[Edited Ver.]
He's a friend
Therbie's PoV :
Pagkatapos naming magsi-alisan sa kwarto ni Belle ay dumiretso kaming mga agents dito sa Bar lounge sa loob pa rin ng hotel. We ordered alcoholic beverages and drinking silently. Siguro iniisip rin nila iyong nangyari kay Belle kanina.
We often see her as being strong and she doesn't show any signs of being weak but seeing her earlier, crying so hard like a child, she literally showed her vulnerable side to us. But I know that they wouldn't mock her but they would understand her instead. Because she's just a normal girl. she's hurt that's why she cried.
Ely: "Kailan pa naging plano ito? Na hindi naman pala totoo ang lahat ng training program natin?"
CJ: "Sino pang nakakaalam? Kayo lang ba, ha, Knight?"
Knight: "Oo, kami lang tatlo ni Therbie at Boss. Si Boss rin naman ang nag-utos na hindi ipaalam sa inyo e. Baka raw kasi makahalata si Belle, alam mo naman ang instinct noon."
Napatango-tango lang silang lahat. I was looking at all of them and Demi caught my eyes. She's just looking at her drink while being serious and all. Nakakapanibago dahil bihira siyang maging ganito.
Therbie: "Pero salamat naman at natapos na rin itong pagtatago na ito. Kahit ako kasi nakokonsensya dahil nagtatago ako ng impormasyong importante kay Belle. Parang pakiramdam ko noon na bini-betray ko siya."
Knight: "Gago, hindi naman ganoon iyon. Pero mabuti na nga rin na natapos na ang lahat ng ito. Makakatulog na tayo ng mahimbing. Huwaaaaaaw!"
Nag-hikab pa ito at nag-stretching ng kaunti. Natawa naman si Nicolet sa ginawa ng boyfriend niya. Seriously, wala naman nakakatawa sa ginawa ni Knight, anong nakakatawa?
Nicolet: "But I'm kinda sad for Belle. Hindi ko gustong maramdaman ito pero.. I feel pity towards her."
Micaela: "Nicole, hindi iyan ang kailangan ni Belle ngayon. Ang kailangan niya ay mga taong dadamay sa kalungkutan niya, in times like this. Pero I get what you're saying."
Kyoko: "Huhuhu.. oneechan was crying and it hurts me too. I couldn't do anything for her to ease her pain."
Alchris: "Shh.. 'wag ka nang umiyak, honey. I'm sure si Belle magiging maayos rin iyon bukas. Si Belle pa? E matapang iyon."
Kyoko: "Oo nga no? Arigato, honey." {Thank you, honey.}
Nagyakapan ang dalawa at talaga namang nakaramdam ako ng pagkainggit sa kanila. Pero may oras rin naman ako para dyan.
Micaela: "Oh, why so tahimik, Dems?"
Demi: "Tsk, stop calling me that. It sounds so baduy."
Nicolet: "Ay, ang arte mo teh! Tsaka ang serious naman natin ngayon?"
Demi: "Cheh!"
Therbie: "Pero bakit ka ba seryoso dyan, Demi? Is something wrong?"
Demi: "Oh nothing, dearest. I'm just hating the fact that you were keeping a secret from us and you know that I hate being in the blind side. Para akong mukhang stupid the whole time na nakikipag-compete ako kay Belle sa mga fake training programs na iyon. Gosh! I hate liars."
Natawa nalang kami sa huli niyang sinabi. So that's why she's so quiet now.
Noong medyo natatamaan na ako ng pagkahilo, nag-decide akong lumabas sa hotel at maglalakad-lakad lang muna para mawala ang hilo na ito.
End of PoV
Belle's PoV :
I woke up in the middle of the night. I look at the side table and got a bit surprised because it's just 2 am. Kapag minumulat ko ang mga mata ko ay parang mahapdi at naalala kong dahil sa pag-iyak dahil sa mga rebelasyong nalaman ko kagabi kaya ganito. I stood up and went straight to the bathroom. As soon as I look at the mirror, I grimaced at my look. Swollen eyes and reddish face. I really cried my heart out.
Nag-ayos lang ako ng kaunti at pagkatapos ay lumabas ako sa room ko papunta sa elevator. When I got out of the elevator, dumiretso ako sa tinatambayan kong swimming pool at umupo sa gilid habang nakalutang ang paa ko sa tubig. It soothes me.
I don't know when but I found myself humming a song.
[Playing > World behind my Wall by Tokio Hotel]
It's raining today
The blinds are shut, it's always the same
I tried all the games that they play
But they made me insane
Life on TV
It's random, it means nothing to me
I'm writing down what I cannot see
Wanna wake up in a dream
Whoa, whoa
They're telling me it's beautiful
I believe them but will I ever know
The world behind my wall?
Whoa, whoa
Therbie: "Belle?"
I got stiffened then got at ease and I look at Therbie while I was frowning. He's also awake at this hour, huh.
Belle: "Why're you still up?"
Therbie: "Can't sleep. You too?"
Belle: "Hmm."
Wala akong ibang masabi kaya nanahimik nalang ako. At mukhang ganoon rin naman siya. I felt awkward towards him, actually to all of them. They saw me crying hard earlier. They saw me in my most vulnerable state.
Therbie: "G-gusto ko sanang mag-sorry.. kung itinago ko sa'yo ang mga nalalaman ko. Alam kong galit ka sa akin. Sa amin nina Boss."
Belle: "No, don't be. I understand why you hid it from me. At naiintindihan ko rin ang ginawa niyo ngayon. Gusto ninyo akong isalba sa sobrang galit na nararamdaman ko kaya't ginawa niyo ito at ngayon ko lang naintindihan iyon."
