Jangan kerna tetesan ini halimunan,
Kau bilang aku kuat
Jangan kerna bola mata ini tidak sering kemerahan,
Kau kata aku gagah
Jangan kerna kaki tidak terhenti lemah,
Kau pikir aku perkasa
Disebalik kerasnya watak yang aku sarungkan,
Entah sudah selautan airmata tertetes
Entah bukan sahaja merah hingga ada waktunya dua mata ini tidak termampu terbuka
Perlahan-perlahan melangkah di jalanan,
Mungkin kau fikir aku tenang,
Tidak, aku sedang lemas dalam lautan airmata !!!
Tolong dengarkan aku,
Mungkin airmata ini halimunan
Tapi rasa ini benar-benar nyata!!!