Έφυγε. Αυτό ήταν Amelia. Θα γυρίσεις πίσω. Τα κανόνισες όλα με την δουλειά σου και θα δουλεύεις σε ένα παράρτημα που υπάρχει στη Βοστόνη. Όλα θα γίνουν όπως ήταν παλιά έτσι;
Τον μόνο που κοροϊδεύω είναι τον εαυτό μου. Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Όλα θα είναι όπως είναι τώρα. Ο Louis θα έχει φύγει, ο Harry θα είναι μακριά και ο Liam.. του υποσχέθηκα αλλά πως μπορώ να γυρίσω και να δώσω μια ευκαιρία στον καλύτερο φίλο του ανθρώπου που αγαπώ τόσο πολύ; Θέλω αλλά δεν μπορώ. Αν δεν ξεχάσω τον Harry τίποτα δεν θα συμβεί.
Η πτήση μου είναι στις 2:30 το μεσημέρι. Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου εδώ και πολλές ώρες και όμως δεν νυστάζω.
Ξέρω ότι εδώ και δύο εβδομάδες τον είχα λίγο παραμελημένο αλλά δεν άντεξε ούτε δύο εβδομάδες και ήθελε άλλη; Και αναρωτιέμαι δεν φτάνει η αγάπη στους άνδρες;
Χτύπησε το τηλέφωνο μου.
"Παρακαλώ." Το σήκωσα.
"Πότε θα φύγεις;" με ρώτησε στενοχωρήμενα.
"Liam, σχετικά με αυτό που σου υποσχέθηκα είναι δύσκολο τώρα που το σκέφτομαι.."
"Πότε φεύγεις;" με διέκοψε.
"Σε δύο ώρες."
"Στο Newark;"
"Ναι."
"Καλό ταξίδι."
"Ευχαριστώ και Liam.."
Δεν πρόλαβα να του πω τι ήθελα και έκλεισε.
Liam's P.O.V
Μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που την είδα. Ο Harry είναι ο καλύτερος μου φίλος και δεν μπορώ να του το κάνω αυτό. Πριν λίγο ήρθε εδώ και ήταν ένα μάτσο χάλια. Δεν πειράζει αν την ευκαιρία που μου έταξε δεν μου την δώσει ποτέ. Εφόσον είναι ο καλύτερος μου φίλος και εκείνη τον αγαπάει πρέπει να κάνω κάτι. Την πήρα τηλέφωνο και την ρώτησα πότε φεύγει. Ίσως το μετανιώσω αλλά τουλάχιστον θα είναι καλά οι δυο τους. Τελειώσαμε με το τηλέφωνο και πλησίασα τον Harry.
"Φίλε." Του είπα.
"Μμμ."
"Θα φύγει σε δύο ώρες. Μην την αφήσεις ξανά. Αν την αφήσεις θα την χάσεις για πάντα."
Σηκώθηκε απότομα και με αγκάλιασε.
"Σε ευχαριστώ πολύ φίλε. Θα στο χρωστάω."
Πήρες τα κλειδιά και το σακάκι του και έφυγε.
"Καλή τύχη." Ευχήθηκα.
Ίσως με πείραξε λίγο όλο αυτό αλλά είμαι εντάξει. Θα μου περάσει.
Amelia's P.O.V
Ξεκίνησα για το αεροδρόμιο. Σε περίπου μια ώρα είχα φτάσει. Βγήκα από το ταξί και αναστέναξα.
"Καινούργια αρχή."
Προχώρησα προς την είσοδο. Περίμενα μέχρι να ανακοινώσουν πότε θα φεύγαμε. Είδα κάποιον να τρέχει σαν τρελός και να μπαίνει στο αεροδρόμιο. Φοβήθηκα στην αρχή και μετά κατάλαβα ότι ήταν ο Harry. Οι ευχές μου πραγματοποιήθηκαν.
Σηκώθηκα όρθια και ήρθε τρέχοντας και με αγκάλιασε.
"Μην με αφήσεις μόνο." Με παρακάλεσε. "Θα κάνω ότι θέλεις απλά μείνε μαζί μου."
"Σ ' αγαπάω Harry αλλά..."
Πίεσε απαλά το δάχτυλο του στα χείλη μου.
"Το σ ' αγαπώ δεν πάει με αλλά." Είπε και αντικατέστησε το δάχτυλο με τα χείλη του. Πρώτα φορά ένιωθα το φιλί του τόσο έντονο. Μετά από λίγο σταματήσαμε και αγκαλιασμένοι όπως ήμασταν του είπα ότι θα έμενα μαζί του.
Ένα από τα πιο όμορφα χαμόγελα που έχουν ζωγραφιστεί στο πρόσωπο του ήταν αυτό που βλέπω τώρα.
"Σ ' αγαπώ Amelia."
"Και εγώ."
Με πήρε από το χέρι και βγήκαμε από εκεί.
Δεν μπορούσα να το αφήσω εκεί. 😂