Kurt Jiyong's POV
I just got off from work and I am here now at our house, again.
Im at the garden, particularly. Im waiting for my mom because she is not yet around.
It's already 9PM and she's not yet here! Where did she go?
Anyway, I need to tell to my mom that I need to stop this non-sense. This is very imposible.
Three days had passed since Faith rejected the offer.
"Master, nandiyan na po si Madam." butler said.
I felt nervous, again.
Geez. This is so weird.
"Okay." I said and followed butler.
We entered the house and we went upstairs.
After a few minutes, we reached her office.
We stayed outside.
I can see her from the glass window. Looks like she just came home from NSC.
She's really working hard for the sake of the school. How am I gonna say that I want to stop this non-sense?
"Master, maiwan ko na po kayo. Just call me if you need something." butler said.
"Ok." I responded and he left.
*KNOCK KNOCK*
I knocked and smiled at her.
She smiled too. I went inside her office.
"Did you already convince her?" she asked while she's typing on her laptop.
I didn't answer her. I moved closer to her.
"What now, Jiyongie?" she asked again.
That name. -____-
I sighed.
"I can't do this anymore." I said.
She stopped typing and looked at me.
Uh oh.
"What did you just say?" she asked.
"I can't do this. This is very impossible." I said.
My mom stood up and came closer to me.
"I already paid the media broadcasters and now you're telling me that you will give up?"
"We already knew that this plan is very impossible. Im giving up, Mom. Im so sorry." I said and turned my back from her.
I heard her spoke.
"Jiyongie, 'pag napapayag mo siya para sa foundation day, I swear, habang buhay mo ko pasasalamatan."
I looked at her again.
"Trust me, Jiyongie. You have to do this. We don't have much time left. It will be held on Friday." she said and smiled.
I didn't respond and I left her.
Butler saw me.
"Master, may kailangan po ba kayo?" he asked.
"Wala. Aalis na ako." sagot ko.
"Ok. Ingat po kayo." sabi niya.
I walked away and exited the house.
Ugh. What should I do?
Tangina naman!
I fished my phone out from my pocket and dialed a number.
Calling Dara...
Sinagot niya.
[Jiyong?]
"Dara..."
[Bakit ka napatawag?]
"I need your help."
[Bakit?]
"I really need Faith's number."
[Ah-eh. Alam mo namang bawal diba? Atsaka kelan pa lang kami nagkakaayos ni Faith.]
"Dara... please..."
[Hindi talaga pwede eh. Pasensya na.]
"Sabi mo tutulungan mo ko? Please Dara, I am losing hope...."
[.........]
She stopped for a second.
[Hays. Nangongonsensya ka eh. Sige na nga. Tetext ko nalang yung number niya.]
A smile formed on my lips.
"Thanks!"
[Sige na. Babye na.]
"Bye."
Call Ended
I headed to my car and went inside.
My phone vibrated and took a look on it.
*1 New Message Arrived
From: Dara
Eto # niya 09*********
Nagreply ako.
To: Dara
Thanks.
I saved Faith's number.
Should I call her? Im sure that she'll reject me again. -__-
I decided to keep my phone in my pocket. I also decided to go to the bar.
I started driving.
After 25 minutes, I reached the bar and I parked my car.
I got off from my car and entered the bar.
Holy shit. Many people are here. It's crowded. =____=
Anyway, I just headed to the bar counter and sat at the bar stool.
"Si Mr. Kwon ba 'yon?"
"Oo! Si Mr. Kwon 'yan! Bakit siya nandito?"
Aish. Gossipers! =_____=
I didn't give a fuck because im too lazy.
"Belvedere. One bottle." I said to the bartender.
I fished again my phone out from my pocket. I searched for Faith's number and stared at it.
Should I give up?
I got interrupted when the bartender came.
"Sir, eto na po." he gave me my order.
I poured the vodka onto my glass and I drank it.
Napangiwi ako.
Fuck. This drink is too strong.
I looked again at my phone and stared again at Faith's number.
