Keisha's POV
"Isuot niyo na to."
"Hindi ko susuotin yan." Madiing sagot ko kay Jim.
Hinatak niya ang buhok ko. "Kapag inuutusan ka,matuto kang sumunod. Baka nakakalimutan mo, dito hindi ka reyna."
Binitawan niya ko tsaka ihinagis sa mukha ko ang damit na pinapasuot niya sakin.
Kusa ng tumulo ang mga luha ko. Ang tagal ko na dito. May pagkakataon pa kaya para makasama ko ulit ang pamilya ko? O talagang katapusan ko na.
Ayoko sanang mawalan ng pag-asa pero wala na kong maisip na paraan para makatakas pa dito.
Isa ko panh iniisip ay si Zach. Nasaan na kaya siya? Gumagawa kaya siya ng paraan para mahanap ako o may nangyari na sa kanyang masama?
"Ate." Napatingin ako kay Jl na kalalabas lang ng banyo. Nauna na siyang magpalit sakin at hindi ko ata kayang suotin yung damit. Isa siyang crop top at palda na unting yuko mo lang ay lalabas na ang kaluluwa mo. "Saan ba tayo dadalin ng mga tao dito?"
"Sa isang auction."
"Ano? Ibebenta nila tayo? Ayoko ate! Paano na lang si Jade? Kahit ganun yun, ayoko naman siyang iwan no."
"Shhhh.. Huwag kang maingay." Hinatak ko siya paupo sa kama. "We need to make a move. Hindi ako papayag na ibenta nila tayo kung kanino."
"Anong gagawin natin?" She asked.
"Mamaya kapag nasa sasakyan na tayo at bumabiyahe, aagawin ko ang baril ng makakatabi ko. Ikaw naman ang bahala sa makakatabi mo. Nag-aral ka naman ng martial arts diba? Kaya mo ng diskartehan yan."
"Pero ate paano naman kung mapahamak tayo?"
"Mas mahirap naman kung wala tayong gagawin diba?" Tumayo na ko. "Ihanda mo na yang sarili mo Jl. Makakaya natin to." Dumiretso na ko ng banyo. Kailangan kong magpakatatag para sa pamilya namin.
***
"Ano ba naman kase yan! Bakit kailangang may piring pa ang mga mata namin? Kapag kami nadapa at nasugatan, bahala kayo diyan!"
Itatanong niyo pa ba kung sino ang maingay na yun? Huwag na. Paniguradong kilala niyo na kung sino.
I bet she's starting with our plan.
"Bakit hindi niyo na lang alisin ang mga piring namin?" Ng makita ko naman ang buong lugar.
"Hindi pwede. Dalian niyo na maglakad."
"Paano naman namin mabibilisan kung hindi namin makita ang dinadaanan?"
"Kahit ano pa ang sabihin mo, hindi ko ipapaalis yan. Alalayan niyo na ang mga babae. Baka ma-late na tayo sa auction." Napamura ako ng mahina. Mukhang hindi magiging madali ang plano naming pagtakas ni Jl.
Halos pakaladkad na kaming hinahatak ng mga tauhan nila bago kami pinasakay sa van.
Napangiti ako ng may nag-alis ng tali sa kamay ko. Mukhang umaayon sa akin ang mundo.
"Huwag masyadong masaya Mrs. Dawson. Kung inaakala mong mga tanga kami para bigyan kayo ng pagkakataong tumakas, nagkakamali ka." Naramdaman ko na lang ang pagdampi ng isang malamig na bakal sa kamay ko. "Kung ano man ang plano niyo ng kapatid mo, goodluck na lang." Kasabay ng pagtawa nila ay ang pagkakasara ng posas na inilagay sa kamay ko.
Fvck. Hindi ko napigilang mapamura sa isip ko. Kung hindi ko magagawa ang plano namin ngayon, sisiguraduhin kong makakatakas kaming dalawa ni Jl.
***
Hatak-hatak na naman kami ng mga tquhan nila ng makababa kami ng van.
"Ate.." Nanginginig na tawag sakin ni Jl.
"Pwede ko bang mahawakan si Jl?" Pinilit kong kapain ang kinalalagyan ni Jl kahit na nahihirapan akong kumilos dahil sa posas na nakakabit sakin. "Huwag kang matakot. Walang mangyayaring masama satin." Bulong ko sa kanya.
