Chapter 49
----
Andrew's (POV)
---
"Oh Drew last 1 kilometer?" Tanong ni Jeff
"Hindi na siguro Jeff"
Kaya ko pa naman sana syempre, pero may bumabagabag sakin at hindi ko alam kung ano, kaya hindi ko maayos ang mood ko habang nag bi-bike kami nila Jeff at Seb.
"Mukhang may malalim kang iniisip Drew. Kakatapos lang ng graduation natin may problema ka na naman agad?" Sabi ni Seb
Hindi ko nga din alam kung ano.
"Teka..."
"Oh ano?" Tanong ni Seb
crap.
After graduation nga pala yung alis ni Sarah.
Bakit ko ba yun nakalimutan?
"Guys uwi na muna ko. I really need to go now." Paalam ko sakanila Jeff at Seb.
"Huh?"
"Ano ba yan Drew"
At ayaw pa talaga kong tigilan nitong dalawa.
"Intindihin nyo muna ko guys."
"Ah bahala ka. Sige na nga." Sabi ni Jeff
"Ok sige ingat. Sa sunod ulit."
Buti naman at hindi na naki pagbangayan sila Jeff at Seb.
Agad naman na kong bumalik ng bahay.
Its been what? kanina pa kong umaga umalis.
Sana nandoon pa si Sarah.
Hindi pa naman late ng hapon.
Pag pasok ko ng bahay wala man lang akong nakita na kahit isa sa mga kuya ko maging sa mga katulong sa bahay.
Asan ba sila.
Pumunta ko sa may dining area dahil malimit nandoon sila Manang.
At tama nga ako.
"Manang may problema ba? Bat ganyan ang mga mukha nyo?" Tanong ko sakanya at maging sa mga kasambahay na naroroon, mga hindi kasi maipinta ang mga mukha nila.
Teka... wag mong sabihing..
"Umalis na ba si Sarah!?"
Tapos nag nod nalang sakin si Manang in reply.
So hindi ko na talaga sya inabutan.
Sht bakit..
I wanted to see her..
Umalis nako sa dining area at umakyat papuntang kwarto ko ng makita ko si kuya Chad sa balcony.
His facial expression had it too.
Sino bang hindi malulungkot na wala na si Sarah dito?
Kaya naisipan kong samahan muna si kuya Chad sa balcony.
"Oh, Drew um--" I cut him out.
"Alam ko na."
"Pero tatawagan ka daw nya."
"Sige."
Tumingin naman ako agad sa phone ko, pero wala pa namang kung anong dumarating.
Please Sarah. I want to talk to you.
Tapos bigla naman akong tinanong ni kuya Chad ng bagay na hindi ko inaasahan.
"Drew alam mo ba kung sino ang gusto ni Sarah?"
Ano? Gusto nya?
"H-indi ko alam kuya Chad.. bakit mo natanong?"
Tapos hindi sya sumagot.
"Wala. I'm just wondering."
Pero hindi ka tumitingin sakin.
May alam ka ba kuya Chad na hindi ko alam?
"Sila kuya Erik, kuya Lance, tapos si kuya Zac. Alam na rin ba nila na umalis na si Sarah?" Tanong ko kay kuya Chad.
Wala kasing kong makita kanila kuya Erik at kuya Lance. Si kuya Zac naman alam kong nasa ospital yon.
"Oo naman." Sagot ni kuya Chad.
"Nasaan sila ngayon?''
Tapos pinatong ni kuya Chad yung isang kamay nya sa balikat ko habang nakatingin lang sya sa garden.
"Hayaan nalang muna natin sila. Si kuya Lance ewan ko kung tulog na ba yon doon sa couch sa guest room, hindi pa kasi sya gumagalaw doon kanina pa. Si kuya Erik naman." at hindi nya na pinagpatuloy.
Ano si kuya Erik?
"Si kuya Erik?" Tanong ko ulit.
"Well umalis sya hindi ko alam kung saan." Sagot ni kuya Chad.
Pagkatapos non wala na saming dalawa ni kuya Chad ang nagsalita pa.
We stayed at the balcony hanggang sa lumubog na ang araw.
Then tumalikod na si kuya Chad.
"We should not be like this. Hindi bat ganito naman talaga tayo noon. Just the five of us." Sabi nya.
Bakit ka nagsasalita nang ganyan kuya Chad.
