( Gecenin her zaman gittiği deniz kenarı )
Şu anda boş sokaklarda spor ve kafa dağıtma amacıyla koşuyorum. Dün gece yatmadan önce ani bir karar vermiştim ve herkese mafya toplantılarının yılda bir kez değil ben ne zaman istersem olacağını söylemiştim. Tabiki karşı çıkamadılar..
Koşmaya devam ettim. Düşüncelerimden sıyrılmak istiyorum ama yapamıyorum. Herkesten sakladığım büyük sırrımı aklımdan çıkaramıyorum. Bu sırrı saklamalıyım. Yoksa insanlar artık benden korkmazlar. Ama bu sır içimi kemiriyor. En fazla 1 yada 2 yıl dedim içimden. Herkes o zaman öğrenecekti.
Okula geç kalacağımı farkettiğimde geri eve koşmaya başladım. Koşarken bir yandanda sokakta yürüyen insanlara bakıyordum. Gençler arkadaş grupları ile kahkahalarla gülüyordu. Bazı sevgililer kimseye aldırmadan sokağın ortasında yiyişip , yaşlıların kınayıcı bakışlarına maruz kalıyorlardı. Çocuklarsa parkta ve yol kenarlarında oyun oynuyorlardı. Onlar için hayat ne kadar kolay. Ne kadar boş. Ama en azından mutlular. Gerçi ben mutlu olsam bile bu kadar gülebileceğimi sanmıyorum. Hiçbirinin hayatı benim gibi değil. Benim yaşımdakiler arkadaşları ile alışverişe giderken , ben adam öldürüyorum , mafyaları yönetiyorum.
Polisler , hakimler , devlet adamları adalet diye etrafta geziyor. Hayat adil değil , bunlar neyin adaletinden bahsediyorlar.
Eve geldiğimde kapıyı açıp hızla odama gittim. Giysi odama geçip kıyafet aramaya başladım.
( Gecenin giydikleri )
Üstümü giyince aşağı doğru depar atmaya başladım. Sweetin yemeğini verip kendimi dışarı attım. Arabama binip okula sürmeye başladım.
Okula gelince bahçede kimsenin olmadığını hissettim. Kahretsin. Ders başlamış.
Sınıfın kapısına gelince kapıyı çalmadan içeri girdim. Herkesin bakışları bana dönmüştü. Hocaya baktığımda küçük bir küfür savurdum. Bu hocanın bana takıntısı vardı. Sınıftaki herkes de bunu biliyordu.
- Hadi derse geç kaldın. Kapıyı neden çalmıyorsun..dedi hoca kaşlarını çatarken
Bu hocanın davranışları beni ciddi anlamda sinir ediyordu. Bazen düşünüyorum ben bu kadını niye öldürmüyorum diye. Ama nedense öldüresim gelmiyor. Onu öldürsem yenisi gelecek.
- Kapıyı çalmak bana çok uzak bir kavram. Hayatımda bir kez kapı çaldım oda zaten bir kaç gün önceydi..dedim alayla
Bunu dememle bazı kişiler sırıtmıştı. Hoca ise daha çok sinirlenmişti. Amaan zaten amacım oydu.
- Tamam geç yerine uğraşamam seninle..dedi hoca
Sırama doğru yürürken tekrar cevap verdim.
- Aynı fikirde olmamıza sevindim..
Sonra sırama oturdum. Hocada derse devam etti. Ders beslenme ile ilgili bir dersti. Derslerle ilgilenmediğim için dersin tam adını bilmiyorum. Sadece içeriğini biliyorum. Beslenme ile ilgiliydi.
Dikkatimi çeken diğer şey ise öğretmen masasındaki meyveler ve meyve sıkacağıydı.
- Evet çocuklar şimdi size sağlıklı bir içecek göstericem. Bu çok sağlıklı. Eminim beğeniceksiniz.dedi hoca
Sonra kenardaki meyve sıkacağında meyveleri sıkmaya başladı. Bizde o sırada onu izliyorduk. Hepsini sıktığında sıktıklarını bir bardağa boşalttı. Sonra bardağı sınıfa gösterdi.
- Evet kim denemk ister..dedi hoca
Hiç kimse bu iğrenç karışımı içmek istemiyordu. Kadın resmen içine zencefille nane kattı ve daha çok şey.
- Hocam biz o karışım yerine içki alsak..dedim alayla
Böyle dememle sınıf gülmeye başlamıştı. Hoca ise kaşlarını çatmıştı ama sonra sinsice sırıtmaya başladı. Hocanın konuşmasıyla tüm sınıf sustu .
- Gececiğim neden buraya gelip içmiyorsun..dedi hoca elindeki iğrenç karışımı sallarken
Tüm sınıf bana dönmüştü. Hepsi bana 'şimdi ne yapacaksın' der gibi bakıyordu
Başka çarem olmadığını anlayınca homurdanarak tahtaya çıktım. Hoca sandalyesinden kalktı ve oturmamı söyledi. Ben oturunca bardağı bana uzattı. Şu anda bardakla bakışıyorum.
