"ลุค! ไปกันรึยั-" แอชตันเปิดประตูประตูเข้ามาก็เห็นลุคกับคริสที่กำลังใส่เสื้อผ้า
"เห้ย!" คริสร้องแบบตกใจ
"แอชตัน!" ลุครีบรูดซิบกางเกง แล้วเดินไปหาแอชตันทั้งที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อ
เขาเดินเข้าไปแล้วปิดตาแอชตันที่กำลังคริส
"ห้ามมองเว่ย!" ลุค
"ท..โทดทีเพื่อน" แอชตัน
"ใส่เร็วๆคริส" ลุคหันไปบอกคริส แต่มือยังปิดตาแอชตันอยู่
"รู้แล้วน่า" คริสพูดไปใส่เสื้อไป
"เสร็จแล้ว" คริสบอก ลุคถึงเอามืออกจากแอชตัน
"แล้วนายรู้ได้ไงว่าฉันอยู่นี่" ลุคถามแอชตัน
"ก็ฉันไปหานายที่ห้องแล้วไม่เจอ เลยคิดว่าอยู่ที่ห้องนี้แน่" แอชตัน
"แล้วเขารู้รหัสห้องเธอได้ไง ขนาดฉันยังไปรู้เลย" คราวนี้ลุคหันไปถามคริส
"เขาเคยเดาถูก แล้วคงจำได้ และที่นายไม่รู้เพราะนายเข้าทางท่ออากาศตลอด" คริส
ลุคกรอกตา เพราะเขายอมรับว่าไม่เคยถามนรหัสเธอเลย
"งั้นเปลี่ยนรหัสด้วย" ลุค
"ก็ได้" คริส
"เราไปกันก่อนดีไหม เดี๋ยวคนอื่นจะรอ" แอชตัน
"เออว่ะ หกโมงครึ่งแล้วนี่หว่า" ลุค
พอพวกเขาไปถึง ก็เห็นทุกคนยืนรออยู่แล้ว
"หนูน้อย พวกเธอมาสาย" อมันดา
"โทษที นี่วิ่งมานะเนี่ย" คริส
"แล้วเรามีเจ็ดคน จะแยกรถไปไหม" แจคสัน
"ก็เช่ารถแวนดิ ยากอะไร" แอชตัน
"ค้าบๆ" แจคสัน
"สรุปไปรถแวนนะ เดี๋ยวไปเช่ารถให้ รอแปปนึง" ลุค
เขากลับมาพร้อมรถ ในรถมี 6 ที่นั่ง อีกคนนึงต้องนั่งพื้นรถ คนนั้นก็คือ....
.
.
.
"ทำไมต้องให้ฉันนั่งตรงนี้ด้วยเนี่ย!" แจคสันโวยวาย
"นายศักดิ์ต่ำที่สุดในพวกเรา แจคสัน" ไมเคิล
"ตรงไหนเนี่ย!" แจคสัน
"อีกเหตุผลนึงคือ เราหมั่นไส้นายนิดๆ" อมันดาเสริม
"ชิ!" แจคสัน
.
.
.
"ถึงแล้ว" ลุคที่ขับรถจอด บอกกับทุกคน
พวกเขาลงจากรถ แล้วเดินไปที่หน้าร้าน
"ลุค! ถ่ายรูปให้หน่อย" คริส
"อ่าๆ 1 2 3" ลุคนับแล้วกดชัตเตอร์
"ดูหน่อยๆ" คริส
"ก็น่ารักนะ แต่ทำไมต้อโพสอย่างนี้ด้วย มันดูหยาบคายนะ" ลุค
"ฉันรู้ แต่ก็ยังน่ารักใช่ไหมล่ะ" คริส
"อืม..ก็จริง" ลุค
พอพวกเขาเข้าไปก็ แด้นซ์&ดื่มกันกระจาย
"ลุค!ถ่ายรูปด้วยกันหน่อย" คริส
"อื้ม" ลุค
"แอช ถ่ายให้หน่อยสิ" คริส
"เอาล่ะ 1 2 3 ชีสสส" แอชตัน
"นี่เธอยังไม่เมาอีกหรอ ขนาดฉันยังเริ่มมึนๆแล้วเนี่ย" ลุค
"ฉันคอแข็งน่า แค่นี้จิ๊บๆ" คริส
พวกเขาดื่มกันจนเริ่มเมาไม่เป็นท่า มีแค่คริสกับคาลัมที่ยังมีสติอยู่ เพราคาลัมไม่ค่อยชอบดื่ม ส่วนคริสก็คอแข็ง
"ฉันส่าเรากลับกันก่อนดีไหม ก่อนที่พวกนั้นจะหลับคาผับ" คาลัม
"เอาสิ เดี๋ยวฉันไปเอารถมาก่อน เดี๋ยวค่อยช่วยกันพยุงทีละคนขึ้นรถ" คริสพูดแล้ว ไปหยิบกุญแจรถจากกระเป๋าลุค
.