"Ayoko dito ate. Ayokong mapunta kung kanino."
"Shhh.. Para ka namang bata Jl. Nandito ako okay? Walang mangyayaring masama. Hindi ka mabebenta."
"TAMA NA NGA YAN! BULUNGAN NG BULUNGAN. KAHIT ANONG PAGPAPLANO PA ANG GAWIN NIYO, HINDI NA KAYO MAKAKATAKAS."
Itinulak na nila kami papasok sa isang malaking dressing room kung saan ang mga tao ay nagkakagulo. May mga bading na nagma-make up sa mga umiiyak na babae. May mga armadong lalaki ang nakabantay sa bawat sulok ng kwartong ito.
"Dalian niyo na diyan. Magsisimula na ang auction in 10 minutes." Humarap sa amin si Jim. "Aayusan na din kayong dalawa. Parehas kayong panghuli para sa finale."
Aapila pa lang sana ako ng itulak ako ng tauhan niya gamit ang baril paupo sa isang tool.
Kasabay ng paga-ayos nila sa amin ay ang isa-isang pag-alis ng mga babae palabas ng dressing room.
"Dalian niyo na diyan. Silang dalawa na ang susunod." Humigpit ang hawak sakin ni Jl habang yung mga bading na nag-ayos samin ay lumabas na. Ako, si Jl, at isang tauhan na lang ang nandito.
"Shh. May naisip akong plano." Humarap ako kay kuyang nakabantay samin.
"Samahan mo muna kami sa banyo."
"Hindi pwede! Kailangan niyo ng lumabas!" Sigaw niya.
"Anong hindi pwede? Naiihi nga kami ng kapatid ko! Anong gusto mo dito kamk umihi?!" Napakamot siya sa ulo. "Ano sasamahan mo ba kami sa banyo o hindi?"
"Dalian niyo lang ha! Malilintikan ako kay Supremo kapag hindi pa tayo agad nakalabas."
"Eh kung binibilisan mo na kase diba?" Mataray na sabi ni Jl. Nasenyasan ko na siya kung ano ang gagawin niya.
Nauna na siyang naglakad kay kuyang bantay at nagpanggap na hindi mabuksan ang pintuan. "Tulungan mo kaya ako dito! Akala ko ba nagmamadali tayo?"
"Kanina ka pa nakasigaw diyan ha! Baka samain ka saking babae ka!"
"May sinasabi ka ba?" Pagtataray ulit ni Jl na siya namang paglapit ni kuya sa pintuan.
Nakakuha na din ako ng pagkakataon para mahawakan yung baril na nasa likuran niya.
Makukuha ko na sana yun ng bigla na niyang mabuksan ang pintuan.
"Fvck!" Biglang mura ni Jl. "Ang sakit ng tiyan ko! Aray! Ang sakit!"
"Huy napano ka?!" Inalalayan siya ni kuya kaya mabilis ko ng hinatak ang baril at itinago sa likod ko bago ako lumapit kay Jl.
"Jl. Anong nangyare sayo? OKAY ka lang ba?"
"Medyo okay na ko. Halika na at baka magalit pa si Supremo." Alam kong gumawa lang siya ng move para makuha ko ang baril. Luckily, nagawa namin ng maayos.
"Oh kapag tinawag kayo, sabay kayong lumabas ha." Nandito kami sa gilid ng stage kung saan tanaw na tanaw mula dito ang mga lalaki na nakakatakot. Lahat sila ay may baril at akala mo ano mang oras ay maaring pumatay.
"ARE YOU GUYS READY FOR THE FINALE?" Nakarinig ako ng malalakas na hiyawan mula sa audience. "MUKHANG EXCITED NA ANG LAHAT A! LET'S DO THIS. LET ME NOW CALL ON THE COMBO OF THE NIGHT. YOU HEARD IT RIGHT GUYS! COMBO AS IN DALAWANG BABAE ANG MAIUUWI NIYO. ISN'T FANTASTIC?" Tuwang-tuwa na namang naghiyawan ang mga tao.
"TAWAGIN NA NATIN SILA! LET'S ALL WELCOME, KEISHA AND JL!" The curtain started to move. Unti-unti na naming nasisilayan ang mga audience namin. Agad na umikot ang paningin ko na para bang may hinahanap pero hindi ko alam kung sino.