"What are you trying to say kuya, na kalimutan nalang natin si Sarah?"
Is that it?
"Hindi sa ganon. Pero tanggapin nalang natin na umalis na sya. We should continue with our lives here. Makikita pa naman natin ulit si Sarah." Pagkatapos nyang sabihin yon umalis na si kuya Chad.
*sigh*
I don't like the way you talk kuya Chad.
Kung talagang yon ang nasa isip mo at ang talagang nararamdaman mo, bakit hindi mo sabihin sakin ng harapan.
You turned your back.
Bakit. Ayaw mo bang makita ko kung anong totoo?
*chuckles*
"Aminin nalang kasi natin na hindi natin matanggap na wala na si Sarah dito." Sabi ko sa sarili ko habang nakatingin sa palubog na araw.
----
Akala ko sabi ni kuya Chad tatawagan ako ni Sarah.
But I just received an e-mail from her saying her goodbyes.
I tried calling her para maka-usap ko siya pero hindi ko sya ma-contact.
"Tss."
I never felt this paranoid before.
Anong bang ginawa mo sakin Sarah.
---
Nang dumating sila Mom at Dad habang nasa hapag kainan hindi naiwasan ni Dad na mapansin ang mga itsura namin.
Wala si kuya Erik, si kuya Lance, kuya Chad at kuya Zac at ako lang ang nandito saming lima.
"Boys. Ano ba yan. Wag nyo na ngang dagdagan ang bigat na raramdaman ng Mommy nyo sa pag-alis ni Sarah." Sabi ni Dad.
Mom was just eating her meal silently tapos tumingin sya samin and gave off a faint smile.
"Sorry Dad." Sabi ni kuya Chad.
Si kuya Lance naman kanina pa kumakain pero hindi naman nababawasan ang nasa plato nya.
Then nagsalita si Mommy.
"Boys let us all be happy for Sarah. Maayos naman syang nakapag-paalam samin ng Daddy nyo kanina. She met with us."
"Sorry ulit Mom. Sinabihan mo pa naman ako na huwag syang hayaang umalis hanggang wala pa kayo." Sabi ni kuya Chad.
"Its ok Chad. She really wanted to leave already afterall. It can't be helped."
Gusto nya na talagang umalis?
Bakit?
Masaya pa naman kami kahapon diba?
"tsk." Biglang ingay ni kuya Lance.
Pagtingin ko sakanila kuya Lance, kuya Chad at kuya Zac, iba ang pakiramdam ko.
Ano bang nangyari?
Pakiramdam ko ako lang ang walang alam sa nangyayari.
Hindi naman basta-bastang aalis si Sarah ng ganon nalang.
Something happened.
"Isipin nalang natin na nagbabakasyon lang si Sarah. We will see her again." Sabi ni Dad, trying to live-up the mood.
"Tama ka Francis." Sabi naman ni Mom.
but Mom doesn't even look happy, she's just trying to.
"Nasan pala si kuya Erik?" Tanong ni kuya Chad.
"Ah tumawag sya sakin kanina, he will be having an urgent business meeting abroad in my place. Nag volunteer si Erik para hindi ko na maiwan ang Mommy nyo dito." Sabi ni Dad.
"Ano?"
Napatingin naman ako sa reaksyon ni kuya Chad.
"Bakit may problema ba Chad?" Tanong ni Dad.
"w-wala po Dad." At tumahimik na si kuya Chad sa kina uupuan nya.
"I'm done. Please excuse me." tapos ng kumain at tumayo na si kuya Zac.
"Oh Zachary I heard umalis ka ng maaga kanina. So hindi nadin nakapag-paalam sayo si Sarah." Sabi ni Dad.
Tapos ngumiti lang si kuya Zac.
Nang dumaan sya sa likod namin ni kuya Lance narinig ko syang nagsalita pa ng mahina.
"I don't care."
Pero hindi nayon narinig pa nila Mom at Dad.
Natigil ako sa pagkain ko sa narinig ko kay kuya Zac.
Ano bang problema nya kay Sarah!?
Then bigla na ding tumayo si kuya Lance.
"Are you done Lance?" Tanong ni Dad.
Pero parang walang narinig si kuya Lance na umalis.
"Lance--" tawag ni Dad pero pinigilan na sya ni Mommy.
