part 51
Part 52
Part 53
Part 54
Part 55
Part 56
Part 58
Part 59
Επίλογος
Ερώτηση!!

Part 57

610 43 2
By despoina_ap

Και πως γίνεται να σου περάσει ένα συναίσθημα τόσο εύκολα; Κι αν προσπαθεί πλαγίως να μου πει ότι δεν με αγάπησε και όλα αυτά που ζήσαμε ήταν απλά μια περιπέτεια, ένας ενθουσιασμός που σύντομα θα τελειώσει; Απλά θα το αντιμετωπίσω ψύχραιμα. Δεν θα τον ανάγκαζα να μείνει δίπλα μου χωρίς την θέλησή του ότι και να συνέβαινε. Δεν θέλω να μου περάσει αυτό που νιώθω για τον Harry. Είναι τόσο παράλογο αυτό που ζητάω; Και ναι, δεν θέλω ούτε εκείνου να του περάσει. Ίσως είναι εγωιστικό αυτό που λέω αλλά ειλικρινά δεν θέλω.
Τελείωσα το μπάνιο μου και βγήκα έξω. Είχε αποκοιμηθεί και έμεινα λίγο να τον παρατηρώ με ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη. Έπειτα άφησα την πετσέτα στο κομοδίνο και έβαλα τα εσώρουχα μου και τις πιτζάμες μου μέχρι να ξυπνήσω τον Harry για να φύγουμε. Στο κεφάλι μου γύριζε η φράση που ξεστόμισε. "Κι αν μου περάσει αυτό που νιώθω για σένα;"

"Κι αν σου περάσει εγώ τι θα κάνω;" Επανέλαβα σιγανά δίπλα του και πήγα μέσα για να δω λίγη τηλεόραση. Μετά από λίγο ένιωσα τα χέρια του να μου χαϊδεύουν τα μαλλιά.

"Με τρόμαξες." Είπα και γύρισα.

"Τι ώρα είναι;" ρώτησε καθώς χασμουρηθηκε. Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα και τα μάτια του ελαφρώς πρησμένα από τον ύπνο. Ήταν τόσο αστείος και όμορφος ταυτόχρονα.

"Δέκα." Απάντησα.

"Πάμε να ντυθουμε σε μια ώρα πρέπει να είμαστε εκεί." Με τράβηξε απαλά από το χέρι και πήγαμε μέσα. Έβγαλε την μπλούζα του και μετά το παντελόνι του.
Έμεινα να τον κοιτάω λίγο όμως με κατάλαβε και με πλησίασε με ένα πονηρό βλέμμα.

"Θες βοήθεια με το μπλουζάκι;" με φίλησε στον λοβο του αυτιού και μου έβγαλε την μπλούζα.

"Είπες ότι πρέπει να ντυθουμε και να φύγουμε." Απάντησα ενώ έβαλα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του.

"Νομίζω προλαβαινουμε." Είπε και μου έβγαλε και το παντελόνι. Με σήκωσε και με κόλλησε στον τοίχο ενώ παράλληλα αφαίρεσα το εσώρουχο μου.

"Harry..." σταμάτησα για λίγο.

"Δεν έχω μαζί μου τώρα. Αν θες σταματάω." Είπε και πήγε να με κατεβάσει.

"Απλά μην τελειώσεις μέσα μου!" Είπα και συνέχισε.

****

"Ωραία τώρα πρέπει να βιαστούμε!" Είπε ενώ ντυνόταν γρήγορα και το ίδιο έκανα και εγώ.

"Τι ώρα σου είπαν; "

"23:30" Είπε ενώ έψαχνε τι σακάκι να πάρει.

"Το δερμάτινο." Του είπα. "Τώρα είναι πάρα τέταρτο, ηρέμησε δεν θα μας κλείσουν και την πόρτα."

Φτάσαμε εκεί και πλησιάσαμε τους φίλους του οι οποίοι καθόταν σε ένα τραπεζάκι ψηλό και είχαν ήδη παραγγείλει τα ποτά τους. Χαιρετήσαμε και συστηθηκαμε. Ήταν εκεί ο Niall. Είχα να τον δω τόσο καιρό! Μου είχε λείψει. Ήταν δύο ζευγάρια και μια κοπέλα μόνη της. Ίσως περίμενε κάποιον. Όταν την χαιρέτησε ο Harry τα μάτια του έλαμψαν και σχεδόν τα έχασε. Είχα γίνει κατακόκκινη από θυμό και ήθελα τόσο πολύ να την χτυπήσω.


Ίσως να ήταν πιο όμορφη από εμένα, ίσως να μην έπρεπε καν να έρθω σήμερα. Πήγε και κάθισε δίπλα της και μιλούσαν ενώ είχα μείνει μόνη μου στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού να τους κοιτάζω και να πίνω το ποτό ή μάλλον τα ποτά μου και μερικές στιγμές με κοιτούσε περίεργα. Είχε ένα αέρα νικήτριας τον οποίο συνήθιζα να έχω εγώ. Είναι τόσο εκνευριστική. Ο Niall με πλησίασε.

"Τι έχεις;"

"Ποια είναι αυτή και τι σχέση έχει με τον Harry;"

"Είναι μια κοπέλα που του είχε γνωρίσει η Mary και του άρεσε παλιά. Πολύ παλιά όμως."

Ήπια απότομα και το πέμπτο μου ποτό και προσπαθούσα να συγκρατήσω τον θυμό μου.

"Έλα να χορέψουμε!" Είπα και σηκώθηκα ενώ ελαφρώς παραπάτησα.