Sabay kaming naglakad sa stage ni Jl. We are faking our smiles. "Kapag sinabi kong yuko, yumuko ka. Naiintindihan mo?" Bulong ko habang nakangiti.
"Oo ate."
We moved around the stage kung saan puro lalaki lang ang nakapalibot sa amin. Para silang mga dragon na gustong-gusto ng mga babae.
"At dahil silang dalawa ang finale, makukuha niyo sila in package! YOU HEARD IT RIGHT GUYS! PACKAGE NA SILANG DALAWA KAPAG BINILI SO WHY DON'T WE START THE BIDDING NOW? LET'S START IT FOR 1 BILLION!"
"2 BILLION!" Napalingon ako sa malaking lalaki na sumigaw.
"I'll get them for 2.5 billion!" Napangiwi naman ako doon sa isa pang sumigaw n akala mo sumo wrestler.
"5 billion!" I heard someone yelled from the back. Sinuri ko ang pagkatao niya. Maliit lang siyang tao. Kung sa kanya kami mapupunta, makakaya na namin ni Jl na patumbahin siya.
"You won-"
"10 billion!" Nabitin ang sasabihin ko ng sumigaw ang isang matandang lalaki naparang puro kamanyakan lang ang alam sa buhay.
"Is there anyone who will bid that is higher from 10 billion? 5.. 4.. 3.." Jusko Lord. Kayo na pong bahala sa amin. "2.. 1... and.."
"15 BILLION." Sigaw ng isang seryosong lalaki na hindi ko maaninag ang mukha dahil nakaupo siya sa pinakadulong lugar nitong venue.
"Anyone else? 5.. 4.. 3.. 2.. 1.. and 0.. Ladies, you are now both property of Mr. Crisostomo. Let's go down para maihatid ko na kayo-"
Naputol ang pagsasalita niya dahil sa isang malakas ma pagsabog. Nagsimula ng magkagulo ang mga tao.
Sinipa ko ang emcee para makaalis na din kami sa lugar na to. Madali ko naman siyang napatumba at akma na kaming lalabas ni Jl ng may biglang humatak sa aming dalawa.
"Ooops. Saan kayo pupuntang dalawa? Hindi ba't binili ko na kayo?" And with that hinatak na kami ng mga tauhan niya papunta sa likod na bahagi ng club na to.
Pinilit naming manlaban pero sadyang malakas at madami sila kaya talo kami. Nagsasayang lang kami ng lakas.
Lumingon ako sa loob, nagbabakasakaling may mahingan ng tulong kaya laking gulat ko ng makita ko ang taong matagal ko ng inaasahan na makita.
Agad akong napatakbo palapit sa pintuan pero agad akong naharangan ng mga tauhan ng nakabili samin.
"Zach!" Pilit akong nagwawala para makaalis sa pagkakahawak nila. "ZACH! ANDITO KAMI! HUBBY! Lumingon ka dito please.."
"Saan mo dadalin ang dalawang yan?" Sinalubong kami ni Jim.
"Iuuwi ko na sila. Bakit?" Matapang na sabi ng nakabili samin.
"Hindi maaari. Pag-aari namin yang mga babae na yan."
"Hah! Baka nakakalimutan mong binili ko na tong dalawa ng 15 billion? Tumabi ka na lang kung ayaw mong samain sakin." Parang si Zach yung nagsasalita.
Pinipigilan ko ang mapaiyak pero kusa ng tumulo ang luha ko ng makita kong wala na si Zach sa likuran ko.
"KAPAG SINABI KONG SA AMIN ANG DALAWANG BABAE NA TO, SA AMIN!"
"Kapag sinabi ko din na pagmamay-ari ko, pagmamay-ari ko na." Nagbigay ng kakaibang kilabot sa akin ang sumunod niyang ginawa.. binaril niya si Jim. "Sabi ko naman sayo, tumabi ka e. Halina kayo. Dalin niyo na yang dalawang babae."
Hindi pa din ako makakilos kaya kinaladkad na lang ako ng mga tauhan niya.
Kayo na po ang bahala sa amin ni Jl, Lord. Ipinapaubaya ko na po sa inyo ang lahat.
***
Guys! Sorry na po talaga. Alam kong super tagal ng paghihintay niyo sa update nato. Sana magustuhan niyo. Salamat sa walang sawang pagsuporta sa MTAMB. Love na love ko kayong lahat. ❤❤❤