Yazar
Jungkook suyun yüzeyine çıkıp gülümseyerek sevinç çığlıkları atmaya başladı. Bir süre sonra yanında göremediği Saejin ile yüzünü endişe kaplarken
"Sae Jin !" diye seslendi bir süre bekledi ama çok bekleyemeyeceği aşikardı. Hemen suyun altına dalıp SaeJin'i aramaya başladı biraz ötede onu hareketsiz gördüğünde daha hızlı yüzmeye başladı.
Yanına ulaştığında SaeJin'i belinden tutup suyun yüzeyine itti. Sae Jin hareketsiz bir şekilde dururken daha da büyük bir korkuyla onu kıyıya çekmeye başladı.
"Sae Jin lütfen uyan" diye fısıldadı titreyen sesiyle.
Onu kıyıya getirdiğinde yüz üstü yatırıp Sae Jin'in küçük yüzünü ellerinin arasına alıp kendine gelmesini isteyerek bir kaç kere vurdu.
"Sae Jin lütfen uyan!" sesi artık tüm endişesini ortaya koyar gibiydi. Jungkook üzerindeki ıslak tişörtü çıkarıp rahatladıktan sonra
"Bu böyle olmayacak" diyerek göğsüne ellerini koyduğunda Sae Jin gözlerini açıp
"Ya ! Sapık" dedikten sonra gülmeye başladı. Ardından Jungkook'u yarı çıplak gördüğünde bakışlarını hemen Jungkook'un yüzüne sabitledi.
"Üzgünüm şaka yapmıştım" deyip masumlaşan Sae Jin ile Jungkook sinirle kalkıp,
"ŞAKA MI! BÖYLE ŞAKA MI OLUR SAE JIN. BEN SENİN İÇİN BURADA ENDİŞE EDERKEN, SEN NASIL ŞAKA YAPABİLİRSİN! NE HALİN VARSA GÖR GERÇEKTEN" diye bağırıp giderken Sae Jin olduğu yerden kalkıp ardından baktı.
"Neden bu kadar sinirlendi .." diye mırıldanıp peşinden koşmaya başladı.
**
Arabanın yanına geldiklerinde Jungkook bagajdan başka bir tişört alıp giyinirken Saejin yanına yaklaşıp
"Ben Özür dilerim , bu kadar endişe edeceğini tahmin etmemiştim"
"Bak ! Ben bu denizde herşeyimi kaybettim anladın mı?" Jungkook gözleri dolmuş bir şekilde ona bakarken Sae jin kendini daha çok kötü hissediyordu. Jungkook ona kendi tişörtlerinden atıp
"Giy bunu sonra da gidelim" diyerek arabaya bindi. Saejin alt dudağını öne uzattı sanki her an ağlayacak bir bebek gibiydi.
Üzerini giyindikten sonra arabaya bindi ama titreyip duruyordu. Jungkook ile göz teması kurmayarak başını cama çevirip dışarıya bakındı.
Dişleri zangır zangır titrerken ellerini kollarına sürtüp kendini ısıtmaya çalıştı. Kendini berbat hissetmeye başlamıştı. Suçlu hissediyordu kendini ve daha fazla dayanamayarak gözyaşları süzülmeye başlamıştı. Jungkook görmesin diye ardı ardına silmeye çalışırken üzerinde hissettiği sıcaklıkla başını çevirmişti. Jungkook üzerine bir battaniye örterken hıçkırıklarını daha fazla tutamamıştı. Jungkook, Sae Jin'e yaklaşıp onu kollarının arasına alarak,
"Sana bağırdığım için özür dilerim " dedi. Onu böyle üzmeyi o da istememişti.
Saejin burnunu yukarı çekerek boğuk sesi ile ,"Asıl ben özür dilerim , seni korkuttuğum için " diyerek daha çok ağlamaya başlamıştı.
Jungkook geri çekilerek Sae Jin'in yüzüne bakıp gülümsedi.
"Ağlayınca çok çirkin oluyorsun"
Sae Jin bir çocuk gibi ardı ardına gözyaşlarını silerken "Biliyorum" diyerek sulu gözleri ile gülümsedi.
"Seni bir daha ağlatmayacağım söz! " Sae Jin gözlerinin içine bakan Jungkook ile yavaşça yutkunup bakışlarını herhangi bir yere çevirdi.
Jungkook önüne dönüp arabayı çalışırdıktan sonra sürmeye başladı.