"Sshh Francis.. hayaan mo na. Pasenysa na dahil kay Sarah--" and she was cut out by Dad.
"Its not Sarah's fault. Masyado lang sigurong na attached ang mga anak ko sa prinsesa natin. Wala akong problema don Marielle." Ani Dad..
At ngumiti naman si Mom in response.
Sana manatiling ganito sila Mom at Dad.
Sila kuya naman...
Alam ko kung bakit ganon nalang ang mga inaasal nila.
Si kuya Lance...
Nalaman ko kay Sarah na may gusto sya sakanya.
At kung hindi ako nagkakamali, dahil hindi mahirap mahalin si Sarah, maging si kuya Erik...
I think she loved Sarah too.
*sigh*
"I'm going back my room Dad, Mom. Goodnight." Paalam ni kuya Chad.
Tumayo na din ako at sumunod kay kuya Chad.
---
Nasa kwarto ko ngayon ni kuya Chad.
"Oi bakit ka sumunod dito." Reklamo ni kuya Chad.
"Ewan ko."
Pakiramdam ko kasi wala akong kakampi dito sa bahay.
Pag may problema ko or bagay na gustong pag-usapan napupuntahan ko si Sarah.
Ngayon wala na.
At isa pa hindi kasi ko mapakali dahil hindi ko alam kung ano ba ang nangyayari sakanila kuya Lance, lalo na kay kuya Zac.
I'm pissed off with him.
"Dadagdag ka pa sa problema Andrew."
"Anong problema?"
"Wala. e-ON mo yang xBox maglaro tayo." Sabi nya.
Pagkatapos kung ayusin umupo ako sa baba nang kama ni kuya Chad.
Habang naglalaro kami di ko mapigilang pagalitan si kuya Chad.
"Hoy kuya Chad! Ano ba, hindi bat undefeated ka dito?!"
Natalo ko siya eh!
"Ayaw mo nun?"
Tapos binato ko sya ng unan sa mukha.
"Eh parang pina-panalo mo lang ako. You're not playing your best!" Nakaka bwisit.
Matatanggap ko pang nanalo ko kung talagang maayos at seryosong lumalaban si kuya Chad.
"Oh sya sya.. pasensya." Sabi nya
Binaba ko muna yung console.
"Ano ba kasing problema kuya Chad?" Tanong ko sakanya.
Tapos huminga sya nang malalim.
"Mababaliw na siguro ko sa kaka-isip." Sabi nya.
Tapos tumingin sya sakin ng seryoso.
"Alam mo hindi ko na kinakaya ang mga kinikilos nila kuya."
"Sinong kuya?"
"Silang lahat."
Oh ano?
"Unahin mo nga kay kuya Zac. Na bibwisit talaga ko."
"Si kuya Zac.?" Tapos bigla nalang tumawa si kuya Chad.
"Hindi ka nag-iisa Andrew. I'm also pissed off too with that guy."
sino ba namang hindi.
"Hindi ko lang sigurado pero pakiramdam ko dahil kay kuya Zac umalis na agad si Sarah.."
"Ano?" Anong ginawa nya?
"Hindi na importante kung ano yung nangyari. Pero yon ang hinala ko."
"Si- kuya Erik..?" Tanong ko.
Tapos natahimik si kuya Chad.
"Si kuya Lance nalang." Sabi nya.
Ah? Bakit ayaw nya kay kuya Erik....
"Si kuya Lance mukhang apektado masyado..." sabi ko
"haha, Oo ang lakas ng tama nang pag-alis ni Sarah sakanya. Parang bang m---" I cut him out.
"Mahal nya si Sarah." I said.
Nabigla naman si kuya Chad sa sinabi ko.
Tapos binatukan nya ko ng malakas.
"Aray! Ano ba kuya Chad."
"Ano bang pinag-sasasabi mo Andrew?"
"Bakit hindi mo alam?"
"Ano?" Mukhang hindi nya talaga alam.
Tapos humarap ako ng maayos kay kuya Chad.
"Gusto ni kuya Lance si Sarah. Di bat sinabi ko na noong nag inuman tayo."
Tapos natahimik si kuya Chad.
"Hindi." mahinang sabi nya.
Napatingin naman ako sakanya. Mukhang may malalim syang iniisip.
"Si kuya Erik– may gusto din ba sya kay Sarah?" biglang tanong ni kuya Chad.