- Hadi iç..dedi hoca
Sonkez sınıfa baktım. Ve bardaktan bir yudum aldım. Aldığım gibi dışarı püskürttüm.
- Öğk. Iyy. Bu ne be. Bu şey matematik problemlerinden bile kötü..diye söylendiğimde tüm sınıf kahkaha atmaya başladı.
Zilin çalmasıyla arkamdan atlı kovalıyormuş gibi sırama koştum. Çantamdan suyumu alıp hepsini içtim. Sonra bana bakan sınıfa dönüp konuştum.
- Bir daha bu kadın bana birşey içirttirmeye çalışırsa ebesini sikicem..dediğimde herkes anırarak gülmeye başladı.
Bende Arasların yanına gittim. Hala ağzımda o karışımın tadı vardı. Onlarda sınıf gibi gülüyordu. Artık sonumda sustuklarında konuştular.
- Kızım sen ne manyak birşeysin.dedi Eren
- Aynen yaa. Her derste sana gülmekten karnımız ağrıyor..dedi Utku
Sonra Bora tekrar kahkaha atmaya başladı.
- Ahh. O şeyi içince Geceni surat ifadesini asla unutamam..dediğinde diğerleri tekrar gülmeye başladı.
*****
Günümüz benim hocaları delirtmemle geçmişti. Arabama binip sahil kenarına sürmeye başladım. Kafam karışınca hep oraya giderim.
Deniz kenarına geldiğimde oturdum ve denizi izlemeye başladım. Dalgalar birbirine çarptıkça öıkan su sesi beni rahatlatıyor , ruhumu tatmin ediyordu.
Acaba sırrımı onlara söylemelimiyim. Ama onlar düşmanlarım. Beni seviyormuş gibi yüzüme gülümseyen ama arkamı döndüğümde binbir farklı plan yapan düşmanlarım. Onları gördüğüm her gün nefretim ve öfkem artıyor. Bana yapılan ihanet duygusu onları öldürmemi söylüyor. Galiba öyle yapıcam. Onlar hiç bir zaman arkadaşım olmadılar. Olmayacaklarda. Sürem kısalıyor. İntikamımı almam lazım. Planlarımı daha fazla uzatmamalıyım. Sakladığım sır bütün planlarımı etkiledi. Kahretsin.
Sırrımı yakında herkes öğrenecek. Öğrendiklerinde ise düşmanlarım zayıf anımdan faydalanıp üstüme saldıracak. Ne yapıcam ben.
Ani verdiğim kararla ayağa kalktım. Araslarda Bartularda Ateşlerde bugün ölücek. Fişlerini çekicem. Zaten yakında onlarla cehennemde buluşacağız.
Arabama tekrar binip sürmeye başladım. Sonra Kemali aradım.
- Alo Kemal
- Efendim
- Kemal ,Arasları Bartuları Ateşleri kaçırın gözlerini bağlayıp depoya kapatın. Bugün onların fişlerini çekicem..dedim
Ve birşey demesine fırsat vermeden teleefonu kapattım.
****
2 saat daha deniz kenarında oyalandıktan sonra arabama binip eve sürmeye başladım. Akşam için hazırlanmam lazımdı.
Eve geldikten sonra hızla giysi odama geçtim. Siyah askılı bir tişört ve siyah şort giydim. Ayağıma siyah topuklu ayakkabıları giydim. Üstüme siyah deri ceket giydim. Çantamıda alıp evden çıktım ve arabama bindim. Hızla depoya sürmeye başladım.
Depoya geldiğimde arabayı parkedip hızla depoya girdim. Yerde benim topuk seslerim çıkıyordu.
Kemali gördüğümde yanına gittim.
- Yakaladınızmı onları Kemal..dedim
- Evet , dediğiniz gibi gözlerinide bağladık..dedi Kemal
Biraz daha ilerleyince sandalyelerde gözleri bağlı olan Arasları Bartuları ve Ateşleri gördüm. Benim topuk Kemalin ayak seslerini duyunca bağırmaya başladılar.
- Kimsiniz siz..dedi Eren
- Buradan bir çıkayım varya..dedi Bulut
- Gözlerimizi açında suratınızı görelim lan..dedi Aras
Korumalara elimle bir hareket edince ne dediğimi anladılar. Herbirinin başına bir koruma geçti. Onların gözünü yavaşça açmaya başladılar.
Hepsi beni görünce şok oldu. Bense sırıtıyordum.
- Gece noluyor..dedi Aras
- Ne mi oluyor Arascığım. Çok şey oluyor. Mesela ihanetiniz gibi..dedim
- Anlamıyoruz. Açık konuş..dedi Görkem
Hala anlamıyoruz deyip saf ayakların yatıyorlar. Ve bu beni sinir ediyor.
- Diyorumki; amcamla çalıştığınızı biliyorum..dediğimde şok oldular.
Aras artık inkar etmek yerine gıcık bir tavırla konuşmaya başladı.
- Evet en başından beri amcanla çalışıyoruz ve senden aldığımız bilgileri ona bildiriyoruz. Gerçekten seni sevdiğimizimi düşündün..dedi Aras
Bir an bu karşımdakinin Aras olmadığını düşündüm.
