Μόλις τρεις μέρες είχαν περάσει. Δεν είχα νέα του. Ξαφνικά το κουδούνι άρχισε να χτυπάει επίμονα. Έτρεξα και άνοιξα. Ήταν ο Louis.
"Amelia ο Harry είχε ένα σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητο είναι στην εντατική. Ντύσου γρήγορα."
Στο άκουσμα ότι ο Harry είχε χτυπήσει σοβαρά τα μάτια μου αυτόματα γέμισαν με δάκρυα. Στο δρόμο μου έλεγε ότι δεν έφταιγε εκείνος. Ένα αμάξι μεταφορών πέρασε ένα σηματοδότη και έπεσε πάνω του.
"Amelia, το ατύχημα συνεβει την μέρα που έφυγε από εδώ. Απλά μας ειδοποίησαν τώρα. Είναι ήδη δύο μέρες στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση." Η καρδιά μου σφίχτηκε. Αν δεν τον ξαναδώ; Αν τα τελευταία λόγια που του είπα ήταν αυτά οταν τον έδιωξα; Γαμώτο τον αγαπάω. Αν πάθει κάτι θα πεθάνω. Κλαίω από την στιγμή που φύγαμε. Φτάσαμε. Άνοιξα γρήγορα την πόρτα και έτρεξα μέσα. Ρωτούσα τους γιατρούς και το μόνο που μου έλεγαν να μείνω ήρεμη και ότι δεν μπορώ να τον δω. Μέσα ήταν μόνο η μαμά του και η αδερφή του. Ήθελα να μπω. Να τον δω και να του σφίξω το χέρι. Ξέρω ότι θα τα καταφέρει. Είναι δυνατός. Αν δεν τα καταφέρει θα φταίω εγώ. Εγώ ήμουν που τον έδιωξα εκείνη την μέρα. Θέλω να παλέψει. Να μείνει εδώ μαζί μου. Να είμαστε μαζί ενάντια σε όλα. Απλά θέλω αυτή τη δεύτερη ευκαιρία.
"Μην πεθάνεις γαμώτο." Φώναξα και μια νοσοκόμα μου είπε ότι αν δεν ηρεμήσω θα φωνάξει την ασφάλεια να με βγάλουν από εδώ. Ο Louis με αγκάλιασε.
"Όλα θα πάνε καλά Amelia." Μου ψιθύρισε στο αυτί.
"Δεν πρόλαβα να του πω πως τον αγαπάω."
"Θα του το πεις. Μην φοβάσαι."
Είδα τους φίλους του στην αίθουσα αναμονής. Όλοι ήταν συντετριμμένοι, ειδικά ο ξανθός. Γιατί τοσο πολυ αυτος; Μετά από λίγο ήθελα να πάρω λίγο αέρα. Όμως ήταν έξω και ο ξανθούλης και έκλαιγε. Τον πλησίασα δειλά.
"Μην στενοχωριέσαι. Ο Harry είναι δυνατός." Αλλά δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Σηκώθηκε από κάτω και με αγκάλιασε.
"Μιλούσαμε στο τηλέφωνο όταν έγινε. Μιλούσαμε για σένα. Για το πόσο σε αγαπούσε μέχρι που άκουσα τον ήχο από τα φρένα και την σύγκρουση. Τον ξέρω από μικρό παιδί Amelia. Έμεινα. Ευτυχώς μου είχε πει που ήταν πριν πέντε λεπτά και πήρα άμεσα το ασθενοφόρο. Λυπάμαι τόσο πολύ Amelia. Είναι σε κώμα. Ο καλύτερος μου φίλος." Είπε με λυγμούς στην αγκαλιά μου.
Τον άκουσε; Έλεγε πως με αγαπούσε στον καλύτερο του φίλο την στιγμή που έγινε το ατύχημα; Θεέ μου βοήθησε τον να βγει από εκεί. Προσευχήθηκα από μέσα μου καθώς στηρίζαμε ο ένας τον άλλο.
"Ξέρεις κάτι...."
"Niall" έγνεψα.
"Ξέρεις κάτι Niall, δεν πρόλαβα να του πω ότι τον αγαπώ. Δεν τον σταμάτησα. Απλά τον έδιωξα και ας ήξερα ότι είναι λάθος."
"Μην ανησυχείς όλα θα πάνε καλά." Είπε κλαίγοντας και επιστρέψαμε μέσα στην αίθουσα αναμονής. Μου σύστησε και τον Liam.
"Πραγματικά εύχομαι να μην σας είχα γνωρίσει με αυτό τον τρόπο." Και ένα δάκρυ μου ξέφυγε πάλι. Ο Louis προσπαθούσε να δείχνει ήρεμος αλλά δεν ήταν. Προσπαθούσε να μην με κάνει χειρότερα αλλά στενοχωρήθηκε το ίδιο. Μακάρι να μην τον είχα διώξει εκείνη την μέρα.
Δεν σχολιάζετε αλλά δεν πειράζει. Ελπίζω να σας αρέσει. 💟