"Jiyongie, 'pag napapayag mo siya para sa foundation day, I swear, habang buhay mo ko pasasalamatan."
I don't know what she meant by that.
Pasasalamatan ko siya habang buhay? Psh. Ang labo kausap ni Mama.
"Trust me, Jiyongie. You have to do this. We don't have much time left. It will be held on Friday."
Dapat ko bang pagkatiwalaan ngayon si Mama?
Aish! Mas lalong nagiging kumplikado. -___-
Uminom nalang ulit ako.
Nilapag ko ang phone ko.
Inom lang ako ng inom.
After a few minutes, I felt dizzy.
Shit. Hilong-hilo na ako. Halos makalahati ko na rin yung isang bote ng vodka.
Umiikot na rin ang paningin ko.
"Sir, kaya niyo pa po ba?" I heard the bartender spoke to me.
"O-oo! K-kaya... *hiks* k-ko pa! *hiks*"
"Sir, tawagin niyo lang po ako kapag hindi niyo na kaya ah."
I just nodded.
Nagsalin na naman ako sa baso ko at nilagok 'yon.
Masakit na masakit na ang ulo ko at umiikot na talaga ang paningin ko.
Nandito na rin naman ako, magpapakalasing na ako.
I drank 2 more glasses of vodka.
Napahilig ang ulo ko sa table.
"Sir!!"
After that, it all went black.
Catherine Faith's POV
It's already 11PM at kakatapos ko lang maligo.
Natutulog na si Taeyang sa kwarto niya.
Dumiretso ako sa kama ko.
Pahiga na sana ako nang....
*Phone rings*
Huh? Sino ang tatawag sakin ng ganitong oras?
11PM na for Pete's sake!
Kinuha ko ang cellphone ko at tinignan kung sino ang tumatawag.
09********* calling...
Unknown number?
Nakaramdam ako ng takot. Unknown number tapos gabing-gabi na tumatawag. T^T
Call Rejected
Ilalapag ko na sana ulit ang cellphone ko nang...
*Phone rings*
09********* calling...
Ugh! Ang kulit!
I tapped the answer button.
[Hello po, Ms. Faith?]
Bakit ako kilala neto? Sino 'to?
"............"
[Hello po. Kung sino man po ang nakasagot netong tawag ko. Pakisundo naman po si Sir Jiyong dito sa *insert bar name*.]
Teka. Teka. Teka. Si Jiyong?
Bakit ako ang tinawagan?
"Bakit ano pong nangyari?" tanong ko.
[Lasing na lasing po siya.]
Naglasing si Jiyong?
Psh. Iinom inom, hindi naman pala kaya.
[Maam, pakisundo na po siya kasi kawawa naman po siya dito.]
"Sige sige."
[Sige po, Maam.]
Call Ended
Shit. Bakit ako pumayag?!
Imbis na matutulog na ako, binigyan pa ako ng poproblemahin!
Ayoko siyang puntahan! Bahala siya! Nakaya niyang pumunta doon, kaya niya ring umuwi.
Konsensya: Ikaw ang tinawagan at pumayag ka. Panindigan mo 'yon.
Aish! Nakakainis naman! >___<
Nagmadali na akong magbihis. Naglagay ako ng cap at shades para hindi ako makita kapag bumaba ako.
After that, kinuha ko na cellphone at wallet ko then, nilagay sa bag. Kinuha ko na din ang susi ng kotse at binitbit ang bag ko.
Dahan dahan akong kumilos dahil ayokong lumikha ng ingay.
Baka marinig ni Taeyang, magising pa 'yon.
Nang makalabas ako, nilock ko na na at nag-elevator pababa sa parking lot.
Nang makababa ako, pinuntahan ko agad ang kotse ko at nagmadaling sumakay.
Ini-start ko na ang engine at nagsimula na akong mag-drive. Inalis ko na ang shades ko kasi para akong tanga kung magsha-shades ako ng gabi.
