Finale son 1. Final hakkında
Fikirlerinizin lütfen benimle paylaşın ^^
14
"Jungkook! " diye seslendiğimde bakışları bana döndü. Odada kısa süreli soğuk rüzgar eserken ona doğru ilerledim.
"Bir sorun mu var?" Diye sordum gözlerimle karşımızda duran kızı gösterirken.
"O da şimdi gidiyodu" diyip kıza baktığında. Kız bir şey demeden kendini toparlayıp hızlı adımlarla odayı terketti.
"Telefonuna neden ulaşılamıyor? "
"Öyle oldu. Bir şey mi oldu?"
"Hayır. Eve geldim işte" diyip koltuklara doğru ilerledim.
"Annenle ne konuştun? "
"Bir süre burda kalacağımı yaz bitiminde geri döneceğimi söyledim. " diyip oturdum
"Anladım"
Aynı zaman başını sallayarak yanıma gelip oturdu.
"Sormuycak mısın?"
Kimi kastettiği belliydi.
"Açıklamak istersen dinliyorum. "
"Şuan kıskançlıktan kudurduğuna binde bin beş yüz eminim" bu sözü üzerine bakışlarımı gözlerine çevirip
"Aramızda bir şey yok . Öyle değil mi?" diye sorduğumda yüzündeki gülümseme kayboldu.
"Yani sen öyle demiştin. Bu yüzden, beni ilgilendirmez. Şimdi biraz uzanıcam yorgunum" diyip kalkarken. Beni kolumdan tutup yeniden koltuğa oturttu. Ardından bakışlarını gözlerime dikip bana doğru gelmeye başladı. O geldikçe ben geri gidiyordum. Sırtım koltuklara buluştuğunda artık kaçacak yerimin olmadığını anlamıştım.
"Çıkalım Saejin" ona alaycı bir bakış atıp
"Cidden mi ? Bu mudur yani? Aishhh!!!" Onu göğsünden itip tekrar kalkmaya çalışırken beni yeniden itti.
"O gün seni sinirlendirmek için öyle dedim. Aslında bakarsan ben sana olan hislerimi zaten öpücükle göstermiş olmalıyım"
"Yani?" Diye sordum uzun cümlesini rağmen
"Yanisi çıkalım" onu tekrar itip bu sefer kalkmakta başarılı olduktan sonra.
"Uyuycam. Ayrıca bu kadar basit olmamalı" diyip odama doğru ilerledim.
Jungkook'dan
Saejin tribini atıp giderken kapıdan kilit açma sesi geldi. Ardından içeri Jin ve Soo Jung girdi.
"Ne bu halin Kook? " diye soran Soo Jungla. Halimden bu kadar belli oluyor mu? Diye sordum kendime.
"Saejine çıkma teklifi ettim. Ama sıradan buldu "
"Ne yani siz çıkmıyor musunuz? O halde o öpücük neydi? " başımı iki yana sallarken. Soo Jung gözlerini devirip
"Siz erkekler ne anlarsınız ki zaten? " diyip yerinden kalkıp Saejinin odasına gitti.
"Neyi anlamıyoruz? İlla romantik bir çıkma teklifi mi gerek? Bence çok saçma " diyip kollarını iki yana koyarak koltuğa yayıldı Jin.
"Kadınlar " dedim sadece. Kısaca herşeyi anlatıyordu bence.
Saejin ve Soo Jung kısa süre sonra odadan çıkıp mutfağa ilerlerken. Bizde Jin Hyung'la yerimizden kalkıp peşlerinden gittik. Ikiside bir şeylerle ilgilenirken. Jin Hyung Soo Jungun yanına ilerledi bende Saejinin yanında durup tezgaha yaslandım.
Gözlerimi dikmiş ona bakarken. Bana aldırmadan işine devam etmeye başladı.
"Çıkalım Saejin" dediğimde elindeki kesme işlemini durdurup bana baktı.
Bıçağı hızlıca tezgaha vurup
"Sen benimle dalga mı geçiyorsun!!!! Hani sadece benim süper kahramanımdın şimdi ne değişti?"
"Of Saejin naparsan yap. Çıkalım desem suç , başka şey desem suç" diyip mutfağı terkederken peşimden şaşkın bir ifadeyle kaldığına fazlasıyla emindim.
**
Saejin'den
B
ir hafta geçmişti ve Jungkookla hala kavgalıydık. Hayır yani sanki suçlu olan bendim. Neydi bu havası? Kafası tam kırılmalıktı ama tepki vermeyecektim o zaman yenilen ben olurdum biliyordum.
"Aishhh!!!! Sizin bu inadınız" diye söylendi Soo Jung üzerinde kırmızı renginde oldukça seksi göründüğü elbisesiyle.
Ona öldürücü bir bakış attım. Kes sesini der gibi. Yanımıza gelen Jin yanaklarını sömürürken buna daha fazla katlanamayarak yanlarından ayrıldım.
Lanet bir düğüne gelmiştik. Düğün Soo Jung'un kuzenin aitti. Onu çok yakından tanıdığım için elbette gelmiştim. Aslında bu gibi şeyleri pek sevmezdim. Hele ki depresyondayken. Bu lanet siyah elbiseyi giymek daha da kötü bir durumdu.