"Sen üşümüyor musun? "
"Artık bedenim suyun sıcaklığına alıştı yani defalarca atladığım için sorun olmuyor"
"Anladım... ama neden atlıyorsun? O deniz senden ne çaldı? "
"Ailemi"
Sae Jin bu cevap karşısında şaşırmıştı. Daha fazla soru sormak istemeyerek geri yaslandı.
"Eve gidelim artık" deyip gözlerini kapattı.
***
Jungkook arabayı durdurup yanında uyuyan Sae Jin'e baktı. Yüzündeki tebessüme engel olamamıştı. Bu sıralar onun yanında defalarca tebessüm ederken buluyordu kendini. Bu hissin adı neydi henüz anlam veremiyordu.
"Sae Jin geldik uyan" ona bakmaya devam ederken Saejin kıpırdanmaya başladı. Gözlerini açıp etrafa bakındıktan sonra arka koltuktan çantasını alıp Jungkook'a baktı.
"Suya atladığıma göre yarın bana ismini söylüyceksin"
"Anlaştığımız gibi"
"Görüşürüz" deyip arabadan indi Sae Jin.
**
Eve girdiğinde annesi ona gülümseyip
"Hoşgeldin kızım" dediğinde SaeJin kuşkulu gözlerle ona baktı.
"Çalışma nasıldı?"
İçinden ne çalışması demiş olsada gülümseyip
"İyiydi anne" diyerek odasına giderken.
"O çocuk ısrar edince bir şey demedim ama lütfen bir daha bu kadar geç sürmesin olur mu ? "
"O çocuk? "
"Adını bana mı soruyorsun. Siz arkadaş değil misiniz?"
"Hayır ondan değil yani... neyse ben odamdayım " deyip hızlı adımlarla odasına girmişti.
"Yani ceza yok" diyerek sevinç dansları yapan Sae Jin. Mesaj sesiyle durup çantasındaki telefonu alarak mesaja tıkladı. Ardından çalan telefonunu açtı.
"Bu dansını göreceğimi bilseydim yapmazdım" hızla etrafına bakınarak pencerenin önüne ilerledi. Jungkook ayağıyla çakıllarla oynarken bir yandan ona bakıyordu. Sae Jin gergin ve mahcup şekilde ona bakarken
"Ben.. tekrar özür dilerim ve durumu kurtardığın için teşekkürler " dedi.
"Öyleyse gelecek ay bunu tekrarlayacağız"
"Ne! Ben onu demek istemedim"
"Yine de yapacağız değil mi?"
"Sanırım korkumu yendim. Yani biraz da olsa bu yüzden tekrar denemek istiyorum"
"O halde anlaştık Saejin ve ismim.. "
Saejin büyük bir heyecanla sesini çıkarmadan hatta nefes almadan bekledi.
"Yarın görüşürüz" deyip telefonu kapatan Jungkook ile Saejin ona sinirle baktıktan sonra perdeyi çekip söylene söylene yatağına ilerledi.
***
Güzel bir kahvaltının ardından onu bekleyen servise bindi Sae Jin. Soo Jung'un yanına ilerlerken kolundan biri çekmiş ve başka bir yere oturmasına neden olmuştu. Yanına baktığında
"Senin burada ne işin var?" Diye sordu karşısında duran Jungkook'a
Jungkook başını onun omzuna koyup " Ben biraz daha uyuyacağım beni uyandırırsın" diyerek gözlerini kapattı. Sae Jin gülümseyip daha fazla sesini çıkarmadı.
Okula geldiklerinde herkes bir karmaşa halindeydi. Diğerlerinin yanına giden Sae Jin
"Ne oldu?" Diye sordu. Arkadaşı ona dönüp
"Ha Neul. Okulun arka bahçesinde ölü bulunmuş" dediğinde şok olmuştu. Açılmaya başlayan kalabalıktan biri bağırarak
"İşte katil orada" deyip Jungkook'u göstermişti.
Saejin şaşkınlık içinde Jungkook'a bakarken. Polis memuru Jungkooka'a yaklaşmaya başladı. Sae Jin elini Jungkookun eliyle kenetleyip beklemeye başladı. Polis onların yanına geldiğinde elindeki kelepçeyi uzatıp
"Jeon Jungkook, Lee Ha Neulu öldürme suçundan dolayı tutuklusunuz" diyerek Jungkook'un elini kavradı.
Saejin öne atılıp "Bu konuda bir deliliniz var mı? Nasıl olurda onu suçlarsınız
Polis memuru ona dönüp
"Karakolda derdinizi anlatırsınız" deyip Jungkook'un bileklerini kelepçeleyip onu götürürken ağlamaya başlayan Sae Jin
"İsmini böyle öğrenmek istemezdim Jeon Jungkook" diye fısıldadı.