"Dus, vanmiddag gaan we naar je vakantiehuisje?" Vroeg David nog een keer aan Kelsie. Ze knikte. "Samen met Chris en Hailey, Addison, Judith en Samuel" Ik glimlachte. David knikte. "Rijden er ook mensen met ons mee?" Vroeg hij. Ik schude mijn hoofd. "Chris en ik gaan met zijn tweeën in een auto, want ik ben nog niet klaar met inpakken dus we komen vanavond"
"Vanavond gaat het onweren" Zei Kelsie. "Dan gaan we voor het onweer, ik hoef niet veel in te pakken" Ze knikte. "Oké, dan zien we jullie vanavond, dan haalt de eerste die er is de boodschappen" Judith knikte.
~*~
Ik duwde wat kleren in een koffer. "Je gaat drie dagen weg" "Ik heb keuze nodig, begrijp dat dan!" Chris lachte en ging op de kleine vrije ruimte die nog over was op mijn bed zitten. "We moeten opschieten want het slechte weer komt dichterbij." Zei hij.
"Is het niet slimmer om het ergste af te wachten en dan gewoon daarna te vertrekken" Hij haalde zijn schouders op. "Zo slecht is het weer niet."
Ik zuchtte. "Als jij het zegt" Ik drukte mijn koffer dicht toen er eenmaal alles in was. "Ik kwam Chuck tegen na school. Hij keek me zo ongemakkelijk aan en ik deed net of ik niet wist waarom hij zo keek en glimlachte gewoon."
Ik lachte. "David was boos toen ik hem vertelde dat ik Chuck als gymstagiair had en dat ik hem dat niet had verteld maar hij zei ook dat hij waarschijnlijk zijn kaak had gebroken zodra hij Chuck in de buurt van mij zag" Chris lachte. "Zie je, mijn plan was beter"
Ik glimlachte en ging op zijn schoot zitten. "We zijn al laat, we kunnen wel wat later komen" Chris grijnsde. "Dat kan zeker nog wel"
Mijn moeder kwam binnen. "Hailey, willen jullie vanavond nog weg, want het begint erger te worden en ik wil eigenlijk niet dat jullie door die storm gaan rijden" Ik zuchtte. "We gaan zo" Ze knikte. "Als je binnen een uur niet weg bent, gaan jullie pas als de storm over is" Ik rolde met mijn ogen.
"Dan gaan we nu maar" Ik stond op en tilde mijn koffer van mijn bed. Chris en ik renden naar de auto die buiten stond geparkeerd. "Ik ben nu al zijknat door die regen" Ik trok mijn blazertje uit. "En nu kleed je je wel uit"
"Luister, we kunnen gewoon nu aanrijden zodat we niet de rest van de avond bij mijn ouders zitten" Hij lachte. "Ik ga niet uren wachten" Ik grijnsde. "Dat heb ik ook niet gezegd, laten we maar eens gaan" Chris knikte en startte de auto.
De ruitenwissers gingen snel op en neer. De regen viel met dikke druppels op de ruiten. Bomen langs de weg gingen op en neer door de harde wind.
"Ik moet tanken" Chris ging naar de dichtsbijzijnde tankstation en stapte uit. Snel kwam hij weer terug. "Hoelang is het nog tot aan het huisje?" "Nog een uur rijden" Ik knikte en keek naar buiten.
De regen werd er niet minder op. "We kunnen nu ook even stoppen" Hij keek me grijnzend aan. "Denk je wat ik denk?" Ik lachte. "Misschien wel"
Hij reed de auto naar de parkeerplaats en parkeerde de auto. Hij deed zijn stoel zo ver als het kon naar achteren en ik kroop op zijn schoot met mijn gezicht naar hem toe. "Ik hou van je" Hij drukte zijn lippen in mijn nek en herhaalde de woorden in mijn nek en ging langzaam naar beneden.
Ik ging ondertussen met mijn handen door zijn haren. "Ik hou ook van jou" Mompelde ik zachtjes. Hij ging met zijn handen onder mijn topje en ging langzaam omhoog zodat het topje uitging. Ik drukte mijn lippen op zijn mond.
Hij opende mijn broek. "Waarom zijn die broeken zo hoog" Ik lachte. "Zodat ik niet al te bloot over straat liep" "Zou ik niet erg vinden" Mompelde hij. "Dus je wil graag dat iedereen me zo ziet, zoals jongens?" Hij haalde zijn lippen van mijn lichaam. "Je broeken mogen hoger, of je shirtjes lager" Ik lachte. "Dan kan ik ze beter nu weer aantrekken."
"Nog niet" Hij drukte zijn lippen weer op mijn nek. "Chris, we moeten zo verder, het weer wordt alleen maar erger" Hij zuchtte. "De volgende kan maar goed zijn" Ik grijnsde. "Ik ben altijd goed" Hij grijnsde. "Misschien, bewijs het" "Niet nu, we moeten gaan voordat het te erg wordt hierbuiten..."