Kendimi dışarı atıp oturacak sakin köşe buldum. Ne kadar sakin o kadar iyiydi.
Jungkook'u iki gün önce o kızla görmüştüm. Ve o bana bir açıklama da dahi bulunmamıştı. O kızın kim olduğunu deli gibi merak ederken. Elbisemin açık bıraktığı omzumda hissettiğim sıcaklıkla irkildim. Hızla yerimden fırlarken kendimi Jungkook ' un kollarında bulmuştum. Bana gülümserken gözyaşlarım akmaya başlamıştı.
"Ben de seni özledim" diyip beni kollarının arasına aldığında
İçime oturan , beni lanet bir hale getiren o his bir anda kaybolmuştu.
Geri çekilip
"Neden aramalarıma cevap vermedin. Tam anlamıyla delirdim. Ama sen umursamaz bir köpek gibi davrandın" güldü. Sanki ona böyle devam hoşuna gidiyormuş gibi.
"Özür dilerim. Sadece büyük problemler vardı"
Göz devirip
"Sorun o kız mı? " Diye sorduğumda başını salladı.
"Ancak şimdi bunu konuşmayalım" diyip elini pantolonun cebine koyup diğer eliyle elimi kavradı. O ana kadar farketmediğim kapalı mavi takım elbisesi onu oldukça seksi gösterirken. Taktığı mavi lensler adeta nefes alışımı zorlamıştı.
"Çok güzel görünüyorsun" dedi. iltifatını yüzüme bakarak yapamayarak.
"Sende fazla nefes kesici. Bir daha böyle olursa izin vermem bil" diyip ciddi bir şekilde bakarken. Gülüp beni içeri doğru sürükledi. Girdiğimiz gibi Soo Jung ve Jin bize büyük mutlulukla bakıp bizi yanlarına çağırdı.
"Hayatta dans etmem" dediğimde Jungkook bana çok konuşma der gibi bir bakış attı. Kalabalığa girdiğimizde beni kendine çekip ellerini belime yerleştirdi. Ellerimi omzuna dolayıp onu kendime daha çok hapsettim. Bir daha kaçmasını istemeyerek sardım onu. Kokusuyla kafa bulmaya başlamışken. Alnını alnıma koydu gözlerimi kapatıp bu anın tadını çıkarmaya devam ettim. Herşeye kapalı bir Jungkook'a açıktım o an. Zaman duruyor gibi derlerdi de inanmazdım. Sanki bu an sadece bize özel gibiydi.
"Seni seviyorum" duyduğum o şaşırtıcı cümleyle gözlerimi aralayıp başımı geri çektim.
Jungkook alnımı yeniden alnına yaslayıp benim gibi gözlerini kapatırken bende kapattım.
"Süper kahramanın olarak başladığım bu hikayemizde. Artık senin erkek arkadaşın ve daha sonra eşin olmak istiyorum Saejin. Seni çok seviyorum"
Her kelimesi kalbimi defalarca attırırken sustum. Şuan bu sevinçle en saçma ederdim ama yapmayacaktım. Bu ölümsüz an bozulmamalıydı asla.
**
Eve geldiğimizde kendimizi koltuğa bıraktık. Daha sonra o kadar eğlenmiştik ki hem gülmekten hem de dans etmekten yorulmuştum.
"Ee anlat bakalım" dediğimde. Derin bir nefes alıp söze başladı.
"O kız bana aşık..."
"Bak sennn!! Kızda ki cesarete bak" diye atladım"
"Yani önceden aşıktı işte. Ama benim en yakın arkadaşım onu seviyordu. Bu yüzden ona defalarca olmayacağını söyledim. Sonra bizi bir gün birlikte görünce öyle eve geldi. Bizi takip etmiş. O günde ona sert konuşunca fazlasıyla üzülüp gitti. Neyse ki artık peşimi bırakacağına söz verdi. Aslında bakarsan ona kızamayız. Sonuçta kime ne koşulda aşık olacağımızı bilemeyiz ve o kız da olmayacak kişiye yani bana aşık oldu. Onun için de oldukça zordur"
"Ne anlayışlı bir erkek. Istersen bir de kıza madalya takalım. Ne dersin Jungkook?"
"Ya Saejin! Hemen kıskançlık modunu açma. Sadece empati kur diyorum"
"Empatide sempatide kurmuyorum!!!" diyip kalkarken. Beni kolumdan tutup yeniden koltuğa oturttu. Bu sahne deja vu gibi tekrar yaşanıyor gibi gelirken.
Bana yaklaşmaya başladı. Aramızda santimler kala durup
"E yani artık biz olduk mu?" Dudakları oynarken aramızdaki santimler sayesinde nefes almayı unutmuşum.
"Ya..yani.. bi ..biz o..l..duk ya..ni sa...nırım"
Aferin Saejin eriyip bittiğini böyle belli ederek devam et.
"O halde artık Saejin. Tamamiyle Jeon Jungkook ' a aitsin ve haberin Olsun benden asla kaçamazsın"
Sen kesinlikle kalbe zararsın Jeon Jungkook...