.
"นายพยุงแอชตัน แจคสัน ไมเคิล ส่วนฉันจะพยุงอมันดากับลุค" คริสบอกกับคาลัม
"โอเค" คาลัม
"ไอ้แอชลุกหน่อย" คาลัมดึงแอชตันขึ้น
"อมันดา ไปเร็วกลับกัน" คริสพยุงเธอขึ้นแล้วค่อยพาไปที่รถ
ตอนนี้ทุกคนขึ้นรถไปหมดแล้วเหลือแค่ลุค พอคริสเดินเข้าไปก็เห็นเขานัวเนียกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ เธอจึงเดินบุกเข้าไปแต่คาลัมจับไว้ก่อน
"ใจเย็นนะคริส หมอนั่นเมาอยู่ มันไม่รู้เรื่องหรอก" คาลัม
"ฉันรู้น่า" คริสพูดแล้วสบัดมือเขาออก
คริสสาวเท้าเดินตรงไปที่เขาพร้อมคว้าขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะติดมือไปด้วย คาลัมหลับตาปี๋ไม่อยากเห็นภาพที่จะเกิดขึ้นถัดไป
-เพล้ง!!!-
"ผู้ชายของฉัน!อย่ามายุ่ง!" เสียงคริสตะคอกด้วยความโมโห
คาลัมลืมตาขึ้นมอง แต่คนโดนคริสฝาดหัวจนลงไปกองกับพื้นไม่ใช่ลุค กลับเป็นผู้หญิงคนนั้นแทน
"ลุค!มานี่!" เธอลากเขามา แต่ลุคก็เมาไม่ได้สติแล้ว
"ม่ายยย จะปายยหาคริส มึงเปนนนคายย ปล่อยยยยโว้ยยย" ลุคพูดแบบเมาๆ
"กูนี่แหละ คริส! เมียมึงอ่ะ!" คริสกระชากเขามาแล้วตะโกนใส่หน้า
"อะ อาา ขอโทดด ค้าบบบ" ลุคพูดแล้วก็ทรุดหวบลงไปกับพื้น
"เห้ยลุค! คาลัมมาช่วยหน่อย" คริสเรียกคาลัมให้มาช่วยพยุงลุคที่สลบไปแล้ว
.
.
ขณะที่จะขับรถกลับ โดยที่คริสเป็นคนขับ
"คาลัม ตอยนี้กี่โมงแล้ว" เธอถามเขา
"ตอนนี้ เอ่อ...12:45" คาลัม
"โห่ ดึกแล้วอ่ะ แล้วฉันก็มึนๆนิดๆด้วยอ่ะ"
"เอาไงดีล่ะ"
"นายขับรถเป็นมะ"
"ไม่อ่ะ ขับไม่เป็น"
"อืม...งั้นหาโรงแรมแถวนี้ ถ้าฉันขับถึงศูนย์ฝึกเผื่อเกิดอุบัติเหตุ"
"เอาดิ"
.
.
.
พวกเขาขับรถวนอยู่พักนึง แต่ก็ไม่เจออะไรเลย
"ไม่มีโรงแรมเลยอ่ะ มีแต่รีสอร์ท" คาลัม
"งั้นรีสอร์ทก็ได้" คริสพูด
.
.
"รีสอร์ของเรานอนได้ห้องละ 3 คนนะคะ" พนง.ต้อนรับพูด
"งั้น 3 ห้องค่ะ" คริส
คริสรับกุญแจมาแล้วส่งให้คาลัม
"เธอนอนกับลุคนะ ส่วนฉันจะนอนกับไมเคิลกับอมันดา คนที่เหลือก็จับๆยัดๆนอนด้วยกันไป" คาลัม
"อืมๆ" คริส
.
.
