"อืม..." ลุคลืมตาขึ้นแล้วบิดขี้เกียจ
"ตื่นแล้วหรอ" คริส ที่เล่นโทรศัพท์อยู่ทักขึ้น
"ฉันหลับไปนานมั้ยอ่ะ"
"3 ชั่วโมงมั้ง"
"ตอนนี้กี่โมงแล้ว"
"เที่ยง"
"เธอกินข้าวเที่ยงรึยัง"
"ยัง"
"รอฉันตื่นหรอ"
"อืม"
พอเห็นคริสตอบ ลุคก็ดีใจ เด้งตัวออกจากเตียงนุ่มแล้วเดินเข้าไปหาคริส แล้วดึงโทรศัพท์ออกจากมือเธอ
"ลุค! จะทำhigh scoreได้อยู่แล้วอ่ะ นายเล่นอะไรของนายเนี่ย!" คริสบ่นแบบโมโห
"โกรธหรอ" ลุคพูดแล้วใช้มือช้อนหน้าเธอขึ้นมา แต่คริสก็สยัดหน้าหนี
"เออดิ!" เธอไม่พอใจมาก นั่งกอดอกไม่มองหน้าเขา
ลุคเลยเข้าไปอุ้มเธอ แล้วดันเข้ากับผนัง โดนใช้ขาเธอเกี่ยวเอวเขาไว้
"ลุค!" เธอดุเขาอีกครั้ง
"หึหึ.. รู้ป่ะเวลาเธอทำหน้าดุหน่ะ มันไม่ได้น่ากลัวเลยสักนิด" ลุค
"แล้วไง" คริส
"แต่มันน่ารักมาก" ลุคพูดทำเอาคริสหน้าแดงจนต้องฟุบหลบบนไหลเขา
"หายโกรธแล้วใช้ไหม" ลุคพูดข้างหูเธอ
"คิดว่าไงล่ะ" คริส
"งั้นก็หายแล้ว"
"อื้ม"
"แล้วก็ตอนนี้...ฉันหิวแล้ว อยากกินเธอเป็นมื้อเที่ยง"
ลุคพูดเสร็จก็ดึงเธอให้นอนลงกับพื้น
"ลุค..." คริส
"อะไรหลอ!" ลุคพูดแล้วเอ้านิ้วจี้เอวเธอ จนคริสหัวเราะดิ้นพร่าน
"5555 ลุค พะ พอแล้ว 555 " คริส
"555 โอเคๆ" ลุค
ตอนนี้พวกเขาอยู่ในระยะที่เรียกว่าประชิดเลยก็ได้ ดวงตาของทั้งสองจับจ้องกัน
ลุคกระตุกยิ้มมุมปากนิดหน่อย ก่อนจะค่อยก้มบรรจงจูบคริสแบบนุ่มนวล คริสก็ค่อยๆรับจูบที่แผ่วเบา แล้วเขาก็ค่อยๆลงน้ำหนักมาขึ้น จนคนตัวเล็กเผลอเคลิ้ม เอาขาไปเกี่ยวเอวอีกคนโดยไม่รู้ตัว
"อยากได้ฉันขนาดนั้นเลยหลอ" ลุคถอนปากออกแล้วพูด
"นายเป็นของฉันตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันแล้ว ลุค" คริสตอบ
ลุคยิ้มให้กับคำพูดของคริสก่อนที่จะพาร่างเล็กขึ้นไปบนเตียงนุ่ม แล้วบอกรักเธอแบบหนักหน่วง
.
.
.
พอพวกเขาเสร็จกิจกรรมก็เตียมเก็บขอลขึ้นรถ เพื่อกลับศูนย์ฝึก พอขึ้นรถ คนอื่นที่ยังมึนๆอยู่ เห็นลุคเป็นคนขับรถก็ถามกันใหญ่
"ละ ลุค นายจะขับหรอ" แอชตัน
"ใช่" ลุค
"ไม่ปวดหัวหรอ" ไมเคิล
"ไม่อ่ะ" ลุค
"นายแน่ใจนะ ฉันยังไม่อยากอายุสั้น" แจคสัน
"นี่! ฉันหายแฮงค์แล้ว" ลุคพูดแค่นั้น ทุกคนก็เงียบลง แล้วก็นั่งรถกลับจนถึงศูนย์
.
