[επιτέλους]
«Χαίρομαι τόσο πολύ που επιτέλους έδωσα τις γραπτές εξετάσεις» λέω στον Γιάννη.
Αυτός νεύει και χαμογελά αχνά καθώς το καμπανάκι της πόρτας του καφέ όπου καθόμαστε κουδουνίζει στην άφιξη του νέου πελάτη. «Χαίρομαι για 'σένα».
Σουφρώνω τα φρύδια μου. «Συμβαίνει κάτι; Από τη στιγμή που τα φτιάξαμε φαίρεσαι κάπως περίεργα» λέω σκεπτική και με κοιτά.
«Φεύγω για Βερολίνο».
«Μα ούτε καν προλάβαμε να είμαστε καλά καλά μαζί! Δεν μπορείς να με χωρίσεις από τώρα. Μήπως έκανα κατ- κάτσε τι;» σταματάω απότομα την φλυαρία μου σχετικά με αυτό που σκεφτόμουν όταν καταλαβαίνω τα πραγματικά λόγια του. Το ποτήρι νερό που κρατούσα πέφτει από το χέρι μου και σπάει σε χίλια κομμάτια προσελκώντας τα βλέμματα των πελατών. «Πότε; Πώς..;»
«Άκου...» παίρνει μία ανάσα και εγώ απολογούμαι στην σερβιτόρα για το σπασμένο ποτήρι που μαζεύει από το πάτωμα. «Ο μπαμπάς μου βρήκε δουλειά στο Βερολίνο και μετακομίζουμε εκεί».
«Πότε το έμαθες;» ρωτάω το πρώτο πράγμα που περνά από το μυαλό μου.
Δεν απαντά και η καρδιά μου ανεβάζει τους χτύπους της. «Πριν μισό μήνα» εξηγεί.
«Το ήξερες τόσο καιρό;» ανεβάζω τον τόνο της φωνής μου και όταν καταλαβαίνω πως η συμπεριφορά μου δεν είναι σωστή, βήχω.
"Το περίμενα πως θα αντιδράσεις έτσι" μου λέει κοιτώντας με στα μάτια και παίρνω μία ανάσα.
"Καλό ταξίδι" λέω μερικά δευτερόλεπτα μετά και βάζω το μπουφάν μου.
Ο Γιάννης με κοιτά στην αρχή μπερδεμένος. "Τι;"
"Καλό ταξίδι" επαναλαμβάνω και βάζω το κινητό μου στην τσέπη μου. Κάνω να φύγω όμως το χέρι του με τραβά πίσω, και είμαι σίγουρη πως όλη η καφετέρια μας κοιτάει.
"Πρέπει να το συζητήσουμε".
"Δεν έχουμε να πούμε κάτι. Καλό ταξίδι" λέω ξανά και η λαβή του αφήνει ελεύθερο το χέρι του.
Δίνοντας του μία τελευταία ματιά αφήνω μερικά λεφτά στο τραπεζάκι και βγαίνω έξω.
Κατευθείαν χωρίς να το σκεφτώ περπατώ μέχρι το σπίτι μου με τα πόδια, 1 χιλιόμετρο τουλάχιστον μακριά.
Δεν ξέρω γιατί αντέδρασα τόσο απότομα, όμως αλήθεια δεν θέλω μία σχέση εξ αποστάσεως. Θα μου λείψει. Θα μου λείψει όσο κανείς άλλος, όμως δεν μπορώ να το κάνω αυτό.
_____
ΟΜΓΓ. ΓΕΙΆ ΣΑΣ ΑΓΑΠΟΥΛΙΝΟΤΣΙΠΟΥΤΣΙΛΙΝΑΚΙΑ ΜΟΥΥΥΥΥ.
Βρίστε με😂 ξέρω έκανα ΧΡΌΝΙΑ να ανεβάσω αλλά υπήρχαν κάποια θέματα (μερικοί ξέρετε). Σας είχα πει ότι θα γυρισω στις διακοπές των Χριστουγεννων αλλά είχα έτοιμο αυτό το υπερβολικά μικρό κομμάτι και ήθελα να το ανεβάσωωω.
Μου λειψατε άπειρα πολυ. Ευχαριστώ για τα 10Κ+ εδώ και τα 101Κ (9η θέση στα Fanfiction) στο His Best Hater. Αλήθεια έτσι όπως έχω παραμελήσει το wattpad δεν πιστεύω ότι τα αξίζω.
Σας αγαπω. Επόμενο κεφάλαιο έρχεται στις αρχές των διακοπών xx🔝