Teka. Bakit nga ba ako nagmamadali?
Psh. I don't care kung malunod siya sa alak do'n.
Nag-drive nalang ako.
Ewan ko pero bigla akong nanlamig.
Makikita ko na naman siya sa gano'ng sitwasyon.
It's been 5 years since the last time I saw him drunk.
After 15 minutes, nakarating ako sa bar.
Nag-park ako at dali-dali akong pumasok.
Ang ingay at ang usok, pero sanay na ako sa ganito. Lagi akong nagba-bar sa Korea at America.
Agad akong nagtungo sa bar counter.
At nakita ko siya....
*LUB DUB LUB DUB*
Huminto ako para makapagpahinga. Hingal na hingal kasi ako.
"Maam Faith?"
Tumingin ako sa tumawag sa akin.
"Yes?" saad ko.
Good thing, gabi na dahil mukhang hindi niya ako nakikilala.
"Kayo po tinawagan ko kasi number niyo po kaagad ang bumungad nung tinignan ko po ang cellphone ni Sir." sabi niya sakin.
Nabuksan agad nung bartender ang phone niya dahil walang passcode. Psh. Paano nalang kung may mga account numbers dito sa phone niya? Edi natinggan na 'yon ng kung sino. -____-
Atsaka pake ko nga ba? Psh.
Napansin ko ang cellphone ni Jiyong at kinuha ko 'yon para tignan.
Halos malaglag ang puso ko sa nakita ko.
Picture naming dalawa nung nasa Palawan kami...
Meron pa rin siyang kopya netong picture namin?
Umaasa pa rin ba siya na babalikan ko siya?
I came back to my senses at tuluyang binuksan ang phone niya. Totoo nga, number ko nga ang nakabungad. Saan niya nakuha 'to?
"Sige. Thank you. Nabayaran na ba 'yong ininom niya?" tanong ko.
"Hindi pa po." sagot niya.
"Magkano?" tanong ko ulit.
"5300 pesos po."
Kumuha ako ng 6000 sa wallet at inabot 'yon sa kanya.
"Keep the change." I said.
"Sige po. Thank you po, Maam." he said.
Umalis na yung bartender.
Nilapitan ko 'tong lalaking 'to.
"Jiyong."
"......."
"Jiyong!"
"......."
"Jiyong, ano ba!" medyo pasigaw kong sabi at tinapik siya.
"I-i n-need *hiks* F-faith! *hiks*" bigla niyang sabi.
Inangat ko siya at tinayo. Kinuha ko yung cellphone niya.
"Ako 'to si Faith. Umayos ka na kasi!" sabi ko.
"F-faith? *hiks*" tanong niya at parang pinipilit na ibukas ang mata.
Hindi ako sumagot at inakbay ko siya sa akin. Naglakad na kami.
"I-ikaw *hiks* b-ba s-shi *hiks* Fa-faith?" tanong niya ulit at pilit na hinaharap ako.
"Jiyong, ang gulo mo naman eh!!" sabi ko nang makalabas kami.
Napatong ang ulo niya sa balikat ko at nakatulog.
Amoy-alak. Psh.
Ano ba yan. Nakakainis naman!
Hindi kami makalakad ng maayos. Baka mamaya, ma-out of balance nalang kami.
Ang payat payat naman niya pero bakit ang bigat niya? -___-
Buong lakas ko siyang inaalalayan hanggang sa makarating kami sa sasakyan ko.
Sinakay ko siya sa kotse ko.
Iuuwi ko siya sa bahay niya.
Tinapik-tapik ko siya.
"Huy, Jiyong! Saan ka ba nakatira?" tanong ko.
Baka kasi lumipat na siya o kaya sa mansion na nila siya nakatira.
"Jiyong."
"Jiyong."
Tawag ako ng tawag sa kanya na para bang sasagutin niya ako.
Nag-drive na ako at nagtungo doon sa dati niyang unit. Nagbabakasakali na doon parin siya nakatira.