.
ทันทีที่ลงจากรถ ก็มีผู้คุมเดินเข้ามาหาคริส
"คริสซี่ คอสแทนซา คุณฟรานซิสให้ผมมาตามคุณทันทีที่กลับจากข้างนอก" ผู้คุม
"บอกเขาว่า เดี๋ยวฉันไป" คริสพูดแล้วหันหยิบของลงจากรถ
"ครับ" ผู้คุมรับแล้วเดินกลับไป
"โห..คริส ดีว่ะ เพิ่งเคยเห็นผู้คุมพูดเพราะกับนักเรียนก็คราวนี้แหละ" อมันดา
"ก็คริสมันเป็นเด็กมีเส้น" แจคสัน
"หึ" คริสตอบแค่นั้นแล้วเอาของไปเก็บที่ห้อง
.
.
ณ ห้องของคริส
"คริส ฉันเอาเสื้อฉันวางไว้ตรงโซฟานะ" ลุค
"อื้ม แล้วนี่ ทำไมนายไม่กลับห้องตัวอ่ะ" คริส
"เดี๋ยวกลับไปเอาเสื้อผ้าน่ะ"
"ห้ะ?! งง"
"ก็..ฉันกะว่าจะมาอยู่กับเธอสักพัก"
"เพื่อ??"
"สามีที่ดีต้องดูแลภรรยาแบบใกล้ชิด ใช่มั้ย" ลุคพูดแล้วคว้าคริสมาหอมแก้ม
"ไม่จำเป็นเว้ยย!" คริสพูดดุแก้เขิน
"เอาน่า จริงๆแล้วคือ มันใกล้สอบแล้ว เพื่อเธอจะได้ติวให้ด้วยไง" ลุค
"เออๆ แล้วแต่เหอะ ฉันจะไปหาฟรานซิสละ" คริสพูดไปแกะมือเขาไป
.
.
.
คริสเปิดประตูเข้าไปในห้องของฟรานซิส ก็เห็นเขานั่งรออยู่
"มีไรว่ามา" คริส
"อ่า..พอดีว่า ฉันมีเรื่องที่ต้องให้เธอช่วยนิดหน่อย แต่ก็ไม่แน่ใจว่า เธอจะทำได้รึเปล่า" ฟรานซิส
"เห้อ..ไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเวลาแกพูด ต้องเกริ่นนำก่อน มีไรรีบพูดมา!"
"ฉันต้องการเงินของฉันคืน"
"ว่าไงนะ"
"ก็...เงินที่ฉันใช่ซื้อเธอมาไง ฉันต้องการมันคืน"
"แล้ว"
"ไปเอามันมาให็ฉัน จากbossเก่าของเธอ มาคัส"
ทันทีที่เธอได้ยินชื่อนั้น มันทำให้ในหัวของคริส ฉายภาพเหตุการณืในอดีต ที่เขาฆ่าพี่ชายเธอขึ้นมาทันที
"ฉันขอ ไม่รับงานนี้" คริส
"ทำไมล่ะ กลัวโดนฆ่าเหมือนพี่เหรอ" ฟรานซิส
"ไม่ใช่ แต่ฉันไม่อยากกลับไปเหยียบที่เน่าๆของคนเลวแบบนั้นอีก"
"อืม...งั้นก็ช่างมันเถอะ เธอกลับห้องไปได้ละ"
.
.
