««««----------»»»»
Janine's Point of View
Panibagong araw at sa ngayon sinusubukan ko pa lang bumangon sa kama kong pinipilit pa akong matulog. Inaantok pa ako feeling ko ayokong pumasok ngayon, why? Wala! Ayoko lang haha.
"Janine wake up!" Narinig kong sigaw ni papa.
"Opo ito na! I'm getting up!" Galit na yun si papa kasi panglima na niyang balik dito sa kwarto ko, wala siyang magagawa nilock ko yung pinto.
Tumayo na ako at dumiretso sa cr. Binuksan ko yung shower, ang lamig ng tubig pero wala namang may paki kaya nagpunas na ako tsaka nag bihis at bumaba. Nakita kong kumakain na sila Lina at kuya Christian.
"Hi ate! Goodmorning!" Bati sakin ni Lina ng nakangiti.
"Goodmorning!" Bati ko rin. At napansin ko si kuya na nakasimangot nanaman, ano kayang problema nito? Kada nakikita ko siya laging nakasimangot. Nakita niya ako nakatingin sa kanya.
"Bakit ka nakasimangot?" Tanong ko. Tinignan lang niya ako gamit ang poker face niya.
"You're ugly! Simple as that." Aniya. Nakita ko sila mama na tumatawa, bwiset siya ah! Talagang ako pa yung dahilan. "Nasisira araw ko kapag nakikita kita." Aba! Sige sinimulan niya tatapusin ko.
"Kung pangit ako mas pangit ka!" Lumaki yung mata niya sa sinabi ko. Ha! Akala niya ah. "Magkapatid kaya tayo."
"Anong magkapatid? Ampon ka lang kaya." Natahimik sila mama at papa sa sinabi niya, kahit ako natahimik sa hindi malamang dahilan. Hindi naman ako ampon. Lumapit si mama kay kuya at piningot sa tenga.
"Ikaw Christian! Hindi magandang biro yun ah." Ani mama.
"Lina, Janine pumasok na kayo sa school." Seryosong wika ni papa. Anyare? Bakit biglang naging ganun si papa?
"Eh? Diba sasabay ako kay kuya." Anggal ko pa.
"You said it yourself, you're is walking distance ." Tumango ako at hindi na umangal, saka ako lumabas pero pagkalabas nakita ko pa rin sila kuya at sila mama na nag-uusap ng seryoso. Hindi ko na lang yun pinansin sa halip naglakad na ako papuntang school. Dumiretso kaagad ako sa room nakita ko sila Kendra, Marga at Maddy na nag-uusap.
"Oh! She's here ." Ani Marga at napatayo siya sa upuan.
"Anong pinag-uusapan niyo?" Nagtataka kong tanong.
"Mmm... We were planning to go to bar tomorrow since it's weekend." Pagpapaliwanag naman ni Kendra. So yun pala yung pinag-uusapan nila. "Actually hindi lang yun." Ani Maddy na siyang dahilan ng pagkakunot ng noo ko. "You're going with us." Sabay kindat niya pa. Ow, hindi ako papayag na sumama.
"A-ako?" Tumango sila. "P-pero hindi pa ako nakakapunta sa mga ganyang events."
Yes! Remember isa lang akong nerd kaya hindi ko pa na-try ni minsan mag punta sa mga bar. At buong buhay ko binuhos ko na sa pagbabasa ng libro at pag-aaral. Tsaka alam kong mapapahiya lang ako dun dahil hindi pa ako familiar sa mga ganung bagay at lalong-lalo ng HINDI ko pa natry uminom ng alak. EVER!
"Don't worry dear, we've got your back."
"Oo nga wag ka ngang ano ka!" Tugon ni Marga.
Bukod dun alam kong hindi papayagan sila mama. Lalo na si kuya.
"Don't you worry. Kami na bahala magpaalam sa parents mo." Dagdag pa ni Maddy. So? Nabasa niya iniisip ko? Napansin nilang hindi pa rin ako satisfied sa mga pinagsasa-sabi nila.
"Hindi lang naman tayo ang nandun kasama ang buong section 10." Sambit ni Kendra sabay turo sa classmates namin na nakakagulo. At ano daw? Hindi ba nila alam na mas hihindi ako kapag kasama sila.
"C'mon join us." Nagmamaka-awang tugon ni Maddy. "Please?" Tapos nag puppy eyes pa siya.
"Ok. Pero kapag hindi ako pinayagan ng mama ko hindi na ako sasama." Tumango sila.
Pagkatapos nun dumating na rin si Ms Ferrer, to be honest hindi ako nagagalingan kay Ms Ferrer magturo, kaya pala ni isa walang nakikinig sa kanya tapos ang mali pa niya hindi lang niya pinapansin. At matapos rin ang apat na subjects na hindi ko maintindihan finally breaktime na rin pakiramdam ko nga nabawasan yung IQ ko. Sa ngayon nadito na kami sa cafeteria, gusto ko ngang magpunta sa library dahil sa matagal na akong hindi nakakapunta sa favorite place ko huhu. Sadlife.
"Hoy talo ka Kendra gunting kami papel ka!"
Sigaw ni Marga at oo nakakahiya at nakakatuwa mang sabihin naglalaro sila ng bato-bato pick napaka childish diba haha. Walang magawa eh, pinapasali nga nila ako eh.
"Hala! Ang daya mo Marga nagpalit ka eh." Anggal ni Kendra na parang inagawan ng kendi. "You throw rock first before scissor! Wala ulit." Natatawa talaga ako kapag tinitignan ko sila, ang sasaya siguro nila maging childhood friends.
Bigla ko tuloy naisip si pikachu. Siya lang kasi yung nag-iisa kong kaibigan noong bata pa ako dahil sa mailap ako sa mga bata dati at dahil rin sa ayaw ng mga magulang ko na makihalubilo ako sa kanila ewan ko kung bakit ayaw nila na makipagkaibigan ako sa mga batang kagaya ko rin. Yun nga hindi ko nakilala kung ano yung pangalan niya dahil sa mas nagustuhan ko ng tawagin siyang pikachu at kaya kami naging kaibigan kasi that time parehas kami ng sitwasyon. Siya laging nag-aaway yung parents niya samantalang ako lagi kong kaaway parents ko ang pinagkakaparehas lang namin ay naging mailap kami sa parents namin at dahil dun tumatakas ako sa bahay namin at ganun din siya. Nagkikita kami kung saan yung favorite place namin at yun ay sa tabi ng batis. Dun kami naglalaro, nagpapalipas ng oras at yun rin ang stress reliever namin.
Pero sa hindi namin inaasahan nalaman ng magulang ko ang dahilan ng pagtakas ko araw-araw at ng malaman din nila na nakikipagkita ako sa kanya inilayo nila ako sa kanya at lumipat ng mas malayo at yun ay sa japan. Pero bago kami maka-alis ay nagkita kami ulit sa batis na lagi naming pinagtatambayan. Ang huli naming pagkikita pero bago pa kami magpaalam sa isa't-isa may binigay siya sakin. At yun ay ang necklace na pokeball na hati, yung isa sa kanya at yung isa ay para sakin.
*****