Μετά από περίπου πέντε λεπτά φτάσαμε σε ένα από τα ακριβότερα εστιατόρια της περιοχής. Μέσα μας περίμεναν δύο κυρίες. Μια μεγαλύτερη και μια μικρότερη σε ηλικία. Μάλλον ήταν γνωστές του Harry ή συγγενείς του αφού μπορώ να πω ότι έμοιαζαν. Μου έδωσε το χέρι του και πήγαμε προς το τραπέζι που κάθονταν.
Χαιρετήσαμε ευγενικά ενώ και οι δύο γυναίκες φίλησαν και αγκάλιασαν σφιχτά τον Harry. Μόλις τελείωσαν οι εναγκαλιασμοί με έπιασε από την μέση. Με έφερε δίπλα του ενώ και οι δύο παρέμεναν όρθιες με τα χαμόγελα τους να στολίζουν τα όμορφα πρόσωπα τους. Ήταν και οι δύο εκπληκτικά όμορφες και πολύ ευδιάθετες.
"Μαμά, Gemma από εδώ το κορίτσι μου η Amelia." Ήταν τόσο γλυκός όταν έλεγε "το κορίτσι μου". Ήθελα να του τσιμπήσω τα μάγουλα αλλά δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή.
"Amelia, από εδώ η μαμά μου και η αδερφή μου." Έδωσα ευγενικά το χέρι μου και φίλησα την κάθε μια ξεχωριστά.
"Χάρηκα πολύ." Τους είπα ενώ άρχισα να αγχώνομαι για το πως είμαι αν θα τους αρέσω και προπάντων γιατί ο Harry δεν μου είπε ότι θα γνώριζα την οικογένεια του; Ήθελα να έχω προετοιμαστεί κατάλληλα για αυτήν την μέρα.
"Και εμείς κοπέλα μου." Είπε η μαμα του και μας έκανε νόημα να καθίσουμε μετά από λίγο. Έκατσα δίπλα στον Harry και απέναντι από την μαμά και την αδερφή του. Ένιωθα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν ενώ μου είχαν κοπεί τα πόδια από το άγχος. Το χέρι του έσφιξε το δικό μου κάτω από το τραπέζι χαμογελώντας μου παράλληλα αφού καταλάβαινε ότι είχα άγχος. Ήρθε ο σερβιτόρος και ο Harry παράγγειλε ένα κόκκινο γαλλικό κρασί της δεκαετίας του '80.
"Εδώ μένετε;" ρώτησα ευγενικά προσπαθώντας να κρύψω το άγχος που με είχε κυριεύσει.
"Ήρθαμε σήμερα από Λονδίνο." Είπε με ένα χαμόγελο στα χείλη η αδερφή του.
"Ωραία!" Ανταπέδωσα το χαμόγελο.
"Harry αγόρι μου μπορούμε να μείνουμε σε ξενοδοχείο αφού μένεις με την κοπέλα σου." Απευθύνθηκε στον Harry.
"Μην ανησυχείτε δεν μένουμε μαζί." Είπε και θυμήθηκα τότε που μέναμε μαζί στο σπίτι μου. Είχα την αγκαλιά του οπότε την χρειαζόμουν κι ας μην γνωρίζω αν μου την χάριζε αλήθεια ή απλά για να παίρνει κάτι από εμένα. Μακάρι να μην με είχε μπερδέψει τόσο.
"Εντάξει."Είπε ενώ δεν ήθελε να τον φέρει σε δύσκολη θέση μπροστά μου.
"Λοιπόν Amelia, για πες μου το μυστικό σου." Είπε παιχνιδιάρικα η Gemma.
"Ποιο μυστικό;" ρώτησα ενώ τα μάγουλα μου παρέμεναν σταθερά κόκκινα.
"Εε πως κάτι θα υπάρχει. Έκανες τον αδερφό μου να χάσει το μυαλό του."
"Gemma!" Ο Harry την επέπληξε. Δεν ξέρω αν το εννοεί αυτό γιατί κάθε φορά μου λέει πως μ ' αγαπάει και μετά υποστηρίζει άλλα. Της χαμογέλασα χωρίς να απαντήσω τίποτα.
"Με συγχωρείτε." Είπα και σηκώθηκα από την θέση μου. Πήγα προς την τουαλέτα. Έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου αφού προσπαθούσα να ηρεμήσω και έκανα αέρα με τα χέρια μου. Δεν μου είπε ότι θα συναντούσαμε την οικογένεια του, δεν ξέρω αν είναι αλήθεια όλα αυτά που μου είχε πει ότι με αγαπάει, δεν ξέρω τίποτα. Για αυτό αγχώνομαι πιο πολύ. Δεν ξέρω τι ξέρουν για μας ή ακόμα αν τους αρέσω για τον Harry και είναι εντελώς άβολο να προσπαθείς να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό και να σε κυριεύει το άγχος. Η πόρτα χτύπησε και η φωνή του ακούστηκε απέξω. Δυνατή και λίγο βραχνή όπως πάντα.