คริสเดินกลับมาที่ห้องของตัวเองด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ จนลุคที่นอนดูทีวีอยู่รู้สึกได้เลยว่า ต้องอารมณ์เสียกับเรื่องอะไรสักอย่างมาแน่ๆ
"ว่าไงคะที่รัก โดนฟรานซิสดุมาเหรอ" ลุคพูดแซวครอส แต่เธอหันกลับมามองแล้วทำหน้าไม่พอใจ
"หนิ..ฉันไม่รู้หรอกว่าโดนอะไรมา แต่เวลาอยู่กับฉันน่ะ ยิ้มหน่อยสิ" ลุคดันตัวเองจากโซฟาแล้วเอานิ้วจิ้มแก้มเธอ
"เออๆ" คริสตอบแล้วฉีกยิ้มให้ลุคก่อนจะยิ้มหน้าไปจูบเขา
"เดี๋ยวนี้รุกหรอคะ" ลุคพูดเมื่อเธอถอนปากออก
"ป่าว แค่ให้นายรู้ว่าฉันไม่ได้อารมณ์ไม่ดี เวลาอยู่กับนาย"
"งืม..รักคริสที่สุดเลย" ลุคใช่พูดแล้วเอามือยีหัวเธอ
.
.
.
ระหว่างช่วงใกล้สอบ พวกเขาก็นัดกันมาติวที่ห้องคริสบ้าง หรือไปที่ห้องสมุดบ้าง แล้วผลออกสอบก็คือ.......ทุกคนผ่านจร้าาาาา แน่นอนอยู่แล้ว คริสติวให้ก็ต้องผ่านอยู่แล้ว
""เยส! ในที่สุด!!!"" แอชตัน
"พวกเราก็.." คาลัม
"เรียนจบแล้ววว!!!!!" ทุกคนตะโกนขึ้นพร้อมกัน
"แล้ววันนี้จะมีงานพรอมใช่ป่ะ" คริสถาม
"ใช่...แต่..." คาลัม
"คือ...มันก็ไม่เชิงเป็นงานพรอมอ่ะ" ไมเคิล
"เรียกว่าเปิดผับดีกว่า" แอชตัน
"ทำไมอ่ะ" คริส
"ก็เห็นทุกปี รุ่นพี่เมาแอ๋กันทุกคน" ลุค
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันคอแข็ง" คริส
"ก็นั่นมันเธอไง คนอื่นคงไม่เหลือ" ลุค
"ก็กินน้อยๆสิ" คาลัม
.
.
.
ทุกคนแยกย้ายกันกลับห้อง เพื่อเตรียมตัวสำหรับคืนนี้
ห้องของคริส
"ลุค ใส่ตัวไหนดี" คริสถาม แต่เขายังคงมองทีวีอยู่
"ตัวไหนก็ได้" ลุค
"เอาดีดีดิ" คริส
"ตัวทางซ้าย" ลุคตอบโดยไม่ได้มอง เพราะเขากำลังอินกันหนังมาก แต่คริสก็ไม่ได้สนใจ เธอไปเปลี่ยนชุด แล้วเดินมาให้ลุคดูโดยไปยืนบังทีวีเขา ไม่งั้นเขาคงไม่ดูแน่
"สวยมั้ย" คริสถาม
ลุคยิ้มแล้วตอบ "สวยมาก"
นั่นก็ทำให้เธอยิ้มออกมา
"นายถักเปียป่ะ ถักให้หน่อย" คริส
"บ้า ผู้ชายที่ไหนจะถักเป็นล่ะ" ลุค
"โห่..."
"ไม่ต้องถักแล้ว แค่นี้ก็สวยจะแย่ละ"
"จร้าา พ่อคนปากหวาน นายเองก็ไปแต่งตัวได้ละ"
"รับทราบครับ จุ๊บ" ลุคยืนขึ้นแล้วจูบเธอหนึ่งทีก่อนจะเดินไปใส่เสื้อผ้าที่คริสเตรียมไว้ให้
#ใกล้จบแล้วนะค้าาาาา
#อย่าลืมเม้นท์&โหวตกันน้าาาา😍