ตอนเช้า
ลุคสลึมลือดันตัวเองจากที่นอน
"อือ..โอย...ปวดหัว" ลุค
เขาลุกนั่งเอามือนวดขมับตัวเองอยู่สักพัก คริสก็เดินเข้ามา
"อ้าว ตื่นแล้วหรอ" คริส
"อืม แต่ปวดหัวอ่ะ" ลุค
"แฮงค์อ่ะดิ"
"คงงั้นมั้ง แล้วเมื่อกี้ไปไหนมา"
"ไปซื้อซุปข้าวโอ้ตกับเอสเพรสโซ่ร้อนชนิดเข้มไม่ใส่นมไม่ใส่น้ำตาล ให้นายกินเป็นมื้อเช้า"
"ทำไมฉันต้องกินซุปเละๆด้วย แล้วก็กาแฟนี่ไม่ใส่น้ำตาลจะกินได้ไง ขมตายเลย"
"แก้แฮงค์ไง"
"เดี๋ยวมันก็หายเองน่า"
"ปกติกว่านายจะหายนานเท่าไร"
"สักประมาณ1วันได้"
"แต่วิธีฉัน ไม่ถึงวัน เพราะงั้น กินเข้าไป เร็วๆ"
ลุคหน้ามุ่ย ตักซุปเข้าปาก แล้วก็ก้มลงมองแก้วกาแฟขม ก่อนจะพยายามดื่มกลืนลงคอเข้าไป ทำเอาเขาหลับตาปี๋
"โอย...ขมอ่ะ" ลุค
"ก็ต้องทน เป็นแฟนฉัน แค่นี้ต้องทนได้" คริส
"แล้วไงต่อยังมึนอยู่เลย"
พอลุคพูด คริสเดินเข้าไปในห้องน้ำ แล้วออกมาพร้อมกะละมังพร้อมผ้าขนหนู
"ถอดเสื้อสิ" คริส
"ทำไมล่ะ อยากเอากันหรอ" ลุค
"อย่าบ้า!ถอดออกเดี๋ยวนี้"
"ค้าบๆ"
พอลุคถอดเสื้อเรียบร้อย เธอก็จัดการเช็ดตัวให้ด้วยน้ำเย็นจนเสร็จ
"ขั้นต่อไป ไปเปลี่ยนชุด แล้วไปออกกำลังกาย" คริสพูดแล้วพาลุคมาที่สนามบอลของรีสอร์ท
"มันกว้างอ่ะ ที่รัก" ลุค
"วิ่งๆไปเหอะ" คริส
"ไม่เอาอ่าาา"
"โอย...ถ้าวิ่งเดี๋ยววันนี้ให้ทำด้วย"
"จริงอ่ะ"
"เออ"
"แล้วถ้าวิ่งหลายรอบ จะให้หลายยกป่ะ"
"กี่ยกล่ะ"
"อืม...วันละยกพอ แต่ขอ 10 วันติดกันนะ "
"งั้นวิ่งรอบสนามไป 10 รอบ"
"ห้ะ?!"
"เร็วๆ ให้เวลา 20 นาที ถ้าหมดเวลาแล้วยังไม่ครบ ก็อด"
"ที่รัก โหดจัง ฉันทำไม่ไหวหรอก"
"ถ้ารักฉันต้องทำไหว วิ่ง 10 รอบ ปฏิบัติ!!"
คริสออกคำสั่ง แล้วลุคก็ออกวิ่งแบบใส่เกียร์หมาทันที
.
.
.
"แฮกๆ คะ ครบแล้ว" ลุคหอบวิ่งหอบมาก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงกับม้านั่งหินอ่อน
"ผ่านมา 18 นาที 37 วินาที ไม่เลวหนิ" คริส
"โอย...เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว"
"เอาน่า ปะ กบับห้องกันได้แล้ว"
.
.
พอพวกเขาถึงห้อง ลุคก็นอนลงกับเตียงนุ่ม
"ที่รัก" ลุค
"หื้ม" คริส
"ยังไม่หายเหนื่อยเลยอ่ะ เหมือนจะปวดหัวกว่าเดิมด้วย"
"ก็นอนไปสิ"
"นอนได้หรอ"
"อื้ม พอนายตื่นมา ทุกอย่างก็หายเป็นปริดทิ้ง"
พอคริสพูด ลุคก็หลับลงไปทันทีเหมือนกดสวิตซ์
"หึ ท่านอนน่ารักไปนะ" คริสพูดข้างหูคนที่หลับไปแล้ว แล้วค่อยหอมแก้มเขาเบาๆ ก่อนจะถ่ายภาพท่านอนที่น่ารักของคนคนนี้เก็บไว้
#ง่าาา สุดท้ายก็มาอัพวันนี้ ไรท์ขอโทดน้า
#อย่าลืมโหวต&เม้นท์กันน้าาา😘