"Εμ καλύτερα.."

"Σε παρακαλώ Niall." Είπα και τον τράβηξα στην πίστα. Ο Niall ήταν σε μια άλλη παρέα εκεί κοντά και ήρθε για να μας χαιρετήσει.

Ο Harry συνέχιζε να μην παίρνει τα μάτια του από πάνω της. Χορεύαμε  και πίναμε ενώ σπάνια κοιτούσα τον Harry, αφού είχα εκνευριστεί πάρα πολύ.  Είχε και καραοκε το μπαρ και πήρα τον Niall από το χέρι και πήγαμε πάνω στη σκηνή όταν επιτέλους με κοίταξε. Φαινόταν θυμωμένος αλλά δεν με ένοιαζε.

"Θέλω να κάνω μια ανακοίνωση!!" Είπα στο μικρόφωνο και γέλασα ενώ σταμάτησαν όλοι να χορεύουν για να μας απολαύσουν.

"Με τον φίλο μου τον Niall, θα θέλαμε να σας τραγουδησουμε! Μας επιτρέπετε;" ρώτησα και το "κοινό" τσίριξε.

"Ποιο θα πούμε Amelia;" είπε περιπαιχτηκά.

"Κάτι για "Uptown Funk" άκουσα!" Χαμογέλασα και ξεκινήσαμε το τραγούδι.


Ξεκίνησα εγώ.

"This hit the ice cold..." και χορεύαμε. Ο Harry οπότε άφηνε το βλέμμα του από εκείνη με κοιτούσε με ένα άγριο διαπεραστικο βλέμμα αλλά τον αγνοούσα. Ήμουν καλά εκείνη τη στιγμή και είχα καταφέρει να ξεχαστώ έστω και λίγο.

****

"Χάρηκα που σας γνώρισα." Έδωσα ευγενικά το χέρι μου σε όλους ενώ βγήκαμε έξω από το μαγαζί. Το έδωσα και σε εκείνη παρόλο που κόντευα να κάνω εμετό απο τα πολλά που έλεγε ο Harry με αυτήν. Τότε βγήκε έξω ο Niall. Αγκάλιασε πρώτα τον Harry για να τον καληνυχτίσει και έπειτα εμένα.

"Έχεις υπέροχη φωνή!" Μου ψυθίρισε.

"Και εσύ!" Απάντησα και του χαΐδεψα την πλάτη ενώ ήμασταν ακόμη αγκαλιά.

"Να κανονίσουμε μια μέρα να έρθεις να τραγουδησουμε!"

"Να κανονίσουμε!" Είπα ενώ τον άφηνα από την αγκαλιά μου.

Προχώρησα προς το αμάξι αφού ο Harry αποχαιρετούσε ακόμη τους φίλους του. Μετά από λίγο ήρθε. Δεν μπήκαμε μέσα. Μείναμε για λίγο απέξω μέχρι να φύγουν εκείνοι και μετά εμείς.

"Τι ήταν αυτά με τον Niall;"

"Τι ήταν αυτά με την Sarah;"

"Ρώτησα κάτι."

"Και εγώ ρώτησα κάτι."

"Καλά δεν ντρέπεσαι καθόλου;"

"Εγώ να ντρέπομαι ή εσύ που μπροστά μου την έπεφτες στην άλλη; Εγώ διασκέδαζα με ένα φίλο μου αφού το αγόρι μου ήταν απασχολημένο."

Ήρθε προς το μέρος μου.

"Εγώ την έπεφτα στη Sarah; Πας καλά;"

" Μόνο που δεν της το είπες! Και ναι μια χαρά πάω." Τόνισα.

"Ήμασταν παλιοί φίλοι."

"Και μιλούσαμε όλο το βράδυ για τα παιδικά σας χρόνια. Αυτό θες να μου πεις;"

"Ποιο είναι το πρόβλημα σου;"

"Το πρόβλημα μου είναι ότι δεν έπρεπε να έρθω σήμερα μαζί σου αφού είτε ήμουν εδώ είτε όχι το ίδιο θα ήταν. Δεν έκατσε δίπλα μου για να μιλάς σε εκείνη δηλαδή έλεος! Πόσο πιο φανερά μπορείς να την πέσεις στην άλλη μπροστά μου;"

"Είχα να την δω καιρό!"

"Πάμε σπίτι."

"Γαμώτο." Έβρισε και άνοιξε τις πόρτες ενώ η διαδρομή που ακολούθησε ήταν ήσυχη.

Continue Reading

You'll Also Like

The coach By 💜

Teen Fiction

1.2K 213 31
Η Μαρία είναι μια κοπέλα 24 χρονών και προπονήτρια της ΑΕΚ. Μετά από μια απογοήτευση με τον Πέτρο Μάνταλο ψάχνει να βρει απεγνωσμένα αγάπη από τον τω...
7.6K 539 21
Έχοντας όλους αυτούς τους εφιάλτες ένιωθα όλο και πιο αδύναμος.Κάτι που με εξοργιζε. Αλλά ήρθες στη ζωή μου εσύ...
604 54 6
Ο Αντρέι γυρίζει στην Οδησσό χρόνια μετά... *(όχι τόσο καλογραμμένο, απλά μια ιδέα που είχα στο μυαλό μου)
6.1K 449 33
Εσύ τι πιστεύεις ότι θά θυμάσαι κάποτε? Ένα μεγάλο έρωτα? Ένα καλό φίλο? Μια μεγάλη στενοχώρια ή μια μεγάλη χαρά? Αυτό θα το μάθεις όταν περάσουν και...