Habang nagda-drive ako, narinig kong nagsalita si Jiyong.
"Sh-shuko n-na *hiks* ako..."
"Sh-shuko n-na *hiks* a-ako s-sha p-pagkumbishi *hiks* k-kay F-faith...."
Hindi parin ba niya alam na ako ang kasama niya?
After 30 minutes, nakarating na kami sa condo.
Nag-park ako at inakay ko na pababa si Jiyong.
Ang bigat naman. >.<
Pagewang-gewang kaming maglakad. Sumakay kami ng elevator at maya-maya ay nakarating kami sa floor na kung saan yung unit niya.
Highline 226 Suites.
12th floor.
Yung unit namin dati....
It feels strange.
Inalalayan ko siya papunta sa unit niya.
"Jiyong, asan yung susi mo?" tanong ko.
"......."
Para namang sasagot siya. Psh.
Kinapkapan ko yung pocket niya sa right side and nakapa ko naman.
Buti nalang.
In-unlock ko na at nakapasok na kami.
Dito pa rin talaga siya nakatira.
Inakbay ko siya ng maayos sakin para makaakyat kami sa kwarto niya.
Nang makarating kami sa kwarto niya, inihiga ko na agad siya.
"Ang bigat mo! Kainis ka talaga!" sabi ko.
Nilapag ko ang cellphone niya sa table na nasa side ng kama niya.
Uuwi na ako. Bahala na siya. Hindi ko na siya responsibilidad. Tama na yung naiuwi ko siya ng ligtas.
Palabas na sana ako nang marinig ko siyang magsalita.
"F-faith, p-pleashe *hiks* p-pumayag k-ka *hiks* na...."
Parang kanina lang, hindi niya alam na ako si Faith. Tapos ngayon, kinakausap niya ako.
"F-faith, p-pleashe... *hiks* Las-lasht ko n-na 'to....."
Yung boses niya, parang hirap na hirap.
Bakit gustong-gusto niya ba ako mapapayag?
Ano bang mapapala niya kapag pumayag ako?
"P-pleashe k-kung a-ayaw *hiks* m-mo talaga, shu-shuko *hiks* n-na a-ako...." sabi niya.
Nilapitan ko siya para tignan ang mukha niya.
Pati mukha niya, mukhang stressed na stressed.
Stress na stress na ba siya sakin?
Pwede naman siyang huminto eh. Hindi ko siya pinipilit.
Maya-maya ay nagulat ako sa susunod niyang ginawa....
*LUB DUB LUB DUB*
O___O
Niyakap niya ako.
Ano bang ginagawa niya?
Nahihirapan na ako eh.
Hindi na kasi tama 'to.
Nagpumiglas ako. Good thing, mahina siya ngayon kaya nakawala ako.
Ayoko na. Gusto ko na umalis dito.
Baka hindi ko na siya kayanin.
Naghanap ako ng papel at ballpen.
Nagsulat ako doon.
Jiyong, pumapayag na ako bilang guest niyo sa foundation day... Pa-pick up mo nalang yung kotse mo sa bar. -Chaerin
Wala namang masama diba kung pagbigyan ko siya ng isang beses diba?
Isang beses lang. Hindi lang para sa kanya, para sa school at sa Mama niya.
Pagtapos no'n, baka hindi niya na talaga ako guluhin at mas gusto ko 'yon.
Iniwan ko na yung note at lumabas na ako ng kwarto niya.
Bumaba na ako at lumabas ng unit niya. Nilock ko 'yon.
Napatingin ako sa katabi niyang unit.
Yung unit ko dati...
Wala pa ring nakatira.
Umalis na ako para hindi na ako makapag-reminisce.
Pumunta na ako sa parking lot at dumiretso sa kotse ko. Sumakay na ako at nagsimula na magdrive.
Uuwi na ako. Gabi na rin kasi.
Psh. Antok na antok na ako. -___-
____________
A/N: Please check the facebook accounts of the characters on my bio.
✿ Don't forget to vote and comment. ✿