Therbie: "But I understand why you're feeling like that, Belle. Kasi kung sa akin mangyayari iyong nangyari sa Papa mo, siguradong baka mas malala pa ang magawa ko kesa sa galit na nararamdaman mo. I also love my family, my siblings and my parents. Kaya ako sumali sa Agency kasi gusto ko silang protektahan."
Belle: "Hmm.. Thanks."
Therbie: "Kung gusto mo talagang mapagbayaran ni Jerome Salcedo ang kasalanan niya, kung gusto mo talagang makamit ang hustisya, I will lend a helping hand to you, Belle."
Napalingon akong bigla sa kanya dahil sa sinabi niya at talagang napasaya ako ng mga sinabi niyang iyon. It means a lot to me.
Belle: "Salamat kung ganoon. Pero matanong ko lang.. why do you wanna help me?"
Therbie: "Because I am a.. friend. I'm your friend, who's going to help you anytime, anywhere, even for anything."
A friend? Parang naging mababa ang kasiyahang naramdaman ko kanina sa sinabi niyang kaibigan ko raw siya. Parang hindi matanggap ng puso ko na magkaibigan lang kami. Pero hindi ko nalang pinahalata ang nararamdaman ko. Siguro nga, hanggang pagkakaibigan lang ang meron kami.
It doesn't sound so appealing to me, though.
Belle: "Thank you... but I wouldn't let you be a part of my complicated life, Therbie. I will finished what I've started pero mas alam ko na ang gagawin ngayon. Ang tamang gagawin, salamat sa pagpapa-realized ninyo sa akin ng mga mali ko. Don't worry about me."
Therbie: "That's good to hear."
Belle: "I have a favor, though."
Therbie: "Sure. Ano bang favor 'yan?"
Belle: "Hindi ko kakayaning mag-isa ito kaya please Therbie, sana protektahan mo ang pamilya at mga kaibigan ko. Kailangan ko ng mga taong p-protekta sa kanila ngayon."
Therbie: "Iyon lang pala e. I can do that."
I gave him a genuine smile. He does the same kaya para kaming tanga na nagngi-ngitian.
Knight: "Ehem, ehem.. e kami ba? Hindi mo hihingan ng favor?"
Nagulat ako noong nagsipag-labasan silang lahat sa likod ng isang puno at nakikita ko pang nagtatawanan ang iba sa kanila. Nawala ang ngiti sa labi ko.
Ely: "Si Therbie lang ba? You can't trust us, Trigger?"
CJ: "Ay, ang meanie mo naman, Belle."
Belle: "Tss.. sabi ko nga 'di ba? Kailangan ko ng MGA p-protekta sa kanila."
CJ: "Ah, ayun naman pala e. Alam mo namang malakas ka sa 'min e."
Ely: "Uy, muling ibalik ang pagtingin ba ito, Carmona?"
CJ: "Gago!"
Kyoko: "Oneechan!! I'm so glad you're back to normal now."
Demi: "Yeah! Like we can hear that famous expression of yours."
Belle: "Ano naman iyon?"
Lahat: "PSH.."
Nicolet: "O 'di kaya 'TSS'. hahaha!"
Belle: "Psh.."
Lahat: "See?"
Pinabayaan ko nalang silang tumawa na parang mga baliw. Seriously, anong oras na tapos ang ingay-ingay pa rin namin. Baka mamaya may magbato ng mga kung ano sa amin dito. Baka palayasin kami ni Boss dahil ayaw pa naman noon naiistorbo ang tulog niya. Tumatanda na kasi siya.
Tumatandang walang asawa.
Therbie: "Huwag mong iparinig kay Boss iyan at baka mawalan tayo ng trabaho lahat."
Belle: "Huh?"
Knight: "You said your thoughts out loud, Belle."
Micaela: "kyeopta!" {She's so cute!}
Alchris: "Mabuti wala si Boss dito. Kasalukuyang nagd-dream iyon na may asawa na siya kaya shhh! 'wag tayong maingay."
Ely: "Hahaha nice one, pare!"
CJ: "Minsan nga sumama ka sa amin ni Ely para naman makapag-bonding tayo minsan. Pati kayo Knight, Therbie. Punta kayo sa bar ko. We will have our boys night out!"
Knight: "Sure! Sana lang payagan ako ni Momo ko."
Nicolet: "Ayos lang naman basta no girls allowed kundi maghahanap ako ng bagong 'dada'."
Knight: "Uy, Momo ko 'wag ganoon. Walang girls doon sure ako."
CJ: "Oo nga naman Nicole, walang girls kaya nga boys night out e. At tsaka doon kami sa private VIP lounge ng bar ko. May CCTV rin doon para kung gusto mong i-check."
Kyoko: "I'm cool with it. I trust my honey naman e. 'di ba Hon?"
Alchris: "Yep! Thanks hon."
Demi: "Ok, so yucky na ng atmosphere dito. I'll better go to bed now and have my beauty sleep. Gosh, ayokong magka-pimples dahil lang sa kulang sa tulog. That would be so.. OMG talaga."
Micaela: "Sige tutulog na kami. Good night na sa ating lahat."
Lahat: "Good night!"
Ako at si Therbie ang huling tumayo at pumasok ng sabay sa elevator. At dahil magka-floor lang kami kaya sabay rin kaming lumabas ng elevator. His room is just three rooms away from mine.
Therbie: "Belle, good night."
Belle: "Hmm. You too."
Therbie: "Thanks."
Pumasok na ako at nag-ayos lang ng kaunti bago nahiga sa kama at agad naman rin akong hinila ng antok.
End of PoV
#EditedVersion #Twochapters #AgentsBondingMoments