Ang alam ko Oo.
"Oo."
"So–kaya ba–" di ko maintindihan ang pinagsasasabi ni kuya Chad.
"Ano kuya Chad? Linawin mo nga wag kang bumulong sa sarili mo, hindi ko maintindihan."
Tapos tumingin sya sakin ng napaka seryoso.
"Could it be na gusto din ni Princess si kuya Erik?"
Ano daw?!
"Teka kuya Chad bakit mo naman nasabi yan."
Kinakabahan ako. Bakit ba.
Hindi naman totoo ang sinasabi ni kuya Chad. He doesn't even know na may gusto sila kuya Lance at kuya Erik kay Sarah eh.
Tumayo na ko sa kinau-upuan ko sa baba.
I think I don't wanna continue this conversation anymore.
Hindi naman ako pinigilan ni kuya Chad.
Pero bago ko lumabas ng kwarto nya I heard him say,
"She wouldn't kiss a man if she doesn't like him right?"
With that sinarado ko na ang pinto.
Sht.
Why do I feel so bothered?
Posible ba Sarah?
----
Nang sumunod na araw, dahil hindi rin lang naman ako nakatulog ng maayos maaga kong bumaba.
Nakita ko si kuya Zac sa may living room na nagbabasa ng newspaper.
Hindi ko nalang pinansin si kuya at dumeretso sa dining room ng magsalita sya.
"Andrew, may problema ka ba? " He asked without even taking his eyes off the newspaper.
"Wala."
"Tss." He replied.
"Ikaw siguro kuya ang may problema." I said.
Tapos tumingin na sya sakin.
What. Now you're looking at me. Did I hit a nerve?
Then kinuha nya lang yung cup ng kape na nasa harapan nya.
"Alam mong lagi akong may problema. So what's new with that."
Tss. Kahit kailan talaga lagi kang may nasasabi kuya Zac.
"Wala. Kung ganon naman pala why ask me all of the sudden. I thought 'you don't care.' Tss." I said.
Tapos binagsak nya yung cup na hawak nya.
Buti nalang wala nang laman.
This is getting good.
Ayokong binibwisit si kuya Zac, pero its only once in a bluemoon na kaya mong e pissed-off si kuya Zac, since he's so tough talking too.
Then he smirked.
"Yes. I don't care. Kayo lang ang masyadong apektado." He said calmly.
"Haha, I see. Ganon naman pala. I think you shouldn't care about us too kuya Zac."
"Of course I'll care, since mga kapatid ko kayo."
Ano?!
Sinasabi mo bang hindi natin kapatid si Sarah?!
I clenched my fist to control my emotion. Masyado pang maaga para mag wala.
Tss.
"She's also my sister. Kung wala kang pakialam I don't mind." Sabi ko.
"Heh. really Andrew. Kapatid?"
I was suddenly rendered speechless sa tanong ni kuya Zac but I quickly gathered myself.
"Yes." I firmly answered.
"I see, you sure act well."
Now I'm really pissed.
"Bakit sa simula ba anong tingin mo kay Sarah!? I thought you were the first one to act like a brother to her!"
Lagi kang strict sakanya, kahit sa ibang bagay gusto mo nalalaman mo ang lahat na nangyayari sakanya, I thought you care!?
Then he chuckles.
"Ano palang tingin mo sakanya?!"
"Isn't it obvious. Andrew for me she's nothing but an outsider." He said with a cold smile.
What?
So mali pala ang akala ko.
Kuya Zac. To think na yan ang maririnig ko sayo.
"Oo nga pala. Ikaw nga pala ang kuya Zac ko. I should have known."
You're too much kuya Zac.
"Buti naman at naintindihan mo na. Kaya kung ako sainyo bakit di nalang kayo maging masaya? That bother is finally gone. We only need Mom with us. I don't like the idea of having another sibling." He said ng lumapit sya sakin at hinawakan ang balikat ko.
"I don't like anyone ruining the confidence and composure na meron kayong apat. Can't you see Andrew? you're starting to lose yours like Erik and Lance, don't drag yourself down with just a mere girl." Sabi nya sakin at pagkatapos iniwan nya nako.
Loosing it, huh.
I bet you're right kuya Zac.
I guess I'm not really as strong as you are.
Because I'm already dragged this down.