"Είσαι μόνη σου μέσα; Να μπω;" ρώτησε.
"Μπες." Του έδωσα την άδεια και έκλεισε την πόρτα πίσω του ενώ ερχόταν προς το μέρος μου.
"Γιατί δεν μου είπες ότι θα γνώριζα τους δικούς σου; "
"Ήθελα να σου κάνω έκπληξη."
"Ναι αλλά εγώ έχω πεθάνει από το άγχος. Δεν ξέρω αν με συμπαθούν, δεν ξέρω τίποτα Harry." Παρατήρησα.
"Σε συμπαθούν πολύ." Είπε καθησυχάζοντας με ελάχιστα. "Μα δεν έχεις μόνο αυτό, τι συμβαίνει;" ρώτησε ενώ δεν ήξερα αν έπρεπε να του εκφράσω το ερώτημα που θα του έθετα. Μου αρέσει η αλήθεια όμως, η ειλικρίνεια είναι ένα από τα πρώτα χαρακτηριστικά που προσέχω σε κάποιον.
"Μ ' αγαπάς.." Σταμάτησα για λίγο για να πάρω μια ανάσα πριν συνεχίσω. "Αληθινά;" Τελείωσα την πρόταση μου.
Επεξεργάστηκε για λίγο την ερώτηση μου πριν απαντήσει.
"Νομίζω..." Σταμάτησε και εκείνος για λίγο. " ότι είσαι η μόνη γυναίκα που αγάπησα πραγματικά." Συμπλήρωσε ενώ με πλησίασε και ακούμπησε τα χέρια του στα μάγουλα μου και οι αντίχειρες του μου χτένιζαν τα μαλλιά στοργικά. Σαν παιδάκι που χαϊδεύεις τα μαλλάκια του ενώ έχει αποκοιμηθεί. Με φίλησε στο μέτωπο και ένωσε τα χέρια μας καθώς με τράβηξε έξω από την τουαλέτα προς το τραπέζι που καθόμασταν.
****
"Χάρηκα πολύ που σας γνώρισα." Τις αγκάλιασα.
"Να μου προσέχεις τον μικρό!" Ψυθίρισε η Gemma στο αυτί μου ενώ ο Harry πλήρωνε το ταξί που θα τις πήγαινε σπίτι. Μπήκαν μέσα και ξεκίνησαν. Ο Harry με έπιασε από τη μέση και προχωρούσαμε στην αντίθετη κατεύθυνση από εκεί που ήταν το αυτοκίνητο.
"Εμ Harry;.."
"Μμμ."
"Το αμάξι είναι από εκεί." Του έδειξα με τον δείκτη μου πίσω μας.
"Το ξέρω." Είπε.
"Και που πάμε;" ρώτησα.
"Εδώ." Και κοίταξε αριστερα όπως έκανα και εγώ. Ήταν ένα λούνα παρκ! Τα μάτια μου έλαμψαν και τον αγκάλιασα σφιχτά. Τον τράβηξα γρήγορα και περάσαμε γρήγορα την είσοδο του.
"Που θες να πάμε πρώτα;"
"Στα συγκρουόμενα!" Απάντησα με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη μου.
"Ω έλα τώρα!"
"Καλά αν φοβάσαι κύριε Harry μην έρθεις." Του έκλεισα το μάτι ενώ προχώρησα προς τα μικρά αυτοκινητάκια. Με ακολούθησε. Πλήρωσε τρεις μάρκες για τον καθένα. Μπορούσαμε να παίξουμε μια φορά σε κάθε μάρκα. Ξεκινήσαμε την ξέφρενη οδήγηση και τις ατελείωτες συγκρούσεις.
"Μην με κυνηγάς συνέχεια!" Τον επέπληξα αφού δεν με άφηνε καθόλου να οδηγήσω με την ησυχία μου το μικρό μου αυτοκινητάκι. Εκείνος γέλασε με το ξέσπασμα μου. Μπήκαμε στη ρόδα, στο τρενάκι και σε άλλα πολλά παιχνίδια και κατά τις 12 φύγαμε. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο, δέσαμε τις ζώνες μας και ξεκινήσαμε τον δρόμο μας. Δεν μιλούσαμε στην διαδρομή γιατί ήμασταν κάπως κουρασμένοι. Έξω από το σπίτι μας περίμενε μια έκπληξη. Τα αγόρια εκείνα ήταν ακόμη εκεί.
"Τώρα που θα κατέβουμε θα πας αμέσως πάνω. Δεν θα κοιτάξεις πίσω εντάξει;"
"Όχι."
"Αν μ ' αγαπάς θα κάνεις αυτό που σου είπα."
"Μα.."
"Σε παρακαλώ Amelia." Είπε ενώ άφησε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη μου.
Καινούργιο!!! Ελπίζω να σας αρέσει. Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε και να σχολιάσετε αν σας αρέσει. Ευχαριστώ που διαβάζετε το βιβλίο. Καληνύχτα 💗💘👌