- Asıl siz benim sizi nasıl sevdiğimi düşündünüz..dedim alayla
Ben bunu deyince açıkla der gibi suratıma baktılar.
- En başından beri amcamla çalıştığınızı biliyorum. Sizinle nasıl kısa bir sürede arkadaş olduğumu bile sorgulamadınız. Beni tanıdığınızı düşündünüz. Oysaki siz beni tanımıyorsunuz . Size kendimle anlattığım çoğu şey yalandı. Mesela siz ailem öldüğü için kötü bir kız olup karanlık kız olduğumu sanıyorsunuz. Ama bu yanlış. Ben her zaman kötüydüm. Küçükken bile böyleydim. Yönetilen değil yöneten oldum her zaman.
Asıl aptal olan sizsiniz. Hiç düşündünüzmü böyle kötü bir kızın neden bu kadar güldüğünü. Çünkü numara yapıyordum. Sizin yanınızda kendimi gülmek için o kadar sıkıyordumki gün sonunda yüz kaslarım ağrıyordu. Sizin yanınızda döktüğüm gözyaşları , attığım kahkahalar , yaptıklarım ,hepsi birer palavra.
Siz bana oyun oynadığınızı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Ben size oyun içinde oyun oynuyorum...dedim alayla ve sustum
Çok şaşırmışlardı bu surat ifadelerinden belliydi. Anlayamıyor gibilerdi.
- Nasıl yaa. En başından beri bizi kandırdınmı..dedi Eren
- Asıl siz beni kandırdınız. Benimle gerçek arkadaş olsaydınız bende sizinle olurdum...dedim
- Ama sen o zaman Aras vurulduğunda neden ağladın..dedi Bartu
- Numara yaptım..dedim sırıtarak
- Ve ben size söyleyeyim. Benim oyunum benim istediğime gider ..diye ekledim
- Nasıl yani..dedi Ahmet
- Şöyleki ; Okuldaki kamp gezisinden , Nickolasın baskınına kadar herşey benim planımdı. Arası vurduranda benim. Bu oyunun başkanı benim. Sizin ipleriniz benim ellerimde. Siz benim kuklalarımsınız. Siz piyonsunuz ben şahım. Sizi yönetende benim bu oyunu bitirecek olanda..dedim
Bu dediklerimle şok içinde bana bakıyorlardı. Dediklerimi hazmetmeye çalışır gibi halleri vardı.
- Pis sürtük..diye sinirle bağırdı Aras
O bana ne hakla sürtük der. Arasın yanına gidip suratına yumruk attım. Sandalyeyle beraber yere düştü.
Korumalarda birine onu kaldırması için işaret verdim. Koruma onu kaldırınca eski yerime döndüm.
- Dediklerine dikkat et. Beni biraz tanıdıysanız buradan sağ çıkamayacağınızı anlamışsınızdır..dedim sırıtarak
Bu dediğimle seslice yutkundular.
- Yapamazsın. O kadar zaman seninleydik..dedi Ayaz
- Yaparım.dedim kararlılıkla
- Hadi çok konuşmayalım . Benim işlerim var . Daha sizi öteki tarafa yollayacağım..dedim
Bana sinirle baktılar. Ama umrumdamı? Tabiki de hayır
Mezarları bile olmayacak. Yazık
Korumalara işaret verdiğimde her birinin tam arkasına bir koruma geçti. Ve kafalarına silah dayadı. Tiz bir kahkaha attım
- Cehennemde görüşürüz sahte dostlarım..dedim
Sonra elimi şıklattım. Elimi şıklatmamla korumalar silahın tetiğini çekti. İşte bu kadar . Artık Araslar Bartular Ateşlerde yok. Öldüler. Şu anda ölü bedenleri karşımda duruyor.
Arkama dönüp Kemale baktığımda dehşet bir ifadeyle bana bakıyor. Bu kadar yaptığım plana ,düşündüklerime şaşırmış olmalı.
Ama önce cesetlerden kurtulmamız gerekiyor. Kemale elimle cesetleri gösterdiğimde ne demek istediğimi anladı ve onaylar biçimde kafasını salladı.
Sonra tekrar arkama dönüp Araslara baktım. Artık ölmüşlerdi. Kafaları öne doğru düşmüştü ve onlardan damlayan kan damlaları yerde küçük bir kan göleti oluşmasına sebep olmuştu.
Önüme dönüp yürümeye devam ettim ve depodan çıktım. Ama biraz tuhaf hissediyordum.
Sonuçta her günüm onlarla geçiyordu. Ama hakettiler. Bunları düşünmeyi bırakıp arabama bindim. Yolda giderkende kendimce mırıldanmaya başladım.
- Kaybolmuş ruhlar , incinen bedenler , yok olan umutlar ve kırılan milyonlarca kalp..
******
Evet arkadaşlar. Bir bölümün daha sonuna geldik. Bölümler ile ilgili düşüncelerinizi yorumlarla açıklarsanız çok sevinirim...